Merhaba arkadaşlar,
İkinci evliliğim. Benim bir kizım önceki evliliğimden var ama babasında kalıyor. Kızım 15 yaşına girecek. Eşimin ilk evliliginden 2 oğlu var, biri 18 diğeri 12 yaşında. 12 yaşında olan annesinde kalıyor, 18 yaşında olan 8 aydır bizimle. Eşim onun bizimle kalması kararını zaten kendisi almıştı sonra bana burda bizimle kalacak dedi. Daha önce bir kere evimize gelmişti hastaydı. Ben ilgilendim. Sonra gitti. Daha sonra işte 8 aydır bizimle. Başta babasına ve bana tepkiliydi. Ben iyi davranıp gönlünü kazanmaya çalıştım. Fakat bi akşam eşimle bir konuda kavgaya tutuştuk. Oğlu odasından çıktı bana diklendi, senin sesini mi çekicem sen kimsin dedi burası benim babamın evi istersem seni kovarım dedi. Veeeeee testi bir kere kırıldı. Bunu geldiğinin ikinci ayında yaşadık. Babası bu konuda onu uyarmadı. 6 aydır ogluyla hic konusmadan ayni evde yasiyoruz ki ben yasayamiyorum aslinda. eve girdigi ciktigi saat belli degil, gecen aksam isimden eve geldim arkadasinin getirmis, ertesi gun evdeyim pat kapiyi acti yine arladasiyla geldi. Odasini toplamaz yedigini birakir salonu dagitir ardina bakmaz. Klasik erkek cocuk işte. Ben kendi kizim boyle davrandiginda uyaririm. Kizarim bile. Her anne evladinı uyaririr kizar. Ama bu cocuga bisi demek icimden gelmiyor. oyle soğuğuz ki bu olaydan sonra cocukla. Annesine de gitmiyor cunku annesi zaten bu hallerinde hep sikayetciydi, esim bana anlatirdi. Simdi kontrolu olmayan bir duzen icindeyim. Irtibatsiz. Plansiz. Hakimiyet sifir. Kimin kimle ne planladigi ne yaptigi belli degil. Bu ortak yasam olamaz. Ev hukuku diye bisi vardir. Bekar evi degil orasi. Ustelik o cocuk benim duzenime geldi. Ben o evin hanimiyim 33 yasindayim o 18. Zaten yasam alanim daraldi haliyle. Istedigimi giyemiyorum evimde eskisi gibi. Esimle cinsel iliskimi yasayamiyorum. Banyo yaparken etraf gozetiyorum gibi gibi. Bir de çocugun gitarı var evde her saatte kafasina göre gitar çalıyor. Bunlara zaten göğüs germiş iken habersiz plansız pat çat eve girmeler çıkmalar birilerini getirmeler..müsait miyim diil miyim...eşim arada koprü olur sandım yok farkinda bile degil. Bu sefer eşimle konuştum. Rahatsixliklarimi ve iletisimsizlik olunca yol gecen hanina döndü dedim. Ben yapamiyorum boyle dedim. Çözüm önerisi olmadı. Benim gündemimde boyle şeyler olamaz bana göre ortada bir sorun yok dedi. Sen bana resmen "çocuğun mu ben mi" demek istiyorsun dedi. "Tabiki çocuğum" dedi. "Senin gitmen lazım" yapamıyorsan dedi. Hal böyle olunca eşimin tavrı beni daha da kırdı ve hırslandırdı. Ben de evi terk ettim artık. Zaten daha önce abimle yaşadığım bir evimiz vardi. Tekrar oraya yerleştim. 12 yaşındaki oğluyla ziyaretimize geldiğinde daha iyi anlaşıyoruz. Çünku benimle iletişim halinde. Mesela abla bana pasta yapar mısın diyebiliyor. Ya da çoraplarını sağa sola atınca onları topla dedigimde kalkıp topluyor. Bazen bana kahvaltı hazırla diyor bazen hazirlar mısın diyor. Bazen ikimiz de anlaşamıyor bazen güluyor espriler yapıyoruz. Anlayacagınız iliski ve iletisim halindeyiz küçük çocukla. Bir de 6 ay önce büyük olanın yaptığı kovmada girisiminden sonra tarafıma ne babasından ne de kendisinden bir özür gelmemiştir. Bu ayrıca içimde ukde olmuştur. NE YAPSAM NE DÜŞÜNSEM BİLEMEDİM.
