İhanetin dayanılmaz ağırlığı

hala sevdiğin anlaşılıyor yazdıklarından
yaşadıklarını öyle bir duygu yoğunluğuyla ifade etmişsinki sadece sen değil bende ağlayarak okudum.
küçücük bebeğin ve hamile + lohusa bir kadının asla yaşamaması gereken bir olay
kararını verdiğin için Allah kocana hidayet versin diyorum. inşallah böyle hatalar yapmaz bir daha. senin kıymetini fazlasıyla bilir artık.
ama herşey yolundaymış gibi eskiyi silip atma. eski yaşanmışlıkların tekerrür etme olasılığını ölç tart biç ona göre birkere boyun eğdim bundan sonra böyle olacak deme.

enrika .!.:

eğer her sevgiye saygı duyucaksak e tabi belkide eşi bi aralar o kadınıda sevmişti o kadında eşini tabii
bence bazı duygular bazı durumlarda sevgiyi bastırmalı yoksa insan iç huzuru yakalayamaz
bazı duygular sevgiden çok daha zor unutulur
artık siz kararınızı vermişsiniz konuşmak çok anlamsız
hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
bu üzüntünün üzerine büyük bi mutluluğu hakketmişsiniz a.s.

Genişletmek için tıkla...

Amin arkadaşım amin...
İnşallah Allahım kimseye böyle bir acı yaşatmaz...
İyi dilekleriniz için hepinize binlerce kere teşekkürler...

Bir kadın affeder, hatta affetmiş gibi görünür.Ama asla unutmaz.

sebebi .!.:

Kendimi de çocuğumu da paşalar gibi yaşatacak bir işim var...
Kendi ayakları üzerinde duramayacak bir kadın değilim yani..
Bu evliliğe de mecbur veya muhtaç olduğum için devam etmiyorum...
Eşimi ne yapmış olursa olsun hala sevmeye devam ettiğim için, çocuğum için, herşeyin düzeleceğine dair umudum olduğu için devam ediyorum...

Genişletmek için tıkla...

Eh bize de hayırlısı olsun demek düşüyor bu durumda.

Songül .!.:

eşiniz şimdi nasıl??
yani hal ve hareketleri,size karşı olan tutumu,
eve geç gelmeler vs..vs...
ilgisi ve alakası ne durumda...?

Genişletmek için tıkla...

Her gün dükkanı kapatır kapatmaz hemen eve geliyor...
Benimle de çocuğuyla da ilgileniyor...
Bebişi doyuruyor, gazını çıkarıyor, kucağında uyutuyor...
Bizi akşamları dışarı gezmeye, yemeğe falan çıkarıyor...
Gün içinde sık sık arıyor...
Aslında en olması gereken, en asgari babalık ve kocalık görevlerini şu an yerine getiriyor...
Ama daha önce de yazdığım gibi pişmanlık duygusu ve vicdan azabından dolayı geçici bir süre bu şekilde davranıp sonra yeniden eskiye döner mi şimdilik bilemiyorum...
Sadece eskiye dönmeyeceğine dair bir his var içimde...
Belki de umudumun sesidir bilemiyorum...

bu yazdıklarınız aynısını çok yakın bi arkadaşım yaşıyorr malesefff o kadar birebir ki şaştım kaldımm :1shok: ama onun 2 çocuğu var çok zor biliyorumm adam aynı sendeki gibi doğum yaptığı gece bile başka kadınlarlaydıııkötükedihüso oda sabrediyoo katlanıyoo ailem için ailesi için çocuklarım için mecburum diyoo
daha geçen gün konuştuk hiç bi güvenim kalmadı ne dese inanmıyorum ama neden sabrediyorum diye kendi kendime sorduğumda cevabım yokk dedi mafoldumben
arkadaşımm madem başka çare yokk bol bol dua et rabbim bida şaşırtmsın yoluna dödürsünn inşş:Saruboceq:

arkadaşıma sölediğim şeyleri sanada söleyorum yaşamdan kopma çocuğun için kendin için bunu yapma unutma onun sana ihtiyacı var madem ayrılamıyosunn onada acı çektirr senin huzurun yok onada huzur verme köpekler gibi pişman ettkötükedihüso

allah yardımcın olsunn :1hug:

sebebi .!.:

Her gün dükkanı kapatır kapatmaz hemen eve geliyor...
Benimle de çocuğuyla da ilgileniyor...
Bebişi doyuruyor, gazını çıkarıyor, kucağında uyutuyor...
Bizi akşamları dışarı gezmeye, yemeğe falan çıkarıyor...
Gün içinde sık sık arıyor...
Aslında en olması gereken, en asgari babalık ve kocalık görevlerini şu an yerine getiriyor...
Ama daha önce de yazdığım gibi pişmanlık duygusu ve vicdan azabından dolayı geçici bir süre bu şekilde davranıp sonra yeniden eskiye döner mi şimdilik bilemiyorum...
Sadece eskiye dönmeyeceğine dair bir his var içimde...
Belki de umudumun sesidir bilemiyorum...

Genişletmek için tıkla...

inş böle devam eder eskiyee hiç dönmez sende unutursun o acı dolu günlerii inşşşa.s.

sebebi .!.:

Her gün dükkanı kapatır kapatmaz hemen eve geliyor...
Benimle de çocuğuyla da ilgileniyor...
Bebişi doyuruyor, gazını çıkarıyor, kucağında uyutuyor...
Bizi akşamları dışarı gezmeye, yemeğe falan çıkarıyor...
Gün içinde sık sık arıyor...
Aslında en olması gereken, en asgari babalık ve kocalık görevlerini şu an yerine getiriyor...
Ama daha önce de yazdığım gibi pişmanlık duygusu ve vicdan azabından dolayı geçici bir süre bu şekilde davranıp sonra yeniden eskiye döner mi şimdilik bilemiyorum...
Sadece eskiye dönmeyeceğine dair bir his var içimde...
Belki de umudumun sesidir bilemiyorum...

