Hiç iyi değilim,sanki sonum geldi

perizat1 · 3 Ekim 2024

Selamlar herkese daha önceden düğünden bir gün önce ayrıldık diye konu açmıştım. Kına gecesi ile düğün arası ayrıldık.3 senedir beraberdik.Neyse üzerinden 3 hafta geçti bu durumun ben kendimi hala çok kötü hissediyorum.kendisine konuşmak yüzleşmek hesap sormak gibi amaçlarla bir kaç defa ulaşmaya çalıştım her yerden engelliyim farklı numaralardan aradım sesimi duyar duymaz yüzüme kapatıp numarayı engelliyor, en son bi uygulamadan hakaret vari mesajlar yazdım sonra da numarasını sildim bi daha da yazmadım.şimdi sorun şu ki ben çok yara aldım. Ona çok aşıktım ve hayatımın merkezi durumundaydı gidince dumura uğradım bütün gün yataktayım hiçbir şey yapmak istemiyorum elim kolum kalkmıyor bu konudan başka hiçbir şey düşünemiyorum insanlarla olmak konuşmak falan zülum gibi geliyor.işten izin aldım bir süreliğine ailemin yanına geldim onlar da halime çok üzülüyor. Yaşadığım bu değersizlik hissi bir daha kimse beni sevmez bende kimseyi sevemem çocuğum olmaz acaba o ne yapıyor şuan hissi beni ele geçirdi sanki. İlişki içerisindeyken de depresyona meyilli bir insandım zaten şimdi bütünüyle girdim.psikiyatriste gittim ilaç başladı ağlama nöbetlerim falan biraz azaldı ama hala dünyanın en mutsuz insanıyım. Benim sorunum kendimle sanırım kendime değer vermiyorum.bomboş bir hayatım var hiçbir amacım yok hiçbir şeye hevesim isteğim heyecanım yok.sabahları uyanmak zülum gibi çünkü uyanacam bir şekilde günü bitirmeye çalışıcam acı çekicem. Gece olunca oh be diyorum yatıp uyucaz. Sosyal çevrem de öyle aman aman yok kafamı dağıtayım eğleneyim de yapamıyorum. Gün içinde hiçbir şey yapmadan oturuyorum resmen hemde hiçbir şey.bir duşu bile kendimi zorlaya zorlaya alıyorum.mesleğimle ilgili bir şeyler okuyayım diyorum o da olmuyo yapmak istemiyorum sarmıyor.kitap desen 2 sayfa okuyup bırakıyorum. Resmen sürüngen gibi bir insan oldum asalak gibiyim aynı gelecekten çok umutsuzum hiçbir zaman kendine yeten bir insan olamayacağım. Verimsizim, kimse tarafından merak edilmiyorum,sevilmiyorum,amacım yok,kendime iyi gelmiyorum.son zamanlarda hayatımı sonlandırma düşüncesi bile var kafamda.bu arada iyi bir gelirim ve güzelliğim var insanlardan hep övgü alırım,nişan bozulma işine de çoğu kişi başta ailem çok iyi oldu şeklinde yorum yaptı.
Bu duyguların sonu var mı sizce ?

TheDandelion · 3 Ekim 2024

Bu duyguların sonu siz üzerinde çalışmazsanız gelmez , mutlu olmak hayatından memnun olmak öyle birden hayatınıza bir perinin el değmesi gibi olmaz . Sizin uğraşmanız lazım , illa ki size iyi gelen şeyler olacaktır . Spor, yoga, pilates bilemiyorum . Onu arayıp bulmanız lazım, psikolog desteği de iyi gelecektir. Şu anda o kadar depresif bir durumdasınız ki , o eğlenebileceğiniz arkadaş çevreniz olsa dahi siz olsanız sizi çağırır mıydınız? Siz olsanız şu andaki kendinizle yaşamak ister miydiniz ? Ayrıca kimden ayrıldınız Allah aşkına prens falan mıydı ? Yaşınız da daha 29 , unutmayın iyinin iyisi hep vardır

