sevgili girlpower, ben de 2 aylık evliliğimi tek celsede bitirdim. şu an acaba öfkeyle kalktım zararla mı oturuyorum diye düşünüyorum içim soğudukça..ancak şu gerçek ki zararın neresinden dönülse kardır diyerek bu kadar çabuk boşanmıştım. umarım her şey güzel olur bundan sonra. davam çekişmeli görünüp anlaşmalı sonuçlandı bu arada. hayatımızda değerimizi bilen insanlar olsun hep. ama ben ikinci evliliği asla düşünmüyorum.Boşanmada hangi aşamadasınız çekişmeli mi anlaşmalı mı umuysuzluklarım yok demişsiniz bunun kaynağı nedir bende karamsarlık haddinden fazla
Güzel dilekleriniz için teşekkürler nasıl tanıştınız bir de çalışıyor musunuz ikiniz de boşanmış çocuksuz bireylersiniz yanlış anlamadıysam değil miBaşlığa cevap vereyim. BurdayımBen ilk eşimden çok fazla psikolojik şiddet görmeme rağmen boşanmak istememiştim. Adam benim değersiz olduğuma o kadar inandırmıştı ki beni sanki başka erkek yok , o beni sevmezse kimse sevmez gibi hissediyordum. Ama baktım artık ittir kaktır gitmiyo vazgeçtim. Ayrıldık. İlk zamanlarım çok kötüydü. Acıysa dibine kadar yaşadım. Sonra baktım işin içinden çıkamıyorum, psikolojik destek almaya başladım. 6 7 ay gibi bi sürede de toparlanmaya başladım. Sonra hayatıma giren insanlar oldu , yanlış insanlardı ve onlarla olmadı. Şimdi iyi ki olmadı diyorum. Çünkü olsaydı eşimle tanışamayacaktım. 1.5 sene oldu eşimle evleneli. Ve elhamdulillah onunla evliyim. Hatta o da ben de hep şey deriz. İyi ki ilk evliliklerimizde mutsuz olmuş o acıları çekmiş ve ayrılmışız. Yoksa birbirimizi bulamayacaktık. Eşinin ilk eşim olmasını ister miydin diye sorarsan. Bazen evet genç yaşta başlamak daha iyi olurdu diye düşünüyorum. Ama genel olarak düşüncem şu ki , biz ilk evliliklerimizi yapmasak , o acıları vs yaşamasak birbirimizin kıymetini şu an bildiğimiz kadar bilemeyecektik. Tecrübe edindik ve ikimizde aynı hatalardan kaçınıyoruz.
Demem o ki hayatta alışılmayacak hiçbir durum yok. Allah kalbi kalbinize denk insanlar çıkarsın karşınıza
Nasıl tanıştınızBen yaptım iki ay oldu birde oğlum var çocuk olduğundan dolayı şunu anladım aslında eşim ben oğlum bir aktivite yaparken keşke eski eşim adam olsaydı da böyle onunla oynadaydık diye içimden geçiriyorum ayrıca ister isteme eski eşinle karşılaştırıyorsun ilk başta Birazda karşındakine bağlı onunda ikinci evliliği ise şartlar eşit oluyor mutlu muyum evet eşim iyi bir insan fakat biraz eşimin oğlunun sorunları yüzünden geriliyoruz
Bende..Ben daha birinciyi yapamadım, konudan çıkayım en iyisi
ah o psikolojik şiddet... Ben de yeni boşandım. O kadar özgüvensizim ki anlatamam yani. Allaha havale ettim onu da... Şimdi bile gözlerim doldu. Bu kadar sevdiğim değer verdiğim ve bu yüzden aptal bir kör olduğum için. Sanki bir daha kimseye güvenemeyecekmişim gibi hissediyorum. Bir de kızım var her yönden gelecek benim için çok endişe verici malesef...Başlığa cevap vereyim. BurdayımBen ilk eşimden çok fazla psikolojik şiddet görmeme rağmen boşanmak istememiştim. Adam benim değersiz olduğuma o kadar inandırmıştı ki beni sanki başka erkek yok , o beni sevmezse kimse sevmez gibi hissediyordum. Ama baktım artık ittir kaktır gitmiyo vazgeçtim. Ayrıldık. İlk zamanlarım çok kötüydü. Acıysa dibine kadar yaşadım. Sonra baktım işin içinden çıkamıyorum, psikolojik destek almaya başladım. 6 7 ay gibi bi sürede de toparlanmaya başladım. Sonra hayatıma giren insanlar oldu , yanlış insanlardı ve onlarla olmadı. Şimdi iyi ki olmadı diyorum. Çünkü olsaydı eşimle tanışamayacaktım. 1.5 sene oldu eşimle evleneli. Ve elhamdulillah onunla evliyim. Hatta o da ben de hep şey deriz. İyi ki ilk evliliklerimizde mutsuz olmuş o acıları çekmiş ve ayrılmışız. Yoksa birbirimizi bulamayacaktık. Eşinin ilk eşim olmasını ister miydin diye sorarsan. Bazen evet genç yaşta başlamak daha iyi olurdu diye düşünüyorum. Ama genel olarak düşüncem şu ki , biz ilk evliliklerimizi yapmasak , o acıları vs yaşamasak birbirimizin kıymetini şu an bildiğimiz kadar bilemeyecektik. Tecrübe edindik ve ikimizde aynı hatalardan kaçınıyoruz.
