Her Telden Ekonomi...

Sen de çok erken kalkıyorsun K kahvemsi mutluluk , mesain çok mu erken başlıyor, iş yerin mi uzak, erken kalkmayı mı seviyorsun, yoksa bencileyin uykuyu mu sevmiyorsun? :)

Benim ofis de erken açılıyor ama ben 9 gibi ancak gidiyorum, evime yürüme 5 dakika... :)
 
Sen de çok erken kalkıyorsun K kahvemsi mutluluk , mesain çok mu erken başlıyor, iş yerin mi uzak, erken kalkmayı mı seviyorsun, yoksa bencileyin uykuyu mu sevmiyorsun? :)

Benim ofis de erken açılıyor ama ben 9 gibi ancak gidiyorum, evime yürüme 5 dakika... :)
Ben uyumayı severim aslında :)
İse servisle gidiyorum 8den önce çıkmıyorum evden. Zaten en fazla 20 dakika sürüyor. Mesai 9 da başlıyor.
Ben evde kahvaltı yapmayı seviyorum onun için erken kalkmaya çalışıyorum:)
Eşimle birlikte biraz daha vakit geçiriyoruz asıl amaç bu aslında
 
Ben uyumayı severim aslında :)
İse servisle gidiyorum 8den önce çıkmıyorum evden. Zaten en fazla 20 dakika sürüyor. Mesai 9 da başlıyor.
Ben evde kahvaltı yapmayı seviyorum onun için erken kalkmaya çalışıyorum:)
Eşimle birlikte biraz daha vakit geçiriyoruz asıl amaç bu aslında

her fırsatı değerlendirmek lazım... :) ben de ailece oturulan kahvaltı sofralarına ve de akşam yemeklerine bayılıyorum...
 
Başkasına muhtaç olmadan yaşayabilmek, aslında en büyük zenginlik...

Çocuklar kaç yaşında? Eş de mi memur?

Memur en azından aynı rolantide gider, özelde de o yok, birden batabilir veya çıkabilirsin de... bu da sezeryanla, normal Doğum kıyaslaması gibi oldu... ikisinin de zor ve kolay yönleri vardır ama netice de ikisi de doğumdur... :)

Aza kanaat edip, şükreden, her zaman çoğu bulmaya mahkumdur, sadece biraz sabır... sen olayı çözmüşsün zaten... az ya da çok değil, önemli olan berekettir... Rabbim cümlemizin kazançlarını bereketli kalsın...
 
Aminnn...bizim şöyleki memuruzama çok geç olanlardan.☺ben 30 yaşında atandım.esimin işi ozamana kadar asgari ücretti.. ee ozamana kadar çok zor geçindik.yeri geldi geçinemedik.ben atanınca 3 yıl başka ildeydim ben orda eşim başka yerde ..çok birşey fark etmedi.esimde 40 yaşında geçen sene atandı...oğlum lise don da.malum üniversiteye girecek biraz eğitimine harcıyoruz.birde inanın bu yasa kadar hiç gezme felan olayı çok olmadi.biraz geziyorum..en azından ayda iki yada üç dışarda yemek yiyorum.yeni evliyken hiç ama hiç ne gezdim ne kıyafet ne alış veriş.. şimdi biraz kısmıyor.yasim geçiyor diyorum.cok sukur küçükte olsa bir evim var.binecek kadarda arabam.ama ilk evlendigimde olsaydık memur birikim yapardım.
 
