Herşeye karşı kaygı duyuyorum bazı günler korkmasam korkmicam diye telkin etsemde kendimi yine kaygilanirken buluyorum anksiyete yaşıyorum dışarı çıkınca biraz kendimi iyi hissedince hemen delirdigimi düşünüyorum çünkü uzun süreli yaşayınca sürekli iç daralmasini kendimi beş dakika biraz mutlu hisetesem ödüm kopuyor hemen tekrar hayat zehir oluyor daha kötü ruhsal problemlerim var sanıyorum hayatım bitmiş gibi hisediyorum çoğu zaman hayatan tat alamıyorum çocuğum olucak şimdi o korkularim başladı acaba bakarmiyim acaba zarar verirmiyim vs vs eşime karşı da aynıyım gece uykudan uyansam acaba ona zarar verir miyim diye çok üzülüyorum ve kendimi ikna edemiyorum çok üzülüyorum Allah'ım diyorum keşke elim kolum kirilsaydi da bunları böyle yaşamasaydim