- 3 Haziran 2014
- 2.341
- 882
-
- Konu Sahibi fiyonkbakery
- #1
Kızlar selamlar konuya aslında nereden gireceğimi ben de bilmiyorum, ama şuan iyice sıkılmış bir durumdayım az önce Annem aradı ağlıyor telefonda ve yolda fiyonk kızım nasılsın- iyiyim anne sen nasılsın neyin var ne oldu dedim heyecanlandım babanın kullandığı bir kredi kartı var biliyorsun kredi borçlarını ödemekten (bu arada babamlar yüklü bir meblaa kredi borcu ödüyorlar, babamın borcu da değil babam amcama kefil oldu amcam da ödemedi babamın üstüne kaldı borç) kredi kartını ödeyememiş bana da söylemedi aradılar şimdi bankadan 400 tl yatıramassanız avukata verilecek diyorlar dedi altın küpem var onu satmak için kuyumcuya sordum 200 tl veriyorlar sen de var mı kızım 200 tl üstüne ekleyeyim vereyim dedi malum bugün ayın 2 si eşim de ben de her ayın 5 inde alıyoruz maaşları bende şuan 200 tl para yok ama eşime sorayım anne dedim kapattım.
Eşimi aradım anlattım durumu sesi bozuldu hissettim bizde de anca o kadar var paramız ay başı daha maaşa 3 gün var onu verirsek biz ne yiyip içeceğiz herkesin kendine göre hesabı var dedi, Hayatım bak üzülme ama bu ve bunun gibi durumları daha çok duyacaksın annenlerin borçları yüklü ve uzun sürecek biz ne kadar yardımcı olabiliriz dedi o an sağlıklı düşünemedim üzüntüden tamam diyip kapadım telefonu çalıştığımız şirkette bir abimiz var severim kendisini iyidir hoştur ona sordum 200 tl borç alabilir miyim ayın 5 inde maaş yatsın hemen veririm dedim adam haklı olarak fiyonk ayın 2 si bende de yok dedi olabilir dedim ama çok kötü oldum para isteyecek samimiyette kimse yok yanım da o da yok diyince başladım ağlamaya bir evlat olarak anneme 200 tl bulamadım diye sonra eşim aradı hayatım istiyorsan ben şirketten muhasebeden akşam 200 tl alayım maaş alınca veririz dedi mecburen tamam dedim, annemi aradım söyledim tabi teşekkür etti sağol kızım Allah razı olsun sende evlatlarından gör dedi sende sağol annecim Allah razı olsun dedim.
Biz 3 kardeşiz hayırsız bir abim var boşandı kendi işi var ama yalancının önde gidenidir aileme hiç yardım etmez anneme yeri gelir bir pazar parası bile vermez cebinde 500 tl olur yok der, hoş annem ve babam ikisi de emekli insanlar ama amcamın üstlerine yıktığı borçtan dolayı kredi borcu ödüyorlar ellerine avuçlarına bir şey kalmıyor ben eşimden habersiz annem ve babamın gururu incilmesin diye ayda bir kahvaltılıklarını yağsını çayını şekerini alırım annem her zaman söyler Allah razı olsun diye onu desin yeter zaten.
Bir de ablam var o da ev hanımı eniştemin tek maaşı ile çocuk okutuyor ev geçindiriyorlar ama biraz değişiktir o da anneme çok yardım edemez maddi durumlar gereği benim kadar destek olamıyor kendi çalışmıyor eşinin maaşı da anca onlara yetiyor, ama giyiminden süsünden kokusundan bakımından eksik kalmaz orası da ayrı bir konu da neyse, az önce annem beni aramadan önce aradı beni fiyonk yeğenine kaç aydır yazı tahtası alamıyorum ıkea da 62.99 tl ye düşmüş ama alamıyorum dedi geçen haftalarda da bana defalarca bu durumu söyledi anladığım kadarıyla bana aldırmaya çalışıyor, iki hafta önce ablama gittim gündüz, dedim akşam eşimde gelsin sizde olalım diye tamam yemek ne yapalım dedi ne var sende dedim bir şey yok dedi dedim evde patates varsa mis gibi patates yemeği yapalım yanına pilav salata mis gibi maksat birlikte olmak dedim tamam patatesim var dedi arada bir saat geçti fiyonk patates alalım mı bende para yok dedi tamam dedim girdik markete aldık prinç dedi aldım ekmekte alalım dedi kola da dedi tamam dedim yeğenim abur cubur istedi aldım kendimi enayi gibi hissetmeye başladım artık çünkü farkında değil ama öyle hissettiriyor hareketleri ile bu durumu çaktırmadan ona söyledim yani ablama hemen savunmaya geçiyor ben hatalıyım gibi hissettiriyor sonra boşver fiyonk kardeşsin annem babam duymasın üzülmesin diye susuyorum ama bu durum eşimle de aramı açıyor çünkü kızıyor iki arada bir derede kaldım.
