Ben aşka önem vermem,
Ben aşkı hiç sevmiyorum
Gibi olmuş...
Ay resmen ya alsmsşesmslBen aşka önem vermem,
Ben aşkı hiç sevmiyorum
Gibi olmuş...
Kralsin. KraliceEvli değilim, evliliği hiç düşünmüyorum.
Oluyor gibi yapıyor ama max beş dk sürüyor :)
Bi süre ayrı kalsanız özleseniz vs iyi gelicek gibi
peki nasıl tedavi oldunuz olduğunuz bu tedavi eşinize karşı kaybettiğiniz duyguları tekrar getirdimi ?Kendimden biliyorum, acaba fazla düşüncelere dalıp, artık neyin doğru neyin yanlış olduğunu mu anlayamıyorsunuz acaba. Ben de evlenmeden önce bu çelişkilere girdim, sürekli düşünmekten ne nişanımdan ne düğünümden bir şey anladım. Nişanlımı sevmediğimi düşünüyordum. Heyecan arıyordum. Aşık değilim diyordum. Şimdi neden öyle yapmışım ki diyorum. Sonuç psikolog, teşhis anksiyete. Belki siz de takıntı yaptınız bu meseleyi. Diğer konularınızı da okudum, derinlemesine düşünen birisiniz. Yazdıklarınızdan eşinizden boşansanız, ya da ona bir şey olsa mahvolursunuz gibi hissettim. Bence evlilik için de en önemli bağ bu değil midir. Benim de deli gibi kalbim çarpmıyor eşime ama çok mutluyum. Biraz da nasıl düşünmek istersen öyle hissediyoruz sanki.
sizin hikaye yılan hikayesine dönmüş hani kaça kovalanır misali =) böyle hissederken eşiniz geri adım atınca bütün duygularınız geri gelmiş.. ne güzel peki şimdi son durumunuz nedir ?Çok zor geçti elbette. Bazen nefes alması bile batıyordu. Sonra kendi kendime bir plan yaptım. Oğlum çok küçük ve babasına çok düşkündü. Boşanacaksam bile oğlumun biraz büyümesini beklemek istedim. Yine oğlum küçük olduğu için onu büyütmeden kendi ayaklarının üzerinde durmam imkansızdı. Bekle idrak, düşünme sorgulama dedim. Hislerini analiz etmekten vazgeç. Oğluna odaklan, aynı evde ev arkadaşı gibi yaşa bir süre. Uzun vadede bir aşk yaşama, yeniden evlilik yapma planlarım da olmadığından bekleme fikrine adapte oldum.
Sonrasında fark ettim ki benim soğukluğum ve uzaklaşmam eşimde de hasıl olmaya başlamış. Peygamber değil neticede, nereye kadar tek taraflı ilgi verecek. Daha kötü olmaya başladı her şey. İki yabancı olduk aynı evde. Eşimin soğukluğu bana dokunmaya başlayınca sevginin bitmediğini anladım. En nihayetinde tamamen bitmiş olsa sevgim, bu durum beni üzmezdi. Sonra buraya konu açtım, bazı adımlar attım. Şimdilerde iyiye doğru gidiyoruz.
Hikaye bu :)
bu duyguları yaşarken tatile gittik 1 hafta herşey güzeldi hiç bu şeyleri düşünmedimTükenmislik sendromuna girmis olabilir misiniz?
Esiniz olmadigi zamanlarda nasilsiniz mesela keyif aldiginiz olaylar,mekanlar veya insanlar var mi ööyle hic bir sey yapmadan kalayim modunda misiniz?
Belki esinizle alakali degil de kendinizle alakali genel anlamda bikma durumunuz olusmus olabilir..
Evlilikte mutlu olabilmek önemli tabi.Ayrilmak icin sevgim bitti sebebi gecerli bir sebep ama cocuk var.
Cocuk olan evliliklerde "aman bosan gitsin" diyemiyorum ben.
Belki su siralar bu kadar iyi gitmesi mi monotonlastirdi?
Arada ufak capli tartismalar alevleyin bakalim degisiklikler olacak mi hislerinizde?
Ufak bir tatil,cevre degisikligi yapin.Bir psikolog yardimi alin.Su karamsar havayi bir dagitin bence.Uzun vadede sorunun ne oldugundan emin olursunuz zaten.Sonrasinda daha dogru karar alacaginiza inaniyorum..
sizin hikaye yılan hikayesine dönmüş hani kaça kovalanır misali =) böyle hissederken eşiniz geri adım atınca bütün duygularınız geri gelmiş.. ne güzel peki şimdi son durumunuz nedir ?
Oda cok olmus sanki dedigim bir hafta on gündü aslındaBiz 3-4 ay ayrı kaldık.. eşimin huyu değişmiş şuan hiçbir şeye sabrı Yok . Bense rahata alışmışım eşim zor geliyor yük geliyor. Ayrı kalmak çözüm değilmiş kesinlikle
Ben ilaç almayı kabul ettim, ayda 1 kes terapiye gittim. Ve o kadar saçmalamışım ki, o kadar pişman oldum ki..Size şunu söyleyim, 2 yıl boyunca ben sevmiyorum diye ağladım, evlenmesem mi diye düğünü iptal ettim. Etrafımdakiler benden sıkılmıştı bu konu yüzünden. Şu an eşim bir yana dünya bir yana. Meğer çarpık düşüncelerim yüzünden adamı görmüyormuşum bile. Duygularım düzelmenin ötesinde, bu kadar sevebileceğimi düşünmezdim kimseyi. Eşim bir yana dünya bir yana. Aynı dediğiniz gibi telefon ederdi, sürpriz bir şey yapardı, öfff derdim, sıkılırdım yanında. Şimdi aramazsa niye aramadın diye ben arıyorum, eve geleceği zaman camda bekliyorum, dün iş seyehatinden erken döndü, görünce kapıda çığlık atmışım. Yani ben bile bu hale geldiysem düğün iptal ettiren biri olarak, siz ümitli olun. Konu başlıklarınız, yazılarınızı kendiminkilere benzettim. Biraz takıntılı ve derin düşünüyorsunuz. Eğer başka şeylere de zamanında böyle taktığınız olduysa, lütfen tedaviyi küçümsemeyin.peki nasıl tedavi oldunuz olduğunuz bu tedavi eşinize karşı kaybettiğiniz duyguları tekrar getirdimi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?