Revenrose · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Selamlar herkese daha önceden düğünden bir gün önce ayrıldık diye konu açmıştım. Kına gecesi ile düğün arası ayrıldık.3 senedir beraberdik.Neyse üzerinden 3 hafta geçti bu durumun ben kendimi hala çok kötü hissediyorum.kendisine konuşmak yüzleşmek hesap sormak gibi amaçlarla bir kaç defa ulaşmaya çalıştım her yerden engelliyim farklı numaralardan aradım sesimi duyar duymaz yüzüme kapatıp numarayı engelliyor, en son bi uygulamadan hakaret vari mesajlar yazdım sonra da numarasını sildim bi daha da yazmadım.şimdi sorun şu ki ben çok yara aldım. Ona çok aşıktım ve hayatımın merkezi durumundaydı gidince dumura uğradım bütün gün yataktayım hiçbir şey yapmak istemiyorum elim kolum kalkmıyor bu konudan başka hiçbir şey düşünemiyorum insanlarla olmak konuşmak falan zülum gibi geliyor.işten izin aldım bir süreliğine ailemin yanına geldim onlar da halime çok üzülüyor. Yaşadığım bu değersizlik hissi bir daha kimse beni sevmez bende kimseyi sevemem çocuğum olmaz acaba o ne yapıyor şuan hissi beni ele geçirdi sanki. İlişki içerisindeyken de depresyona meyilli bir insandım zaten şimdi bütünüyle girdim.psikiyatriste gittim ilaç başladı ağlama nöbetlerim falan biraz azaldı ama hala dünyanın en mutsuz insanıyım. Benim sorunum kendimle sanırım kendime değer vermiyorum.bomboş bir hayatım var hiçbir amacım yok hiçbir şeye hevesim isteğim heyecanım yok.sabahları uyanmak zülum gibi çünkü uyanacam bir şekilde günü bitirmeye çalışıcam acı çekicem. Gece olunca oh be diyorum yatıp uyucaz. Sosyal çevrem de öyle aman aman yok kafamı dağıtayım eğleneyim de yapamıyorum. Gün içinde hiçbir şey yapmadan oturuyorum resmen hemde hiçbir şey.bir duşu bile kendimi zorlaya zorlaya alıyorum.mesleğimle ilgili bir şeyler okuyayım diyorum o da olmuyo yapmak istemiyorum sarmıyor.kitap desen 2 sayfa okuyup bırakıyorum. Resmen sürüngen gibi bir insan oldum asalak gibiyim aynı gelecekten çok umutsuzum hiçbir zaman kendine yeten bir insan olamayacağım. Verimsizim, kimse tarafından merak edilmiyorum,sevilmiyorum,amacım yok,kendime iyi gelmiyorum.son zamanlarda hayatımı sonlandırma düşüncesi bile var kafamda.bu arada iyi bir gelirim ve güzelliğim var insanlardan hep övgü alırım,nişan bozulma işine de çoğu kişi başta ailem çok iyi oldu şeklinde yorum yaptı.
Bu duyguların sonu var mı sizce ?

Bence ailen haklı. Çok iyi olmuş evlendikten sonra böyle şeyler yaşansa bir de boşanma psikolojisiyle uğraşacaktın. Sen kendine değer vermezsen öz ailen bile değer vermez. Önce kendini sev kendini şımart ondan sonra zaten sana değer vermeyeni sen hayatında tutmak istemezsin. Allah karşına öyle bir yol çıkarır ki sen bile şaşar kalırsın. Allahım iyi ki bunları yaşadım da sonucu bu oldu dersin emin ol. Yaşın daha genç çocuğun da olur mutlu bir evliliğinde. Ama anahtar sensin. Önce kendine odaklan.

