açıkcası tam tersi bana dürüst olmayan, ne düşündüğünü dile getirmeyen insanlarla arkadaşlık etmiyorum. Öyle arkadaşım olacağına aynada kendimle dertleşeyim daha iyi 
Ben de o aynayla dertleşme durumuna geldim artık.Ben tüm arkadaşlarımla böyleyim. Senin tarzında.
ama çok sıkılıyorum artık. Yalnız hissediyorumTabi ki başkasını aşağılamak yanlış ama dediğim gibi onlar olmak istedikleri gibi olamıyorlar ve hayal kuruyorlar..
öyle düşün. .sense mutluluklarını bozuyorsunbırak mutlu olsunlar. .
Kendini içtenlikle ifade edemeyeceğin bir arkadaşlık ortamındansa yalnız kalmak daha iyi bence canım.Ben de o aynayla dertleşme durumuna geldim artık.
Ahhh keşke bu düşüncenizi içselleştirip başarabilsem. Ama işte öyle gerçekçi olmayan kendini övme durumuyla karşılaşınca o insanın değeri düşüyor gözümde. Kendine engel olamıyorum.Tabi ki başkasını aşağılamak yanlış ama dediğim gibi onlar olmak istedikleri gibi olamıyorlar ve hayal kuruyorlar..
Bir buçuk sene önce aynen böyle düşünüp tüm sosyal medya hesaplarımı kapatıp numaramı değiştirdim. Çünkü gerçekten hep hayalkırıklığı yaşıyordum. Ama şimdi inanılmaz yalnız hissediyorum kendimi.
Haklı buldum sizi valla :) Ama yapabileceğiniz tek şey o muhabbetlerin döndüğü sırada gülümseyip geçin, yorum yapmayın. Zor belli ki sizin için bu ama sessiz kalmayı tercih edin. Fikrinizi sormadıkları takdirde yorumsuz kalın. Sorarlarsa ben sizin gibi düşünmüyorum bişey demiyim deyin.
Arkadaş çevrenizde , özellikle yeni arkadaşlık kurmaya çalışırken her düşündüğümüz şeyi olduğu gibi söylemeyiz .Merhaba değerli kk üyeleri.
Benim kimine göre küçük bana göre kocaman bir derdim var. Ben insanlarla sağlıklı bir iletişim kuramıyorum. Arkadaşlıklarım kısa süreli oluyor. 31 yaşındayım ve bir tane kadın, bir tane de erkek arkadaşım var sadece. Bu hayata sadece iki kişi ile devamlı bir arkadaşlığım oldu. İnsanlar benden hoşlanmıyor sanırım. Bu hafta psikologla ilk seansıma başladım ama size de anlatmak istiyorum. Belki bana yardımcı olabilirsiniz.
Ben yeni biriyle tanıştığımda ilk zamanlar güzel gidiyor. Cana yakın ve sıcak kanlı biriyim. Kendimi bir çok konuda geliştirmeye çalışırım. Normal konularda sohbet ederken çok iyi ama iş insanların kendini övme konusuna gelince ben çuvallıyorum. İnsanların kendileriyle ilgili boş balon gibi egolarını dinlerken dilimi tutamıyorum ya da onaylayamıyorum. İçimde o insana karşı değişik bir duygu oluşuyor. Değersizleşiyor gözümde. Hatta sinirlendiriyor. Yani diyorum ki bu yaşına gelmiş biri nasıl da kendini tanıyamaz, dış görünüşünü değerlendiremez. Örnek vermem gerekirse; bir arkadaşım 1.60 boyunda 90 kilo, ortalama güzellikte bir kadın. Ama bir erkek 190 boyunun üstünde olmazsa ben o erkeğe erkek demem diyor. İşte ben çok güzelim. Bunlar kilo değil, şişkinlik. Kalçam şöyle güzel, oram böyle güzel, şuram şöyle güzel... aynı zamanda biri onu redderse takıntı haline getirip, benim gibi bir kadını nasıl beğenmez falan diyor. Ben de bir sinir, bir öfke oluşuyor ki sormayın. Yani bir şey demiyorum ama “bak senin kendine bakışında, kendini algılayışında bir sorun var. Kimse bulunmaz hint kumaşı değil. Sen de öyle” diyorum ve ipler kopuyor. İşte başlıyor “sen beni kıskanıyorsun, çekemiyorsun” falan. Bunun gibi bir sürü örnek var hayatımda. İyi kötü buna benzer. Yani biri gerçeklik dışında(hem de bariz bir şekilde) bir şey dediğinde ben onaylayamıyorum.Şimdi ben bu durumda ne demeliyim. “Evet, sen dünya güzelisin, bütün erkekler kapında dizilmeli, halt etmiş o adam” mı demeliyim. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz?
