belki yeniden ban yiyeceğim belkide mune bana ceza verecek ama düşüncelerimden hiç vazgeçmeyeceğim...sen nasıl çocuklar umrumda değil dersin...sen annesin kendine gel...evin varmış napıcaksın kocayı...bence psikolojin iyi değil..yazıktır iki küçük çocuğa önceliğin onlar olmalı diyorum evet herkes çocuk doğurabilir ama herkes anne olamaz diye...
çocuklar umrumda değil dememiş, çocuklar umrunda değil diyerek kocasını kastedmiş
ilk evliliğim 10 yıl sürdü bir kızım var.. hiç bir gün mutlu olmadım alkolik bir adamdı defalarca aldatıldım.. ilk sene boşanıcaktım geldim geri 4 sene sonra boşanacaktım geldim geri 6 sene sonra boşanacaktım geri hepsinin sebebi kızımdı.. ama baktım ki o artık bu kavgaların içinde mutsuz boşandım.. hayatımın hatası olan evliliğimi bitirdim zaten çoktaaaaaaaaaaaaaaannnnnnn bitmiştide ben uzatmaları oynuyodum ve öyle biri girdiki hayatıma.. benim kızımın babası öz babası bir kere bile gezdirmemiştir.. zorla işim olunca verirdim direk annesine atardı kızımı dövme sövme yoktu ama sevgide yoktu.. eşimin çocuğu yok.. kızım o kadar çok seviyor ki 2 sene oldu bir kere baba demedi aramadı bile babasını..babası öz babası nafaka vermiyor kızını sormuyorken şimdiki eşim ayakkabısını alalım montu alalım ona ıpad alalım aman üşütme sinemaya gidelim diyor.. kızımın gözündeki mutluğu görseniz ne demek istediğimi anlardınız.. ve ona diyorki bak baban senin baban ve bizimle olan konular seninle ilgili değil sen babanı seveceksin konuşacaksın görüşeceksin diyor.. ben bile bunu diyemiyorum... eşim onun abisi.. onlar dengelerini çok iyi kurdular.. en son babası 6 olmuştur kızını arayalı bu arada karne aldı okul tekrar başladı bir şeye ihtiyacı varmı diye aramıyor ki kızıma sırf bu yüzden telefon aldım.. rahat rahat konuşsunlar diye..
sıra bana geldiğinde ben insan olduğumu anladım.. aşk neymiş kadın olmak neymiş kıskanılmak neymiş anladım.. insan olduğumu anladım... ne kadar güzelmiş sabahlara kadar konuşabilmek.. ben yemek hazırlarken yanımda sevdiğim adamın salata yapması.. ne güzelmiş maç izlemek.. ne güzelmiş sinemaya gitmek ve ne güzelmiş elele gezmek anladım.. yeni bir ilişki değil 3 yılımıza giricez.. ve 3 senedir hiç bitmeden artarak devam eden bir ilişki..
hazır kurulmuş bir hayatımda yoktu.. baştan sil baştan başladık hayatta.. evimden boşanırken bir tane ayna bile almadım derler ya almadım.. kıyafet bile almadım.. eşimde de yoktu açıkcası.. tekrar borç yaptım herşeyi zevkimize göre aldık.. bütün borçlarımızıda ödedik..
kavga etmiyormuyuz?? ediyoruz.. hepmi laylaylom hayır ama kavganın bile barışması güzelmiş arkadaşlar.. sevdiğini hissetmek güzelmiş.. ben burda yazılar okuyor üvey anne üvey baba başlıklarını okuyorum.. kimse kimsenin annesi babası olamaz çünkü maddeye ters ama her doğurabilen anne her doğurmaya vesile olanda BABA olamaz..
eşime tek bir şey diyorum keşke kızım senden olsaydı.. sen babalığı çokkkk hak eden bir adamsın.. daha bir kez sesini yükseltmedi kızıma.. ben çok zor bir evlilik yaşadığım için açıkcası yıpranmıştım ve hatta sıyırmıştım kızıma iyi davranan bir anne değildim... artık evde sesimi yükseltmek bile yasak..
konuşuyor anlatıyor..
ben çok mutluyum ALLAH ım duysun bozulmasın..
her kötü giden evlillik sonrasında korkuları olabilir insanların ama benim bir saniye bile olmadı.. umarım sizde çok mutlu olursunuz...
