Arkadaşlar merhaba. Siteyi uzun zamandır takip ediyorum. Ama yeni üye oldum. Çünkü içinden çıkamadığım bir durum var. Mümkün olduğunca kısa anlatacağım. Ben 36 yaşındayım, yaklaşık altı yıl önce boşandım. Çalışıyorum ve çocuğum yok. 7-8 ay önce 45 yaşında birisi ile tanıştım arkadaş ortamında. Kendisinin eşi beş yıl önce vefat etmiş iki çocuğu var. Çocuklarından birisi üniversite okuyor diğeri lise ikide. Kafa yapılarımız uydu. Anlayışlı, ağır, efendi birisi. Tanıma sürecinde beni rahatsız eden bir tavrı olmadı. Onunla güzel vakit geçiyorum. Beş yıl boyunca çocuklarına hem annelik hem babalık yapmış. Çocukları da tekrardan evlenmesini destekliyor. Beni de sevdiğini hissettiriyor. Hayatımda olmazsa onu özleyeceğimi hissediyorum. Ben de artık yalnız yaşamaktan bunaldım. Yeni bir başlangıç yapmak istiyorum ama korkular kapladı içimi. Yemek yiyemiyorum, uyuyamıyorum. Birazda beş yıl boyunca özgür bağımsız yaşamanın etkisi var galiba. Kafam o kadar karışık ki... Değerli fikirlerinize açığım.
GÜNCELLEME
İnşallah güncellemeyi doğru yapıyorumdur:) bu konu kk da açtığım ilk konuydu. Ne karın ağrılarım uykusuz gecelerim oldu. Şimdi çok şükür nikahıma gün sayıyorum ve yine şükür ki aklımdaki gönlümdeki herşey bir şekilde oluyor. Özellikle nişandan sonra çok daha fazla birbirimize bağlandığımız bir beraberliğim oldu. Sanki ikimizde ikinci değil de ilk evliliğimizi yapıyormuş gibi heyecanlıyız. Çocuklarla daha yakın olduk. Vakit geçirdikçe daha fazla alışıyoruz birbirimize. Sorunlar olmuyor mu oluyor tabi ki ama burdan aldığım tavsiyeleri, okuduğum diğer konulardaki yorumları düşünüp sorunları sakin karşılıyorum. Boşanan boşanma aşamasındaki kadınlar şunu söyleyebilirim ki hiçbir üzüntü kalıcı değil. Allah herkese gönülden istediği tüm dilekleri versin
GÜNCELLEME
İnşallah güncellemeyi doğru yapıyorumdur:) bu konu kk da açtığım ilk konuydu. Ne karın ağrılarım uykusuz gecelerim oldu. Şimdi çok şükür nikahıma gün sayıyorum ve yine şükür ki aklımdaki gönlümdeki herşey bir şekilde oluyor. Özellikle nişandan sonra çok daha fazla birbirimize bağlandığımız bir beraberliğim oldu. Sanki ikimizde ikinci değil de ilk evliliğimizi yapıyormuş gibi heyecanlıyız. Çocuklarla daha yakın olduk. Vakit geçirdikçe daha fazla alışıyoruz birbirimize. Sorunlar olmuyor mu oluyor tabi ki ama burdan aldığım tavsiyeleri, okuduğum diğer konulardaki yorumları düşünüp sorunları sakin karşılıyorum. Boşanan boşanma aşamasındaki kadınlar şunu söyleyebilirim ki hiçbir üzüntü kalıcı değil. Allah herkese gönülden istediği tüm dilekleri versin
Son düzenleme:
