- 9 Mart 2022
- 8.267
- 6.287
Aynı abiden bende de var maalesef bende nefret ediyorum aile soyumdan sizi çok iyi anlıyorum ama bizde daha ne yapıcağımızı bulamadık
Aynı abiden bende de var maalesef bende nefret ediyorum aile soyumdan sizi çok iyi anlıyorum ama bizde daha ne yapıcağımızı bulamadıkAile bağımdan nefret ediyorum. Hep derim ya abim olsaydı ya ben olsaydım. İkimiz fazlayız. O zaten yolda yürürken bile toplum için risk oluşturan bir canlı. Şehir değiştirmek çok istiyorum ama inanılmaz masraflı. Eşim de şimdi ameliyat parasını toplayıp babana ödeyeceğiz diyor. O işe giderse bebekle ben çalışamam. Gelirimiz düşer. İstemiyorum gitmesini. Ayrıca senelerce onun it oğlunun sigarasını ben aldım boğazını ben doyurdum. Onlara saysın.
Evet evden çalışıyorum, eşim gece bakıyor oğlumuza. Ben uyuduğum için gece kalacak bir bakıcıya güvenemem bu kadar küçükken. Annemle de gündüz bakıyoruzEsiniz neden calismiyor, esin calismasi lazim kazandigi ile bebek icin eve yardimci tutulmali. Siz evden calisiyorsunuz sanirim.
Ailenden vazgec ne o baba olur nede abi olur hic biri olmaz her yerden engelleyin! Annen bosanmis babanla ne diye hala görüsüyor hayirdir? Baban baska kadinla evliymis o kadin baksin hayirdir yurtdisi falan.. görüsmeyin basiniza bela almayin. Birakin gebersinler vicdansizlarMerhaba. Yine rezil ailemin başıma açtığı dertlerle karşınızdayım. Daha önceki konularımdan bilirsiniz madde ve alkol bağımlısı bir abim var. Annem ve eşimle karnım burnumda büyük abimin evine falan kaçmıştım. Bilmeyenler için link: Karnı burnunda aile, ev sorunları
Biz evimizi tuttuk yerleştik. Bu sığır da babamla kalmaya başladı. 46 gün önce doğum yaptım. Babam resmen zorlayarak kendi arkadaşı olan iyi bir profesöre beni ameliyat ettirdi. Bebeğimle annemle ve eşimle evime döndüm.
Abim olacak sığır ise doğumumdan kısa süre sonra annemin uyuşturucu merkezi haline getirdiği evinde linç edilircesine dayak yemiş. Kulağının patlamasından tutun vücudunda görünen eti yok. Tamamen mor. Tutturdu annem gelsin bana baksın diye. Yürüyebiliyor falan, ben o zamanlar daha eğilemiyorum dahi. Ameliyatlıyım. Her normal kadın gibi doğumdan sonra annemin desteğine ihtiyacım var. Üstelik annem aralık sonundan beri zaten bizle yaşıyor. Evi falan beraber taşıdık, bu herifin gazabından kurtulsun diye. Geçenlerde bu dayağı yediği zaman söylediğine göre kombiyi söküp satmışlar, evde dayak yemiş. Babam gururla alıp yerine koyacakmış.
Ben 20 günlük lohusayken babam benden para istedi. Param yoktu gönderemedim. Sık sık ister 2-3 güne geri gönderir. Babam ağrı kesici bağımlısı bu arada. İlaç getirteceğim falan demişti. Bir kere gönderemedim, 50 kere göndermemi yok sayıp arkamdan tonla şey söylemiş. Bir kere de yine ilaç diye para isteyip yemek sipariş etmiş. Halbuki bana söyleseydi ben gönderirdim ona canı ne istiyorsa. Arkamdan sürekli ama sürekli ameliyat parasını konuşuyormuş. Ona binlerce kez daha uygun bir doktora ameliyat olayım dedim. Kabul etmedi. Bu doktor olacak ben ödeyeceğim 100 bin de olsa dedi. Ağzımı açtığımda bile sinirleniyordu. Zorla iyilik yapıp başıma kakar oldu.
