- 11 Nisan 2007
- 82.932
- 481.292
Ne istiyorum ben? ...
Evet evet ne istiyorum, neden hep hüzün kaplı yüreğimde, neden hep ağlamak istiyor gözlerim… Neden hep içimde bir yerlerde, küçük bir çocuk, kendi kendini yırtıyor ve mutluluk istiyor benden? ...
Peki, mutluluk dediğimiz şeyi, nasıl elde ediyor herkeste ben bir türlü kavuşamıyorum ona? ...
Evet evet…Size soruyorum…Ben bulamıyorum bu soruların cevabını; bu yüzden sırf bu yüzden size soruyorum şimdi bunları…
……..
……..
Hiç içinizde kocaman bir sevgi büyütüp de kimseyle paylaşamadığınız oldu mu sizin? Ne bileyim yada paylaşacak kimseyi bulamadığınız? ... Çevrenizde sizi sevdiğini söyleyen bir çok kişi varken ve siz ölesiye sevmek isterken çaresiz..Sevemediğiniz oldu mu nedensiz? ...
Sevgi özürlü olmak ne demek bilir misiniz peki?
Yüzünüze taktığınız gülücük maskenizin bazen çok ağır geldiği ve bu ağırlığı kaldıramadığınız anlarla karşı karşıya kaldınız mı hiç? ...
Ve her gece siz ağlarken karşınıza geçip kahkahalarla güldü mü size, sabahları yüzünüze taktığınız o garip maske…
Canınızı dişinize takıp, sürekli hayalinizdeki işinizi yapmak için çabalarken, ona bir adım bile yaklaşamamanın ne kadar acı olduğunu bilir misiniz sizde benim gibi? ...
Yalnızlığı tattınız mı sizde en son haddinde… Bazen sokakta yatan insanlara özendiğiniz oldu mu hiç, gecenin hakimi onlar diye düşünerek kıskandınız mı onları bir kere olsun?
Herkes sizi iyimser bakıyorsunuz ve gülümsüyorsunuz hayata diye, umursamazlıkla suçladı mı; siz geceleri uyuyamazken yatağınızda? Yada seni seviyorum derken birçoklarının dilleri, aynanın karşısına geçip “senden nefret ediyorum” diye bağırdınız mı yalnızlığınıza?
Telefonda konuşurken ve onun kollarında ağlamayı düşlerken geceleri, mutluluk oyunu oynadınız mı annenize… Hiç bu yüzden ilk defa yalan söylediğiniz oldu mu ailenize, arkadaşlarınıza, dostlarınıza….
………
………
İşte ben bunları yaşıyorum nefes aldıkça ve hatta anlatamadığım birçokları daha oluyor hayatımda…
“Sen çok iyisin, çok tatlısın...” laflarını duymak istemiyor artık kulaklarım… Sussun istiyorum herkes…
……......
SUSUN…….
……….
“Duymuyorsunuz beni…O halde sizlerde susun…Bende duymayayım sesinizi…. Lütfen susun… Yalvarıyorum susun… Yalnızlığım yeterince konuşuyor… “Ben”liğim yeterince bağırıyor karşımda; görmüyorsunuz… Hissetmiyorsunuz, belki farkında değilsiniz ama söylüyorum işte… Biraz kulak verin bana…duyun sesimi ve susun… Allah aşkına susun…”
Eğer varsa içinizde bu durumdan kurtulmamın çaresini bilen birileri; onlar konuşsun izin verin de biraz… yoksa öyle biri aranızda boş verin, konuşmayın…
İster umursamaz yapın beni, ister umursayan… İster iyi olayım sizin için, ister kötü…Güzellikte çirkinlikte fark etmez benim için…anlayın ve susun…
………
Ben mutluluk diliyorum kendimden…. İçimdeki çocuğun hıçkırıklarını değil kahkahalarını hissetmek istiyorum derinden… Yatağımda deliksiz uyumak aklımdaki… Anlayın beni… Karşıma geçen, kendi maskeme bakarak, ondan daha şen kahkahalar atmak istiyorum geceleri… Anlayabiliyorsanız beni konuşun … Aynaya baktığımda, “ben”liğimin seni seviyorum demesini istiyorum bana… Anlayın işte…
Evet belki çok şey istiyorum kendimden… Belki bu isteklerim fazla geliyor bana ama; istiyorum… Var mı ötesi… Arsız bir çocuk gibi istiyorum bunları kendimden…
……….
İçinizde varsa bilen çaresini bırakın konuşsun durmadan… Durmadan konuşsun ve ben durmadan dinleyeyim izin verin…
Yoksa susun hepiniz… Yalnızlığımla baş başa bırakın ve gidin… Dinleyemiyorsanız ve sürekli öylesine konuşuyorsanız durmadan…. Gidin… Ben aramaya devam ederim bulamadığımı…
Siz size düşeni yapın ve gidin….
___alıntı___
Haykırış gibi geldi bana okurken etkilendim paylaşmak istedim.
