Herkes yalniz ama herkes birbirini itiyor..

Erkekler dengini, kadınlar kendinden bir tık üstünü istiyor gibi (ben de dahil).
Bana da tam tersi gibi geliyor. Kadınlar dış görünüşten ziyade iç ısınması arıyorlar. Hani beni mutlu etsin, saygı duysun gibi manevi beklentiler sözkonusu… ama erkekler mutfakta aşçı, dışarda hanımefendi… bitmiyor bitmiyor. Hepsi Adrianayı hak ediyor ☺️
 
Ben insanların kriterlerinin yüksek olduğunu düşünmüyorum. Sadece bu şekilde lanse ediyorlar.
Aslında istedikleri şey karşı tarafın duygusal yaklaşımda bulunması bence. Flört aşamasında love bombing bu yüzden etkilidir. Karşı tarafın gözüne perde iner. Yoğun sevgiyi görünce kriter falan kalmaz. Normalde bakmayacağın adama deli divane aşık oluverirsin.
Maalesef insanlar bu yönden çok eksik. Mesela adam benimle kendisi tanışmak istiyor ama ağzından kerpetenle laf alıyorum. Sohbeti uzatmıyor, muhabbete renk katmıyor. Duygusal anlamda hislerini gizlemeye çalışıyor. Böyle salakça bir algı var. İlgimi belli edersem cepte olurum diye. Alakası yok. İki cümle konuşup kahve içince ilgimi belli ettim ondan olmadı sanıyorlar. Aslında duygularını ifade etmemesinden, sözel olarak beni sevdiğini söylememesinden sıkılıyorum.
 
Sakın kendinizden daha düşük profildeki adamlarla evlenmeyin. Seçici olacaksınız tabii ki, evlilik çocuk oyuncağı değil. Herkes kendi dengiyle evlenmeli, kimse daha azına yetinmek zorunda değil. Bazen kendi denginizle evlenseniz bile evlilik yürümüyor, bunu yakında boşanacak biri olarak söylüyorum.
 
Ah oyle canim yaniyor ki.. ne kelimelere dokebiliyorum ne de tepkisiz kalabiliyorum. Bir de surekli gucluyu oynuyorum.. bana disari cikmak, sosyal ortamlar cok iyi geliyor. Ama hem biliyor hem useniyorum. En azindan sorunun farkinda olduguma seviniyorum. Baslayalim bi yerden.. Toparlayalim kendimizi. Onumuz de bahar. Bol bol yuruyus arada bi akraba es dost cay kahve.. bunlar iyi gelir diye dusunuyorum. Bir de bakim tabii.. bi saldim ki kendimi kizlar..
Ben uzun süredir böyleyim... Kahve içmeye çağıracak dostum yoktu bir süre, eve kapatmıştım kendimi, hayat bazen çekilmez oluyor ama bu bahar hepimize güzel gelsin✨🌸
 
Yalnızlık hissetmiyorum tercihim yalnızlık sahtelerde uzağım onun bunun arkasından konuşup yüzlerine can ciğer kuzu sarması olanlardan uzağım 😄öyle güzel öyle dinginlik ki tavsiye ederim kitap kahve kafe üçlüsü en sevdiğim arkadaşlarım
 
Kahveye çağıracak dostum yok diye yakınanları biraz anlamaya çalışıyorum ben anlayamıyorum mesela beni çağırıyorlar ben gidince bık bık bık bir sürü anlatınca kafam şişiyor🤭bir de sonra sürekli çağırmaya başlıyorlar daha samimi olmak istiyorlar ben o kadar samimiyet sevmiyorum bilemiyorum tam olarak
 
Bu soruyu gercekten soruyorum. Birisi beni aydinlatsin. Yalniz olmamak ne demek? Ne olunca yalniz olunmuyor?
 
Ben de merak ediyorum😄
Takipteyim bir bilen cikarsa diye. 🤣 ama bence yalnizlik icimizde. Insan mutluluk icin baskasina ihtiyac duyuyorsa tek basina mutlu degilse o zaman her an yalniz. Yanindakinin cani sıkılsa ciksa gitse tamam yeter iste yalniz hissetmeye. E herkeste gittigine gore.. bilemiyorum. Bekliyorum.
 
başa çıkmıyorum çünkü yalnızlığı çok seviyorum, kendimle huzurluyum
eskiden bir sürü insanın içinde öyle hissederdim, sonra herkesten uzaklaşıp problemlerimi çözünce geçti
insanlardan beklentilerim bitti çünkü kimse sana çare olamaz, yalnızca senin çareyi bulman için vesile kılınır
dostum yok, arkadaşım 3-5 tane, onlara da anlam yüklemiyorum
erkek arkadaşım hayatımda olmayı çok istedi, o da şansıma bana iyi gelen birisi oldu
ben de daha gençken olduğu gibi heyecan aramadım, anlaşılmayı aradım
hayat felsefem "her an her şey olabilir / herkesin başına gelebilir"
hayatta hiçbir zaman "tamam oldu, güvendeyim" demek yok, ölüm var
zaten her zaman yalnızız, bir insanın ruhunu, zihnini tamamen bilebilmek mümkün değil
onun yerine geçip, onun yaşadığı hayatı bilmek asla mümkün değil
inanıyorsan tanrı bilir yalnızca
bence "neden çareyi başkalarında değil de, kendimde aramıyorum?" diye sormalı kendine
ya da belki yaşanamamış, ukde kalmış deneyimler vardır içeride
ben sonuna kadar yaşadım bir ara sanki ama yeter geldi bana
çünkü baktım kendimi kaybetmişim, sonra böyle buldum
hiçbir şeyi takmıyorum kafama, ölüm var, hayat kelebeğin ömrü gibi

serbest çağrışım:

mement mori, memento vivere -> unutma ölüm var, unutma yaşıyorsun
memento mori, amor fati
-> ölümü hatırla, kaderini sev


yaşama dair - nazım hikmet
.
.
.
 
Son düzenleme:
Takipteyim bir bilen cikarsa diye. 🤣 ama bence yalnizlik icimizde. Insan mutluluk icin baskasina ihtiyac duyuyorsa tek basina mutlu degilse o zaman her an yalniz. Yanindakinin cani sıkılsa ciksa gitse tamam yeter iste yalniz hissetmeye. E herkeste gittigine gore.. bilemiyorum. Bekliyorum.
yalnız kurtlar toplaşıyor :D şiir gibi anlatmışsınız tebrik ederim
 
Back
X