Aminnn...bizim şöyleki memuruzama çok geç olanlardan.☺ben 30 yaşında atandım.esimin işi ozamana kadar asgari ücretti.. ee ozamana kadar çok zor geçindik.yeri geldi geçinemedik.ben atanınca 3 yıl başka ildeydim ben orda eşim başka yerde ..çok birşey fark etmedi.esimde 40 yaşında geçen sene atandı...oğlum lise don da.malum üniversiteye girecek biraz eğitimine harcıyoruz.birde inanın bu yasa kadar hiç gezme felan olayı çok olmadi.biraz geziyorum..en azından ayda iki yada üç dışarda yemek yiyorum.yeni evliyken hiç ama hiç ne gezdim ne kıyafet ne alış veriş.. şimdi biraz kısmıyor.yasim geçiyor diyorum.cok sukur küçükte olsa bir evim var.binecek kadarda arabam.ama ilk evlendigimde olsaydık memur birikim yapardım.
Seninle durumlarımız benziyor,35 yaşımda atandım,tek fark eşim hâlâ asgari ücret ile çalışıyor
 
Aminnn...bizim şöyleki memuruzama çok geç olanlardan.☺ben 30 yaşında atandım.esimin işi ozamana kadar asgari ücretti.. ee ozamana kadar çok zor geçindik.yeri geldi geçinemedik.ben atanınca 3 yıl başka ildeydim ben orda eşim başka yerde ..çok birşey fark etmedi.esimde 40 yaşında geçen sene atandı...oğlum lise don da.malum üniversiteye girecek biraz eğitimine harcıyoruz.birde inanın bu yasa kadar hiç gezme felan olayı çok olmadi.biraz geziyorum..en azından ayda iki yada üç dışarda yemek yiyorum.yeni evliyken hiç ama hiç ne gezdim ne kıyafet ne alış veriş.. şimdi biraz kısmıyor.yasim geçiyor diyorum.cok sukur küçükte olsa bir evim var.binecek kadarda arabam.ama ilk evlendigimde olsaydık memur birikim yapardım.

az önce boş mesajını görünce, eyvah dedim, galiba farkında olmadan bir şey yazdım ve arkadaşı kırdım... neyseki sonradan mesajını görünce rahatladım... :)

benim de böyle bir takıntım var işte, insanlar tarafından yanlış anlaşılmak, hayatta en çok korktuğum şeydir... o nedenle dikkatinizi çektiyse, neredeyse her mesajımın sonuna " :)" koyuyorum, yanlış anlaşılmayayım diye... ":) " bu sanki kalkan, psikolojik olarak koruyor beni... :))

konuya dönersek :) borçsuz hiç bir şey olmuyor canım, önemli olan, faiz illetine bulaşmamaya çalışarak bir şeyler yapmak... insan faize bir bulaştı mı daha içinden çıkamıyor, hortum gibi ne var ne yok alıp götürüyor, Allah muhafaza...

bu devirde, iyi kötü, bir evin, bir bineğin var, iki de çocuk okutuyorsan, zaten kolay değil, zoru başarıyorsun... sırayla, yavaş yavaş her şey olur... bir taraftan da, dediğin gibi hayatı da kaçırmamak lazım, bu yaşlar bir daha verilmeyecek bize.... ilerde belki çok paramız olacak ama, ne yemeye sağlığımız, ne gezmeye takatimiz olacak... hayatı kaçırmadan, aşırıya da kaçmadan, bir taraftan, az da olsa birikim yaparak, diğer taraftan da, ölçülü olmak kaydıyla gezip, tozup, yiyerek devam etmek lazım... :)
 
@meyraa ben çocukluk yıllarımda kalemleri stoklardım, şimdi evde kullanılan şeyleri :)
biraz yapı meselesi sanırım.
ama son günlerde ki tamamen bütçe meselesi. herşeye sürekli zam geldiği için
hep kendimi güvende hissetmek isterim...

ben iki hissi birden yaşıyorum..kışı düşünerek biraz biraz bir ikincisini alıyorum,almaya çalışıyorum.
şimdi;
alınca çocuğum için güven hissi tamam...mutlu ediyor mu? hayır.bir,bir şey var.gıdıklayan,biraz çizen,acıtan.
hee dünyalığını yaptın diye bana sessiz sessiz bağıran kızan.diyorum bu işte bir iş var,bir yanlışlık var.mesela dondurucunun yanında namaz kılarken dondurucu söylüyor sanki böyle bana..ya da buzluğu açınca...ne bileyim..hem güven hissi hem adını koyamadığım bu his.rahatsız ediyor beni..doğru ile yanlışın bir arada olduğu DOĞRU olur mu..
of.bu konuda çok sözlerim var...kimine göre tuhaf,kimine göre saçma...

sadece yiyecek konusunda da değil.amaan ..karışık bir şeyim ben.


sizden alıntı yaptım ama düşüncelerimizi konuşturuyorduk dii mi...
 
