• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İlgisiz eş

sunflowr

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
Merhaba herkese. 8 aylık bebeğimiz var. 4 yıllık evliyiz. Eşim ile her geçen gün aramız daha çok açılıyor. Ve ikimizde aynı evde birbirimizi hem çok sevip hem nefret ediyoruz. Severek evlendik. 4 yıl sevgili kaldık. Evliligimizin ilk 2 yılında herşey normaldi. Birlikte kendi işletmemizi kurduk. Pamdemiye denk geldi battık çok borca girdik. Çok çalıştık. Bazen yemedik içmedik daha çok çalıştık. Borcumuzu ödedik. Suan ev kiramizda yok. Borcumuzda yok. Müsrif bir kadın hiç olmadım. Her gördüğünü isteyen bir kadın değilim. Şuan evimde çocuğumuza bakıyorum Ama eşim hala çok çalışıyor. Ve neredeyse ayda asgariden belki 5 10 bin fazla kazanıyordur. Ama ticaret yaptığı için o kadar çok kalem harcaması var ki kazandığı para mı bereketsiz bilmiyorum ama sanki hiç kazanmiyormus gibi. Bunun yanında ilgisizliği çabası. Haftanın 1 günü bile evde durmaz çıkar gider. 2 yıldır yalvarıyorum dışarı kahvaltıyami gitsek şehir dışına çıkalım biseyler yapalım diyorum nefes alalım bende hep evde bunaldım diyorum ya tek dediği şey Çarşamba gidelim Çarşamba oluyor toptanciya ödeme yapacam nakit lazım olur pazartesi gidelim pazartesi oluyor bilmem ne var nakit lazım olur diyor cuma gidelim cuma oluyor zamanım yok bugün çok iş var diye diye diye 2 yıl oldu. Bir insan karısına ailesine 2 yılda hiç mi zaman ayıramaz. Hiç mi özlemez. Aylardır evde kahvaltı yapmıyoruz akşam yemeği yemiyoruz. Hiç bişey yapmıyoruz. Baktığında beni çok seviyor. Ama bazen benden nefret ediyor. 2 yıldır ne doğumgünümu kutladı ne yıldönümümuzu ne bı hediye aldı. Ve bende ruhum oksansin istiyorum. Her sabah kahvaltısıni hazırlarım ise gönderirim. Akşam yemeği hazır olur. Evden annemlere annemden eve. İnsan yüzü görmüyorum tek istediğim biraz ilgi sevgi değişiklik. Kendisi de merhametlidir. Çocuğuna çok iyi bir babadır. Ben doğum yaptigimda altımdan bezimj bile almisligi vardir. Evin temel ihtiyaçlarını giderir eksik bırakmaz. Kaç kere yalvardım gir bı işe çalış hem çok yoruluyorsun hem zaman geçiyor biz birbirimizi görmüyoruz. Bı yerden çalışsan da aynı parayı kazanacaksın en azından haftanın 1 günü de olsa bizim olur ama yok ticaret hırsından her geçen gün daha da yoruyor kendisini. Uzun lafın kısası hanımlar ben iyi değilim. Ve çok mutsuz ve kapana kısılmış gibiyim. Ne yapacağımi bilmiyorum yardım edin.
 
Bebişinde verdiği zorlukla iyice yorulmuşsunuz.
Eşinizle konuşun iyi olmadığınızı söyleyin.
Aylarca beraber kahvaltı yapamamak,muhabbet edememek,beraber gülmeyi unutmak büyük eksiklik. Birbirinize sevginizi yitirirsiniz.
Velhasıl kalem eşinizle konuşun.
 