İkinci konu ise kalabalık arkadaş grubunda oluyor. Mesela biri haksız yere tanımadığı birilerine sırf kendini üstün göstermek için bir şeyler dediğinde ben yine onaylayamıyorum. Bunun bir örneği; kadın bir arkadaşımı(az önceki kadın arkadaş değil) sevgilisi 3 ay sonra terketti. 5 kız oturuyoruz. Kız çocuğun eski sevgilisini gösterip” bu çirkin o...u ile bile 3 yıl çıkmış. Beni üç ayda terketti. Ben bu kıza 10 basarım. Köpek edeceğim bu adamı” dedi. Ben de “kızla kendini neden kıyaslayıp o kelimeyi kullanıyorsun. Bunun güzellikle çirkinlikle ne alakası var” dedim diye resmen beni ortamda rezil ettiler. Demedikleri kalmadı. Bu arada bu arkadaşların hepsi belli bir eğitimi almış, meslek sahibi insanlar.
Şimdi ben nerede hata yapıyorum. Lütfen bana bir yol gösterin.
Ama işte sonrasında yaşadığım huzursuzluk tarif edilemez oluyor. Bu sefer de uzaklaşıyorum. Belki terapiler işe yarar
İlk zamanlarda sorun yok. Ama sonra böyle şeyler duyunca sorun oluyor. Biliyorum susmam lazım ama içime dert oluyor. Aslında haklısınız. Bunca derdin arasında varsın övsünler. Ama bunun bir tık sonrasında başkasını yererek kendini övmeye geçiliyor. Orda kopuyor bende. O kişiye karşı tüm algım değişiyor.
Asla başkasının yanında eleştirmem. İlk anlattığım birebirde. İkinci olay kalabalık grupta başkasına küfürlü konuşmada. Onda da sen kendine bak falan demem
söylediğiniz çok doğru. Başkalarının yanında yapılan nasihat, hakarettir. Buna özellikle dikkat ederim.
Bu günlük tutma olayı güzelmiş. Ama ben böyle konuşursam da konuşmasam da gözümde değerleri bitiyor. Saygı duyamıyorum. O yüzden de arkadaşlıklarım bitiyor. Zaten en fazla iki üç ay sürüyor. Aslında özgüveni yüksek, kendinin farkında olan insanlarla çok iyi anlaşıyorum. Zaten bahsettiğim dostlarım da öyle. Eleştirilmekten korkmayan, eleştirinin gelişimin kapısı olduğuna inanan insanlarla karşılaşsam keşke. Bu tarz konuşmalar bana özgüvensizlik ya da aşağılık kompleksi gibi geliyor. Böyle düşündüğüm için de saygı duyamıyorum ve arkadaşlığımı bitiriyorum. Dediğiniz örnek çok güzel. Kendi kusurlarını kapatmak için sizi eleştirip, gıcık oluyırum demeleri bende inanılmaz bir öfke oluşturuyor. Hastalıklı bir duygu biliyorum ama elimde değil maalesef.
Yani tanıştığımız herkes dostumuz olmayacaktır. Yıllar içinde sizin de kendinize göre uygun dostlarınız olur. Zaten 2-3 olsa yeterlidir. Diğerleri de sıradan arkadaş selamün aleyküm iyi akşamlar bitti .
