İleri Yaşta Doğal Yolla Hamile Kalmak

Az önce regl oldum. Vatana millete hayırlı olsun. :) Valla bu ayki çift çizgilerden sonra tek tesellim saat gibi zamanlamaya sahip bünyem. Daha da test mest yapmam. :))
 
Merhaba arkadaslar,

Ben de araniza katilabilir miyim? Biraz uzun yazacagim, umarim okuyabilirsiniz:

Ben 38 yasindayim ve dunyalar guzeli iki cocugum var. Kizim 5,5 yasinda ve oglum da 3 yasinda. Kizima 32 yasinda "kaza eseri" hamile kaldim. Cocuk planlamiyorduk ama adetimden sonraki ilk ya da ikinci gunde birlikte olmustuk ve ben birsey olmaz diye umursamamistim. 3 hafta sonra hamilelik testim pozitif cikti. Oglumda da ilk denemede hamile kalmistim, ki o ay esim hasta oldugu icin uc kere birliktelik yasamistik. Ben kesin olmaz diye dusunurken, pozitif hamilelik testi aldim. Iki hamileligimde sorunsuz, hatta mukemmel gecti diyebilirim. Ne bir mide bulantisi ne baska birsey ile karsilastim (sadece cok kilo aldim ve duygusal olarak cok gelgitler yasamistim ama normal diye dusunuyorum. Biz yurtdisinda yasiyoruz ve ailenden, arkadaslarindan uzakta olunca boyle oluyor).

Ben gecen seneden beri ucuncu bebek icin denemelere baslamak istiyordum. Once esim razi gelmedi. Sonra zar zor razi ettim ama sart kostu: 2018 yazindan sonra denemelere baslayacagiz diye. Pekala dedim ve bir sene bekledim. Agustos ayinin sonunda calismalara basladik. Ilk ay tutmadi (ve ben cok sasirdim, cunku diger iki hamileligim cok cabuk olmustu). O gun cok kotu oldum, esimle kavga ettik. Neyse, Eylul ayinda tekrar denemelere basladik. Hesap ve kitapla yumurtlama doneminin sonuna kadar her gun denedik. Ayin sonunda hamile oldugumu ogrendim. Sevincten ellerimin titredigimi hatirliyorum. Ancak bir ay sonra bebegimi kaybettim. Cehennem gibi bir aydi, surekli dusuk gelen kan testleri, ultrasonlar, kanamalar. Acisini hala yasiyorum... Dusukten sonra duygusal olarak cok zor gunler gecirdim. Surekli esimi sucladim, ve hala da sucluyorum; "senin yuzunden boyle oldu, gecen sene deneseydik boyle olmayacakti" diye. Bu ay, kanamalarim bitince tekrar denedik. Dusuk sonrasi kan tahlillerim icin doktora da gidiyorum duzenli ve gecen haftaki sonuclara gore hamile degilim. Doktor normal, biraz zaman ver dedi ama yasim yuzunden o kadar korkuyorum ki... Bu da esimle aramda cok buyuk strese ve kavgalara yol aciyor.

Bu arada dusuk yaptigim haftasonu uc kisiden hamilelik haberi aldim...Ikisi yakin arkadaslarim, bir tanesi de ailemden. Istemeden hamile kalmis ve neredeyse 40 yasinda. Aldirayim mi aldirmayayim mi diye bana soruyordu. Goz yaslari icinde bir de onlarla ugrastim.

Bu arada arkadaslar saglikli hamilelik olsun diye kahveyi tamamen biraktim, zaten sigara ve icki kullanmiyorum. Her sabah multivitamin + ubiquinol (Koenzim Q10'nin bir cesidi) aliyorum. Aksamlari extra folikasit (vitaminin icinde olmasina ragmen) ve omega 3 haplari aliyorum. SAbahlari ac karnina esim ve ben taze ari sutu aliyoruz. Kendisine de Selenyum+Cinko haplari aldim. Bir de polen yiyor, daha dogrusu ben hatirlatirsam yiyor, yoksa umurunda degil.

Arkadaslar, ben de arada hikayemi sizinle paylasacagim. Bu zor surecte birbirimize destek olursak ne guzel olur. Erkekler cocuk isteyip de olmamasinin ya da dusuk yapmanin ne kadar zor oldugunu anlamiyorlar.

Herkese minik minik, kurabiye gibi mis kokulu bebekler diliyorum!
 