Merhaba herkese. 8 aylık bebeğimiz var. 4 yıllık evliyiz. Eşim ile her geçen gün aramız daha çok açılıyor. Ve ikimizde aynı evde birbirimizi hem çok sevip hem nefret ediyoruz. Severek evlendik. 4 yıl sevgili kaldık. Evliligimizin ilk 2 yılında herşey normaldi. Birlikte kendi işletmemizi kurduk. Pamdemiye denk geldi battık çok borca girdik. Çok çalıştık. Bazen yemedik içmedik daha çok çalıştık. Borcumuzu ödedik. Suan ev kiramizda yok. Borcumuzda yok. Müsrif bir kadın hiç olmadım. Her gördüğünü isteyen bir kadın değilim. Şuan evimde çocuğumuza bakıyorum Ama eşim hala çok çalışıyor. Ve neredeyse ayda asgariden belki 5 10 bin fazla kazanıyordur. Ama ticaret yaptığı için o kadar çok kalem harcaması var ki kazandığı para mı bereketsiz bilmiyorum ama sanki hiç kazanmiyormus gibi. Bunun yanında ilgisizliği çabası. Haftanın 1 günü bile evde durmaz çıkar gider. 2 yıldır yalvarıyorum dışarı kahvaltıyami gitsek şehir dışına çıkalım biseyler yapalım diyorum nefes alalım bende hep evde bunaldım diyorum ya tek dediği şey Çarşamba gidelim Çarşamba oluyor toptanciya ödeme yapacam nakit lazım olur pazartesi gidelim pazartesi oluyor bilmem ne var nakit lazım olur diyor cuma gidelim cuma oluyor zamanım yok bugün çok iş var diye diye diye 2 yıl oldu. Bir insan karısına ailesine 2 yılda hiç mi zaman ayıramaz. Hiç mi özlemez. Aylardır evde kahvaltı yapmıyoruz akşam yemeği yemiyoruz. Hiç bişey yapmıyoruz. Baktığında beni çok seviyor. Ama bazen benden nefret ediyor. 2 yıldır ne doğumgünümu kutladı ne yıldönümümuzu ne bı hediye aldı. Ve bende ruhum oksansin istiyorum. Her sabah kahvaltısıni hazırlarım ise gönderirim. Akşam yemeği hazır olur. Evden annemlere annemden eve. İnsan yüzü görmüyorum tek istediğim biraz ilgi sevgi değişiklik. Kendisi de merhametlidir. Çocuğuna çok iyi bir babadır. Ben doğum yaptigimda altımdan bezimj bile almisligi vardir. Evin temel ihtiyaçlarını giderir eksik bırakmaz. Kaç kere yalvardım gir bı işe çalış hem çok yoruluyorsun hem zaman geçiyor biz birbirimizi görmüyoruz. Bı yerden çalışsan da aynı parayı kazanacaksın en azından haftanın 1 günü de olsa bizim olur ama yok ticaret hırsından her geçen gün daha da yoruyor kendisini. Uzun lafın kısası hanımlar ben iyi değilim. Ve çok mutsuz ve kapana kısılmış gibiyim. Ne yapacağımi bilmiyorum yardım edin.
Gidilebilecek bir iş yeriyse al çocuğunu git yanına hem sana değişiklik olur
 
Bebişinde verdiği zorlukla iyice yorulmuşsunuz.
Eşinizle konuşun iyi olmadığınızı söyleyin.
Aylarca beraber kahvaltı yapamamak,muhabbet edememek,beraber gülmeyi unutmak büyük eksiklik. Birbirinize sevginizi yitirirsiniz.
Velhasıl kalem eşinizle konuşun.
Çok konuştum işte o konuşma esnasind nefret giriyor içimize duymuyor beni görmüyor. Onunla zaman geçirmek istiyorum konuşmak istiyorum fotoğraf cekilmek anı biriktirmek istiyorum heran ölebiliriz herşey için geç olacak üzülürsün diyorum o an anlıyor duygusala bağlıyor ama sonra yine foss
 
Konusun baktiniz anlamiyor sizde kendinize onsuz bi dunya kuracaksiniz cunku belli ki disari cikmak birlikte vakit gecirmek sadece sizi ilgilendiren problemler esiniz bu konuyu dert edinmiyor. Sizinle vakit gecirmek istemeyenle siz hic istemeyin takilin bebeginizle adam yerine koymayin
 