Bayramdan hemen önce babam ameliyat oldu. Oğluşu da yanında refakatçi kaldı dayak yemiş haliyle. Bunların en büyük isteği annemin gidip onlara bakması. Evi temizlemesi. Hizmet etmesi. Annemle babam ayrı, babam başkasıyla evli ve karısı yurtdışında. Annem eve gidip yemek falan yapacakmış, temizlik yapacakmış, hizmet edecekmiş. Ben lohusayken. Bebeğim böylesine zorken ve ben doğumdan çıktığım gibi çalışmaya dönmüşken (evden çalışıyorum).
Babamın hizmeti de sıradan bir hizmet değil bu arada. Uyuyor olun sizi uyandırıp yanındaki masada duran suyu ister. Günde abartısız 50 bardak çay ister. Kahvehane gibi hizmet etmeniz gerekir. Biz gidince bana ve eşime de hizmet ettirdiği için eşim rahatsız oluyor. Gitmek istemiyor.
Bayramın ikinci günü taburcu oldu. Biz de ziyarete gittik. Hem geçmiş olsuna hem de bayrama. Oğluşu da orada tabi. Annem oraya gitmek istemediği için beni suçluyorlar. Anneme sinir anımda “evliliğimin bebeksiz son üç ayını oğlunun rezillikleri yüzünden beraber geçirdik, şimdi benim zor günümde yanımda değilsen git orada kal o zaman” demiştim. Ki bence haklı bir cümleydi. Annem de “bakın kızım böyle diyor ben gelemem” demiş. Abim bu lafım yüzünden normal bir şekilde oturduğumuz esnada aniden “s… gidin” diye bizi evden kovdu. Babam o esnada bize “gitmeyin Allah aşkına burası benim evim” falan deyip abime ters yaptı. Abim yine klasik meyve bıçağıyla kendini kesmeye kalktı, şovunu yaptı. Yanımda da 40’lı bebeğim uyuyor o esnada. Neyse çıktık geldik evimize. Adresimi bilmedikleri için huzurluyum.
Dün babama mesaj attım. Beni ameliyat eden doktorun yani babamın arkadaşının annesi vefat etmiş. Belki baş sağlığı dilemek istersin arkadaşın sonuçta yazdım. Bana etmediği beddua, hakaret kalmadı. “Sen yediğim pidenin lafını ediyormuşsun, kocan hizmet etmek istemiyormuş, sen koca meraklısısın, Allah bin belanı versin” diye söylemediğini bırakmadı. Üstüne ruh hastası oğluşu aradı, “y… meraklısı, kendini iyi s…tir diye kocana yalakalık yapıyorsun” gibi iğrenç şeyler söyledi. Adresimi taksi durağından bulup buraya gelmekle tehdit etti. Eşime ve bana küfürler yağdırdı. Taksi durağını arayıp durumu anlattım. Adres vermemelerini söyledim. Zaten genelde o duraktan da binmiyordum.
Şimdi eşimin yakındığı ve benim inanamadığım şey benim gerizekalılığım. Babamla görüşüyorum diye o sığırın olduğu eve neden bir de bebeğimi alıp gittim ki? Daha önce de gitmiştik sakindi normale dönüyor sandım. O asla normale dönmez hep biliyordum ama en azından bize karşı iyiydi. İlk dayak yediğinde üzüldüm gittim eşimle. Pijamasını eşim giydirdi acıdı haline. Bize dualar falan ediyordu. Boğazını doyurmak için canının çektiği şeyleri söylüyordu ben de sipariş ediyordum.
Babama inanamıyorum, oğluna zaten alıştım da. Sırf yanında sadece oğlu kaldı hizmet edecek diye oğluna yalakalık yapıyor, beni harcıyor. İnsan kızına şıllık der mi? O küfürleri duyar da susar mı? Ne bencil insanmış benim kahramanım zannettiğim babam.