Bu arada şimdi aklıma geldi biz her cmt günü annemde genel de toplanırız akşam saat 10 gibi de kalkarız yeğenim ablamın oğlu hemen başlıyor enişte biz de sizinle gelelim de bizi de eve bırakın diye eşim her onları bıraktıklarında bana döküyor içini bacak kadar 7 yaşındaki çocuk benimle nasıl böyle konuşur nasıl anne baba bunlar diye konuşuyor, ben bu insanları her hafta taşımak zorunda mıyım şöförleri miyim insanda biraz utanma olur diye söyleniyor, sana dua etsin ailen inan sana dua etsinler yoksa kimseyi böyle çekemem diyip duruyor
Eşimi aradım anlattım durumu sesi bozuldu hissettim bizde de anca o kadar var paramız ay başı daha maaşa 3 gün var onu verirsek biz ne yiyip içeceğiz herkesin kendine göre hesabı var dedi, Hayatım bak üzülme ama bu ve bunun gibi durumları daha çok duyacaksın annenlerin borçları yüklü ve uzun sürecek biz ne kadar yardımcı olabiliriz dedi o an sağlıklı düşünemedim üzüntüden tamam diyip kapadım telefonu çalıştığımız şirkette bir abimiz var severim kendisini iyidir hoştur ona sordum 200 tl borç alabilir miyim ayın 5 inde maaş yatsın hemen veririm dedim adam haklı olarak fiyonk ayın 2 si bende de yok dedi olabilir dedim ama çok kötü oldum para isteyecek samimiyette kimse yok yanım da o da yok diyince başladım ağlamaya bir evlat olarak anneme 200 tl bulamadım diye sonra eşim aradı hayatım istiyorsan ben şirketten muhasebeden akşam 200 tl alayım maaş alınca veririz dedi mecburen tamam dedim, annemi aradım söyledim tabi teşekkür etti sağol kızım Allah razı olsun sende evlatlarından gör dedi sende sağol annecim Allah razı olsun dedim.
Biz 3 kardeşiz hayırsız bir abim var boşandı kendi işi var ama yalancının önde gidenidir aileme hiç yardım etmez anneme yeri gelir bir pazar parası bile vermez cebinde 500 tl olur yok der, hoş annem ve babam ikisi de emekli insanlar ama amcamın üstlerine yıktığı borçtan dolayı kredi borcu ödüyorlar ellerine avuçlarına bir şey kalmıyor ben eşimden habersiz annem ve babamın gururu incilmesin diye ayda bir kahvaltılıklarını yağsını çayını şekerini alırım annem her zaman söyler Allah razı olsun diye onu desin yeter zaten.
Bir de ablam var o da ev hanımı eniştemin tek maaşı ile çocuk okutuyor ev geçindiriyorlar ama biraz değişiktir o da anneme çok yardım edemez maddi durumlar gereği benim kadar destek olamıyor kendi çalışmıyor eşinin maaşı da anca onlara yetiyor, ama giyiminden süsünden kokusundan bakımından eksik kalmaz orası da ayrı bir konu da neyse, az önce annem beni aramadan önce aradı beni fiyonk yeğenine kaç aydır yazı tahtası alamıyorum ıkea da 62.99 tl ye düşmüş ama alamıyorum dedi geçen haftalarda da bana defalarca bu durumu söyledi anladığım kadarıyla bana aldırmaya çalışıyor, iki hafta önce ablama gittim gündüz, dedim akşam eşimde gelsin sizde olalım diye tamam yemek ne yapalım dedi ne var sende dedim bir şey yok dedi dedim evde patates varsa mis gibi patates yemeği yapalım yanına pilav salata mis gibi maksat birlikte olmak dedim tamam patatesim var dedi arada bir saat geçti fiyonk patates alalım mı bende para yok dedi tamam dedim girdik markete aldık prinç dedi aldım ekmekte alalım dedi kola da dedi tamam dedim yeğenim abur cubur istedi aldım kendimi enayi gibi hissetmeye başladım artık çünkü farkında değil ama öyle hissettiriyor hareketleri ile bu durumu çaktırmadan ona söyledim yani ablama hemen savunmaya geçiyor ben hatalıyım gibi hissettiriyor sonra boşver fiyonk kardeşsin annem babam duymasın üzülmesin diye susuyorum ama bu durum eşimle de aramı açıyor çünkü kızıyor iki arada bir derede kaldım.
Bu arada şimdi aklıma geldi biz her cmt günü annemde genel de toplanırız akşam saat 10 gibi de kalkarız yeğenim ablamın oğlu hemen başlıyor enişte biz de sizinle gelelim de bizi de eve bırakın diye eşim her onları bıraktıklarında bana döküyor içini bacak kadar 7 yaşındaki çocuk benimle nasıl böyle konuşur nasıl anne baba bunlar diye konuşuyor, ben bu insanları her hafta taşımak zorunda mıyım şöförleri miyim insanda biraz utanma olur diye söyleniyor, sana dua etsin ailen inan sana dua etsinler yoksa kimseyi böyle çekemem diyip duruyor