Merhaba herkese. 8 aylık bebeğimiz var. 4 yıllık evliyiz. Eşim ile her geçen gün aramız daha çok açılıyor. Ve ikimizde aynı evde birbirimizi hem çok sevip hem nefret ediyoruz. Severek evlendik. 4 yıl sevgili kaldık. Evliligimizin ilk 2 yılında herşey normaldi. Birlikte kendi işletmemizi kurduk. Pamdemiye denk geldi battık çok borca girdik. Çok çalıştık. Bazen yemedik içmedik daha çok çalıştık. Borcumuzu ödedik. Suan ev kiramizda yok. Borcumuzda yok. Müsrif bir kadın hiç olmadım. Her gördüğünü isteyen bir kadın değilim. Şuan evimde çocuğumuza bakıyorum Ama eşim hala çok çalışıyor. Ve neredeyse ayda asgariden belki 5 10 bin fazla kazanıyordur. Ama ticaret yaptığı için o kadar çok kalem harcaması var ki kazandığı para mı bereketsiz bilmiyorum ama sanki hiç kazanmiyormus gibi. Bunun yanında ilgisizliği çabası. Haftanın 1 günü bile evde durmaz çıkar gider. 2 yıldır yalvarıyorum dışarı kahvaltıyami gitsek şehir dışına çıkalım biseyler yapalım diyorum nefes alalım bende hep evde bunaldım diyorum ya tek dediği şey Çarşamba gidelim Çarşamba oluyor toptanciya ödeme yapacam nakit lazım olur pazartesi gidelim pazartesi oluyor bilmem ne var nakit lazım olur diyor cuma gidelim cuma oluyor zamanım yok bugün çok iş var diye diye diye 2 yıl oldu. Bir insan karısına ailesine 2 yılda hiç mi zaman ayıramaz. Hiç mi özlemez. Aylardır evde kahvaltı yapmıyoruz akşam yemeği yemiyoruz. Hiç bişey yapmıyoruz. Baktığında beni çok seviyor. Ama bazen benden nefret ediyor. 2 yıldır ne doğumgünümu kutladı ne yıldönümümuzu ne bı hediye aldı. Ve bende ruhum oksansin istiyorum. Her sabah kahvaltısıni hazırlarım ise gönderirim. Akşam yemeği hazır olur. Evden annemlere annemden eve. İnsan yüzü görmüyorum tek istediğim biraz ilgi sevgi değişiklik. Kendisi de merhametlidir. Çocuğuna çok iyi bir babadır. Ben doğum yaptigimda altımdan bezimj bile almisligi vardir. Evin temel ihtiyaçlarını giderir eksik bırakmaz. Kaç kere yalvardım gir bı işe çalış hem çok yoruluyorsun hem zaman geçiyor biz birbirimizi görmüyoruz. Bı yerden çalışsan da aynı parayı kazanacaksın en azından haftanın 1 günü de olsa bizim olur ama yok ticaret hırsından her geçen gün daha da yoruyor kendisini. Uzun lafın kısası hanımlar ben iyi değilim. Ve çok mutsuz ve kapana kısılmış gibiyim. Ne yapacağımi bilmiyorum yardım edin.
Eşiniz sizi sevmiyor 😕. Ticaret ile uğraşması sizinle dışarda bir kahvaltı yapmanıza engel değil. En fazla 4 saat ayıracak, bunu bile yapmak istemiyor.
Size çaba sarf etmeyene siz de vakit harcamayın bence.
 
