selam kk üyeleri. sitede yeniyim arkadaşım üye takioteyiz zaten. destek akıl danışma amacıyla kayıt.
derdime gelince
31 yaşındayım şu ana kadar tek bir lişkim oldu o da görüldüğü üzere hazin son gerçekleşti. yalan, güvensizlik vs. vs. haliyle çok yıprandım.
bu ilişki nedeniyle oldukça güvensiz ve ne yazık ki özgüvensizim. görücü usulü bir kaç görüşmem oldu ama uyuşamadık biriyle.
asıl mevzuya gelelim. çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. yaklaşık 6 yıldır tanıdığım bir arkadaşım var (erkek).
ara ara görüşürüz, araşırız ne var ne yok işler güçler ne alemde vs diye.
biz görüştüğümüz dönemde ciddi bir ilişki içerisindeydi. sonrasında nişan filan yaptı. en başından sorunlu bir ilişkiydi ama çocuk seviyordu çok. ara ara dertleşirdik (bende bahsettiğim ilişkiden yeni çıkmıştım, depresyon halleri) o anlatırdı ben anlatırdım işte.
sonra araya zaman girdi iki yıl kadar. ortak arkadaşlarımızdan duydum nişanlısıyla ayrılmış askere gitmiş. döndüğünde ulaştı bana sosyal bir paylaşım sitesinden ne var ne yok nasılsın diye. yeniden başladık koyu muhabbetlere. aylardır devam ediyoruz normal konuşmalara ama son zamanlarda (son 1 ay) konuşmanın şekli değişti.
çocuk ağız değiştirdi yani. bir takım duygular beslediğini ve niyetinin yuva kurmak olduğunu söyledi. seninle yıllardır tanışıyoruz auril az çok tanıdık birbirimizi, dertleştik. sen beni bilirsin ben seni. sen bana kıymetlisin ben sana ama benimkinin boyutu değişti başka hissediyorum şimdi dedi.
ben en başta çok olumlu bakmasamda (hani ilişkisi biteli 1 yıl olmuş henüz yara bandı mı olurum düşüncesiyle) bayağı bir ittim çocuğu ama diretti. ben yanına geleceğim (ayrı şehirlerdeyiz) yüzyüze konuşup bir şekilde orta yolu buluru bana güvenmeni ve inanmanı sağlayacağım bir şekilde ama bize biraz zaman ver detayları konuşmak için şu an stresliyim dedi (hayallerine ulaşmak için geçmesi gereken bir sınav var ona hazırlanıyor).
bende düşündüm,
bu adamı tanıyorum ve iyi biri olduğundan eminim
daha önceki ilişkisine verdiği emeği bildiğimden ilişki dahilinde nasıl davranıyor biraz fikrim var
temiz bir aileye sahip kendi halinde bir insan
niye olmasın dedim.
hergün olmasa bile daha sık görüşmeye başladık. ara ara galeyana gelip duygularının derinleştiğini filan ifade etti. ben eskiden kalan korkularım nedeniyle mümkün olduğunca kendimi frenledim.
hayallerinden bahsetti, beklentilerinden, yaşadıklarının ağırlığından, ayrılığından, toparlanmak için neler yaptığından. sınav günü geldi çattı sonra açıklandı ve barajı geçememiş istediği olmadı yani.
o aşamadan sonra psikolojik olarak bir düşüş yaşadı ve ben yanında olmaya çalıştım uzaktan uzağa ne kadar olursa artık. konuşuyorum anlatıyorum etkisi 24 saat sürüyor sora yine aynı.
bu sınavı takıntı haline getirmiş durumda (eski ilişkisi nedeniyle bir gurur meselesi gbi bir şey)
ne söylersem olmuyor.
ben işe yaramazın tekiyim allah beni kahretsin işe yaramam niye yaşıyorum ki ben gibi şeyler depresif durumlar yani.
çok paralıyor kendini çok yıpratıyor bu sınav için herşeyden (sağlığındn, sosyal hayatından herşeyden vazgeçmiş durumda)
dün koptu ama tam anlamıyla. sana sevgili olmayı beceremiyorum, eş olarak karşına çıkamam bile (işsiz şu an ondan bahsediyor) ne verenilirim ki sana, herkes aldı yürüdü ben mal gibi (ki bu söz çok üzdü beni) dolaşıyorum. ne cüretle senin karşına çıkarım, baban yüzüme tükürmez mi deyip deyip duruyor.
iyisi mi sen yine dostum olarak kal beni kendine bir engel olarak düşünme eğer iyi biri çıkarsa karşına beni düşünüp vazgeçme. hayatımın şansısın sen hediyemsin ama seni bu girdaba nasıl sokarım. sana bunu nasıl yaparım başta saır göstersen bile sonra ehhhhhhh yetti be diyeceksin bunu duymaya katlanamam dedi, dedi, dedi...
ne yaparsam yapayım her insanın aynı olmadığını anlatamıyorum. bunları söylüyor ardından seni çok seviyorum sen benim hediyemsin deyiveriyor.
güya bu aşamada beni yıpratmamak için kendini uzak tutması gerekiyormuş. onun buhranlarına şahit olup benim de üzülmemi istemiyor.
bu sınavı geçip karşına dimdik çıkacağım ama inşallah hala orada olursun filan diyor.
allak bullak etti beni.
acaba duygularının gerçek olmadığını anladı da uzaklaşmaya mı çalışıyor yoksa samimi mi?
o kadar karışığım ki.
bir de acayip inatçı birisi. dediğim dedik. istediğim olacak ya ölürüm ya yaparım kıvamında.