Karmakarışık oldu anlattıklarım farkındayım. Detay sorarsanız cevaplarım fırsat buldukça. İçimi boşaltmak istedim. Sütüm olaylardan beri çok azaldı. En çok da buna üzülüyorum. Onca masraf edip ev taşıdım. İnşallah bulamazlar adresimi…
Anneme çok net şekilde söyledim onlar hayatında oldukça bana da bulaşıyor ya onlar ya ben diye. Şimdi annem o itin kullandığı evi boşaltmak istiyor. Onu hayatında evinde istemiyor. Tersi durumda annem de çıkar hayatımızdan. Çünkü cidden ben çocuğumu kurban edemeyeceğim kendimi ettiğim gibi.Kendine yeni bir yol cizmelisin.
Onceki konununda baban abini sizin basiniz atmis, parasini verip hic biseye karismiyordu. Simdi abin kıymetli olmuş.
Yine ayni seyi yazacagim,
Abin kaybedilmis bir insan, yolu ve sonu belli,
Baban sorumsuz ama bir sekilde yolunu bulur ve hayatini yasar
Annenin ise cocuguna karsi zaafı var her an gidebilir,
Hepsinden vazgececeksin. Kendi cocugun ve esini on plana alacaksin. Kucuk bebegin yaninda kendini meyve bicagiyla dogramaya kalkmis abin. Bebegin biraz daha buyuk olsaydı, korksaydi, yasanilanlari dile getirebilseydi eşin buna ne tepki gosterirdi? Sahsen cocugum soz konusu olsa ya biz ya ailen diye rest cekerdim. Seninde artik tarafini secmen lazim
kanunen doğum izni 4 ay nasıl çalışıyorsunuz anlamadımEşim bebiş için çalışmıyor şu an. Böyle planlamıştık zaten. Üç kişi bakıyoruz, ben çalışıyorum zar zor da olsa, az da olabilse. Nöbetleşe bakıyoruz dediğiniz gibi
annenizin ne istediğini net şekilde anlayın. sonra suçlu olmayın.Anneme çok net şekilde söyledim onlar hayatında oldukça bana da bulaşıyor ya onlar ya ben diye. Şimdi annem o itin kullandığı evi boşaltmak istiyor. Onu hayatında evinde istemiyor. Tersi durumda annem de çıkar hayatımızdan. Çünkü cidden ben çocuğumu kurban edemeyeceğim kendimi ettiğim gibi.
Kendi işimi yapıyorum. Neden çalışmamla ilgili bu kadar problem oldu burada anlamadım?kanunen doğum izni 4 ay nasıl çalışıyorsunuz anlamadım
eğilemiyorum daha bile dediğiniz sezeryan ameliyatı mı? ne zor geçmiş sizinki
en fazla 20 günde toparlanıyor genelde.. çok geçmiş olsun
bırakın artık şu pis abiyi de babanızı da birtek anneniz olsun
bu arada enişte ne sabırlı adammış.. eşiniz yani başkası olsa bu zamana kadar isyan ederdi
görüşmeyin şunlarla yoksa eşiniz de uzaklaşıp soğuyacak sizden
Ha bir de 15-20 gün eğilemiyordum diye belirtmiştim zaten mesajımda. Genel olarak da zordu ameliyatım, ağrım çok fazla oldu maalesefkanunen doğum izni 4 ay nasıl çalışıyorsunuz anlamadım
eğilemiyorum daha bile dediğiniz sezeryan ameliyatı mı? ne zor geçmiş sizinki
en fazla 20 günde toparlanıyor genelde.. çok geçmiş olsun
bırakın artık şu pis abiyi de babanızı da birtek anneniz olsun
bu arada enişte ne sabırlı adammış.. eşiniz yani başkası olsa bu zamana kadar isyan ederdi
görüşmeyin şunlarla yoksa eşiniz de uzaklaşıp soğuyacak sizden
Hayatlara bak yaaaKeşke annen kızın böyle diyor demeseymis. Sizin üstünüze de sıçramış pislikleri.