Eşinizin tekstil atölyesi mi var yoksa butik mi nasıl asgariden 5-10 fazla alıyor?
Atölyesi yok dükkanı var o dükkanda kumaş kesip başka yere diktiriyor. Sonda pazarda satış yapıyor. Pazar sektörü de şu sıralar çok kötü yazın iyi kışın kötü onun için kazandığı para çok fazla değil
 
Atölyesi yok dükkanı var o dükkanda kumaş kesip başka yere diktiriyor. Sonda pazarda satış yapıyor. Pazar sektörü de şu sıralar çok kötü yazın iyi kışın kötü onun için kazandığı para çok fazla değil
Toptan alıp satsa daha çok kar eder herhalde ticaretle uğraşmak için yeterli bir para değil ya da kazancını tam söylemiyor. Benim amcam da pazarcılık yapıyor kazancı iyi gayet. Daha yeni aylık 50 bin ödemeli krediye girdi. İnternet satışı denediniz mi
 
Eşiniz sizi sevmiyor 😕. Ticaret ile uğraşması sizinle dışarda bir kahvaltı yapmanıza engel değil. En fazla 4 saat ayıracak, bunu bile yapmak istemiyor.
Size çaba sarf etmeyene siz de vakit harcamayın bence.
Bende böyle düşünüyorum beni sevmediğini hissediyorum çok üzülüyorum çok ağlıyorum. Her durumda yanındaydım. Kimse yabjnda yokken bile ben yanindaydim. O kadar zor süreclerden geçtik ki. Hamilelikte cebimizde para yok canım çektiği için peynir çalmaya bile yeltendim ama Allah'a bin şükür rabbim bana onu yaptirmadi. Gözümü dogruyla açtım. Ama şimdi bakıyorum ben yokmuşum gibi davranıyor. Bı güzel cümle yok. Bı saç okşama yok. Yoldan çiçek kopar getir en azından diyorum duyuyor anlıyor gibj yapıyor ama yok. Ve inanın çok sabirliyim. Çok sadık bir kadınım. Bunca yılı heba etmek istemiyorum. Ama hergun eve yorgun düşünceli stresli bitik bı şekilde gelip vaar olan bir gram enerjimi sömürmesine artık dayanamıyorum
 
Toptan alıp satsa daha çok kar eder herhalde ticaretle uğraşmak için yeterli bir para değil ya da kazancını tam söylemiyor. Benim amcam da pazarcılık yapıyor kazancı iyi gayet. Daha yeni aylık 50 bin ödemeli krediye girdi. İnternet satışı denediniz mi
Evet denedik zaten borç kısmı oradan kaldı. Trendyolda bı zamanlar saticiydik. Oranın borcunu eşim pazarla ödedi. Ama şuan bulduğumuz yerde sektör kötü gidiyor. Kendisi de şimdi toptana giricem pazarı birakacam diyor ama bu bı yandna iyi bı yandan yüzünü görmediğim adamı artık daha çok çalışması gerektiği için hiç gormeyecem anlamina geliyor
 
Ekonomisi duzelmeden düzelmez sizi anlamakla beraber üzerine gitmeniz ters tepki verir iş ayrılığa kadar gider para gelmiyor yada çok gidiyorsa bazı insanlar mutlu olmaz bu karakter meselesi ve sanırım eşiniz bunlardan biri o kendini başardım noktasına getirmediği sürece yada kendi pes etmedigi sürece her zamanki gibi konuşun konuşmayın ise yaramaz.Sert çıkar ders vermeye kalkarsanizda bu konuda geri adım atmaz.Ben böyle düşünüyorum ki zaten farkında zaten konuşulmuş
 