ellerimlekazidim · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Selamlar herkese daha önceden düğünden bir gün önce ayrıldık diye konu açmıştım. Kına gecesi ile düğün arası ayrıldık.3 senedir beraberdik.Neyse üzerinden 3 hafta geçti bu durumun ben kendimi hala çok kötü hissediyorum.kendisine konuşmak yüzleşmek hesap sormak gibi amaçlarla bir kaç defa ulaşmaya çalıştım her yerden engelliyim farklı numaralardan aradım sesimi duyar duymaz yüzüme kapatıp numarayı engelliyor, en son bi uygulamadan hakaret vari mesajlar yazdım sonra da numarasını sildim bi daha da yazmadım.şimdi sorun şu ki ben çok yara aldım. Ona çok aşıktım ve hayatımın merkezi durumundaydı gidince dumura uğradım bütün gün yataktayım hiçbir şey yapmak istemiyorum elim kolum kalkmıyor bu konudan başka hiçbir şey düşünemiyorum insanlarla olmak konuşmak falan zülum gibi geliyor.işten izin aldım bir süreliğine ailemin yanına geldim onlar da halime çok üzülüyor. Yaşadığım bu değersizlik hissi bir daha kimse beni sevmez bende kimseyi sevemem çocuğum olmaz acaba o ne yapıyor şuan hissi beni ele geçirdi sanki. İlişki içerisindeyken de depresyona meyilli bir insandım zaten şimdi bütünüyle girdim.psikiyatriste gittim ilaç başladı ağlama nöbetlerim falan biraz azaldı ama hala dünyanın en mutsuz insanıyım. Benim sorunum kendimle sanırım kendime değer vermiyorum.bomboş bir hayatım var hiçbir amacım yok hiçbir şeye hevesim isteğim heyecanım yok.sabahları uyanmak zülum gibi çünkü uyanacam bir şekilde günü bitirmeye çalışıcam acı çekicem. Gece olunca oh be diyorum yatıp uyucaz. Sosyal çevrem de öyle aman aman yok kafamı dağıtayım eğleneyim de yapamıyorum. Gün içinde hiçbir şey yapmadan oturuyorum resmen hemde hiçbir şey.bir duşu bile kendimi zorlaya zorlaya alıyorum.mesleğimle ilgili bir şeyler okuyayım diyorum o da olmuyo yapmak istemiyorum sarmıyor.kitap desen 2 sayfa okuyup bırakıyorum. Resmen sürüngen gibi bir insan oldum asalak gibiyim aynı gelecekten çok umutsuzum hiçbir zaman kendine yeten bir insan olamayacağım. Verimsizim, kimse tarafından merak edilmiyorum,sevilmiyorum,amacım yok,kendime iyi gelmiyorum.son zamanlarda hayatımı sonlandırma düşüncesi bile var kafamda.bu arada iyi bir gelirim ve güzelliğim var insanlardan hep övgü alırım,nişan bozulma işine de çoğu kişi başta ailem çok iyi oldu şeklinde yorum yaptı.
Bu duyguların sonu var mı sizce ?

Dünyada var olma amacın eski nişanlınin seni sevmesi olamaz. Bu kadar basit bir şey için yaratılmamışsindir. 3 yıl önce nasıl yaşıyorsan şimdi de yaşayabilirsin. Zor ama imkansız değil. O keyfine bakip, gününü gün ederek yeni flortlere bile yelken açmış olabilir sen 3 haftadır hayatı kaçırıyor,yatak döşek ağlıyorsun ?

kalbimegedekaldi · 3 Ekim 2024

29 yaş hayattan soğumak için o kadar erken ki... 34 yaşında, yaklaşık 8 yıl süren aldatılmalı, bir küs bir barışık ilişkimi bitirme kararı aldım, çünkü artık bir beklentim kalmamıştı bu ilişkiden. Bu 8 yıl içinde o kadar çok üzüldüm ki bittikten sonra artık üzülecek dermanım kalmamıştı. Sonra eşimle tanıştım ve bambaşka bir hayatım oldu. Şu an 40 yaşındayım ve 1,5 yaşında bir bebeğim var. Zamanında onsuz yaşayamam dediğim insan şimdi sizin konunuzu okuyunca aklıma geldi ve size umut olur belki diye yazmak istedim. Her şey geçiyor, öyle bir geçiyor ki şaşar kalırsınız. Bir an önce toparlanın. Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını? Bunu sakın unutmayın :KK200:

Suakaryolunubulur23 · 3 Ekim 2024

Üzülmeniz normal olan .Hayaliniz, emeğiniz birden çöp olmuş gibi hissediyorsunuz..Daha önceki konunuzu da okumuştum..Inanın değmez 29 yaş öyle güzel bir yaş ki..Bu yoldan sağlıkla çıkmak sizin elinizde..Bosyere onu düşünüp zamanızi daha da harcamayın..Hele ki başkası için candan vargecmek nedir..Bu zamanlar geri gelmeyecek ama güzel bir gelecek yaşamak sizin elinizde..42 yaşındayım. Geçmişte yasadigim üzüntülere bakıyorum da nasıl kendime bu acıları yaşatmışım diye düşünüyorum..Zaman herşeyin ilacı ve gececek..Allah guzel mutlu sağlıklı gunler gormeyi nasip etsin sizede..

perizat1 · 3 Ekim 2024

Suakaryolunubulur23 .!.:
Üzülmeniz normal olan .Hayaliniz, emeğiniz birden çöp olmuş gibi hissediyorsunuz..Daha önceki konunuzu da okumuştum..Inanın değmez 29 yaş öyle güzel bir yaş ki..Bu yoldan sağlıkla çıkmak sizin elinizde..Bosyere onu düşünüp zamanızi daha da harcamayın..Hele ki başkası için candan vargecmek nedir..Bu zamanlar geri gelmeyecek ama güzel bir gelecek yaşamak sizin elinizde..42 yaşındayım. Geçmişte yasadigim üzüntülere bakıyorum da nasıl kendime bu acıları yaşatmışım diye düşünüyorum..Zaman herşeyin ilacı ve gececek..Allah guzel mutlu sağlıklı gunler gormeyi nasip etsin sizede..

