Günaydın canım,
aynen, küçük oğlumu az önce gönderdim ve maraton başladı... :)
Günaydın,
Yeni bir gün, yeni koşuşturmacalar :)
Ben uyumayı severim aslında :)Sen de çok erken kalkıyorsun K kahvemsi mutluluk , mesain çok mu erken başlıyor, iş yerin mi uzak, erken kalkmayı mı seviyorsun, yoksa bencileyin uykuyu mu sevmiyorsun? :)
Benim ofis de erken açılıyor ama ben 9 gibi ancak gidiyorum, evime yürüme 5 dakika... :)
Ben uyumayı severim aslında :)
İse servisle gidiyorum 8den önce çıkmıyorum evden. Zaten en fazla 20 dakika sürüyor. Mesai 9 da başlıyor.
Ben evde kahvaltı yapmayı seviyorum onun için erken kalkmaya çalışıyorum:)
Eşimle birlikte biraz daha vakit geçiriyoruz asıl amaç bu aslında
Günaydın
Başkasına muhtaç olmadan yaşayabilmek, aslında en büyük zenginlik...
Çocuklar kaç yaşında? Eş de mi memur?
Memur en azından aynı rolantide gider, özelde de o yok, birden batabilir veya çıkabilirsin de... bu da sezeryanla, normal Doğum kıyaslaması gibi oldu... ikisinin de zor ve kolay yönleri vardır ama netice de ikisi de doğumdur... :)
Aza kanaat edip, şükreden, her zaman çoğu bulmaya mahkumdur, sadece biraz sabır... sen olayı çözmüşsün zaten... az ya da çok değil, önemli olan berekettir... Rabbim cümlemizin kazançlarını bereketli kalsın...
Ben uyumayı severim aslında :)
İse servisle gidiyorum 8den önce çıkmıyorum evden. Zaten en fazla 20 dakika sürüyor. Mesai 9 da başlıyor.
Ben evde kahvaltı yapmayı seviyorum onun için erken kalkmaya çalışıyorum:)
Eşimle birlikte biraz daha vakit geçiriyoruz asıl amaç bu aslında
Seninle durumlarımız benziyor,35 yaşımda atandım,tek fark eşim hâlâ asgari ücret ile çalışıyorAminnn...bizim şöyleki memuruzama çok geç olanlardan.☺ben 30 yaşında atandım.esimin işi ozamana kadar asgari ücretti.. ee ozamana kadar çok zor geçindik.yeri geldi geçinemedik.ben atanınca 3 yıl başka ildeydim ben orda eşim başka yerde ..çok birşey fark etmedi.esimde 40 yaşında geçen sene atandı...oğlum lise don da.malum üniversiteye girecek biraz eğitimine harcıyoruz.birde inanın bu yasa kadar hiç gezme felan olayı çok olmadi.biraz geziyorum..en azından ayda iki yada üç dışarda yemek yiyorum.yeni evliyken hiç ama hiç ne gezdim ne kıyafet ne alış veriş.. şimdi biraz kısmıyor.yasim geçiyor diyorum.cok sukur küçükte olsa bir evim var.binecek kadarda arabam.ama ilk evlendigimde olsaydık memur birikim yapardım.
Aminnn...bizim şöyleki memuruzama çok geç olanlardan.☺ben 30 yaşında atandım.esimin işi ozamana kadar asgari ücretti.. ee ozamana kadar çok zor geçindik.yeri geldi geçinemedik.ben atanınca 3 yıl başka ildeydim ben orda eşim başka yerde ..çok birşey fark etmedi.esimde 40 yaşında geçen sene atandı...oğlum lise don da.malum üniversiteye girecek biraz eğitimine harcıyoruz.birde inanın bu yasa kadar hiç gezme felan olayı çok olmadi.biraz geziyorum..en azından ayda iki yada üç dışarda yemek yiyorum.yeni evliyken hiç ama hiç ne gezdim ne kıyafet ne alış veriş.. şimdi biraz kısmıyor.yasim geçiyor diyorum.cok sukur küçükte olsa bir evim var.binecek kadarda arabam.ama ilk evlendigimde olsaydık memur birikim yapardım.
@meyraa ben çocukluk yıllarımda kalemleri stoklardım, şimdi evde kullanılan şeyleri :)
biraz yapı meselesi sanırım.
ama son günlerde ki tamamen bütçe meselesi. herşeye sürekli zam geldiği için
hep kendimi güvende hissetmek isterim...
O bende de var biliyor musun...
Eşli, çocuklu, yemekli, gezmeli çok paylaşım yapmamaya çalışıyorum ama arada kaçıyor....
Birileri bir şeylerin eksikliğini yaşıyorken, bir şeylerin yokluğuyla mutsuzken, bu tür paylaşımlar benim kalbimi yaralıyor... empati yapıyorum, pişman oluyorum... sonra da, ama ben art niyetle yapmadım, arkadaşım, dostum beni anlayacaktır, deyip kendimi teselli ediyorum...
Oysa imtihan dünyası, her birimizin ayrı ayrı imtihanı var... ama bazılarımızın imtihanı, gerçekten çok daha zor... Rabbim kolaylık, dayanma gücü ve sabır versin...
ben iki hissi birden yaşıyorum..kışı düşünerek biraz biraz bir ikincisini alıyorum,almaya çalışıyorum.
şimdi;
alınca çocuğum için güven hissi tamam...mutlu ediyor mu? hayır.bir,bir şey var.gıdıklayan,biraz çizen,acıtan.
hee dünyalığını yaptın diye bana sessiz sessiz bağıran kızan.diyorum bu işte bir iş var,bir yanlışlık var.mesela dondurucunun yanında namaz kılarken dondurucu söylüyor sanki böyle bana..ya da buzluğu açınca...ne bileyim..hem güven hissi hem adını koyamadığım bu his.rahatsız ediyor beni..doğru ile yanlışın bir arada olduğu DOĞRU olur mu..
of.bu konuda çok sözlerim var...kimine göre tuhaf,kimine göre saçma...
sadece yiyecek konusunda da değil.amaan ..karışık bir şeyim ben.
sizden alıntı yaptım ama düşüncelerimizi konuşturuyorduk dii mi...
Resûl-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“İktisat eden fakir olmaz.” (İbn-i Hanbel, Müsned, l, 447)
Bugün hiç beklemediğim bi 20.000 tl ödemem çıktı....
Çalışıyoruz, kazanıyoruz, bi şekilde döngü sağlanıyor... aksini düşünemiyorum, yani bu devir öyle azla idare edilebilecek bi devir değil, çok fazla harcama kalemleri var... başa baş gitmek de çözüm değil, insanın her zaman bir köşede, senin deyiminle, acil durum, benim deyimimle, iyi gün parası olması gerek... :)
galiba benim de teselliye ihtiyacım var...ya da adı her ne ise..o rahatlatıcı hissi bulmak lazım.