Haklısınız
Atalarimiz demiş ki her doğru her yerde söylenmez, bence var bir bildikleriMerhaba değerli kk üyeleri.
Benim kimine göre küçük bana göre kocaman bir derdim var. Ben insanlarla sağlıklı bir iletişim kuramıyorum. Arkadaşlıklarım kısa süreli oluyor. 31 yaşındayım ve bir tane kadın, bir tane de erkek arkadaşım var sadece. Bu hayata sadece iki kişi ile devamlı bir arkadaşlığım oldu. İnsanlar benden hoşlanmıyor sanırım. Bu hafta psikologla ilk seansıma başladım ama size de anlatmak istiyorum. Belki bana yardımcı olabilirsiniz.
Ben yeni biriyle tanıştığımda ilk zamanlar güzel gidiyor. Cana yakın ve sıcak kanlı biriyim. Kendimi bir çok konuda geliştirmeye çalışırım. Normal konularda sohbet ederken çok iyi ama iş insanların kendini övme konusuna gelince ben çuvallıyorum. İnsanların kendileriyle ilgili boş balon gibi egolarını dinlerken dilimi tutamıyorum ya da onaylayamıyorum. İçimde o insana karşı değişik bir duygu oluşuyor. Değersizleşiyor gözümde. Hatta sinirlendiriyor. Yani diyorum ki bu yaşına gelmiş biri nasıl da kendini tanıyamaz, dış görünüşünü değerlendiremez. Örnek vermem gerekirse; bir arkadaşım 1.60 boyunda 90 kilo, ortalama güzellikte bir kadın. Ama bir erkek 190 boyunun üstünde olmazsa ben o erkeğe erkek demem diyor. İşte ben çok güzelim. Bunlar kilo değil, şişkinlik. Kalçam şöyle güzel, oram böyle güzel, şuram şöyle güzel... aynı zamanda biri onu redderse takıntı haline getirip, benim gibi bir kadını nasıl beğenmez falan diyor. Ben de bir sinir, bir öfke oluşuyor ki sormayın. Yani bir şey demiyorum ama “bak senin kendine bakışında, kendini algılayışında bir sorun var. Kimse bulunmaz hint kumaşı değil. Sen de öyle” diyorum ve ipler kopuyor. İşte başlıyor “sen beni kıskanıyorsun, çekemiyorsun” falan. Bunun gibi bir sürü örnek var hayatımda. İyi kötü buna benzer. Yani biri gerçeklik dışında(hem de bariz bir şekilde) bir şey dediğinde ben onaylayamıyorum.Şimdi ben bu durumda ne demeliyim. “Evet, sen dünya güzelisin, bütün erkekler kapında dizilmeli, halt etmiş o adam” mı demeliyim. Siz böyle durumlarda ne yapıyorsunuz?
İkinci konu ise kalabalık arkadaş grubunda oluyor. Mesela biri haksız yere tanımadığı birilerine sırf kendini üstün göstermek için bir şeyler dediğinde ben yine onaylayamıyorum. Bunun bir örneği; kadın bir arkadaşımı(az önceki kadın arkadaş değil) sevgilisi 3 ay sonra terketti. 5 kız oturuyoruz. Kız çocuğun eski sevgilisini gösterip” bu çirkin o...u ile bile 3 yıl çıkmış. Beni üç ayda terketti. Ben bu kıza 10 basarım. Köpek edeceğim bu adamı” dedi. Ben de “kızla kendini neden kıyaslayıp o kelimeyi kullanıyorsun. Bunun güzellikle çirkinlikle ne alakası var” dedim diye resmen beni ortamda rezil ettiler. Demedikleri kalmadı. Bu arada bu arkadaşların hepsi belli bir eğitimi almış, meslek sahibi insanlar.
Şimdi ben nerede hata yapıyorum. Lütfen bana bir yol gösterin.
Söyledim tabi ki.