Demem o ki hayatta alışılmayacak hiçbir durum yok. Allah kalbi kalbinize denk insanlar çıkarsın karşınıza
Bu çok oluyor. Sadece yakın arkadaş konusunda değil aslinda. Orta yaşı geçmiş büyüklerimden öneri alırken birisi bana demişti ki, sorununu cozebilecegini düşündüğün kişiye anlat. Eğer öylesine anlatiyorsan bil ki başka dertlerinin temelini atıyorsun demiştin. Gerçekten öyle insanlar ah insanlar ..
Boşanmanın acısı yaşadığınız durumlara bağlı mesela benim ikinci evliliğim..ilk eşim tembel çalışmayan çalışmadığı halde kendinden ödün vermeyen lüks yaşantısına devam eden sorumsuz bi kişiydi boşandığım gün hiç acı çekmedim halende çekmiyorum güven problemi de yaşamadım işi gücü olan bi insanla evlenmek istedim şimdiki eşim iş kolik....bi arkadaşım da ayrıldı onun ayrılma sebebi kv görümce idi eşiyle ailesi için sorunlar yaşayıp ayrıldı ama o halen boşandığı için acı çekiyor kimseyle de görüşmek istemiyor yani anlatmak istediğim ayrılma sebebinize bağlı o acılar üzüntüler...Hanımlar boşanmanın acısı geçiyor mu nasıl atlattınız ikinci evliliğinizi nasıl güvenip te yaptınız nasıl tanıştınız şimdi mutlu musunuz hayatlarınız nasıl gidiyor
Ne kadar bencilce bir düşünce.Düşünün bana boşanma dönemimde çocuk yap öyle boşan diyen annem yaşındaki kadınlar oldu. Çocuk yap evliliğin düzelir diyen yengemi de saygıyla anıyorum şu an.
Ne kadar bencilce bir düşünce.
O çocuğu düşünen yok.
Aslında sizi de düşünen yok.
Greengirll üredi mi üredi denmesi için yani..
Iyi ki bilinçli birisiniz..
Asla öyle düşünme. Ben de sen gibiydim. Asla başkasını sevemem , güvenemem sanıyodum. Hayattaki tek gayem onun perişan olduğunu görmekti. Ve gördüm de . Hatta boşandıktan 4 sene sonra şimdiki eşimle tanıştık. Nişanımıza yakın beni aradı ve benden bilmem kaçıncı defa helallik istedi ağlayarak. Sonradan öğrendim ki benimle barışmak istemiş , evleneceğimi duyunca da son kez konuşmak istemiş. Helallik almak için. Ama kesinlikle şimdiki eşimin tırnağı bile olamaz. Hep şey derim ben ilk kocamı unuttuysam herkes her şeyi unutur ( o olmazsa nefes alamam diyen biriydim. Nasıl hastalıklı hale getirmişse beni) ve ben tekrar evlendiysem herkes evlenirah o psikolojik şiddet... Ben de yeni boşandım. O kadar özgüvensizim ki anlatamam yani. Allaha havale ettim onu da... Şimdi bile gözlerim doldu. Bu kadar sevdiğim değer verdiğim ve bu yüzden aptal bir kör olduğum için. Sanki bir daha kimseye güvenemeyecekmişim gibi hissediyorum. Bir de kızım var her yönden gelecek benim için çok endişe verici malesef...
Evet en çok biz kendimizi düşüneceğiz.Annem bile evliliğimin kötü gittiğini anladığı halde torun derdine düşmüştü. Yani anlatmak istediğim şu aslında, hayatta sizi en iyi kendinizden başkası düşünemez, anne bile olsa.
O da kendince kendini düşünüyordu, başkalarının torununu seviyorum benim niye yok derdinde idi.
Rica ederim. Yengemin uzaktan akrabası oluyo eşim. Onun vasıtasıyla tanıştık. Evet ikimizinde ikinci evliliği. Çocuğumuz yok. Ben özel eğitim alanında öğretmenim , eşim özel bi şirkette planlama müdürü.Güzel dilekleriniz için teşekkürler nasıl tanıştınız bir de çalışıyor musunuz ikiniz de boşanmış çocuksuz bireylersiniz yanlış anlamadıysam değil mi
Işyerinde durumu nasıl karşıladılarBen 6 ay önce boşandım, şu an ilk günlerden çok farklıyım. Acımı yaşadım ve sindirdim, şimdi önüme bakıyorum. Burda bir çok arkadaştan destek aldım, yaşayanlar demişti geçiyor inan diye, evet gerçekten de geçiyormuş:)
Alışkanlık, hayatın birden değişmesi, hayal kırıklığı vs bir çok duygusal etmen oluyor boşandıktan sonra ruh durumunu etkileyen, ama zamanla rayına oturuyor.
2. evlilik konusunda bir şey diyemiyorum, henüz benim için erken :)