İkinci evliliğim. Benim bir kizım önceki evliliğimden var ama babasında kalıyor. Kızım 15 yaşına girecek. Eşimin ilk evliliginden 2 oğlu var, biri 18 diğeri 12 yaşında. 12 yaşında olan annesinde kalıyor, 18 yaşında olan 8 aydır bizimle. Eşim onun bizimle kalması kararını zaten kendisi almıştı sonra bana burda bizimle kalacak dedi. Daha önce bir kere evimize gelmişti hastaydı. Ben ilgilendim. Sonra gitti. Daha sonra işte 8 aydır bizimle. Başta babasına ve bana tepkiliydi. Ben iyi davranıp gönlünü kazanmaya çalıştım. Fakat bi akşam eşimle bir konuda kavgaya tutuştuk. Oğlu odasından çıktı bana diklendi, senin sesini mi çekicem sen kimsin dedi burası benim babamın evi istersem seni kovarım dedi. Veeeeee testi bir kere kırıldı. Bunu geldiğinin ikinci ayında yaşadık. Babası bu konuda onu uyarmadı. 6 aydır ogluyla hic konusmadan ayni evde yasiyoruz ki ben yasayamiyorum aslinda. eve girdigi ciktigi saat belli degil, gecen aksam isimden eve geldim arkadasinin getirmis, ertesi gun evdeyim pat kapiyi acti yine arladasiyla geldi. Odasini toplamaz yedigini birakir salonu dagitir ardina bakmaz. Klasik erkek cocuk işte. Ben kendi kizim boyle davrandiginda uyaririm. Kizarim bile. Her anne evladinı uyaririr kizar. Ama bu cocuga bisi demek icimden gelmiyor. oyle soğuğuz ki bu olaydan sonra cocukla. Annesine de gitmiyor cunku annesi zaten bu hallerinde hep sikayetciydi, esim bana anlatirdi. Simdi kontrolu olmayan bir duzen icindeyim. Irtibatsiz. Plansiz. Hakimiyet sifir. Kimin kimle ne planladigi ne yaptigi belli degil. Bu ortak yasam olamaz. Ev hukuku diye bisi vardir. Bekar evi degil orasi. Ustelik o cocuk benim duzenime geldi. Ben o evin hanimiyim 33 yasindayim o 18. Zaten yasam alanim daraldi haliyle. Istedigimi giyemiyorum evimde eskisi gibi. Esimle cinsel iliskimi yasayamiyorum. Banyo yaparken etraf gozetiyorum gibi gibi. Bir de çocugun gitarı var evde her saatte kafasina göre gitar çalıyor. Bunlara zaten göğüs germiş iken habersiz plansız pat çat eve girmeler çıkmalar birilerini getirmeler..müsait miyim diil miyim...eşim arada koprü olur sandım yok farkinda bile degil. Bu sefer eşimle konuştum. Rahatsixliklarimi ve iletisimsizlik olunca yol gecen hanina döndü dedim. Ben yapamiyorum boyle dedim. Çözüm önerisi olmadı. Benim gündemimde boyle şeyler olamaz bana göre ortada bir sorun yok dedi. Sen bana resmen "çocuğun mu ben mi" demek istiyorsun dedi. "Tabiki çocuğum" dedi. "Senin gitmen lazım" yapamıyorsan dedi. Hal böyle olunca eşimin tavrı beni daha da kırdı ve hırslandırdı. Ben de evi terk ettim artık. Zaten daha önce abimle yaşadığım bir evimiz vardi. Tekrar oraya yerleştim. 12 yaşındaki oğluyla ziyaretimize geldiğinde daha iyi anlaşıyoruz. Çünku benimle iletişim halinde. Mesela abla bana pasta yapar mısın diyebiliyor. Ya da çoraplarını sağa sola atınca onları topla dedigimde kalkıp topluyor. Bazen bana kahvaltı hazırla diyor bazen hazirlar mısın diyor. Bazen ikimiz de anlaşamıyor bazen güluyor espriler yapıyoruz. Anlayacagınız iliski ve iletisim halindeyiz küçük çocukla. Bir de 6 ay önce büyük olanın yaptığı kovmada girisiminden sonra tarafıma ne babasından ne de kendisinden bir özür gelmemiştir. Bu ayrıca içimde ukde olmuştur. NE YAPSAM NE DÜŞÜNSEM BİLEMEDİM.