Hiç evlenmemeyi tercih eder miydiniz?

ne yaptı ki ? ben çareyi görüşmemekte buldum.bu da bir yol değil tabi ama yapacak bir şey yok
 
Düzenli bir cinsel hayatım olacaksa sevme ve sevilme ihtiyacim karşılanacaksa yanlizlik cekmeyeceksem ben olsam evlenmezdim.illa evlenmek şart değil düzgün bir insanın hayatinda olması yeterli ben imzanın mutluluk getirdiğine inanmiyorum gönül bağı saygı sevgi daha önemli.
 
evliyim. iki yavrum var, hayatımın anlamı onlar.
açıkçası evliliğe, ilişkiye bakış açım çok değişti.
önceden aşık olmadan asla diyenlerdendim.
artık öyle düşünmüyorum.

aşktan önemlisi hayatı gerçekten paylaşabilmek.
samimi, içten bir dostluk geliştirmek.
ortak zevkler, dini - siyasi düşünceler önemli ama daha önemlisi yargılamadan değer vermek.
farklı düşüncelere "tahammül etmek" değil de farklı düşünmenin "doğal" olduğunu kabul etmek.
evlilikte "biz" olmak ama "ben" de olabilmek.
tabi ki cinsel çekimin olması ve de sürmesi önemli.
fiziki olarak kimse kusursuz değil. ama birbirini beğenmek ve bu beğeninin devamlılık arz etmesi için kendini bırakmamak gerek. (her iki taraf için de )
rakip olarak görmemek, birlikte bir takım olduğunu hissetmek gerek.
eşinin canı yanmasın istemek.
onu mutlu ederken kendini taviz vermiş hissetmemek.
onunlayken; hayatta var olduğun gibi , o zamana kadarki sen gibi olduğun için eşinin mutsuz olmaması gerek..
canın yandığında, da mutlu olduğunda da aklına ilk onun gelmesi gerek..

böyle bir evlilik olmayacaksa evlenmek çok büyük bir yük..
 
Evlendiğime hiç pişman olmadım ama düşünmüşlüğüm vardır, hiç evlenmeseydim, anne olmasaydım nerede ne yapıyor olurdum acaba diye. Bir merak.
Bence seviyorum evliliği.
Çünkü birini seviyorum, o da beni seviyor ve birlikte yaşamak, birlikte özgürleşmek, kendimize ait bir dünyamız olması hoşuma gidiyor. Evlilik insanıymışım demekki.
Ha bir de çocuk isterdim ben, merak ederdim çocuk sevgisini. O yüzden de evlenmek isterdim bence.
Asla evlenmem diyen evleniyor.
Evlenmek isteyen eş bulamıyor. Biraz da kısmet.
Ama evlilik saygı ve sevgi yoksa zulüm olur. Eğer doğru kişi değilse/değilsen hiç evlenmemek en güzeli.
 
Hem evet hem hayır evlenmeden önce babamın prensesi kıvamındaydım soba yakmak nedir bilmez üşümek nedir bilmezdim hic cam silmemistim mesela hic banyo yıkamamıstim bir de esimi annesi çok pohpohlamış yeni evlendigimizde kirli sepetinin yerini bile bilemezdi neyse ki artık bana yardimci olan birine döndü yoksa ne olurdu bilmiyorum yeni evliyken ah leyloş sey vardi da evlendin dedigim cok olmuştur.Ha tabii bir de minnos kızım var iyi ki evlenmişim de dogurmuşum onu
 
"Evlendiğinize pişman oldunuz mu" mu asıl soru? Ben şahsen olmadım. Yani insan bazen düşünür ya dünyaya bir daha gelsem evlenir miydim? Evlenirdim. Ama büyük sorumluluk mu evet. Kadınlar için çok fazla sorumluluk bence. Özellikle enerjisi daha düşük, ya da tembel insanlar için zulüm olabilir
Karar verme konusuna gelince; böyle bir karar verilir mi ki? Evlenmeme kararı diye bir şey yok. Bir gün biri çıkar ve birden o yola girersiniz. Çıkmaz evlenmezsiniz. Üzerine bir karar alacağınız konu değil bence.
 
Kesinlikle o kadar yanlış yetiştirebilen ve sevgi görmeyen erkekler idare etmek gerçekten çok zor ama yine de umudumu yitirmek istemiyorum
 
Evlenmek için evlenmedim hep sevdiğim adamla evlenmek vardı kafamda aşık olunca da evlendim. İyikilerim arasında kızım var. İlerleyen yaşlarda dört duvar arasında kimsesiz kalmak istemezdim insan o yaşlarda bir ses arıyor kendine. Şans işi birazda hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Keske evlenmeseydım dedıgı o kadar cok anım oldu ki :/
 