O bende de var biliyor musun...
Eşli, çocuklu, yemekli, gezmeli çok paylaşım yapmamaya çalışıyorum ama arada kaçıyor....

Birileri bir şeylerin eksikliğini yaşıyorken, bir şeylerin yokluğuyla mutsuzken, bu tür paylaşımlar benim kalbimi yaralıyor... empati yapıyorum, pişman oluyorum... sonra da, ama ben art niyetle yapmadım, arkadaşım, dostum beni anlayacaktır, deyip kendimi teselli ediyorum...

Oysa imtihan dünyası, her birimizin ayrı ayrı imtihanı var... ama bazılarımızın imtihanı, gerçekten çok daha zor... Rabbim kolaylık, dayanma gücü ve sabır versin...

galiba benim de teselliye ihtiyacım var...ya da adı her ne ise..o rahatlatıcı hissi bulmak lazım.
 
ben iki hissi birden yaşıyorum..kışı düşünerek biraz biraz bir ikincisini alıyorum,almaya çalışıyorum.
şimdi;
alınca çocuğum için güven hissi tamam...mutlu ediyor mu? hayır.bir,bir şey var.gıdıklayan,biraz çizen,acıtan.
hee dünyalığını yaptın diye bana sessiz sessiz bağıran kızan.diyorum bu işte bir iş var,bir yanlışlık var.mesela dondurucunun yanında namaz kılarken dondurucu söylüyor sanki böyle bana..ya da buzluğu açınca...ne bileyim..hem güven hissi hem adını koyamadığım bu his.rahatsız ediyor beni..doğru ile yanlışın bir arada olduğu DOĞRU olur mu..
of.bu konuda çok sözlerim var...kimine göre tuhaf,kimine göre saçma...

sadece yiyecek konusunda da değil.amaan ..karışık bir şeyim ben.


sizden alıntı yaptım ama düşüncelerimizi konuşturuyorduk dii mi...

ben gayet iyi anladım seni canım ve emin ol çok normal bir durum... gel gitler yaşamadan, çelişmeden, çatışmadan kelimeler, sorgulamadan hiç bir şey olmuyor, her şeyin başlangıcı o gel-git ler…

tam da Müslümanın olması gerektiği gibi, korku ve ümit arasında.... hani denir ya, bir kişi cennete gidecek deseler, o kişi benim diye ümit et, bir kişi cehenneme gidecek (Allah muhafaza) deseler, o kişi benim diye kork...

en güzel tatlar, en karışık malzemeden çıkar canım, yeter ki o malzemeler birbirine uyumlu olsun... :)
 
Bugün hiç beklemediğim bi 20.000 tl ödemem çıktı....

Çalışıyoruz, kazanıyoruz, bi şekilde döngü sağlanıyor... aksini düşünemiyorum, yani bu devir öyle azla idare edilebilecek bi devir değil, çok fazla harcama kalemleri var... başa baş gitmek de çözüm değil, insanın her zaman bir köşede, senin deyiminle, acil durum, benim deyimimle, iyi gün parası olması gerek... :)

okurken, teselii spontan gelmeye başladı :)
 
galiba benim de teselliye ihtiyacım var...ya da adı her ne ise..o rahatlatıcı hissi bulmak lazım.

hayır, öyle düşünme canım, insan her hal ve şartta tutunacak bir şey bulur, bulmalı... seni en iyi tedavi edecek doktor, yine sensin, bunu sakın unutma ki, senin bir de meleğin var, öp kokla onu, unut bütün dertlerini ve elindekilerle en mutlu olma yolunu bul, bunu başaracağına inanıyorum ben ve bu hepimiz için geçerli..
 
X