Benim de o iki arkadaşım liseden ama bulunduğum şehirde değiller. Ailem de uzakta. Bir buçuk yıldır zaten yeni bir insan tanımaya cesaret edemedim. Yalnız hissediyorum. Her şey eş ile,aile ile konuşulmuyor. İnsan öyle oturup çay kahve içip, muhabbet edecek birini istiyor ama olmuyor işte. Terapiye başladım. Hatalı benim kesin ama nerde hata yaptığımı bulup bunu düzeltmem lazım.
Kimse kendini öven insanları sevmez biliyorum ama bazen de insanlar bunu savunma mekanizması olarak kullanır öyle düşünün benim eski kocam bana hiç değer vermez it gibi davranırdı ben de her ortamda ve yüzüne karşı onu asagilardim ailesini işini memleketini...Sonradan fark ettim ki bana vermediği değerin intikamını bu şekilde aliyormusum daha doğrusu bilinç altim alıyormuş.İnsanlari anlamaya çalışırsanız kızmaz severdiniz.Sizi hatırlıyorum eşinizin ailesine karşı bu kadar iyi niyetli olup size tokat atanan diğer yanaginizi dönüp diğer insanlara karşı neden böyle davranıyorsunuz?Sizi alıntılanayım unuttum. Benim söylemek istediğim şey farklı
Teşekkür ederim
ama kalkıp bunu söylemedim çünkü sohbet edip içimizi boşaltıyoruz sidik yaristirmiyoruz o insanın enerjisinin yükselmesine izin vermezseniz siz de aynı fırsatı yakalayamazsınız. O yüzden bunu örnek verdim.
Ben affetmeyi inanın çok severim. Kimseye karşı kötü niyetli değilim. Önyargılı değilim. Dediğim olay bir kez olsa terkedilmiştir acılıdır, reddedilmiştir egosu incinmiştir. Tabi ki olabilir. Ama iş bazen çığrından çıkıyor. Sustukça zıvanadan çıkıyorlar. Değişmelerini de bekliyorum. Kimseyi kestirip atmam ama bir süreden sonra bu insanlara karşı saygımı yitiriyorum. O yüzden de arkadaşlığımı bitiriyorum.
Hmm, yalnızlıktan kendinizi arkadaşlarınızla teselli ediyorsunuz ve onlara da gereğinden fazla önem yüklemişsiniz.
Arkadaşlarınızı bitirmenize gerek yok bir kere uyarın sonra unutun.Neden kendini ovuyorsun bırak da başkaları ovsun deyin çıkın isinden yani sizin kişiliğinize bir saldırı yoksa he deyip geçin
Çok haklısınız.Ben olsam bende sizinle arkadaşlığı sürdürmezdim. Sebepleri,
Onyargilisiniz insanları tanımadan aylarca görüşmeden bilmeden önden teşhis koyuyorsunuz.
Insanların kendilerini anlattığı noktada yorum yapılmaz ya sessiz kalınır ya da haklısın denip geçilir. Asla yetersiz hissedip kendimizi on plana atamayız kişilerin kendine yaptığı yorumlar değil başkasının ona yaptığı yorumlar bir sıfır öndedir . Münakaşaya kendi doğrularımızla girersek zaten kaybederiz. Sizin düşünceleriniz sizindir onları başkasına monte etmeye çalışırsanız tabiki negatif anlasilirsiniz.
Bi ortama 5 kişi aynı şeyi söylüyor bir kişi farklı söylüyorsa orda düşüncelerinizin doğruluğundan çok sizin farklı olmaya çalıştığınız düşünülebilir he deyip geciceksiniz belki de o ortamdakileri siz çok iyi çok uzun süredir tanımıyorsunuz ve o kişiye moral amaclı o anlık doğruymuş gibi yapılıyor olabilir.
Sınır öfke konusuna gelince bu tamamen bi kusur kafa boşaltmak için görüştüğünüz insanları germeniz apayrı bi kusur onlar sizin stres topunuz değil.
Dinleyici olun soru sorulduğunda konusun yorum istendiğinde dahi genel geçer basit bir şey söyleyip sıranızı savın akılda doğrucu davut olarak kalmaktansa silik hatırlanan cümleler kurmak daha mantıklı.
