- 22 Kasım 2011
- 3.572
- 2.528
- 398
Bende isterim dua
Bende isterim duaCuma akşamı dua edelim birbirimize
Aaa kaç yaş var aralarında canım sevip anlaşınca çok da önemli değil yaş gerçekten
Bende isterim duabirbirimize dua edelim mi
Adınıza çok sevindim gercekten,kaç yaşındasınız?Geçen yıla kadar sizin gibi düşünürdüm. Çok acı çekerdim. Kendimi bu yalnızlığa alıştırmaya bile başlamıştım. Ailem vefat ederse yalnız ne yaparımi ve bunun gibi bir sürü şeyi düşünüp durdum uzunca zamanlar ama hayat gerçekten sürprizlerle dolu. Bir anda uzunca zamandır tanıdığım ama uzak bir arkadaşlıktan öteye gidemediğim kişi ile bir ilişkiye başladık. Çok şükür mutluyum. Meğerse hayat arkadaşım uzunca yıllardır hep hayatımdaymis fakat ben farkında değilmişim. Demem o ki günü geldiğinde oluyor merak etmeyin. Tabi siz de elinizden geleni yapın. Sıcak kanlı olun, güzel ortamlara girin fakat eninde sonunda kismetinizde varsa sizi bulacaktır
Canım benim kimse evlenmek çocuk doğurmak için doğmadı. Ne demek boş bir hayat. Evlensen de her şey mükemmel olmuyor. Ben 34 yaşımdayım boşandım. Yalnız yaşıyorum. Bana da yalnızlık bazen zor geliyor ama geziyorum, spor yapıyorum, seminerlere katılıyorum, el işleriyle uğraşıyorum muhteşem şeyler ördüm mesela. Evlenmek ben de isterim tekrar. Birçok kişi çıktı karşıma boşandıktan sonra ama olmuyor canım olmayınca da zorla olsun diyemiyorsun hayata bir kez geliyoruz mutsuz bir evlilik yapıp kendimize zehir mi edelim ömrümüzün geri kalanını. Mesela şu an hayatımda biri var annesiyle yaşama şartını koştu burda konu açtım tüm hanımlar linç etti beni haklılar tabiki. Şu an soğuk bakıyorum evliliğe. Demem o ki geç olsun güç olmasın. Hayatımıza anlam katmak bizim elimizde. O anlam bir koca ile olmuyor. Spora falan yazıl olabildiğince sosyalleş muhakkak karşına biri çıkar. Sırf olsun diye de yanlış tercih yapma.Hic evlenmemis, otuz yasin uzerinde ve artik pek de umudu kalmamis olan arkadaslar sorum size. Gunler bir sekilde geciyor. Kimimiz calisiyoruz, kimimiz hobilerimizle zaman geciriyoruz, kosturuyoruz ama geceler size de cok uzucu ve uzun geliyor mu? Neler yapiyorsunuz? Zamaninizi nasil geciriyorsunuz? Ve en onemlisi moralinizi nasil yuksek tutuyorsunuz?
Ben hala ailemle yasiyorum. Cocukmusum gibi odam var, evlilerin evi varken. Bu gucume gidiyor. Odamda bir suru ceyizim var ozenle secip ozenle sarip sarmaladigim. Evim olsa, kendi zevkimce dosesem diye hayal kurmak bile aci veriyor. Ailemle yasamak gucume gidiyor dedim ama Allah onlari basimdan eksik etmesin. Bir gun gelecek onlar olmayacak. Ben ne yapacagim o zaman yapayalniz? O kadar korkuyorum ki.
En kotusu de amacsiz yasamak. Ne icin yasiyorum ki ben? Calismak icin mi? Gezip tozmak deseniz herkes evli kimle gezeyim, yalniz mi? Coluk cocuk yok. Bombos bir hayat. Varligim ya da yoklugum neyi degistiriyor ki? Hic evlenmemis bir halam var. Annesi babasi uzun zaman once vefat etmis tabi. İki kardesi var ama herkes kendi hayatini yasiyor. Oyle olmaktan cok korkuyorum. Kismet deyip geciyoruz. Ama isyan etmemek elde degil. O kadinin ne gunahi var da onun kismetine boyle yalnizlik ve bos bir hayat dusmus?
Yardim edin arkadaslar. Psikolojim cok kotu. Eger benim kismetim de boyleyse koca bir hayat nasil dayanacagim? Siz nasil dayaniyorsunuz?
ah herkesin derdi kendine buyyktur tabi de.kendimden ornek veriyim 3.5 sene once evlendim.bir ay sonrasinda isten cikarildim.o zamandan beri calismiyorum.yeni anne oldum ama calismiyor olmanin verdigi aciyla.bas edemiyorum.isin kotusu calismak icin adim da atamiyorum.evliyim ama iste ben de buna takiyorum.sizin bir isiniz varsa bence cok sanslisiniz mesela.es bulunur da is kariyer bi anda bulunmazHic evlenmemis, otuz yasin uzerinde ve artik pek de umudu kalmamis olan arkadaslar sorum size. Gunler bir sekilde geciyor. Kimimiz calisiyoruz, kimimiz hobilerimizle zaman geciriyoruz, kosturuyoruz ama geceler size de cok uzucu ve uzun geliyor mu? Neler yapiyorsunuz? Zamaninizi nasil geciriyorsunuz? Ve en onemlisi moralinizi nasil yuksek tutuyorsunuz?