Nasıl güzel bir gelecek yaşarım ben bunu bilmiyorum galiba

Suakaryolunubulur23 · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Nasıl güzel bir gelecek yaşarım ben bunu bilmiyorum galiba

Öncelikle onun sizi haketmedigini düşünün..Silkelenip kendinize gelin..Ve bu yaşadıklarım benim için bir tecrübe oldu diyerek hayata tutunmaya çalışın..Gerçekten değer göreceğiniz mutlu olacağınız bir zaman var.. Evlenmiş olsaydınız belli ki başka problemler çıkacak belki de çocukla ayrılmayı düşünecektiniz..Bu sizin hayatinizin iyi yönde bir dönüm noktası olmuş olsun inşallah..Ben 18 yaşımdan beri tanidigim adamla 16 yıllık evliliğimi bitirmek üzere iki çocuklu bir kadınım.Isim var sağlığım var şükür Rabbime diyerek dik durmaya çalışıyorum..Kimsenin hayatı güllük gülistanlık değil herkesin kendine göre derdi sorunu var...Ilk yapacağınız sağlığınıza şükretmek..Işiniz var nefes alıyorsunuz özgürsünüz..Size kalan dirayetli olup yeniden tertemiz bir yürekle hayata bakış açınızı değiştirmek..Tabi ki olumlu yönde..Inancınızı bilmiyorum ama dualar,belki namaz ruhunuzu dinlendirir..Bu dünyada kimse için yaşanmamasi gerektiğini anlamanızı sağlar..

Mihrimah Sultann · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Selamlar herkese daha önceden düğünden bir gün önce ayrıldık diye konu açmıştım. Kına gecesi ile düğün arası ayrıldık.3 senedir beraberdik.Neyse üzerinden 3 hafta geçti bu durumun ben kendimi hala çok kötü hissediyorum.kendisine konuşmak yüzleşmek hesap sormak gibi amaçlarla bir kaç defa ulaşmaya çalıştım her yerden engelliyim farklı numaralardan aradım sesimi duyar duymaz yüzüme kapatıp numarayı engelliyor, en son bi uygulamadan hakaret vari mesajlar yazdım sonra da numarasını sildim bi daha da yazmadım.şimdi sorun şu ki ben çok yara aldım. Ona çok aşıktım ve hayatımın merkezi durumundaydı gidince dumura uğradım bütün gün yataktayım hiçbir şey yapmak istemiyorum elim kolum kalkmıyor bu konudan başka hiçbir şey düşünemiyorum insanlarla olmak konuşmak falan zülum gibi geliyor.işten izin aldım bir süreliğine ailemin yanına geldim onlar da halime çok üzülüyor. Yaşadığım bu değersizlik hissi bir daha kimse beni sevmez bende kimseyi sevemem çocuğum olmaz acaba o ne yapıyor şuan hissi beni ele geçirdi sanki. İlişki içerisindeyken de depresyona meyilli bir insandım zaten şimdi bütünüyle girdim.psikiyatriste gittim ilaç başladı ağlama nöbetlerim falan biraz azaldı ama hala dünyanın en mutsuz insanıyım. Benim sorunum kendimle sanırım kendime değer vermiyorum.bomboş bir hayatım var hiçbir amacım yok hiçbir şeye hevesim isteğim heyecanım yok.sabahları uyanmak zülum gibi çünkü uyanacam bir şekilde günü bitirmeye çalışıcam acı çekicem. Gece olunca oh be diyorum yatıp uyucaz. Sosyal çevrem de öyle aman aman yok kafamı dağıtayım eğleneyim de yapamıyorum. Gün içinde hiçbir şey yapmadan oturuyorum resmen hemde hiçbir şey.bir duşu bile kendimi zorlaya zorlaya alıyorum.mesleğimle ilgili bir şeyler okuyayım diyorum o da olmuyo yapmak istemiyorum sarmıyor.kitap desen 2 sayfa okuyup bırakıyorum. Resmen sürüngen gibi bir insan oldum asalak gibiyim aynı gelecekten çok umutsuzum hiçbir zaman kendine yeten bir insan olamayacağım. Verimsizim, kimse tarafından merak edilmiyorum,sevilmiyorum,amacım yok,kendime iyi gelmiyorum.son zamanlarda hayatımı sonlandırma düşüncesi bile var kafamda.bu arada iyi bir gelirim ve güzelliğim var insanlardan hep övgü alırım,nişan bozulma işine de çoğu kişi başta ailem çok iyi oldu şeklinde yorum yaptı.
Bu duyguların sonu var mı sizce ?