Herkes şanslı doğmuyor maalesefHayatlara bak yaaaBi de bunlarla kocanı muhatap mı ediyosun sen
Adamın ne günahı var pekiHerkes şanslı doğmuyor maalesef
Valla onun da ailesi ile çok problem yaşadım ben ama ona destek oldum o da bana. Biz eşya alır gibi yaklaşmıyoruz olaya. Birbirimize destek oluyoruz ne olursa olsun.Adamın ne günahı var peki
Üzülseniz de böyle bir aileden uzak durmanız lazım. Onlarla görüşmek size fayda değil zarar getirir. Bir de çocuğunuz var ve onu böyle bir aile ile mi büyütmek istersiniz? Psikolojik olarak o da zarar görebilir ileride. Buna hakkınız yok diye düşünüyorum. Eşinizi de ailenizden uzak tutun. Kendi ailesi değil elbet bir gün bir yerde o da bıkacaktır ve sizden soğumasına sebep olabilir. Öncelikli olan sizin ve çocuğunuzun sağlıklı bir psikolojide olması.Merhaba. Yine rezil ailemin başıma açtığı dertlerle karşınızdayım. Daha önceki konularımdan bilirsiniz madde ve alkol bağımlısı bir abim var. Annem ve eşimle karnım burnumda büyük abimin evine falan kaçmıştım. Bilmeyenler için link: Karnı burnunda aile, ev sorunları
Biz evimizi tuttuk yerleştik. Bu sığır da babamla kalmaya başladı. 46 gün önce doğum yaptım. Babam resmen zorlayarak kendi arkadaşı olan iyi bir profesöre beni ameliyat ettirdi. Bebeğimle annemle ve eşimle evime döndüm.
Abim olacak sığır ise doğumumdan kısa süre sonra annemin uyuşturucu merkezi haline getirdiği evinde linç edilircesine dayak yemiş. Kulağının patlamasından tutun vücudunda görünen eti yok. Tamamen mor. Tutturdu annem gelsin bana baksın diye. Yürüyebiliyor falan, ben o zamanlar daha eğilemiyorum dahi. Ameliyatlıyım. Her normal kadın gibi doğumdan sonra annemin desteğine ihtiyacım var. Üstelik annem aralık sonundan beri zaten bizle yaşıyor. Evi falan beraber taşıdık, bu herifin gazabından kurtulsun diye. Geçenlerde bu dayağı yediği zaman söylediğine göre kombiyi söküp satmışlar, evde dayak yemiş. Babam gururla alıp yerine koyacakmış.
Ben 20 günlük lohusayken babam benden para istedi. Param yoktu gönderemedim. Sık sık ister 2-3 güne geri gönderir. Babam ağrı kesici bağımlısı bu arada. İlaç getirteceğim falan demişti. Bir kere gönderemedim, 50 kere göndermemi yok sayıp arkamdan tonla şey söylemiş. Bir kere de yine ilaç diye para isteyip yemek sipariş etmiş. Halbuki bana söyleseydi ben gönderirdim ona canı ne istiyorsa. Arkamdan sürekli ama sürekli ameliyat parasını konuşuyormuş. Ona binlerce kez daha uygun bir doktora ameliyat olayım dedim. Kabul etmedi. Bu doktor olacak ben ödeyeceğim 100 bin de olsa dedi. Ağzımı açtığımda bile sinirleniyordu. Zorla iyilik yapıp başıma kakar oldu.
Bayramdan hemen önce babam ameliyat oldu. Oğluşu da yanında refakatçi kaldı dayak yemiş haliyle. Bunların en büyük isteği annemin gidip onlara bakması. Evi temizlemesi. Hizmet etmesi. Annemle babam ayrı, babam başkasıyla evli ve karısı yurtdışında. Annem eve gidip yemek falan yapacakmış, temizlik yapacakmış, hizmet edecekmiş. Ben lohusayken. Bebeğim böylesine zorken ve ben doğumdan çıktığım gibi çalışmaya dönmüşken (evden çalışıyorum).