öncelikle bende genel yorumlara katılıyorum henüz erken. önce çocuklarının ve senin bu ayrılığa alışmanız lazım. elbetteki ömr boyu bekar kal diye olmaz. ama acele etmekte hoş değil.
ilk evliliğim 10 yıl sürdü bir kızım var.. hiç bir gün mutlu olmadım alkolik bir adamdı defalarca aldatıldım.. ilk sene boşanıcaktım geldim geri 4 sene sonra boşanacaktım geldim geri 6 sene sonra boşanacaktım geri hepsinin sebebi kızımdı.. ama baktım ki o artık bu kavgaların içinde mutsuz boşandım.. hayatımın hatası olan evliliğimi bitirdim zaten çoktaaaaaaaaaaaaaaannnnnnn bitmiştide ben uzatmaları oynuyodum ve öyle biri girdiki hayatıma.. benim kızımın babası öz babası bir kere bile gezdirmemiştir.. zorla işim olunca verirdim direk annesine atardı kızımı dövme sövme yoktu ama sevgide yoktu.. eşimin çocuğu yok.. kızım o kadar çok seviyor ki 2 sene oldu bir kere baba demedi aramadı bile babasını..babası öz babası nafaka vermiyor kızını sormuyorken şimdiki eşim ayakkabısını alalım montu alalım ona ıpad alalım aman üşütme sinemaya gidelim diyor.. kızımın gözündeki mutluğu görseniz ne demek istediğimi anlardınız.. ve ona diyorki bak baban senin baban ve bizimle olan konular seninle ilgili değil sen babanı seveceksin konuşacaksın görüşeceksin diyor.. ben bile bunu diyemiyorum... eşim onun abisi.. onlar dengelerini çok iyi kurdular.. en son babası 6 olmuştur kızını arayalı bu arada karne aldı okul tekrar başladı bir şeye ihtiyacı varmı diye aramıyor ki kızıma sırf bu yüzden telefon aldım.. rahat rahat konuşsunlar diye..
sıra bana geldiğinde ben insan olduğumu anladım.. aşk neymiş kadın olmak neymiş kıskanılmak neymiş anladım.. insan olduğumu anladım... ne kadar güzelmiş sabahlara kadar konuşabilmek.. ben yemek hazırlarken yanımda sevdiğim adamın salata yapması.. ne güzelmiş maç izlemek.. ne güzelmiş sinemaya gitmek ve ne güzelmiş elele gezmek anladım.. yeni bir ilişki değil 3 yılımıza giricez.. ve 3 senedir hiç bitmeden artarak devam eden bir ilişki..
hazır kurulmuş bir hayatımda yoktu.. baştan sil baştan başladık hayatta.. evimden boşanırken bir tane ayna bile almadım derler ya almadım.. kıyafet bile almadım.. eşimde de yoktu açıkcası.. tekrar borç yaptım herşeyi zevkimize göre aldık.. bütün borçlarımızıda ödedik..
kavga etmiyormuyuz?? ediyoruz.. hepmi laylaylom hayır ama kavganın bile barışması güzelmiş arkadaşlar.. sevdiğini hissetmek güzelmiş.. ben burda yazılar okuyor üvey anne üvey baba başlıklarını okuyorum.. kimse kimsenin annesi babası olamaz çünkü maddeye ters ama her doğurabilen anne her doğurmaya vesile olanda BABA olamaz..
eşime tek bir şey diyorum keşke kızım senden olsaydı.. sen babalığı çokkkk hak eden bir adamsın.. daha bir kez sesini yükseltmedi kızıma.. ben çok zor bir evlilik yaşadığım için açıkcası yıpranmıştım ve hatta sıyırmıştım kızıma iyi davranan bir anne değildim... artık evde sesimi yükseltmek bile yasak..
konuşuyor anlatıyor..
ben çok mutluyum ALLAH ım duysun bozulmasın..
her kötü giden evlillik sonrasında korkuları olabilir insanların ama benim bir saniye bile olmadı.. umarım sizde çok mutlu olursunuz...
kendine biraz zaman tanı karşındaki kişi gerçekten seninle evliliği düşünüyorsa bekleyecektir seni kaçırmak istemeyecektir..
biz ayrılan kadınlar üstelik çocukta varsa bir değil bin kere düşünmeliyiz yeniden evliliği... umarım karşınıza iyi bir eş ve iyi bir baba çıkar mutlu olursunuz...
yok konuşmadım. kendim emin olmadan çocuklarımla konuşmayı düşünmüyorum. aynı evde nasıl yaşanır hayat nasıl devam eder bilmiyorum. kafamda deli sorular.keşke ilk evlendiğimde de bu kadar irdeleseydim..
ilk evliliğim 10 yıl sürdü bir kızım var.. hiç bir gün mutlu olmadım alkolik bir adamdı defalarca aldatıldım.. ilk sene boşanıcaktım geldim geri 4 sene sonra boşanacaktım geldim geri 6 sene sonra boşanacaktım geri hepsinin sebebi kızımdı.. ama baktım ki o artık bu kavgaların içinde mutsuz boşandım.. hayatımın hatası olan evliliğimi bitirdim zaten çoktaaaaaaaaaaaaaaannnnnnn bitmiştide ben uzatmaları oynuyodum ve öyle biri girdiki hayatıma.. benim kızımın babası öz babası bir kere bile gezdirmemiştir.. zorla işim olunca verirdim direk annesine atardı kızımı dövme sövme yoktu ama sevgide yoktu.. eşimin çocuğu yok.. kızım o kadar çok seviyor ki 2 sene oldu bir kere baba demedi aramadı bile babasını..babası öz babası nafaka vermiyor kızını sormuyorken şimdiki eşim ayakkabısını alalım montu alalım ona ıpad alalım aman üşütme sinemaya gidelim diyor.. kızımın gözündeki mutluğu görseniz ne demek istediğimi anlardınız.. ve ona diyorki bak baban senin baban ve bizimle olan konular seninle ilgili değil sen babanı seveceksin konuşacaksın görüşeceksin diyor.. ben bile bunu diyemiyorum... eşim onun abisi.. onlar dengelerini çok iyi kurdular.. en son babası 6 olmuştur kızını arayalı bu arada karne aldı okul tekrar başladı bir şeye ihtiyacı varmı diye aramıyor ki kızıma sırf bu yüzden telefon aldım.. rahat rahat konuşsunlar diye..
sıra bana geldiğinde ben insan olduğumu anladım.. aşk neymiş kadın olmak neymiş kıskanılmak neymiş anladım.. insan olduğumu anladım... ne kadar güzelmiş sabahlara kadar konuşabilmek.. ben yemek hazırlarken yanımda sevdiğim adamın salata yapması.. ne güzelmiş maç izlemek.. ne güzelmiş sinemaya gitmek ve ne güzelmiş elele gezmek anladım.. yeni bir ilişki değil 3 yılımıza giricez.. ve 3 senedir hiç bitmeden artarak devam eden bir ilişki..
hazır kurulmuş bir hayatımda yoktu.. baştan sil baştan başladık hayatta.. evimden boşanırken bir tane ayna bile almadım derler ya almadım.. kıyafet bile almadım.. eşimde de yoktu açıkcası.. tekrar borç yaptım herşeyi zevkimize göre aldık.. bütün borçlarımızıda ödedik..
kavga etmiyormuyuz?? ediyoruz.. hepmi laylaylom hayır ama kavganın bile barışması güzelmiş arkadaşlar.. sevdiğini hissetmek güzelmiş.. ben burda yazılar okuyor üvey anne üvey baba başlıklarını okuyorum.. kimse kimsenin annesi babası olamaz çünkü maddeye ters ama her doğurabilen anne her doğurmaya vesile olanda BABA olamaz..
eşime tek bir şey diyorum keşke kızım senden olsaydı.. sen babalığı çokkkk hak eden bir adamsın.. daha bir kez sesini yükseltmedi kızıma.. ben çok zor bir evlilik yaşadığım için açıkcası yıpranmıştım ve hatta sıyırmıştım kızıma iyi davranan bir anne değildim... artık evde sesimi yükseltmek bile yasak..
konuşuyor anlatıyor..
ben çok mutluyum ALLAH ım duysun bozulmasın..
her kötü giden evlillik sonrasında korkuları olabilir insanların ama benim bir saniye bile olmadı.. umarım sizde çok mutlu olursunuz...
niye nişanlandığına pişman oldun?
