Merhabalar, zaman zaman siteye göz atmak için girip bakıyorum ve bir süredir gözüme takılan bir konu hakkında tartışma açmak istedim. Amacım kimsenin işine karışmak değil, herkes dilediğini yapmakta özgür ama benim şahsi görüşüm bunlar tamamen. Siteye ne zaman girsem çok fazla tüp bebekle ilgili başlıklar önüme düşüyor. Bazen açıp okuyorum, defalarca yapılan düşükler, ölü doğumlar vs. vs. çok yıpratıcı süreçlerden geçiyoruz özellikle kadınlar olarak. Şunu sormak istiyorum, neden herkes kendi kanından bir bebek sahibi olmak için bu kadar yırtınıyor? Herkesin biyolojik yapısı buna elverişli olmak zorunda mı? Neden bu kadar kendinizi yıpratıyorsunuz? Çocuk evlerinde gönüllü çalışmalara katılan biri olarak, orada bir aileye ihtiyacı olan o kadar fazla küçük çocuk var ki. Bana kalırsa onlara da şans verilmesi gerekiyor. Bu konudaki düşünceleriniz neler?
TDK'da yırtınmanın anlamı, bir konuda kendini yoracak kadar çok uğraşmak.
Yazım dilimin gayet seviyeli olduğunu düşünüyorum. Bu soru bu kadar tepki aldığına göre bundan şu iki şeyi çıkarıyorum. Birincisi, kutsal annelik romantizmi ve toplumun kadını anne yapma baskısı hala toplumumuzda çok aktif. İkincisi, herkes çocuğu karında taşımanın, emzirmenin bebekliğine tanık olmanın ne kadar farklı bir şey olduğundan bahsetmiş. Yani herkes aslında bir bebek sahibi olmak için doğuruyor, bir insan ve evlat için değil. Aldığım cevaplara göre sosyolojik bir çıkarım olarak şunları not almak istiyorum ki evlat edinmek cevap veren çoğu kişinin umrunda bile değil. Bu kadar linçlenme sebebi insanların anne olamamayı bir zayıflık olarak görmesi. -Benim anne olup olamayacağımdan vurulmaya geldiğine göre nokta- Daha fazla olumsuz yorumlara cevap vermeyeceğim. Yapılan olumsuz yorumlar da gram yaralamıyor. İyi forumlar dilerim.