yok şekerim.o birinci sınıfın sonunda acemilik günleriydi.yaz sonunda çıktım okul başladı diye.hala ararlar.çok sevmişler beni:):roflol::roflol:koskoca 4 yıl geçti aradan.
off o büroda kırdığım potların haddi hesabı yoktu valla.bir tane daha.
ertesi gün teslim eidlecek bir proje var.biz deli gibi çizim yapıyoruz büroda saat 7 olmuş.akşam.bürodaki patron 60lık olan öğlen bir ara demişti ki Armadaya gitmem gerekiyo bugün.(Ankarada büyük bi avm.yeni yeni yapılıo ozaman.orda bir mağazanın ölçülerini alması gerekiyomuş.)kadın da unutmuş gitmesi gerektiğini.diyoki bize kızlar bugün geç çıkacağız saat 10 a kadar burdasınız beraber yetiştirelim projeyi.neyse ben acemi ,patronun gözüne girmeye çalışan bir çaylağım ya.kadına armada'ya gitmesi gerekitğni hatırlatayımda gözüne gireyim dedim.
x hanım aa siz armada ya gidecekitniz bakın saat 7 olmuş 9 gibi kapanıyo bence şimdi çıksanız iyi olur dedim.:1shok:çalışma arkdaşları bana böle bakıolar:1shok::1shok:bende de cidden hiç art niyet yok.saf saf patrona hatırlatma yapıyorum kendimce.
patronda dediki seni uyanık seni aklı sıra beni erkenden gönderecek bürodan kendide çıkacak sonra.ayy nasıl utanmıştım.allahtan kadın şen şakrak bişiydi.gülmeye bşaladı bende bşaladım onla gülmeye:roflol::roflol: