- 11 Mayıs 2015
- 6.122
- 8.492
- 198
- Konu Sahibi tatlialirim
- #1
Iyi aksamlar hanimlar..
Nedenini bilmedigim bir sekilde ikinci bebegi cok istiyorum. Sorun su ki kizim henüz iki yasina girdi girecek ve benim hamileligim cok kötü gectiginden ve sezeryan oldugumdan acayip korkuyorum. Ama hormonlardanmidir nedir sürekli bebek düsünüyorum istiyorum. Sürekli ama sürekli. Daha önce hic böyle olmamistim. Kizim süpriz bir sekilde hayatimiza girdi. Esim tek cocukla kalmak istiyor yasadigimiz zorluklardan dolayi. Yalnizim yanimda kimsem yok yardimci olmayinca bu sürec bizim yani benim icin cok yipratici oldu =(
Nasil korkuyorum su an hatirladikca gözlerim doluyor ama bu ikinci bebegide cok istiyorum. Hatta mümkünse dogumdan sonra daha kolay toparlanabilmek icin normal dogumu deneyecegim ama mümkün olur mu bilemiyorum. Ilki mecburi sezeryan olmustum.
Ay zaten normal doguramadim diye ic cekerim hala üzülürüm. 4 kilo dogmustu ve yola giremedi koca kafasindan sikismisti yavrum. Ikinci hamileligim ilki gibi önde gitmezse bebegimin kilosu normal deneyecegim.
Fakat psikolojik anlamda cok tükenmisim düsündükce korkmam bundandir. Kaynanam yakin olmasina ragmen yardim etmemisti. Ben de ilk bebekte tecrubesizdim kendimi bayagi yormustum. Destek olmayinca insan hormonlariyla bas basa kaliyor ve cogu seyi yanlis yapabiliyor. Benim gibi..
Söyle ki.. Bebegimi alip disari cikamiyordum agir oldugu icin kaldiramiyordum bebek arasina kadar götür sonra bir daha eve cikar yapamiyordum. Bir ayda ancak düzeldi karnim ama cok büyüdügü icinmidir bilemiyorum ama agir kaldiramiyordum kambur yürüyordum ilk zamanlar. Derken mecburi eve kapandim bu da bana iyi gelmedi. Kendimi cocuga adadim ama kendim tükendim =( simdi bebegimi de kendimi de disari atarim ama su karnimin acimasi..
Neyse de ben ikinci bebegi cok istiyorum destek ve cesaret verici yorumlar bekliyorum sizden.
Mide bulantilarinda hastanede de cok yattim. Ama psikolojik de bir tarafi var galiba. Bu sefer daha güclü olmaya odakliyorum kendimi. Henüz karar verip adim atmadik ama yarin esimle konusacagiz kismetse.
Iki cocuklu anneler, hatta sezeryanlilar.. Bana söyleyeceginiz birseyler olmali. Yorumlarinizi bekliyorum. Yalnizliktan fazlasiyla nasibimi almis bir kiz kardes olarak yazin bana. Danisacak kimsem yok.
Nedenini bilmedigim bir sekilde ikinci bebegi cok istiyorum. Sorun su ki kizim henüz iki yasina girdi girecek ve benim hamileligim cok kötü gectiginden ve sezeryan oldugumdan acayip korkuyorum. Ama hormonlardanmidir nedir sürekli bebek düsünüyorum istiyorum. Sürekli ama sürekli. Daha önce hic böyle olmamistim. Kizim süpriz bir sekilde hayatimiza girdi. Esim tek cocukla kalmak istiyor yasadigimiz zorluklardan dolayi. Yalnizim yanimda kimsem yok yardimci olmayinca bu sürec bizim yani benim icin cok yipratici oldu =(
Nasil korkuyorum su an hatirladikca gözlerim doluyor ama bu ikinci bebegide cok istiyorum. Hatta mümkünse dogumdan sonra daha kolay toparlanabilmek icin normal dogumu deneyecegim ama mümkün olur mu bilemiyorum. Ilki mecburi sezeryan olmustum.
Ay zaten normal doguramadim diye ic cekerim hala üzülürüm. 4 kilo dogmustu ve yola giremedi koca kafasindan sikismisti yavrum. Ikinci hamileligim ilki gibi önde gitmezse bebegimin kilosu normal deneyecegim.
Fakat psikolojik anlamda cok tükenmisim düsündükce korkmam bundandir. Kaynanam yakin olmasina ragmen yardim etmemisti. Ben de ilk bebekte tecrubesizdim kendimi bayagi yormustum. Destek olmayinca insan hormonlariyla bas basa kaliyor ve cogu seyi yanlis yapabiliyor. Benim gibi..
Söyle ki.. Bebegimi alip disari cikamiyordum agir oldugu icin kaldiramiyordum bebek arasina kadar götür sonra bir daha eve cikar yapamiyordum. Bir ayda ancak düzeldi karnim ama cok büyüdügü icinmidir bilemiyorum ama agir kaldiramiyordum kambur yürüyordum ilk zamanlar. Derken mecburi eve kapandim bu da bana iyi gelmedi. Kendimi cocuga adadim ama kendim tükendim =( simdi bebegimi de kendimi de disari atarim ama su karnimin acimasi..
Neyse de ben ikinci bebegi cok istiyorum destek ve cesaret verici yorumlar bekliyorum sizden.
Mide bulantilarinda hastanede de cok yattim. Ama psikolojik de bir tarafi var galiba. Bu sefer daha güclü olmaya odakliyorum kendimi. Henüz karar verip adim atmadik ama yarin esimle konusacagiz kismetse.
Iki cocuklu anneler, hatta sezeryanlilar.. Bana söyleyeceginiz birseyler olmali. Yorumlarinizi bekliyorum. Yalnizliktan fazlasiyla nasibimi almis bir kiz kardes olarak yazin bana. Danisacak kimsem yok.