Babamın hizmeti de sıradan bir hizmet değil bu arada. Uyuyor olun sizi uyandırıp yanındaki masada duran suyu ister. Günde abartısız 50 bardak çay ister. Kahvehane gibi hizmet etmeniz gerekir. Biz gidince bana ve eşime de hizmet ettirdiği için eşim rahatsız oluyor. Gitmek istemiyor.
Bayramın ikinci günü taburcu oldu. Biz de ziyarete gittik. Hem geçmiş olsuna hem de bayrama. Oğluşu da orada tabi. Annem oraya gitmek istemediği için beni suçluyorlar. Anneme sinir anımda “evliliğimin bebeksiz son üç ayını oğlunun rezillikleri yüzünden beraber geçirdik, şimdi benim zor günümde yanımda değilsen git orada kal o zaman” demiştim. Ki bence haklı bir cümleydi. Annem de “bakın kızım böyle diyor ben gelemem” demiş. Abim bu lafım yüzünden normal bir şekilde oturduğumuz esnada aniden “s… gidin” diye bizi evden kovdu. Babam o esnada bize “gitmeyin Allah aşkına burası benim evim” falan deyip abime ters yaptı. Abim yine klasik meyve bıçağıyla kendini kesmeye kalktı, şovunu yaptı. Yanımda da 40’lı bebeğim uyuyor o esnada. Neyse çıktık geldik evimize. Adresimi bilmedikleri için huzurluyum.
Dün babama mesaj attım. Beni ameliyat eden doktorun yani babamın arkadaşının annesi vefat etmiş. Belki baş sağlığı dilemek istersin arkadaşın sonuçta yazdım. Bana etmediği beddua, hakaret kalmadı. “Sen yediğim pidenin lafını ediyormuşsun, kocan hizmet etmek istemiyormuş, sen koca meraklısısın, Allah bin belanı versin” diye söylemediğini bırakmadı. Üstüne ruh hastası oğluşu aradı, “y… meraklısı, kendini iyi s…tir diye kocana yalakalık yapıyorsun” gibi iğrenç şeyler söyledi. Adresimi taksi durağından bulup buraya gelmekle tehdit etti. Eşime ve bana küfürler yağdırdı. Taksi durağını arayıp durumu anlattım. Adres vermemelerini söyledim. Zaten genelde o duraktan da binmiyordum.
Şimdi eşimin yakındığı ve benim inanamadığım şey benim gerizekalılığım. Babamla görüşüyorum diye o sığırın olduğu eve neden bir de bebeğimi alıp gittim ki? Daha önce de gitmiştik sakindi normale dönüyor sandım. O asla normale dönmez hep biliyordum ama en azından bize karşı iyiydi. İlk dayak yediğinde üzüldüm gittim eşimle. Pijamasını eşim giydirdi acıdı haline. Bize dualar falan ediyordu. Boğazını doyurmak için canının çektiği şeyleri söylüyordu ben de sipariş ediyordum.
Babama inanamıyorum, oğluna zaten alıştım da. Sırf yanında sadece oğlu kaldı hizmet edecek diye oğluna yalakalık yapıyor, beni harcıyor. İnsan kızına şıllık der mi? O küfürleri duyar da susar mı? Ne bencil insanmış benim kahramanım zannettiğim babam.
