Tuliana yüreğine eline sağlık.Yazılarını zevkle okuyorum.Ben de 38 yaşındayım .Yazını okurken inan çocukluğuma geri döndüm.Sokaktan geçen macunlar benim favorimdi.Çok severdim.Annem kıyamazdı alırdı bana ama ben şimdi çocuklarıma sokak satıcılarından birşey alma diye öğütlüyorum.Hatta geçen yıl tatilde macun satan bir satıcıya rastladım aldım hemen .Ama çocukluğumdaki tadı alamadım..Keşke çocuklarımızda bizler gibi güzel büyüyebilselerdi.Biz sokaktan gazoz kapakları toplardık şimdi yerden birşey alma diye bağırıyoruz....Keşke geriye dönebilseydik...Puanlama yaptım.Sabırsızlıkla yeni yazılarını bekliyorum
ben sevmiyorum
ben sevmem
Muahahahah buna önce bi kopcam izninle tulişim:Roflol:
Çocukluk ne kadar güzel özenilesi birşey ama o çağda malesef farkında olunmuyor
Çocukken karga mokunu yemeden kalkar kendimizi dışarı atardık meyva ağaçlarına salıncak kurardık komşunun ceviz ağacını taşlardık cevizler yere düşsün yiyelim diye taki bizi farkedip sopayla kovalayana dek...
Sokakta bulduğum kediyi, köpeği, karıncayı,kaplumbağayı evin kömürlüğüne hapsederdim neymiş besleyecekmişim... Tabi annem farkedene kadar sonrası malum bağırıp çağırır anlamazsam eşek sudan gelene kadar dayak...
Gece 11-12 lerde annemiz zorla sürükleye sürükleye eve sokardı ertesi gün kirlendiğimiz için ilk işi bahce de leğenin içinde bizi yıkardı gözüm yandı su sıcak yada soğuk demeye kalmadan kafama maşapayı indirirdi.
Ekmek almaya bile rüşvetle giderdim pamuk şekeri, dondurma parası yada çikolata parası almadan kılımı kıpırdatmazdım.
Ben çocukluğumu özledim tasasız,kaygısız ekmek elden su gölden yıllarımı özledim....
Yazık ki hep bi büyüsek diye hayaller kurarız büyünce şöyle yapcam şu olcam bu olacağım malesef hiç biri olmuyor hayallerimizin pembesi gidip tozu kalıyor büyüyünce elimizde.
İş stresi, patron stresi, ay sonunu nasıl çıkaracağım, ev sahibi kaç para zam yapacak yarın ne giycem, yarın iş yerindeki sorunu halledebilecekmiyim?Offf sabah yataktan kalkar kalkmaz ilk düşündüğüm şey akşam olsa da bi yatsam...
Yeğenim bizde kaldı geçen 3 yaşlarında gece bir türlü uyumuyor yatmiycam diye diretiyor zor bela yatırdı annem.Sabah bi çığlığa uyandım nasıl bağırıyor anne, teyze, dayı sabah oldu şöyle bi baktım dedim ki içimden bi on, onbeş sene sonra bakalim böyle sevinecekmisin...:1no2::1no2:
Cadı be, valla gülümsettin beni yazdında. Annenin maşrapa darbelerinden kaldı sanırsam bu çatlaklığın. Çocukluğumuz güzeldi ama dimi.
Senin de yorum yapan eline yüreğine sağlık canım.tulianacım çok güzel bi yazı her zamanki gibi kendimi buluyorum senin yazılarında yüreğine sağlık
Bende gofret sefiyorum:))
Neyi?ben sevmem
Muahahahah buna önce bi kopcam izninle tulişim:Roflol:
Çocukluk ne kadar güzel özenilesi birşey ama o çağda malesef farkında olunmuyor
Çocukken karga mokunu yemeden kalkar kendimizi dışarı atardık meyva ağaçlarına salıncak kurardık komşunun ceviz ağacını taşlardık cevizler yere düşsün yiyelim diye taki bizi farkedip sopayla kovalayana dek...
Sokakta bulduğum kediyi, köpeği, karıncayı,kaplumbağayı evin kömürlüğüne hapsederdim neymiş besleyecekmişim... Tabi annem farkedene kadar sonrası malum bağırıp çağırır anlamazsam eşek sudan gelene kadar dayak...
Gece 11-12 lerde annemiz zorla sürükleye sürükleye eve sokardı ertesi gün kirlendiğimiz için ilk işi bahce de leğenin içinde bizi yıkardı gözüm yandı su sıcak yada soğuk demeye kalmadan kafama maşapayı indirirdi.
Ekmek almaya bile rüşvetle giderdim pamuk şekeri, dondurma parası yada çikolata parası almadan kılımı kıpırdatmazdım.
Ben çocukluğumu özledim tasasız,kaygısız ekmek elden su gölden yıllarımı özledim....
Yazık ki hep bi büyüsek diye hayaller kurarız büyünce şöyle yapcam şu olcam bu olacağım malesef hiç biri olmuyor hayallerimizin pembesi gidip tozu kalıyor büyüyünce elimizde.
İş stresi, patron stresi, ay sonunu nasıl çıkaracağım, ev sahibi kaç para zam yapacak yarın ne giycem, yarın iş yerindeki sorunu halledebilecekmiyim?Offf sabah yataktan kalkar kalkmaz ilk düşündüğüm şey akşam olsa da bi yatsam...
Yeğenim bizde kaldı geçen 3 yaşlarında gece bir türlü uyumuyor yatmiycam diye diretiyor zor bela yatırdı annem.Sabah bi çığlığa uyandım nasıl bağırıyor anne, teyze, dayı sabah oldu şöyle bi baktım dedim ki içimden bi on, onbeş sene sonra bakalim böyle sevinecekmisin...:1no2::1no2:
Kız konuyu okusana bi:Roflol:
Tulicim eline yüreğine sağlık.Her bir cümlesini okurken tüylerim diken diken oldu, içim inceden bir cıız etti. Gözlerim dolu dolu oldu.Pişmanlıklarım arttı. Teşekkür ediyorum bana bu duyguyu yaşattığıniçin sabah sabah.
İmza: Tulinin yazılarında kendini bulan kadın:1closedeyes:
Bu kadında beni çeken bişey var ama ne hala bulabilmiş degilim... Çocuklugum aklıma geldi ya ; sokakta maç peşinde koşturan saçları kısacık bi kız çocuguydum ben. Etrafdakiler bebeklerle oynarkene ben elimde bi top , diger elimde hiç eksitmedigim çikolatamla mutluydum...
Bazen bakıyorumda çocuk kalabilsek hep.
Zor bi çocukluk geçirdim ben .
Çocuk aklımla gözlerim cin cin okul müdürünün karşısına dayanıp ; beni bu okula yazıcaksınız diye 3 gün kapısında beklemiştim ne günlerdi....
Çok güzel bi paylaşımdı yüregine saglık....