oooo baya aradan sonra, ilaç gibi gelecek o bebek inşallah... ve ilk gibi olacak..... :) bebek haberi duyunca çok mutlu oluyorum, kendim artık düşünmediğim için...
İkinci trimester, hamileliğin en rahat dönemi ama ben yine de hamileyken tavsiye etmiyorum... ben cesaret edemezdim... normalde de sürekli hareket halinde olduğun (özellikle Mekke-i mükerremede) yorucu bir ibadet umre ibadeti... uçak vs. de hesaba katarsak, normal bir insanı zorlayan sürecin, hamile bir insanı daha çok yoracağı kanaatindeyim.... gayet tabi kişiden kişiye de değişen bir durum ama hamilelik, özen isteyen, kendinden önce bebeğini düşünmen gereken bir süreç olduğu için, bence hamileyken düşünme....
istisnaları var tabi, hiç unutmam, hacca gittiğimizde, 20 li yaşlardaydım, bekardım ama bizim cesaret edip giremediğimiz yerlere, hacerül esved gibi....ki çok izdiham oluyor, yaklaşamıyorsun bile, kardeşimle bir kez sakin gibi geldi, bir deneyelim yaklaşmayı dedik, ama ne mümkün... sevap işleyeyim derken günaha girilebilecek bir ortam, hemen uzaklaştık... ama aynı otelde kaldığımız, ikinci çocuğuna 7 aylık hamile bir arkadaşı ki benim yarım kadardı, hacerül esvedin yanında görünce, içimden, Rabbim nasip etsin yeter ki, bütün engeller tek tek kalkar önünden, diye düşünmeden edememiştim...... :)
bebekle biraz zor ama, bezli ve yürümüyorken biraz daha kolay... çok yoğun umre, tavaf vs. yapamayacak, bazı namazları kabe de okunan ezan sesi kulaklarında, otelde kılacaksın ama, yine de hamilelik gibi değil.... :) hiç bir şey yapamazsan, alır bebeğini kucağına, kabe yi seyredersiniz, dünyalara bedel...
olmadı, benim gibi 3 yaşını doldurmasını bekler, iki, üç, kaç tane çocuk varsa hepsini alır gider, dönünce, yaşadığın tüm sıkıntılara rağmen, dilinde iyiki gitmişim, yüzünde hafif bir tebessüm, tekrar gideceğin günleri hayal edersin...