Kimseyi hayatınızın merkezi yapmayın, demek ki bu evlilik iyi bir evlilik olmayacaktı ki daha düğün gecesi bitmiş, birseyi zorla oldursan bile sence bir hayrı olur mu sana , bu sorunlu ilişkinin peşine düşme, iş bul çalış kendi hayatını sil baştan yeniden kur , en iyi hale gelebilmek için çabala, hiç kimse kimse için ölmez merak etme , seninki şimdiden birilerini gözüne kestirmistir bile ve sen hala acı çekip depresyondan depresyona koşuyorsun, yapma kendine acı...

fromroa · 3 Ekim 2024

kalbimegedekaldi .!.:
29 yaş hayattan soğumak için o kadar erken ki... 34 yaşında, yaklaşık 8 yıl süren aldatılmalı, bir küs bir barışık ilişkimi bitirme kararı aldım, çünkü artık bir beklentim kalmamıştı bu ilişkiden. Bu 8 yıl içinde o kadar çok üzüldüm ki bittikten sonra artık üzülecek dermanım kalmamıştı. Sonra eşimle tanıştım ve bambaşka bir hayatım oldu. Şu an 40 yaşındayım ve 1,5 yaşında bir bebeğim var. Zamanında onsuz yaşayamam dediğim insan şimdi sizin konunuzu okuyunca aklıma geldi ve size umut olur belki diye yazmak istedim. Her şey geçiyor, öyle bir geçiyor ki şaşar kalırsınız. Bir an önce toparlanın. Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını? Bunu sakın unutmayın

Ben de konu sahibi kadar akut bir durumda olmasam da zor bir süreç geçiriyorum. Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum. Elimde var olanlar; çok şükür sağlıklıyım, güzel bir mesleğim var ve görsel olarak güzel yaratılmış birisiyim. Hayatınız ilham verdi okuduğumda, içimde umut oluşturdu. Biraz nelere yöneldiniz hayatınızı nasıl canlı tuttunuz önerileriniz varsa yazar mısınız. Çünkü canım hiç bir şey yapmak istemiyor. İyi kariyer, iyi vücut bakımlı bir beden, maddi olanaklara rağmen ne anlamı var ki yalnızım ve mutsuzum diyorum. Teşekkürler şimdiden

kalbimegedekaldi · 3 Ekim 2024

fromroa .!.:
Ben de konu sahibi kadar akut bir durumda olmasam da zor bir süreç geçiriyorum. Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum. Elimde var olanlar; çok şükür sağlıklıyım, güzel bir mesleğim var ve görsel olarak güzel yaratılmış birisiyim. Hayatınız ilham verdi okuduğumda, içimde umut oluşturdu. Biraz nelere yöneldiniz hayatınızı nasıl canlı tuttunuz önerileriniz varsa yazar mısınız. Çünkü canım hiç bir şey yapmak istemiyor. İyi kariyer, iyi vücut bakımlı bir beden, maddi olanaklara rağmen ne anlamı var ki yalnızım ve mutsuzum diyorum. Teşekkürler şimdiden

Ben gezmeyi çok severim. Bunu iyileşmek için yapmadım ama çok iyi de geldi. Bilmediğim bir yere gidip sokaklarını gezmek, insanlarını gözlemlemek falan çok hoşuma gider mesela, hala fırsat buldukça yaparım. Ama üzüntümü de dibine kadar yaşadım çevreme belli etmemeye çalışsam da. Kendime bir hedef koydum. Tamam kızım otur zırla bağır naparsan yap ama 1 ay. 1 aydan sonra sakın ama sakın artık değmeyecek biri için heba etme kendini, çünkü ben değerliyim. Elin sümüklüsü için mi hayatımı karartacağım falan diye acayip gaz verdim kendime. Nitekim şimdi evli ve çocuklu olduğumu bildiği halde ulaşmaya çalışıyor pişman olduğunu iletmiş bana bir ortak tanıdık aracılığıyla ama nafile. Ha egom tatmin oldu mu oldu, yalan değil. Yine de sahip olduğum hiç bir şeyi geçmişimle değişmem, çünkü şu an mutluyum ve tırnaklarımla kazıyarak geldim bugüne hem özel hayatımda hem iş hayatımda.