Ben hala ailemle yasiyorum. Cocukmusum gibi odam var, evlilerin evi varken. Bu gucume gidiyor. Odamda bir suru ceyizim var ozenle secip ozenle sarip sarmaladigim. Evim olsa, kendi zevkimce dosesem diye hayal kurmak bile aci veriyor. Ailemle yasamak gucume gidiyor dedim ama Allah onlari basimdan eksik etmesin. Bir gun gelecek onlar olmayacak. Ben ne yapacagim o zaman yapayalniz? O kadar korkuyorum ki.
En kotusu de amacsiz yasamak. Ne icin yasiyorum ki ben? Calismak icin mi? Gezip tozmak deseniz herkes evli kimle gezeyim, yalniz mi? Coluk cocuk yok. Bombos bir hayat. Varligim ya da yoklugum neyi degistiriyor ki? Hic evlenmemis bir halam var. Annesi babasi uzun zaman once vefat etmis tabi. İki kardesi var ama herkes kendi hayatini yasiyor. Oyle olmaktan cok korkuyorum. Kismet deyip geciyoruz. Ama isyan etmemek elde degil. O kadinin ne gunahi var da onun kismetine boyle yalnizlik ve bos bir hayat dusmus?
Yardim edin arkadaslar. Psikolojim cok kotu. Eger benim kismetim de boyleyse koca bir hayat nasil dayanacagim? Siz nasil dayaniyorsunuz?
Way be bende baktimda bu konudan beri hep aynı gitmişim sadece bi ise girmişim hayatımdaki kendime ait tek değişiklik olmus birde çevrem bi tık değişmiş belki bendeVay be bu da ekşiye düşen konulardan biriydi. İlgiyle takip etmiştimBen o zamanlar iş hayatının henüz ilk yılını doldurmuştum, hayatımda da kimse yoktu. Sonra ex ile tanıştım, evlendim, iki yıl evli kaldım, dört yıl önce boşandım falan. Gene bu konu karşıma çıktı. Yaşlanıyoruz beh.
İstikrarlı bir hayat sürmüşsün işteWay be bende baktimda bu konudan beri hep aynı gitmişim sadece bi ise girmişim hayatımdaki kendime ait tek değişiklik olmus birde çevrem bi tık değişmiş belki bende
:) Ne istikrar amaİstikrarlı bir hayat sürmüşsün işte
Amin cümlemizin inşallah. Ben de yalnızım uzun süredir, epey de hayal kırıklıklarım oldu şimdi düşününce :)) yine de yalnız ölmek düşüncesine gerek yok bence, şu anda çevremizde kim olursa olsun gelecekte hepimizin yalnız ölme ihtimali var sonuçta.:) Ne istikrar ama
Yalnız ölmekten korkuyorum bu konular yalnızlığımı daha bi hatırlatıyor bana
Umarim sizin hayatinizda beklentileriniz doğrultusunda guzellesir
ben de 39 yaşında falan sandım sizi. 31 de ne var? ben 29 yaşında evlendim. toplum hep evlenmeye geç kaldın modunda olduğundan bir süre sonra insan da o psikolojide oluyor. bence gayet iyi yaşınız. bi de öğretmenmişsiniz, öğretmenin talibi çok olur. bence çevreye evlenme isteğinizi belli edin, kısmetiniz çıkar.Canim benim senin yasin daha karamsarlasmak icin kucuk. Erkek arkadaslarim var. Erkeklerin bakis acisini biliyorum. 30un uzerindeysen istersen dunya guzeli ol tercih etmiyorlar, bu bir gercek. Ya evlenip bosanmis olacak ya da yasi 40a yaklasmis olacak. Ancak bunlar olabilir kismetimiz. Cok cok yakin bir erkek arkadasim var, asla bu kadar karamsar oldugumu bilmiyor. Herkese rol yapiyorum zaten, umursamiyormusum gibi zaten evlenmeyi cok da istemiyormusum gibi. Onunla konusurken evlenmek icin maksimum iki senen var dedi. Kirmak icin soylemedi biliyorum, uzuldugumu bilse asla soylemez. Ama gercekler boyle. Bu arada ben 31 yasindayim.
Hayatımda şimdiye kadar duygusal manada kimse olmadi yani ne bileyim belkide toplumun verdiği psikolojik bi ekşilik konu sahibinin yorumlarında belki okumuşsunuzdur cok umursamıyorum gibi davranıyorum demiş ya öyleyim güya dusunmuyorum falan diyorum ama insanin icinde bi sızıAmin cümlemizin inşallah. Ben de yalnızım uzun süredir, epey de hayal kırıklıklarım oldu şimdi düşününce :)) yine de yalnız ölmek düşüncesine gerek yok bence, şu anda çevremizde kim olursa olsun gelecekte hepimizin yalnız ölme ihtimali var sonuçta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?