Karmakarışık oldu anlattıklarım farkındayım. Detay sorarsanız cevaplarım fırsat buldukça. İçimi boşaltmak istedim. Sütüm olaylardan beri çok azaldı. En çok da buna üzülüyorum. Onca masraf edip ev taşıdım. İnşallah bulamazlar adresimi…
Herkesin muhakkak bir derdi olur doğduğumuz ev bizim kaderimiz ailemiz kaderimiz fakat ayrıntı şurada ki o da kaderlerimiz tercihlerimize göre gidiyor şuan karar vermek zor ama o aileden vazgeçmelisin kocan için olmasada çocuğun için çocuk ileride bu ne ya ben nereye doğmuşum diyecek o küfürleri o da işitecek sana yapılan zulmü o da görecek ve onada yapılacak yazık günah hayatına silmelisin aileni senin üzerinden geçinmesinler üstüne birde hakaretlere maruz kalıyorsunuz. Ben acayip şaşkınım şuan ve bebek için üzgünüm ya küçücük canına zarar vermeye kalksalardı hiçbirinde akıl melekesi yok seni düşünmüyorlar. Kendi yoluna hayatına bakmalısın kalbini bir kenara koy onlara acıma acınacak hale düşersin allah korusun. Mantığınla hareket etmelisin.Senin hiç mi değerin yok kendinize olan saygınızı sorgulamalısınız ben neden bu hayatı zehir ediyorum kendime diye bir sormalısınız muhakkak hayatınızdan çıkarmalısınız.Sizi anlıyorum acıyorsunuz evet ama sizin geride düşünmeniz gereken bir eşiniz ve bebeğiniz var. Allah bunun hesabını sizden sorar onların hakkını gözetmelisiniz. Ana- Baba - Abi bunlar zaten size yük ve sizin hayatınızı tehlikeye atabilecek potansiyele sahip insanlar maalesef onları hayatınıza dahil etmemelisiniz diye düşünüyorum rabbim yardımcınız olsunMerhaba. Yine rezil ailemin başıma açtığı dertlerle karşınızdayım. Daha önceki konularımdan bilirsiniz madde ve alkol bağımlısı bir abim var. Annem ve eşimle karnım burnumda büyük abimin evine falan kaçmıştım. Bilmeyenler için link: Karnı burnunda aile, ev sorunları
Biz evimizi tuttuk yerleştik. Bu sığır da babamla kalmaya başladı. 46 gün önce doğum yaptım. Babam resmen zorlayarak kendi arkadaşı olan iyi bir profesöre beni ameliyat ettirdi. Bebeğimle annemle ve eşimle evime döndüm.
Abim olacak sığır ise doğumumdan kısa süre sonra annemin uyuşturucu merkezi haline getirdiği evinde linç edilircesine dayak yemiş. Kulağının patlamasından tutun vücudunda görünen eti yok. Tamamen mor. Tutturdu annem gelsin bana baksın diye. Yürüyebiliyor falan, ben o zamanlar daha eğilemiyorum dahi. Ameliyatlıyım. Her normal kadın gibi doğumdan sonra annemin desteğine ihtiyacım var. Üstelik annem aralık sonundan beri zaten bizle yaşıyor. Evi falan beraber taşıdık, bu herifin gazabından kurtulsun diye. Geçenlerde bu dayağı yediği zaman söylediğine göre kombiyi söküp satmışlar, evde dayak yemiş. Babam gururla alıp yerine koyacakmış.
Ben 20 günlük lohusayken babam benden para istedi. Param yoktu gönderemedim. Sık sık ister 2-3 güne geri gönderir. Babam ağrı kesici bağımlısı bu arada. İlaç getirteceğim falan demişti. Bir kere gönderemedim, 50 kere göndermemi yok sayıp arkamdan tonla şey söylemiş. Bir kere de yine ilaç diye para isteyip yemek sipariş etmiş. Halbuki bana söyleseydi ben gönderirdim ona canı ne istiyorsa. Arkamdan sürekli ama sürekli ameliyat parasını konuşuyormuş. Ona binlerce kez daha uygun bir doktora ameliyat olayım dedim. Kabul etmedi. Bu doktor olacak ben ödeyeceğim 100 bin de olsa dedi. Ağzımı açtığımda bile sinirleniyordu. Zorla iyilik yapıp başıma kakar oldu.