Bir de avokado yiyorum her gun. Yagli tohumlar (mesela aycekirdegi, kabak cekirdegi), yagli meyveler (avocado), iyi yaglar (zeytinyagi ve avokado) ve yagli sut dogurganlik icin cok iyi diyorlar.

Yalniz kabak cekirdegi ve keten tohumu adetin baslangicindan ovulasyonun sonuna kadar, ay cekirdegi ve susam ovulasyondan sonra kullanilacak.
 
Son düzenleme:
Marjo .!.:
Merhaba arkadaslar,

Ben de araniza katilabilir miyim? Biraz uzun yazacagim, umarim okuyabilirsiniz:

Ben 38 yasindayim ve dunyalar guzeli iki cocugum var. Kizim 5,5 yasinda ve oglum da 3 yasinda. Kizima 32 yasinda "kaza eseri" hamile kaldim. Cocuk planlamiyorduk ama adetimden sonraki ilk ya da ikinci gunde birlikte olmustuk ve ben birsey olmaz diye umursamamistim. 3 hafta sonra hamilelik testim pozitif cikti. Oglumda da ilk denemede hamile kalmistim, ki o ay esim hasta oldugu icin uc kere birliktelik yasamistik. Ben kesin olmaz diye dusunurken, pozitif hamilelik testi aldim. Iki hamileligimde sorunsuz, hatta mukemmel gecti diyebilirim. Ne bir mide bulantisi ne baska birsey ile karsilastim (sadece cok kilo aldim ve duygusal olarak cok gelgitler yasamistim ama normal diye dusunuyorum. Biz yurtdisinda yasiyoruz ve ailenden, arkadaslarindan uzakta olunca boyle oluyor).

Ben gecen seneden beri ucuncu bebek icin denemelere baslamak istiyordum. Once esim razi gelmedi. Sonra zar zor razi ettim ama sart kostu: 2018 yazindan sonra denemelere baslayacagiz diye. Pekala dedim ve bir sene bekledim. Agustos ayinin sonunda calismalara basladik. Ilk ay tutmadi (ve ben cok sasirdim, cunku diger iki hamileligim cok cabuk olmustu). O gun cok kotu oldum, esimle kavga ettik. Neyse, Eylul ayinda tekrar denemelere basladik. Hesap ve kitapla yumurtlama doneminin sonuna kadar her gun denedik. Ayin sonunda hamile oldugumu ogrendim. Sevincten ellerimin titredigimi hatirliyorum. Ancak bir ay sonra bebegimi kaybettim. Cehennem gibi bir aydi, surekli dusuk gelen kan testleri, ultrasonlar, kanamalar. Acisini hala yasiyorum... Dusukten sonra duygusal olarak cok zor gunler gecirdim. Surekli esimi sucladim, ve hala da sucluyorum; "senin yuzunden boyle oldu, gecen sene deneseydik boyle olmayacakti" diye. Bu ay, kanamalarim bitince tekrar denedik. Dusuk sonrasi kan tahlillerim icin doktora da gidiyorum duzenli ve gecen haftaki sonuclara gore hamile degilim. Doktor normal, biraz zaman ver dedi ama yasim yuzunden o kadar korkuyorum ki... Bu da esimle aramda cok buyuk strese ve kavgalara yol aciyor.

Bu arada dusuk yaptigim haftasonu uc kisiden hamilelik haberi aldim...Ikisi yakin arkadaslarim, bir tanesi de ailemden. Istemeden hamile kalmis ve neredeyse 40 yasinda. Aldirayim mi aldirmayayim mi diye bana soruyordu. Goz yaslari icinde bir de onlarla ugrastim.

Bu arada arkadaslar saglikli hamilelik olsun diye kahveyi tamamen biraktim, zaten sigara ve icki kullanmiyorum. Her sabah multivitamin + ubiquinol (Koenzim Q10'nin bir cesidi) aliyorum. Aksamlari extra folikasit (vitaminin icinde olmasina ragmen) ve omega 3 haplari aliyorum. SAbahlari ac karnina esim ve ben taze ari sutu aliyoruz. Kendisine de Selenyum+Cinko haplari aldim. Bir de polen yiyor, daha dogrusu ben hatirlatirsam yiyor, yoksa umurunda degil.

Arkadaslar, ben de arada hikayemi sizinle paylasacagim. Bu zor surecte birbirimize destek olursak ne guzel olur. Erkekler cocuk isteyip de olmamasinin ya da dusuk yapmanin ne kadar zor oldugunu anlamiyorlar.