perizat1 · 3 Ekim 2024

fromroa .!.:
Ben de konu sahibi kadar akut bir durumda olmasam da zor bir süreç geçiriyorum. Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum. Elimde var olanlar; çok şükür sağlıklıyım, güzel bir mesleğim var ve görsel olarak güzel yaratılmış birisiyim. Hayatınız ilham verdi okuduğumda, içimde umut oluşturdu. Biraz nelere yöneldiniz hayatınızı nasıl canlı tuttunuz önerileriniz varsa yazar mısınız. Çünkü canım hiç bir şey yapmak istemiyor. İyi kariyer, iyi vücut bakımlı bir beden, maddi olanaklara rağmen ne anlamı var ki yalnızım ve mutsuzum diyorum. Teşekkürler şimdiden

Bende şuan yatan maaşı bile istemiyorum napicam ki diyorum yalnızım zaten sevilmiyorum parayla napicam nreye gidicem oturup duruyorum evde.siz kaç yaşındasınız kötü bir şey yaşadınız mı

fromroa · 3 Ekim 2024

kalbimegedekaldi .!.:
Ben gezmeyi çok severim. Bunu iyileşmek için yapmadım ama çok iyi de geldi. Bilmediğim bir yere gidip sokaklarını gezmek, insanlarını gözlemlemek falan çok hoşuma gider mesela, hala fırsat buldukça yaparım. Ama üzüntümü de dibine kadar yaşadım çevreme belli etmemeye çalışsam da. Kendime bir hedef koydum. Tamam kızım otur zırla bağır naparsan yap ama 1 ay. 1 aydan sonra sakın ama sakın artık değmeyecek biri için heba etme kendini, çünkü ben değerliyim. Elin sümüklüsü için mi hayatımı karartacağım falan diye acayip gaz verdim kendime. Nitekim şimdi evli ve çocuklu olduğumu bildiği halde ulaşmaya çalışıyor pişman olduğunu iletmiş bana bir ortak tanıdık aracılığıyla ama nafile. Ha egom tatmin oldu mu oldu, yalan değil. Yine de sahip olduğum hiç bir şeyi geçmişimle değişmem, çünkü şu an mutluyum ve tırnaklarımla kazıyarak geldim bugüne hem özel hayatımda hem iş hayatımda.

Sizin adınıza çok mutlu oldum inşallah mutluluğunuz gittikçe artsın

kalbimegedekaldi · 3 Ekim 2024

fromroa .!.:
Sizin adınıza çok mutlu oldum inşallah mutluluğunuz gittikçe artsın

Siz de bir an önce toparlanın :KK200:

fromroa · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Bende şuan yatan maaşı bile istemiyorum napicam ki diyorum yalnızım zaten sevilmiyorum parayla napicam nreye gidicem oturup duruyorum evde.siz kaç yaşındasınız kötü bir şey yaşadınız mı

Ben de 30 yaşındayım. Ben kısa süre önce bir ayrılık yaşadım, buraya konular açmıştım, kısaca erkek arkadaşımın ailesi ile tanıştığımda çok anneci ve annesine ses çikaramayan ve kültürel sosyo ekonomik olarak çok farklı olduğumuzu görmem sebebi ile bitirmiştim. Yalnızlığımla barışamiyorum, bu da insanca belki ama ruhum yalnızlığa çok doygun.