Bayramdan hemen önce babam ameliyat oldu. Oğluşu da yanında refakatçi kaldı dayak yemiş haliyle. Bunların en büyük isteği annemin gidip onlara bakması. Evi temizlemesi. Hizmet etmesi. Annemle babam ayrı, babam başkasıyla evli ve karısı yurtdışında. Annem eve gidip yemek falan yapacakmış, temizlik yapacakmış, hizmet edecekmiş. Ben lohusayken. Bebeğim böylesine zorken ve ben doğumdan çıktığım gibi çalışmaya dönmüşken (evden çalışıyorum).
Babamın hizmeti de sıradan bir hizmet değil bu arada. Uyuyor olun sizi uyandırıp yanındaki masada duran suyu ister. Günde abartısız 50 bardak çay ister. Kahvehane gibi hizmet etmeniz gerekir. Biz gidince bana ve eşime de hizmet ettirdiği için eşim rahatsız oluyor. Gitmek istemiyor.
Bayramın ikinci günü taburcu oldu. Biz de ziyarete gittik. Hem geçmiş olsuna hem de bayrama. Oğluşu da orada tabi. Annem oraya gitmek istemediği için beni suçluyorlar. Anneme sinir anımda “evliliğimin bebeksiz son üç ayını oğlunun rezillikleri yüzünden beraber geçirdik, şimdi benim zor günümde yanımda değilsen git orada kal o zaman” demiştim. Ki bence haklı bir cümleydi. Annem de “bakın kızım böyle diyor ben gelemem” demiş. Abim bu lafım yüzünden normal bir şekilde oturduğumuz esnada aniden “s… gidin” diye bizi evden kovdu. Babam o esnada bize “gitmeyin Allah aşkına burası benim evim” falan deyip abime ters yaptı. Abim yine klasik meyve bıçağıyla kendini kesmeye kalktı, şovunu yaptı. Yanımda da 40’lı bebeğim uyuyor o esnada. Neyse çıktık geldik evimize. Adresimi bilmedikleri için huzurluyum.
Dün babama mesaj attım. Beni ameliyat eden doktorun yani babamın arkadaşının annesi vefat etmiş. Belki baş sağlığı dilemek istersin arkadaşın sonuçta yazdım. Bana etmediği beddua, hakaret kalmadı. “Sen yediğim pidenin lafını ediyormuşsun, kocan hizmet etmek istemiyormuş, sen koca meraklısısın, Allah bin belanı versin” diye söylemediğini bırakmadı. Üstüne ruh hastası oğluşu aradı, “y… meraklısı, kendini iyi s…tir diye kocana yalakalık yapıyorsun” gibi iğrenç şeyler söyledi. Adresimi taksi durağından bulup buraya gelmekle tehdit etti. Eşime ve bana küfürler yağdırdı. Taksi durağını arayıp durumu anlattım. Adres vermemelerini söyledim. Zaten genelde o duraktan da binmiyordum.
Şimdi eşimin yakındığı ve benim inanamadığım şey benim gerizekalılığım. Babamla görüşüyorum diye o sığırın olduğu eve neden bir de bebeğimi alıp gittim ki? Daha önce de gitmiştik sakindi normale dönüyor sandım. O asla normale dönmez hep biliyordum ama en azından bize karşı iyiydi. İlk dayak yediğinde üzüldüm gittim eşimle. Pijamasını eşim giydirdi acıdı haline. Bize dualar falan ediyordu. Boğazını doyurmak için canının çektiği şeyleri söylüyordu ben de sipariş ediyordum.
Babama inanamıyorum, oğluna zaten alıştım da. Sırf yanında sadece oğlu kaldı hizmet edecek diye oğluna yalakalık yapıyor, beni harcıyor. İnsan kızına şıllık der mi? O küfürleri duyar da susar mı? Ne bencil insanmış benim kahramanım zannettiğim babam.
Karmakarışık oldu anlattıklarım farkındayım. Detay sorarsanız cevaplarım fırsat buldukça. İçimi boşaltmak istedim. Sütüm olaylardan beri çok azaldı. En çok da buna üzülüyorum. Onca masraf edip ev taşıdım. İnşallah bulamazlar adresimi…