ilk evliliğim 10 yıl sürdü bir kızım var.. hiç bir gün mutlu olmadım alkolik bir adamdı defalarca aldatıldım.. ilk sene boşanıcaktım geldim geri 4 sene sonra boşanacaktım geldim geri 6 sene sonra boşanacaktım geri hepsinin sebebi kızımdı.. ama baktım ki o artık bu kavgaların içinde mutsuz boşandım.. hayatımın hatası olan evliliğimi bitirdim zaten çoktaaaaaaaaaaaaaaannnnnnn bitmiştide ben uzatmaları oynuyodum ve öyle biri girdiki hayatıma.. benim kızımın babası öz babası bir kere bile gezdirmemiştir.. zorla işim olunca verirdim direk annesine atardı kızımı dövme sövme yoktu ama sevgide yoktu.. eşimin çocuğu yok.. kızım o kadar çok seviyor ki 2 sene oldu bir kere baba demedi aramadı bile babasını..babası öz babası nafaka vermiyor kızını sormuyorken şimdiki eşim ayakkabısını alalım montu alalım ona ıpad alalım aman üşütme sinemaya gidelim diyor.. kızımın gözündeki mutluğu görseniz ne demek istediğimi anlardınız.. ve ona diyorki bak baban senin baban ve bizimle olan konular seninle ilgili değil sen babanı seveceksin konuşacaksın görüşeceksin diyor.. ben bile bunu diyemiyorum... eşim onun abisi.. onlar dengelerini çok iyi kurdular.. en son babası 6 olmuştur kızını arayalı bu arada karne aldı okul tekrar başladı bir şeye ihtiyacı varmı diye aramıyor ki kızıma sırf bu yüzden telefon aldım.. rahat rahat konuşsunlar diye..
sıra bana geldiğinde ben insan olduğumu anladım.. aşk neymiş kadın olmak neymiş kıskanılmak neymiş anladım.. insan olduğumu anladım... ne kadar güzelmiş sabahlara kadar konuşabilmek.. ben yemek hazırlarken yanımda sevdiğim adamın salata yapması.. ne güzelmiş maç izlemek.. ne güzelmiş sinemaya gitmek ve ne güzelmiş elele gezmek anladım.. yeni bir ilişki değil 3 yılımıza giricez.. ve 3 senedir hiç bitmeden artarak devam eden bir ilişki..
hazır kurulmuş bir hayatımda yoktu.. baştan sil baştan başladık hayatta.. evimden boşanırken bir tane ayna bile almadım derler ya almadım.. kıyafet bile almadım.. eşimde de yoktu açıkcası.. tekrar borç yaptım herşeyi zevkimize göre aldık.. bütün borçlarımızıda ödedik..
kavga etmiyormuyuz?? ediyoruz.. hepmi laylaylom hayır ama kavganın bile barışması güzelmiş arkadaşlar.. sevdiğini hissetmek güzelmiş.. ben burda yazılar okuyor üvey anne üvey baba başlıklarını okuyorum.. kimse kimsenin annesi babası olamaz çünkü maddeye ters ama her doğurabilen anne her doğurmaya vesile olanda BABA olamaz..
eşime tek bir şey diyorum keşke kızım senden olsaydı.. sen babalığı çokkkk hak eden bir adamsın.. daha bir kez sesini yükseltmedi kızıma.. ben çok zor bir evlilik yaşadığım için açıkcası yıpranmıştım ve hatta sıyırmıştım kızıma iyi davranan bir anne değildim... artık evde sesimi yükseltmek bile yasak..
konuşuyor anlatıyor..
ben çok mutluyum ALLAH ım duysun bozulmasın..
her kötü giden evlillik sonrasında korkuları olabilir insanların ama benim bir saniye bile olmadı.. umarım sizde çok mutlu olursunuz...
anlaşmazlıklarımız çok oluyo çok fazla tartışıyoruz. nişanlandıktan sonra başka bir ile gitti işe girdi orda oturucaz nişanlanalı 7 aya yakın oluyo sadece 1 kere geldi hep para yok diye bahane uyduruyo gelmemek için. gelicem diye söz veriyo sonra gelmemek için başka bahaneler uyduruyo. ben kontör alınca bedava konuşma yapıyorum o zaman arıyım diye çağrı atıyo ama bu sefer o arasın merak etsin diye yükleme yapmadım günlerdir ne arıyo ne soruyo insan hiç mi merak etmez yabi en son sevgililer gününde gece aradı o kadar hala beyefendiden ses yok kendisinde kontör yoksa bile annesinde de mi yok istese arar ama aramıyo işte. kendimi hiç nişanlı gibi hissetmiyorum
inşallah çözümlenir sorunlarınız. yüzyüze konuşmayı denediniz mi?
inşallah. gelmiyo ki yüz yüze konuşalım ben bi kaç kere gittim ama o sadece 1 kere geldi bundan sonra hep o arasın ben aramıcam gelirse de gelir gelmezse ben hiç gitmicem
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?