arso · 3 Ekim 2024

perizat1 .!.:
Selamlar herkese daha önceden düğünden bir gün önce ayrıldık diye konu açmıştım. Kına gecesi ile düğün arası ayrıldık.3 senedir beraberdik.Neyse üzerinden 3 hafta geçti bu durumun ben kendimi hala çok kötü hissediyorum.kendisine konuşmak yüzleşmek hesap sormak gibi amaçlarla bir kaç defa ulaşmaya çalıştım her yerden engelliyim farklı numaralardan aradım sesimi duyar duymaz yüzüme kapatıp numarayı engelliyor, en son bi uygulamadan hakaret vari mesajlar yazdım sonra da numarasını sildim bi daha da yazmadım.şimdi sorun şu ki ben çok yara aldım. Ona çok aşıktım ve hayatımın merkezi durumundaydı gidince dumura uğradım bütün gün yataktayım hiçbir şey yapmak istemiyorum elim kolum kalkmıyor bu konudan başka hiçbir şey düşünemiyorum insanlarla olmak konuşmak falan zülum gibi geliyor.işten izin aldım bir süreliğine ailemin yanına geldim onlar da halime çok üzülüyor. Yaşadığım bu değersizlik hissi bir daha kimse beni sevmez bende kimseyi sevemem çocuğum olmaz acaba o ne yapıyor şuan hissi beni ele geçirdi sanki. İlişki içerisindeyken de depresyona meyilli bir insandım zaten şimdi bütünüyle girdim.psikiyatriste gittim ilaç başladı ağlama nöbetlerim falan biraz azaldı ama hala dünyanın en mutsuz insanıyım. Benim sorunum kendimle sanırım kendime değer vermiyorum.bomboş bir hayatım var hiçbir amacım yok hiçbir şeye hevesim isteğim heyecanım yok.sabahları uyanmak zülum gibi çünkü uyanacam bir şekilde günü bitirmeye çalışıcam acı çekicem. Gece olunca oh be diyorum yatıp uyucaz. Sosyal çevrem de öyle aman aman yok kafamı dağıtayım eğleneyim de yapamıyorum. Gün içinde hiçbir şey yapmadan oturuyorum resmen hemde hiçbir şey.bir duşu bile kendimi zorlaya zorlaya alıyorum.mesleğimle ilgili bir şeyler okuyayım diyorum o da olmuyo yapmak istemiyorum sarmıyor.kitap desen 2 sayfa okuyup bırakıyorum. Resmen sürüngen gibi bir insan oldum asalak gibiyim aynı gelecekten çok umutsuzum hiçbir zaman kendine yeten bir insan olamayacağım. Verimsizim, kimse tarafından merak edilmiyorum,sevilmiyorum,amacım yok,kendime iyi gelmiyorum.son zamanlarda hayatımı sonlandırma düşüncesi bile var kafamda.bu arada iyi bir gelirim ve güzelliğim var insanlardan hep övgü alırım,nişan bozulma işine de çoğu kişi başta ailem çok iyi oldu şeklinde yorum yaptı.
Bu duyguların sonu var mı sizce ?

Eger suan hissettikleriniz hic hiz kesmeden bir omur surseydi insan oglu son nefesine kadar yasayamazdi..ben sizi anliyorum duygusal anlamda bir cokuntu yasiyorsunuz asla hissettiklerinizi hafife almiyorum lutfen yanlis anlayamayin. Fakat oyle dertler varki.. herkesin derdi kendine buyuk tabiki ama bukadar hayattan vazgecicek kadar yuklenmeyin kendinize. Ben kopegimin hastaligiyla ugrasiyorum mesela son 1 aydir, oyle uzgunum oyle kotu hissediyorumki bikac kez isyan ettim sonra durdum dusundum senin bir cocugun var ya onun bir saglik problemiyle ugrasiyor olsaydin. Tamam o da can o da can ama evlat bu. Dusununki 5 yildir benimle yasadigim.kopegimle bu duygulari yasayan ben o zaman ne hallere gelirdim. Sonra hemen toparladim kendimi Allah'ım dermansiz dert verme diye. İsyan etmek yerine o duyguyu percinlemek yerine olunlamaya calistim. Kopegimle ilgili guzel dualar etmeye calistim. Bu bir ornek sadece. Hepimiz zamaninda ask acisi da cekmisizdir duygusal cokuntu yasadigimiz donemler de olmustur. Fakat emin olun gecicek. Belki 3 ay sonra belki 5 yil sonra ama gecicek. Kalbiniz ayni siddette sizlamiycak. Suanda buna odaklanarak hayatinizi kaciriyorsunuz. Gerekirse cikin dolasin eglenmeye calisin gerekirse battaniyenin altina girip hungur hungur aglayin. İcinizden ne geliyorsa onu yapin bu surecte ama bu donemin sona ericegini bilin. Bir de sunu dusunmek lazim. Sizi evlilik arifesinde terkeden nisanlinizla ya evlenseydiniz ve ilk engelde sizi esiniz olatak birakip gitseydi. Bir de ustune hamile olsaydiniz yada cocugunuz olsaydi.. gercekten sizi seven evlenmek isteyen adam zaten her ne olursa olsun yaninizda dururdu heleki dugune ramak kala.. yaninizda kalsaydi ve evlenseydiniz emin olun bu size mutluluk getirmiycekti. Basiniza gelicek olabni ertelemis olucaktiniz ve suan sadece kalp yaraniz degil cok daha buyuk dertleriniz olucakti.. umarim bir an once bu durumu atlatirsiniz..