ne yapayım kızlar nedir düşünceniz.
derdime gelince
31 yaşındayım şu ana kadar tek bir lişkim oldu o da görüldüğü üzere hazin son gerçekleşti. yalan, güvensizlik vs. vs. haliyle çok yıprandım.
bu ilişki nedeniyle oldukça güvensiz ve ne yazık ki özgüvensizim. görücü usulü bir kaç görüşmem oldu ama uyuşamadık biriyle.
asıl mevzuya gelelim. çok uzatmadan anlatmaya çalışacağım. yaklaşık 6 yıldır tanıdığım bir arkadaşım var (erkek).
ara ara görüşürüz, araşırız ne var ne yok işler güçler ne alemde vs diye.
biz görüştüğümüz dönemde ciddi bir ilişki içerisindeydi. sonrasında nişan filan yaptı. en başından sorunlu bir ilişkiydi ama çocuk seviyordu çok. ara ara dertleşirdik (bende bahsettiğim ilişkiden yeni çıkmıştım, depresyon halleri) o anlatırdı ben anlatırdım işte.
sonra araya zaman girdi iki yıl kadar. ortak arkadaşlarımızdan duydum nişanlısıyla ayrılmış askere gitmiş. döndüğünde ulaştı bana sosyal bir paylaşım sitesinden ne var ne yok nasılsın diye. yeniden başladık koyu muhabbetlere. aylardır devam ediyoruz normal konuşmalara ama son zamanlarda (son 1 ay) konuşmanın şekli değişti.
çocuk ağız değiştirdi yani. bir takım duygular beslediğini ve niyetinin yuva kurmak olduğunu söyledi. seninle yıllardır tanışıyoruz auril az çok tanıdık birbirimizi, dertleştik. sen beni bilirsin ben seni. sen bana kıymetlisin ben sana ama benimkinin boyutu değişti başka hissediyorum şimdi dedi.
ben en başta çok olumlu bakmasamda (hani ilişkisi biteli 1 yıl olmuş henüz yara bandı mı olurum düşüncesiyle) bayağı bir ittim çocuğu ama diretti. ben yanına geleceğim (ayrı şehirlerdeyiz) yüzyüze konuşup bir şekilde orta yolu buluru bana güvenmeni ve inanmanı sağlayacağım bir şekilde ama bize biraz zaman ver detayları konuşmak için şu an stresliyim dedi (hayallerine ulaşmak için geçmesi gereken bir sınav var ona hazırlanıyor).
bende düşündüm,
bu adamı tanıyorum ve iyi biri olduğundan eminim
daha önceki ilişkisine verdiği emeği bildiğimden ilişki dahilinde nasıl davranıyor biraz fikrim var
temiz bir aileye sahip kendi halinde bir insan
niye olmasın dedim.
hergün olmasa bile daha sık görüşmeye başladık. ara ara galeyana gelip duygularının derinleştiğini filan ifade etti. ben eskiden kalan korkularım nedeniyle mümkün olduğunca kendimi frenledim.
hayallerinden bahsetti, beklentilerinden, yaşadıklarının ağırlığından, ayrılığından, toparlanmak için neler yaptığından. sınav günü geldi çattı sonra açıklandı ve barajı geçememiş istediği olmadı yani.
o aşamadan sonra psikolojik olarak bir düşüş yaşadı ve ben yanında olmaya çalıştım uzaktan uzağa ne kadar olursa artık. konuşuyorum anlatıyorum etkisi 24 saat sürüyor sora yine aynı.
bu sınavı takıntı haline getirmiş durumda (eski ilişkisi nedeniyle bir gurur meselesi gbi bir şey)
ne söylersem olmuyor.
ben işe yaramazın tekiyim allah beni kahretsin işe yaramam niye yaşıyorum ki ben gibi şeyler depresif durumlar yani.
çok paralıyor kendini çok yıpratıyor bu sınav için herşeyden (sağlığındn, sosyal hayatından herşeyden vazgeçmiş durumda)
dün koptu ama tam anlamıyla. sana sevgili olmayı beceremiyorum, eş olarak karşına çıkamam bile (işsiz şu an ondan bahsediyor) ne verenilirim ki sana, herkes aldı yürüdü ben mal gibi (ki bu söz çok üzdü beni) dolaşıyorum. ne cüretle senin karşına çıkarım, baban yüzüme tükürmez mi deyip deyip duruyor.
iyisi mi sen yine dostum olarak kal beni kendine bir engel olarak düşünme eğer iyi biri çıkarsa karşına beni düşünüp vazgeçme. hayatımın şansısın sen hediyemsin ama seni bu girdaba nasıl sokarım. sana bunu nasıl yaparım başta saır göstersen bile sonra ehhhhhhh yetti be diyeceksin bunu duymaya katlanamam dedi, dedi, dedi...
ne yaparsam yapayım her insanın aynı olmadığını anlatamıyorum. bunları söylüyor ardından seni çok seviyorum sen benim hediyemsin deyiveriyor.
güya bu aşamada beni yıpratmamak için kendini uzak tutması gerekiyormuş. onun buhranlarına şahit olup benim de üzülmemi istemiyor.
bu sınavı geçip karşına dimdik çıkacağım ama inşallah hala orada olursun filan diyor.
allak bullak etti beni.
acaba duygularının gerçek olmadığını anladı da uzaklaşmaya mı çalışıyor yoksa samimi mi?
o kadar karışığım ki.
bir de acayip inatçı birisi. dediğim dedik. istediğim olacak ya ölürüm ya yaparım kıvamında.
ne yapayım kızlar nedir düşünceniz.