Merhaba herkese. 8 aylık bebeğimiz var. 4 yıllık evliyiz. Eşim ile her geçen gün aramız daha çok açılıyor. Ve ikimizde aynı evde birbirimizi hem çok sevip hem nefret ediyoruz. Severek evlendik. 4 yıl sevgili kaldık. Evliligimizin ilk 2 yılında herşey normaldi. Birlikte kendi işletmemizi kurduk. Pamdemiye denk geldi battık çok borca girdik. Çok çalıştık. Bazen yemedik içmedik daha çok çalıştık. Borcumuzu ödedik. Suan ev kiramizda yok. Borcumuzda yok. Müsrif bir kadın hiç olmadım. Her gördüğünü isteyen bir kadın değilim. Şuan evimde çocuğumuza bakıyorum Ama eşim hala çok çalışıyor. Ve neredeyse ayda asgariden belki 5 10 bin fazla kazanıyordur. Ama ticaret yaptığı için o kadar çok kalem harcaması var ki kazandığı para mı bereketsiz bilmiyorum ama sanki hiç kazanmiyormus gibi. Bunun yanında ilgisizliği çabası. Haftanın 1 günü bile evde durmaz çıkar gider. 2 yıldır yalvarıyorum dışarı kahvaltıyami gitsek şehir dışına çıkalım biseyler yapalım diyorum nefes alalım bende hep evde bunaldım diyorum ya tek dediği şey Çarşamba gidelim Çarşamba oluyor toptanciya ödeme yapacam nakit lazım olur pazartesi gidelim pazartesi oluyor bilmem ne var nakit lazım olur diyor cuma gidelim cuma oluyor zamanım yok bugün çok iş var diye diye diye 2 yıl oldu. Bir insan karısına ailesine 2 yılda hiç mi zaman ayıramaz. Hiç mi özlemez. Aylardır evde kahvaltı yapmıyoruz akşam yemeği yemiyoruz. Hiç bişey yapmıyoruz. Baktığında beni çok seviyor. Ama bazen benden nefret ediyor. 2 yıldır ne doğumgünümu kutladı ne yıldönümümuzu ne bı hediye aldı. Ve bende ruhum oksansin istiyorum. Her sabah kahvaltısıni hazırlarım ise gönderirim. Akşam yemeği hazır olur. Evden annemlere annemden eve. İnsan yüzü görmüyorum tek istediğim biraz ilgi sevgi değişiklik. Kendisi de merhametlidir. Çocuğuna çok iyi bir babadır. Ben doğum yaptigimda altımdan bezimj bile almisligi vardir. Evin temel ihtiyaçlarını giderir eksik bırakmaz. Kaç kere yalvardım gir bı işe çalış hem çok yoruluyorsun hem zaman geçiyor biz birbirimizi görmüyoruz. Bı yerden çalışsan da aynı parayı kazanacaksın en azından haftanın 1 günü de olsa bizim olur ama yok ticaret hırsından her geçen gün daha da yoruyor kendisini. Uzun lafın kısası hanımlar ben iyi değilim. Ve çok mutsuz ve kapana kısılmış gibiyim. Ne yapacağımi bilmiyorum yardım edin.
Eşiniz kazanamıyor demekki. Gideri gelirinden çoksa ne kadar kazandıgının önemi kalmıyor. Esnaf galiba. Tatilini gelme gitme saatini net ayarlayacak. Diğer türlü giden ömürden oluyor. Erkeklerde bı para hırsı oluyor. Sorsanız sizin için yapıyorum der. E görmediğim adam benim için yapsa ne yapmasa ne. Acilen konuşun bu durumu netleştirin
 
Evet denedik zaten borç kısmı oradan kaldı. Trendyolda bı zamanlar saticiydik. Oranın borcunu eşim pazarla ödedi. Ama şuan bulduğumuz yerde sektör kötü gidiyor. Kendisi de şimdi toptana giricem pazarı birakacam diyor ama bu bı yandna iyi bı yandan yüzünü görmediğim adamı artık daha çok çalışması gerektiği için hiç gormeyecem anlamina geliyor
Biz de çok borç ödedik 5 yıllık evliyim pandemide eşim işsiz kaldı ben çalışıp eve baktım o ara çok açıldık elde olmayan masraflar çıktı derken bir süre nakit avansla geçindik. Eşim işe girdi ama benimki normal çalışan kendi işini yapmıyor. Erkekler borç işlerini kafaya çok takıyor ama bu sizi bebeğinizi ilgisiz bırakması anlamına gelemez. Kaç saat çalışıyor cidden çalışıyor mu yoksa oturup boş boş reels mi izliyor? Keşke çocuğu ertelemiş olsaydınız. Şimdi o da baba ilgisinden ayrı kalıyor. En azından erken gelse haftada 1 bir yerlere gidilse bilmiyorum ben ilgisiz biriyle yapamazdım ama boşanma kararı da kolay değil. Çok haklısınız
 