Herkese minik minik, kurabiye gibi mis kokulu bebekler diliyorum!
Genişletmek için tıkla...
Gecen sene deneseydiniz boyle olmayacaginin garantisi yok ki.
Yasiniz itibariyle mi boyle dediniz yoksa farkli sebeplerle mi tartisma oldu?
Ben de ikinci icin cook zor ikna ettim esimi :KK43: ve henuz baslamadik da.
 
SedaGretchen .!.:
Gecen sene deneseydiniz boyle olmayacaginin garantisi yok ki.
Yasiniz itibariyle mi boyle dediniz yoksa farkli sebeplerle mi tartisma oldu?
Ben de ikinci icin cook zor ikna ettim esimi :KK43: ve henuz baslamadik da.
Genişletmek için tıkla...

Evet, ne kadar sacma degil mi? Ben de biliyorum cok buyuk bir fark olmayacagini ama boyle dusunmekten de kendimi alamiyorum. 2017'nin basinda konusmaya basladik bebek meselesini, ikna etmem biraz vakit aldi. Yani karar alip bebek icin calismalara baslamamiz arasinda 1,5 sene var. Bilmiyorum, sanki bana bu bir bucuk senede dogurganligimi yitirmisim gibi geliyor. Boyle dusunmeye baslayinca da kendimi tutamayip kavga ediyorum esimle. Biliyorum hataliyim ama galiba bekle bekle psikolojim biraz bozuldu.

Bence cok beklemeden baslayin. Kac yasindasiniz? Ben de hemen olur, ilk ikisi hemen oldu ne de olsa diyorum. Sene sonuna geldik ve bir dusuk yasadim bu sure zarfinca. Allah gercekten de dusmanimin basina vermesin. Dusuk yapmak, bebegin ölü dogmasi, evladini kucagina alip da kaybetmek, buyutup de kaybetmek... Kimsenin basina gelmesin.
 
Marjo .!.:
Merhaba arkadaslar,

Ben de araniza katilabilir miyim? Biraz uzun yazacagim, umarim okuyabilirsiniz:

Ben 38 yasindayim ve dunyalar guzeli iki cocugum var. Kizim 5,5 yasinda ve oglum da 3 yasinda. Kizima 32 yasinda "kaza eseri" hamile kaldim. Cocuk planlamiyorduk ama adetimden sonraki ilk ya da ikinci gunde birlikte olmustuk ve ben birsey olmaz diye umursamamistim. 3 hafta sonra hamilelik testim pozitif cikti. Oglumda da ilk denemede hamile kalmistim, ki o ay esim hasta oldugu icin uc kere birliktelik yasamistik. Ben kesin olmaz diye dusunurken, pozitif hamilelik testi aldim. Iki hamileligimde sorunsuz, hatta mukemmel gecti diyebilirim. Ne bir mide bulantisi ne baska birsey ile karsilastim (sadece cok kilo aldim ve duygusal olarak cok gelgitler yasamistim ama normal diye dusunuyorum. Biz yurtdisinda yasiyoruz ve ailenden, arkadaslarindan uzakta olunca boyle oluyor).

Ben gecen seneden beri ucuncu bebek icin denemelere baslamak istiyordum. Once esim razi gelmedi. Sonra zar zor razi ettim ama sart kostu: 2018 yazindan sonra denemelere baslayacagiz diye. Pekala dedim ve bir sene bekledim. Agustos ayinin sonunda calismalara basladik. Ilk ay tutmadi (ve ben cok sasirdim, cunku diger iki hamileligim cok cabuk olmustu). O gun cok kotu oldum, esimle kavga ettik. Neyse, Eylul ayinda tekrar denemelere basladik. Hesap ve kitapla yumurtlama doneminin sonuna kadar her gun denedik. Ayin sonunda hamile oldugumu ogrendim. Sevincten ellerimin titredigimi hatirliyorum. Ancak bir ay sonra bebegimi kaybettim. Cehennem gibi bir aydi, surekli dusuk gelen kan testleri, ultrasonlar, kanamalar. Acisini hala yasiyorum... Dusukten sonra duygusal olarak cok zor gunler gecirdim. Surekli esimi sucladim, ve hala da sucluyorum; "senin yuzunden boyle oldu, gecen sene deneseydik boyle olmayacakti" diye. Bu ay, kanamalarim bitince tekrar denedik. Dusuk sonrasi kan tahlillerim icin doktora da gidiyorum duzenli ve gecen haftaki sonuclara gore hamile degilim. Doktor normal, biraz zaman ver dedi ama yasim yuzunden o kadar korkuyorum ki... Bu da esimle aramda cok buyuk strese ve kavgalara yol aciyor.

