Ben her ne kadar sizleri anliyorum desem de tam olarak anlamam mumkun degil. Sadece sunu diyebilirim: iki cocugum oldugu halde (tek cocugu olanlar da eminim boyle hissediyordur) bir baska cocuk icin deneyip olmadiginda ne kadar sinir bozucu, uzucu, yipratici oldugunu biliyorum. Bu durumda hic cocugu olmayanlarin yasadigi sikintiyi, derdi ve hayal kirikliklarini dusunemiyorum bile. O yuzden burdayim ve elimden gelen birsey varsa, bildigim birsey varsa buradaki arkadaslarla paylasiyorum. Dusuk yaptiktan sonra, o minnacik seyi minnacik bir kutu icinde bahcemize gomdukten sonra, o aciyla buraya geldim. Bildiklerimi paylastim, bir cok sey de ogrendim. En onemlisi de halime sukretmem gerektigini ogrendim.
O yuzden elimden geldigince moral vermeye calisiyorum. Bir onceki cevabimda dedigim gibi: moral bozmak yok, denemeye devam. Cunku bir kadinin bir ay icinde hamile kalamama sansi kalma sansindan daha yuksek. Ama bir sene icinde hamile kalma sansi yuksek. Denemelerden birinde mutlaka tutacak. 37 yas genc bir yas degil ama gec bir yas da degil. Benim yasadigim yerde bir cok kadin 35-45 yaslari arasinda doguruyor cocuklarini. Tedavi edilecek bir durum varsa tedavi edilecek (ki zaten testler yapilmis). Geriye normal yoldan denemek ve sonunda tup bebek denemesi kaliyor. Onunde sonunda 0 bebek gelecek :)
Marjo :) Duana bir adım yaklaşmış olacağız.
Aglattin beni, Allah büyük baska kimsemiz yok. Aman naparlarsa yapsınlar. Bir iki arkadaş daha vardı uzaklastik başlıktan. Kendi aramızda özel konuştuk. Buraya bir ara gelmişti ama bayagidir girmiyor artık kafayı dağıtacağım diyordu en son. 