Cizirti · 3 Ekim 2024

Eğer bu sancılı dönemi kendinize dönerek, kendinizi anlayarak geçirip atlatırsanız daha sırtınız yere gelmez.
Herkesin karanlık dönemleri, dibe vurduğu zamanları olmuştur. Benim de oldu, hem de bir değil birçok kez. Defalarca yeniden başlamak zorunda kaldım. Zaman zaman isyan da ettim başladığım noktaya döndüğümü düşünüp, ama hayır, hiçbir zaman aynı noktada olmadım. 37 yaşındayım, binbir emekle kurduğum yuva paramparça oldu, en yakınım dediklerim en yabancım oldu, yemediğim kazık kalmadı, gene diplerde yuvarlanıp bi yandan da çiçek açtım. Hayat her zaman mucizelerle dolu. Ne demek bi daha sevilmem ? Siz hele kendinizi sevin, yaralarınızı iyileştirin hele, seven çok olur. Ben şu an hayatımın en güzel ilişkisini yaşıyorum mesela. Beni anlayan, gözeten, gözümün içine bakan biri var hayatımda. Hayata küsüp kendimi kapatmadım. Hiç kimsenin de ışığımı söndürmesine izin vermedim. Kendim için parladım her zaman. He, sevgilim hayatımın merkezi mi? Değil. Beni sevmesi ve onu sevmem çok kıymetli, ama hayatta her şey insanlar için, anlatabiliyor muyum ? Merkezin her zaman sen ol, kendini her şeyden çok sev.

janemarple · 3 Ekim 2024

Üç yıllık ilişkiden çıkınca normal yaş süresi zaten 3 ay. Siz bir de düğün sürecinde travmatik bir şekilde ayrıldınız, kaybetme yasına gurur kırıklığı, eş dost anksiyetesi filan da eklendi. Bana üç haftada toparlayamamanız gayet normal geldi. İlaçların ruh halinizi düzene koyması da yeni yeni olur. Kendinizi zorlamayın hemen toparlayacağım diye. Akışına bırakın isterseniz ağlayın günlerce duş almayın saatlerce boş boş oturun ya da yürüyüş yapın dizi izleyin. Emin olun geçecek bi sabah kalkınca içinizde neşe ve yaşam motivasyonu bulacaksınız yine

garciaas · 3 Ekim 2024

Yok siz iyi bir uzmanla gerçekten şu bakış açısını değiştirene kadar o zehirli şu kadar yıl oldu bu kadar depresyon normal fikrini doğru zannetmeyi bırakana kadar .Ayrılmayı değersizlik olan gören o blokaj orda olduğu sürece.Ayrilmak normaldir ölmek değildir 6 aylık yas denilen dönem çok şiddetli olmamalıdır Hiç kimse için bu derece aci çekmek normal kabul edilmez en kötüsü bir gün yine başınıza bir ayrılık gelmesi durumunda en başa dönme ihtimaliniz.Kendinizle düşüncelerinize sevme biciminizle olan tavrı bir şekilde yenilemeli güçlenmeli orada büyük aksaklık var .Bunun uzerine ciddi ciddi eğilin Alın size yapılacak uzun süreli bir iş.

gunces · 3 Ekim 2024

Sen en son A Aysenimi den yorum istiyordum. Ne oldu yorumlamadi mi?

Hiç iyi değilim,sanki sonum geldi

Yeni Üye

Take my advice, I don’t use it

Üye

Popüler Üye

Yaşamak dediğin birkaç kısa mutlu andan ibaret.

Üye

Yeni Üye

Üye

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Guru

Yaşamak dediğin birkaç kısa mutlu andan ibaret.

Yeni Üye

Guru

Yaşamak dediğin birkaç kısa mutlu andan ibaret.

Guru

Üye

Hala muhterem , pek muhterem

Guru

Aktif Üye

Nirvana

Benzer Konular