Bu arada dusuk yaptigim haftasonu uc kisiden hamilelik haberi aldim...Ikisi yakin arkadaslarim, bir tanesi de ailemden. Istemeden hamile kalmis ve neredeyse 40 yasinda. Aldirayim mi aldirmayayim mi diye bana soruyordu. Goz yaslari icinde bir de onlarla ugrastim.

Bu arada arkadaslar saglikli hamilelik olsun diye kahveyi tamamen biraktim, zaten sigara ve icki kullanmiyorum. Her sabah multivitamin + ubiquinol (Koenzim Q10'nin bir cesidi) aliyorum. Aksamlari extra folikasit (vitaminin icinde olmasina ragmen) ve omega 3 haplari aliyorum. SAbahlari ac karnina esim ve ben taze ari sutu aliyoruz. Kendisine de Selenyum+Cinko haplari aldim. Bir de polen yiyor, daha dogrusu ben hatirlatirsam yiyor, yoksa umurunda degil.

Arkadaslar, ben de arada hikayemi sizinle paylasacagim. Bu zor surecte birbirimize destek olursak ne guzel olur. Erkekler cocuk isteyip de olmamasinin ya da dusuk yapmanin ne kadar zor oldugunu anlamiyorlar.

Herkese minik minik, kurabiye gibi mis kokulu bebekler diliyorum!
Genişletmek için tıkla...

Merhaba hoş geldiniz.

3. Çocuk için fazla hassas değil misiniz acaba? :)
Bir kızınız, bir oğlunuz var mis gibi işte. Bence ilk ikisi planlı, üçüncüsü kaza eseri olmalıydı hikayede :)
Hem eşinize yüklenmeyin adamın suçu yok ki. Sakin olun ve şükredin bence, aramızda henüz hiç hamile kalmamışlar var çünkü. :KK66:
 
panic_attack .!.:
Merhaba hoş geldiniz.

3. Çocuk için fazla hassas değil misiniz acaba? :)
Bir kızınız, bir oğlunuz var mis gibi işte. Bence ilk ikisi planlı, üçüncüsü kaza eseri olmalıydı hikayede :)
Hem eşinize yüklenmeyin adamın suçu yok ki. Sakin olun ve şükredin bence, aramızda henüz hiç hamile kalmamışlar var çünkü. :KK66:
Genişletmek için tıkla...

Evet, biliyorum farkindayim. Hatta ilk mesaji yazarken de acaba hic cocuk sahibi olmamis olanlarin sinirini bozacak, canini acitacak birsey mi yaziyorum diye tereddut de ettim. Bebek sahibi olmak isteyen herkese, cocuk sahibi olmus ya da olmamis farketmez, isteyen herkese en kisa zamanda bebek diliyorum. Ancak inanin bebek fikri akla dustu mu onceden cocugunun olmus olmasi o fikri pek azaltmiyor. Sadece evet sukur ediyorsun.

Bir de burada cok yalnizim. Konusacak pek kimsem de yok. Bu bekleme safhasinda da biraz psikolojim bozuldu sanirim. O yuzden araniza katilmak istedim. Umarim sakincasi yoktur.

Ben de bildiklerimi sizinle paylasacagim. Bir kisiye bile yardimci olsam sevinirim.
 
panic_attack .!.:
Oldum canım. Yeni randevumu da aldım. Doktorum da diyo aferin tam zamanında adet olmuşsun. Hey allaam yaa. :KK70:
Genişletmek için tıkla...

Hic adetin hemen oncesi HcG testi yaptirdiniz mi? Belki dollenme oluyor ama yumurta tutunamiyordur? Yani kimyasal gebelik oluyordur. O zaman cozumunu hemen bulabilirler.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Doğal yolla gebelik
Yorumlar
12
Görüntüleme
427
gulce34
G
S
Pcos ve Gebelik.
Yorumlar
5
Görüntüleme
287
Serseri Civciv
S
akrephanim
Antalya’da tüp bebek sürecim Leep, Salpenjektomi
Yorumlar
3
Görüntüleme
149
akrephanim
akrephanim
S
35 yaşında bursada tüp bebek sürecim
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
H
Tek tüp ile hamile kalan var mı doğal yolla
Yorumlar
8
Görüntüleme
663
Hasber
H
X