Genişletmek için tıkla...

en iyisi yaşayarak görmek,öğrenmek...
inşallah bu düzeniniz hiçbir zaman bozulmaz...
sevgiler...

insan ilk okuduğunda ayrıl, boşan, yüzüne bile bakma diyesi geliyor....
Ama snrasını düşündüğünde bir şans vermen üçünüz içinde iyi olmuş bence. İnşallah eşin düştüğü boşluğa, yanlışa bu saatten sonra düşmez. Sana hayırlı bir eş, çocuğuna da iyi bir baba olur. Babasız çocuk büyütmek kadar acı, hırpalayıcı, yorucu hiçbişey yok. Herşeyi veriyorsunuz maddi manevi ama baba sevgisini maalesef veremiyorsunuz.
Allah hayırlısını versin bundan sonra sizin için.

KK daki en agir konulardan biri bu oldu galiba..
hayat yahu neler yasiyor insan demil.,
sizi de sevginizi de anliyorum.. ama benim anlamadigim o cocuk o evde saglikla yetisecek mi?
yani dusunsene ben annemin suratinin gic guldugunu hatirlamasam cocuklugum boyunca veya babamla el ele diz dize oturduklarini gormesem benim aile hakkinda evlilik hakkinda nasil bir dusunce olusur kafamda?
bu kismini biraz dusun sebebi arkadasim..

adalayda .!.:

KK daki en agir konulardan biri bu oldu galiba..
hayat yahu neler yasiyor insan demil.,
sizi de sevginizi de anliyorum.. ama benim anlamadigim o cocuk o evde saglikla yetisecek mi?
yani dusunsene ben annemin suratinin gic guldugunu hatirlamasam cocuklugum b**censored**ca veya babamla el ele diz dize oturduklarini gormesem benim aile hakkinda evlilik hakkinda nasil bir dusunce olusur kafamda?bu kismini biraz dusun sebebi arkadasim..

Genişletmek için tıkla...

Tabiki haklısın.
Ama benim yüzümün güleceğine, çocuğumun babasıyla yine elele dizdize oturacağımıza dair inancım, umudum var...
Yoksa dediğin gibi bir hayat elbetteki çocuğuma yarardan çok zarar verir...
Henüz oğlum 2,5 aylık...
Oğlum bişeyleri anlamaya ve ilerleyen yaşlarında hatırlayabileceği çağa gelmeden zaten büyük olasılıkla evliliğimizin yürüyüp yürümediği anlaşılır...
O zaman da duruma göre nihai kararımı veririm diye düşünüyorum şu an...
Yani eşime ikinci şansı vermiş olmam geçmişi unuttuğum yada silip attığım anlamına gelmiyor elbette...
Bundan sonraki her hareketiyle geçmişi telafi etme, adam gibi adam, koca gibi koca, baba gibi baba olma çabasını ve ne kadar yapabildiğini görücem, izliycem...
Olmuyorsa da olmuyordur...

allah yardımcın olsun.inşallah allahım gönlüne göre verir.o eşin de umarım dediğin gibi davranır.

hayırlı olsun.

sebebi .!.:

Tabiki haklısın.
Ama benim yüzümün güleceğine, çocuğumun babasıyla yine elele dizdize oturacağımıza dair inancım, umudum var...
Yoksa dediğin gibi bir hayat elbetteki çocuğuma yarardan çok zarar verir...
Henüz oğlum 2,5 aylık...
Oğlum bişeyleri anlamaya ve ilerleyen yaşlarında hatırlayabileceği çağa gelmeden zaten büyük olasılıkla evliliğimizin yürüyüp yürümediği anlaşılır...
O zaman da duruma göre nihai kararımı veririm diye düşünüyorum şu an...
Yani eşime ikinci şansı vermiş olmam geçmişi unuttuğum yada silip attığım anlamına gelmiyor elbette...
Bundan sonraki her hareketiyle geçmişi telafi etme, adam gibi adam, koca gibi koca, baba gibi baba olma çabasını ve ne kadar yapabildiğini görücem, izliycem...
Olmuyorsa da olmuyordur...

Genişletmek için tıkla...

valla bu söz karşısında inşallah herşey istediğiniz gibi olur demekten başka birşey gelmiyor.. inşallah bu yaşadıklarınızı unutursunuz, inşallah eşiniz sizi sizin onu sevdiğinizden çok daha fazla sever ve sayar, inşallah bebeğinizle güzel bir aileniz olur

Ne kadar çok eşinizin bunu haketmediğini düşünsemde, umarım eşiniz verilen bu 2. şansı iyi değerlendirir ve sizde vermiş olduğunuz karardan dolayı pişmanlık duymazsınız.Madem böyle bir karar aldınız bence bir evlilik danışmanına gidin derim.aldatmanın altında yatan sebepler gün ışığına çıksın, arkadaşlarının kılıbık demesi falan karekteri sağlam bir erkeği yöneltecek sözler değildir bence. siiznde bu süreçte iyi bir psikolojik destek almanız görüşündeyim. ne kadar çok eşinizi severseniz sevin , ki bu bana göre daha büyük bir yara açmışdır sizde, affettiğinizi dile getirsenizde, içinizdeki yaraların kapanması için destek almalı ve evliliğinizi masaya yatırmalısınız diye düşünüyorum. Bunun için bir aile danışmanı, evlilik danışmanı ile yapacağınız terapiler iyi gelecektir kanısındayım.

sevgiler hakkınızda hayırlısı olması dileğiyle