Insanları karşınıza almamaya özen gösterin
Egosu yüksek olan insanların da bu kusurlarının farkında olduğunu tıpkı sizin kendi hatalarını bize anlattığınız gibi onlarda bu hatalarının farkındadır. Öyle değilse bile belki de insanlar gerçekten kendilerine verdikleri değerin farkındadır ve kendilerini övmekten çekinmiyor olabilir şahsen ben kendimi seviyorsam yeterli görüyorsam kendimle ilgili bir şey söylerken dün bir kek yaptım inanılmaz kabardı size tarif verebilirim demeyi kendime hak görüyor olabilirim bu tamamen kendimize bictigimiz değerle alakalı acaba siz kendinizi değersiz yetersiz görüyor olabilir mısınız ve başkası bu şekilde anlatırken gocunuyor olabilir mısınız.
Mesela geçen bi yeni tabiatıyım arkadaşım evde pide yaptığını anlattı helâl olsun hiç üşenmemiş yapmışsın ben hiç uğraşamazdım dedim o kadar hosuna gitti ki tüm detaylarıyla bana tarifi anlattı halbuki karadeniz geliniyim kendim pide yapmayı da biliyorum hatta daha güzelini
İnsanların kendini övmesi tabi ki olağan bir şey. Ben de överim onları. Yeri gelir moral olsun diye pembe yalanlar da söylerim. Ama bir insan kendini övmek için başkalarına hakaretvari cümleler kurunca, başkaları üzerinden egolarını tatmin edince ben bu tarz insanlara saygı duyamıyorum ve bende ipler kopuyor. Tabi bunu da ilk hatada yapmıyorum. üst üste olunca ben de tutamıyorum kendimi. Sussam da sonradan aşırı bir rahatsızlık duyuyorum.
Neden kendini başkaları üzerinden övüyorsun. Bırak da biz övelim seni
bu cümleyi kurmuştum. Cevap o başkalarınından sana ne olmuştu. Onlar da haklı kendince. Ama işte ben bu cümleden sonra devam edemiyorum.
Evliyim ben aslında. Ama insan her şeyi eşiyle konuşamıyor. Kadınlarla oturup muhabbet etmek çok keyifli bir şey. Zaten ilk bir iki ay çok güzel. Sonra şu övme, yerme olayları işin içine girince, insanların egolarını başkaları üzerinden tatmin etme meselesi ortaya çıkınca ipler bende kopuyor.Hmm, yalnızlıktan kendinizi arkadaşlarınızla teselli ediyorsunuz ve onlara da gereğinden fazla önem yüklemişsiniz.
terapiye başlamanız iyi olmuş. Genel olarak hayatınızın kontrolüne ele alın. Hoşlanmadığınız insanlarla herhangi polemiğe girmeden mesafe koyun.
Pandemiden sonra da ciddi bir ilişki yaşamayı hedefleyin kendinize. Yalnızlığınıza daha kesin bir çözüm olur.
Kusursuz dost arayan dostsuz kalır derler herkesin var bir sorunu o yüzden takma ayrıca mutlaka mütevazı insanlar vardır çevrende demek ki bu hassas noktan böyle insanlara tahammülün yokNeden kendini başkaları üzerinden övüyorsun. Bırak da biz övelim seni
Bakın kilit cümle buNeden kendini başkaları üzerinden övüyorsun. Bırak da biz övelim seni
Mütevazi olmalarına gerek yok. İnsanlar över kendilerini. Ben de överim insanları. İnanın ben hatalara asla odaklanan bir insan değilim. Alttan almayı da bilirim. Kesip atma taraftarı hiç değilim. Ama işte bu kendini beğenmişlik, başkaları üzerinden ego tatmini beni benden alıyor. Kesin psikolojik bir alt yapısı vardır. O yüzden başladım terapiye. Umarım düzelir.