Evet evet ne istiyorum, neden hep hüzün kaplı yüreğimde, neden hep ağlamak istiyor gözlerim… Neden hep içimde bir yerlerde, küçük bir çocuk, kendi kendini yırtıyor ve mutluluk istiyor benden? ...
Peki, mutluluk dediğimiz şeyi, nasıl elde ediyor herkeste ben bir türlü kavuşamıyorum ona? ...
Evet evet…Size soruyorum…Ben bulamıyorum bu soruların cevabını; bu yüzden sırf bu yüzden size soruyorum şimdi bunları…
……..
……..
Hiç içinizde kocaman bir sevgi büyütüp de kimseyle paylaşamadığınız oldu mu sizin? Ne bileyim yada paylaşacak kimseyi bulamadığınız? ... Çevrenizde sizi sevdiğini söyleyen bir çok kişi varken ve siz ölesiye sevmek isterken çaresiz..Sevemediğiniz oldu mu nedensiz? ...
Sevgi özürlü olmak ne demek bilir misiniz peki?
Yüzünüze taktığınız gülücük maskenizin bazen çok ağır geldiği ve bu ağırlığı kaldıramadığınız anlarla karşı karşıya kaldınız mı hiç? ...
Ve her gece siz ağlarken karşınıza geçip kahkahalarla güldü mü size, sabahları yüzünüze taktığınız o garip maske…
Canınızı dişinize takıp, sürekli hayalinizdeki işinizi yapmak için çabalarken, ona bir adım bile yaklaşamamanın ne kadar acı olduğunu bilir misiniz sizde benim gibi? ...
Yalnızlığı tattınız mı sizde en son haddinde… Bazen sokakta yatan insanlara özendiğiniz oldu mu hiç, gecenin hakimi onlar diye düşünerek kıskandınız mı onları bir kere olsun?
Herkes sizi iyimser bakıyorsunuz ve gülümsüyorsunuz hayata diye, umursamazlıkla suçladı mı; siz geceleri uyuyamazken yatağınızda? Yada seni seviyorum derken birçoklarının dilleri, aynanın karşısına geçip “senden nefret ediyorum” diye bağırdınız mı yalnızlığınıza?
Telefonda konuşurken ve onun kollarında ağlamayı düşlerken geceleri, mutluluk oyunu oynadınız mı annenize… Hiç bu yüzden ilk defa yalan söylediğiniz oldu mu ailenize, arkadaşlarınıza, dostlarınıza….
………
………
İşte ben bunları yaşıyorum nefes aldıkça ve hatta anlatamadığım birçokları daha oluyor hayatımda…
“Sen çok iyisin, çok tatlısın...” laflarını duymak istemiyor artık kulaklarım… Sussun istiyorum herkes…
……......
SUSUN…….
……….
“Duymuyorsunuz beni…O halde sizlerde susun…Bende duymayayım sesinizi…. Lütfen susun… Yalvarıyorum susun… Yalnızlığım yeterince konuşuyor… “Ben”liğim yeterince bağırıyor karşımda; görmüyorsunuz… Hissetmiyorsunuz, belki farkında değilsiniz ama söylüyorum işte… Biraz kulak verin bana…duyun sesimi ve susun… Allah aşkına susun…”
Eğer varsa içinizde bu durumdan kurtulmamın çaresini bilen birileri; onlar konuşsun izin verin de biraz… yoksa öyle biri aranızda boş verin, konuşmayın…
İster umursamaz yapın beni, ister umursayan… İster iyi olayım sizin için, ister kötü…Güzellikte çirkinlikte fark etmez benim için…anlayın ve susun…
………
Ben mutluluk diliyorum kendimden…. İçimdeki çocuğun hıçkırıklarını değil kahkahalarını hissetmek istiyorum derinden… Yatağımda deliksiz uyumak aklımdaki… Anlayın beni… Karşıma geçen, kendi maskeme bakarak, ondan daha şen kahkahalar atmak istiyorum geceleri… Anlayabiliyorsanız beni konuşun … Aynaya baktığımda, “ben”liğimin seni seviyorum demesini istiyorum bana… Anlayın işte…
Evet belki çok şey istiyorum kendimden… Belki bu isteklerim fazla geliyor bana ama; istiyorum… Var mı ötesi… Arsız bir çocuk gibi istiyorum bunları kendimden…
……….
İçinizde varsa bilen çaresini bırakın konuşsun durmadan… Durmadan konuşsun ve ben durmadan dinleyeyim izin verin…
Yoksa susun hepiniz… Yalnızlığımla baş başa bırakın ve gidin… Dinleyemiyorsanız ve sürekli öylesine konuşuyorsanız durmadan…. Gidin… Ben aramaya devam ederim bulamadığımı…
Siz size düşeni yapın ve gidin….
___alıntı___
Haykırış gibi geldi bana okurken etkilendim paylaşmak istedim.