Biz de çok borç ödedik 5 yıllık evliyim pandemide eşim işsiz kaldı ben çalışıp eve baktım o ara çok açıldık elde olmayan masraflar çıktı derken bir süre nakit avansla geçindik. Eşim işe girdi ama benimki normal çalışan kendi işini yapmıyor. Erkekler borç işlerini kafaya çok takıyor ama bu sizi bebeğinizi ilgisiz bırakması anlamına gelemez. Kaç saat çalışıyor cidden çalışıyor mu yoksa oturup boş boş reels mi izliyor? Keşke çocuğu ertelemiş olsaydınız. Şimdi o da baba ilgisinden ayrı kalıyor. En azından erken gelse haftada 1 bir yerlere gidilse bilmiyorum ben ilgisiz biriyle yapamazdım ama boşanma kararı da kolay değil. Çok haklısınız
Çocuğuna çok ilgili akşam gelir saatlerce oynar sırtında gezdirir. Ama işte dediğiniz gibi aile kavramını yitiriyor. Akşam çocukla ilgilenmek l çocuğa yetmiyor hepimizi bir arada görmek istiyor
 
Merhaba herkese. 8 aylık bebeğimiz var. 4 yıllık evliyiz. Eşim ile her geçen gün aramız daha çok açılıyor. Ve ikimizde aynı evde birbirimizi hem çok sevip hem nefret ediyoruz. Severek evlendik. 4 yıl sevgili kaldık. Evliligimizin ilk 2 yılında herşey normaldi. Birlikte kendi işletmemizi kurduk. Pamdemiye denk geldi battık çok borca girdik. Çok çalıştık. Bazen yemedik içmedik daha çok çalıştık. Borcumuzu ödedik. Suan ev kiramizda yok. Borcumuzda yok. Müsrif bir kadın hiç olmadım. Her gördüğünü isteyen bir kadın değilim. Şuan evimde çocuğumuza bakıyorum Ama eşim hala çok çalışıyor. Ve neredeyse ayda asgariden belki 5 10 bin fazla kazanıyordur. Ama ticaret yaptığı için o kadar çok kalem harcaması var ki kazandığı para mı bereketsiz bilmiyorum ama sanki hiç kazanmiyormus gibi. Bunun yanında ilgisizliği çabası. Haftanın 1 günü bile evde durmaz çıkar gider. 2 yıldır yalvarıyorum dışarı kahvaltıyami gitsek şehir dışına çıkalım biseyler yapalım diyorum nefes alalım bende hep evde bunaldım diyorum ya tek dediği şey Çarşamba gidelim Çarşamba oluyor toptanciya ödeme yapacam nakit lazım olur pazartesi gidelim pazartesi oluyor bilmem ne var nakit lazım olur diyor cuma gidelim cuma oluyor zamanım yok bugün çok iş var diye diye diye 2 yıl oldu. Bir insan karısına ailesine 2 yılda hiç mi zaman ayıramaz. Hiç mi özlemez. Aylardır evde kahvaltı yapmıyoruz akşam yemeği yemiyoruz. Hiç bişey yapmıyoruz. Baktığında beni çok seviyor. Ama bazen benden nefret ediyor. 2 yıldır ne doğumgünümu kutladı ne yıldönümümuzu ne bı hediye aldı. Ve bende ruhum oksansin istiyorum. Her sabah kahvaltısıni hazırlarım ise gönderirim. Akşam yemeği hazır olur. Evden annemlere annemden eve. İnsan yüzü görmüyorum tek istediğim biraz ilgi sevgi değişiklik. Kendisi de merhametlidir. Çocuğuna çok iyi bir babadır. Ben doğum yaptigimda altımdan bezimj bile almisligi vardir. Evin temel ihtiyaçlarını giderir eksik bırakmaz. Kaç kere yalvardım gir bı işe çalış hem çok yoruluyorsun hem zaman geçiyor biz birbirimizi görmüyoruz. Bı yerden çalışsan da aynı parayı kazanacaksın en azından haftanın 1 günü de olsa bizim olur ama yok ticaret hırsından her geçen gün daha da yoruyor kendisini. Uzun lafın kısası hanımlar ben iyi değilim. Ve çok mutsuz ve kapana kısılmış gibiyim. Ne yapacağımi bilmiyorum yardım edin.
Size para veriyor mu? Ortak mi harcamaniz?
Kendinize ait bir maddi gücünüz var ise kahvaltı olur öğle yemeği olur akşam yemeği olur siz istediginiz bir yerden rezervasyon yaptırın. Eşinize bunu bir kaç gün önce söyleyin. Bir gunun bir kaç saatini size ayırabilir. Belki çok yoğun yer ayarlayamiyor. Ayarlayamadigindan da oteleyip duruyor. Aslında otele başbaşa tatile gidin diyeceğim ama ticaret yaptığı için kalmalı gidemezsiniz sanırım. En azından siz plan program yükünü ona yüklemeyin. Seçin begenin hatta kendinize doğum günü hediyeleri falan aldirin. Yani direk dümdüz söyleyin. Belli ki kocanız sizi seviyor. Aklı dışarıda değil işinde sadece. Diğer tüm konularda iyi birisi madem siz de bu konuda ona destek olun denge sağlansın.
 