Evet iyi bir psikolga denk gelirseniz hayatınızı bile değiştirir.Serhat Yabancı, Beyhan Budak özellikle de Tülay Kok'un videolarını izleyebilirsiniz.Mütevazi olmalarına gerek yok. İnsanlar över kendilerini. Ben de överim insanları. İnanın ben hatalara asla odaklanan bir insan değilim. Alttan almayı da bilirim. Kesip atma taraftarı hiç değilim. Ama işte bu kendini beğenmişlik, başkaları üzerinden ego tatmini beni benden alıyor. Kesin psikolojik bir alt yapısı vardır. O yüzden başladım terapiye. Umarım düzelir.
Çok teşekkür ederim. Mutlaka izleyeceğim
İnsanları fazla ciddiye alıyorsunuz.Merhaba değerli kk üyeleri.
Benim kimine göre küçük bana göre kocaman bir derdim var. Ben insanlarla sağlıklı bir iletişim kuramıyorum. Arkadaşlıklarım kısa süreli oluyor. 31 yaşındayım ve bir tane kadın, bir tane de erkek arkadaşım var sadece. Bu hayata sadece iki kişi ile devamlı bir arkadaşlığım oldu. İnsanlar benden hoşlanmıyor sanırım. Bu hafta psikologla ilk seansıma başladım ama size de anlatmak istiyorum. Belki bana yardımcı olabilirsiniz.
Ben yeni biriyle tanıştığımda ilk zamanlar güzel gidiyor. Cana yakın ve sıcak kanlı biriyim. Kendimi bir çok konuda geliştirmeye çalışırım. Normal konularda sohbet ederken çok iyi ama iş insanların kendini övme konusuna gelince ben çuvallıyorum. İnsanların kendileriyle ilgili boş balon gibi egolarını dinlerken dilimi tutamıyorum ya da onaylayamıyorum. İçimde o insana karşı değişik bir duygu oluşuyor. Değersizleşiyor gözümde. Hatta sinirlendiriyor. Yani diyorum ki bu yaşına gelmiş biri nasıl da kendini tanıyamaz, dış görünüşünü değerlendiremez. Örnek vermem gerekirse; bir arkadaşım 1.60 boyunda 90 kilo, ortalama güzellikte bir kadın. Ama bir erkek 190 boyunun üstünde olmazsa ben o erkeğe erkek demem diyor. İşte ben çok güzelim. Bunlar kilo değil, şişkinlik. Kalçam şöyle güzel, oram böyle güzel, şuram şöyle güzel... aynı zamanda biri onu redderse takıntı haline getirip, benim gibi bir kadını nasıl beğenmez falan diyor. Ben de bir sinir, bir öfke oluşuyor ki sormayın. Yani bir şey demiyorum ama “bak senin kendine bakışında, kendini algılayışında bir sorun var. Kimse bulunmaz hint kumaşı değil. Sen de öyle” diyorum ve ipler kopuyor. İşte başlıyor “sen beni kıskanıyorsun, çekemiyorsun” falan. Bunun gibi bir sürü örnek var hayatımda. İyi kötü buna benzer. Yani biri gerçeklik dışında(hem de bariz bir şekilde) bir şey dediğinde ben onaylayamıyorum.Şimdi ben bu durumda ne demeliyim. “Evet, sen dünya güzelisin, bütün erkekler kapında dizilmeli, halt etmiş o adam” mı demeliyim. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz?
İkinci konu ise kalabalık arkadaş grubunda oluyor. Mesela biri haksız yere tanımadığı birilerine sırf kendini üstün göstermek için bir şeyler dediğinde ben yine onaylayamıyorum. Bunun bir örneği; kadın bir arkadaşımı(az önceki kadın arkadaş değil) sevgilisi 3 ay sonra terketti. 5 kız oturuyoruz. Kız çocuğun eski sevgilisini gösterip” bu çirkin o...u ile bile 3 yıl çıkmış. Beni üç ayda terketti. Ben bu kıza 10 basarım. Köpek edeceğim bu adamı” dedi. Ben de “kızla kendini neden kıyaslayıp o kelimeyi kullanıyorsun. Bunun güzellikle çirkinlikle ne alakası var” dedim diye resmen beni ortamda rezil ettiler. Demedikleri kalmadı. Bu arada bu arkadaşların hepsi belli bir eğitimi almış, meslek sahibi insanlar.
Şimdi ben nerede hata yapıyorum. Lütfen bana bir yol gösterin.
