Hayirli geceler herkese uzun zamandır psikolojik tedavi almayı düşünüyorum ama cesaret edip de bu yola başvuramiyorum.Çocukluğumdan beri hep annemi memnun etmek için yaşadım ne dediyse yaptım hep ona göre bir çocuk oldum hatta çocuk olmadım.Asiri mükemmeliyetçi,temizlik hastası ve çok sinirli bir insandı,ilk çocuk olmamdan dolayı bunu hep bana yaşattı.Okul konusunda beni hiç desteklemedi "kızsın sen okusan ne olucaksin,seni boşuna okutuyorum,masraftan başka bir şey değilsin,kafan çalışsa da senden insan olmaz" vs daha birçok kötü sözlerle büyüdüm.Aileme inat Okulda cok başarılı bir öğrenciydim her zaman takdir edilen biri oldum.Çok çalıştım,aynı zamanda annemin işlerini hafiflettim ( kızmasın diye yemekti,temizlikti her şeyi yapardım) ümiversite kazandım önü çok açık bir meslekti farklı şehirde, "sana o kadar masraf yapamayız" diyerek gitmeme izin vermedi ve bende kendi şehrimde öğretmenlik tercih ettim.2.sinitayken arkadaşının bu kıza masraf yapma evlendir gitsin tavsiyeleriyle birlikte bana tanıdık birini buldular ,istemedim.Daha sonrasında sürekli "evlen de git artık,senin yükünü başkaları çeksin,kurtalayim senden" gibi şeyler duymaya devam ettim,sonra yine birini buldular benden 11 yaş büyük birini koydular önüme,annem yine aşırı ısrar etti işi iyi kendisi iyi evlen git.Her zamn ki sözleriyle artık dayanamadım, biraz annem biraz da karşımdaki adamın ısrarı, peşimi birakmayisi bana değer veriyor olması kafamı karıştırdı, bir yola girdim ve geri dönemedim.Evlendim, işi çok iyi dedigi adamın işi bozuldu,maddi anlamda çok sıkıntı süreçler geçirdik,başka işlere girdi asiri yoruldugundan benimle hiç ilgilenemedi hala öyle ilgilenmiyor.Zaten basından beri birbirimizden çok farklı insanlardık ben üni mezunu,o lise bu bile büyük fark oluyor bazen.Bu seferde annemin gözünde değerli oldum benim mutsuz olduğumu gördükçe hata ettim demeye başladı.Ben evlendikten sonra birçok psikoloğa gitti şuan ilaç kullaniyor,psikolojik sorunları vardı zaten ama ben evlenene kadar bunun üstüne düşmedi.Babam bu ara bu kız hep senin yüzünden evlendi diye anneme sitem ediyor,annemde hata ettiğini dile getirdi bana geçen gün beni anla iyi değildim tarzında konuştu ama benim bir gençliğim heba olmuşken şuan bu olanları kabullenemiyorum.Bana çok haksızlık yapıldı hissi icimi kemiriyor.Eşimi seviyorum aslında ama hic uymuyoruz birbirimize sadece iyi bir insan,onunda işleri bozuldu derken güzel giden bir evliligim yok,eşimi bıraksam çalişicak bir isim yok öğretmen oldum geçen sene ama atama yok,özeller para vermiyor,annemin evine asla dönemem.Bu hayatta hiç değer göremedim,bunları hakettiğimi hiç düşünmüyorum.Bundan sonra ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum,kendimi eve kapattım sadece uyumak,yatmak istiyorum.Bana senin suçun evlenmeseydin demeyin lütfen sadece morale ihtiyacım olması açısından kısaca içimi dökmek istedim.Teşekkur ederim.