Evlilik olsun diye evlenilmiyor iki kisinin bir evde yasamasi cok zor evliligi yurutebilmek buyuk marifet bence.karsilikli ozveriyle ancak. Ama bekar oluncada bu her halta burnunu sokan insanlarla mucadele etmek cok zor. Eee sende bisey yokmu , okadar ortamlara giriyorsun calisiyosun birini bulmak cokmu zor... cumleleri abuk subuk tabiri caizse dokuntu sikintili adamlarla tanistirma cabasi, cevrende biriyle en ufak bir tartismada sanki buyuk bir eksliklik bir yara gibi sadece evlenmemis.olman ile lafi gecirmeleri, en basit arkadasinla bulusunca saka yollu kocalarini kiskanarak laf dokundurmalari, parmagina yuzugunu takan asalagin gelip kismet acici dua onerileri .... bunlara katlanmakta cok zor birinde takmayip uzulmesen digeri allak bullk ediyor. Sen kafana uygun biriyle karsilastinmi yada aslinda evliligi hic dusunuyormusun diye bakan yok.36 da evlenen yasca kucuk kardesleri benden once.evlenen biriyim ve bunlarin hepsini yasadim. Herkes terapist oluyor basina.en.mantikkli olan gercekten ben bununla yapabilirim ayni evi paylasabilirim diyebilecegin biriyle karsilasmadan evlenmemek
 
Keşke daha erken evlenseydik diyoruz eşimle ama bu tamamen bizimle ilgili bir durum. Liseden arkadaşımdı. 27 yaşında iken evlendik. Eğer bu adamdan olmaz deseydim geçen yıllara rağmen evlenmezdim. Evlilik yaşla, meslekle vs ile ilgili değil. Ben bu hayatı bu adamla geçirmek istiyorum diyebileceğiniz, kendinizi kısıtlanmamış hissedeceğiniz kişilerle birlikte bir hayat kurarsanız evlilik kıymetli.
 
Eşimle kavga edince B.k vardı da evlendim diyorum. Ama onun dışında Bi insanın hayattaki en büyük ortağının eğer iyi bir eşse en yakın kişinin eşi olduğunu düşünüyorum. Ne kadar çevren falan da olsa herkes günün sonunda kapısını kapatıp kendi çekirdek ailesi ile başbaşa kalıyor. Kaç kardeşin arkadaşın olursa olsun herkes önce ailesini düşünüyor. Hatta çocukların bile bir gün evlenip kendi hayatına bakıyor ama eş hep yanında.
 
Hiç evlenmemiş olup ileriki yaşlarında mutsuz olan birkaç insan tanıdım.
Belli bir süre sonra ailenizi kaybedebiliyorsunuz,kardeşler kuzenler evlenip çoluk çocuğa karışıp kendi mesguliyetleriyle boğuşuyor.
Birde çok zor olsada her kadın annelik duygusunu tatmalı diye düşünüyorum.
İnanılmaz bir deneyim.
Doğru kişiyi bulmanız ümidiyle

 
Zaten herkes evlenmek zorunda değil ki ?
Ailemde de hiç evlenmeyen var , dostlarım arasında da , ve muhteşem hayatları var
Yani zaman zaman özenmiyor değilim onlara , ne dert ne tasa , dünyayı geziyorlar , istediklerini alıyorlar
Ben eşime bile diyorum , bir daha hayata gelirsem evlenmeyecegim bunlar gibi yaşayacağım diye
Bu tamamen kişilik meselesi , ben çok evcimen bir insanim , bir de çok aşık olurum , cocuk çok severim , o yüzden evlendim hatta iki kere evlendim , 17 yaşımdan beri bir günüm boş geçmedi, hayatımda hep bir erkek oldu , şimdi 45 yaşındayım keşke böyle bir karakterim olmasaymış diyorum ama yapacak birsey yok
İçinizden ne geliyorsa onu yapın
 
Çocuk duygusu tatmak için olsun yine de evlenilir ama düzgün bir eşle tabii ki aslında evlilik güzel şey ama anlaşamayınca anlaşamadığınız konularda büyük sabır gerektiren bir şey evlilik
 
 
Belli bir süre sonra ailenizi kaybedebiliyorsunuz,kardeşler kuzenler evlenip çoluk çocuğa karışıp kendi mesguliyetleriyle boğuşuyor.

Şu cümleler çok güzel yazılmış, çok güzel ifade edilmiş gerçekten.

Genelde bekar olduğumuz zamanlar gençlik yaşlarımızdır ve o yaşlarda kuzenlerimiz, arkadaşlarımız vs.de genellikle evli değildir. Kazançlar ev sorumluluğundan ziyade, eğlence gibi şeylere yöneliktir. Belli bir yaştan sonra bekarlık, o düşündüğümüz genç yaştaki gibi olmaz diye düşünüyorum. Çünkü herkes kendine ayrı bir yol çiziyor. Ne kadar birbirimizden kopmamış olsak bile.
Öncelikler değişiyor.

Ben 5 seneye yakındır evliyim, mutluyum.
İyi ki diyenlerdenim.
Çocuktan sonra nasıl olur süreç bilemiyorum, şuan hamileyim
Ancak bu zamana kadar geçen yıllarımda pişman olmadım çok şükür
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…