- 26 Kasım 2017
- 3.445
- 2.911
- 133
- Konu Sahibi gokkusaginadusenbukalemun
- #41
Bu arada bir örnek vereyim. Çok sevdiğim bir dostum eşini aldatmıştı. Bunu bana anlatırken çok üzgün ve kötüydü, pişmandı ama pişmanlık hiçbir şeyi düzeltmiyor.. Ben onu yargılamadım, suçlamadım. Çünkü o zaten kendi vicdanının sesini duyuyordu, böyle bir şey yaptığı için kendini öldürmek istediğini bile söylemişti bana. Ve denemiş neyse ki bir şey olmamıştı.
Ben onu sakinleştirmeye çalıştım. Bu duygunun geçeceğini söyledim. Evet bu bir hata, kötü bir şey ama artık geride kalmıştı. Geçmişe bakma demiştim. Zaten kısa süre sonra da ayrıldı eşinden, doğru olanı yapmıştı ... Ona işte sen eşine bunları nasıl yaptın falan diye saydırmadım, kınamadım. Haksızsın da demedim. Eşi de mükemmel biri değildi tabi ki bu haklı çıkarmıyor ama yaşadığı şeyi ben de yaşayabilirim Allah korusun. Başımıza ne geleceğini bilmiyoruz. O yüzden dostluk kurulacak ve devam edecekse anlayış ve empati çok önemli.
Ben onu sakinleştirmeye çalıştım. Bu duygunun geçeceğini söyledim. Evet bu bir hata, kötü bir şey ama artık geride kalmıştı. Geçmişe bakma demiştim. Zaten kısa süre sonra da ayrıldı eşinden, doğru olanı yapmıştı ... Ona işte sen eşine bunları nasıl yaptın falan diye saydırmadım, kınamadım. Haksızsın da demedim. Eşi de mükemmel biri değildi tabi ki bu haklı çıkarmıyor ama yaşadığı şeyi ben de yaşayabilirim Allah korusun. Başımıza ne geleceğini bilmiyoruz. O yüzden dostluk kurulacak ve devam edecekse anlayış ve empati çok önemli.
. Misal öyle diyebilecek bir karakter zaten benim dostum olamaz. Bu karakterler ile merhaba merhaba. Hatta merhaba demese bile iyidir
. Yani siz de mutlu olun uzaklaşın öyle kişiliklerden.
Haklısınız iki arkadaşın olması da yeterli ama bu iki arkadaşım da benimle aynı şehirde değil.