Size para veriyor mu? Ortak mi harcamaniz?
Kendinize ait bir maddi gücünüz var ise kahvaltı olur öğle yemeği olur akşam yemeği olur siz istediginiz bir yerden rezervasyon yaptırın. Eşinize bunu bir kaç gün önce söyleyin. Bir gunun bir kaç saatini size ayırabilir. Belki çok yoğun yer ayarlayamiyor. Ayarlayamadigindan da oteleyip duruyor. Aslında otele başbaşa tatile gidin diyeceğim ama ticaret yaptığı için kalmalı gidemezsiniz sanırım. En azından siz plan program yükünü ona yüklemeyin. Seçin begenin hatta kendinize doğum günü hediyeleri falan aldirin. Yani direk dümdüz söyleyin. Belli ki kocanız sizi seviyor. Aklı dışarıda değil işinde sadece. Diğer tüm konularda iyi birisi madem siz de bu konuda ona destek olun denge sağlansın.
Ben çalışmıyorum bana günlük rutin para veriyor eksik birakmiyor ama bu parayla birikim yapıp istediğim aktiviteyi bize yaptiramam. Hadi diyelim ki yaptırdım. Emrivaki yaptım yer ayirttim kırk tane laf duyarım. Benim bugün bu işim vardi yarın evden erken çıkacam bilmem ne diye diye tüm hevesimi kırar. Daha önce denedim biliyorum
 
Ben çalışmıyorum bana günlük rutin para veriyor eksik birakmiyor ama bu parayla birikim yapıp istediğim aktiviteyi bize yaptiramam. Hadi diyelim ki yaptırdım. Emrivaki yaptım yer ayirttim kırk tane laf duyarım. Benim bugün bu işim vardi yarın evden erken çıkacam bilmem ne diye diye tüm hevesimi kırar. Daha önce denedim biliyorum
O zaman eşiniz ile ilgili ciddi problemleriniz var. İlk konunuzu okuduğumda sanki çocuğa iyi baba size de iyi bir eş gibi algıladım. Hani zamanı olsa ayarlayabilse sizinle geçirecek vaktini diye düşündüm. Anladığım kadarıyla sizinle vakit geçirmeyi önceliğine koymuyor. Siz alan yaratsanizda bir bahane buluyor. O zaman yapacak bir seyiniz yok gibi gözüküyor.
 
Back
X