Allah razı olsun hepinizden inşallah. Rabbim umarim evinden memleketinden uzak da ekmeğinin derdinde olduğu için Şehitlik mertebesine ulaştırır onu çok temiz gitti duali gitti tertemiz rüyalar gördü herkes. Tek temennim yattığı yerde azabı yoktur inşallah. Hayat kısacık bi göz açıp kapama kadar mis bekliyorum azrail kapımı çalana kadar iyiki mahşer var iyi ki öteki taraf var Hamdolsun inancım var yoksa dayanılmaz olur. Burada kavusturmadi orada olacak inşallah. Şimdi biseykeri daha iyi görüyorum Rabbim çok büyük beni aylar öncesinden hazırlamış aslında işaret vermiş ölümle ilgili de kul beşer aklımızla idrak edememisiz. Vefaatindan aynı gün 1 ay önce rüyamda gördüm bütün yaşananları anlattım da inanmadik. Ah ah kaderim..
Her sıkıştığım zaman kendim den bir parça buldum burada hepiniz bir diğerinin derdini kendi derdi bilmişcesine yardım etti..
Peki her şer görünen olayın ardı Hayır mı ?Ölüm.. hele ki en sevdiğin adamın eşin olacak insanın ölümü hakkımızda Hayır olabilir mi?
Bu gün tam 33 gün geçti sevdiğim adamın sözlümün Vefaat etmesinin üstünden. Hemde bir dekilde vefaatında benim de payim var bizim için Türkiye ye geliyordu nişanımızı için... Kendi arabasi ile cok ciddi bir sekilde yaptığı kaza yüzünden belki benim yüzümden kaybettim. Belkilerin yükü cok agir.Geçer dediler, hafifler dediler hafiflemiyor. Her geçen gün daha da kara bulutlar sarıyor üstümu ruhumu. Hani küçük bir çocuğun elinden oyuncağı ni alırsın ya bütün dünyası amacı o oyuncakdır çocuğun, sonra ağlar sızlanır ve kuser herseye. size yaziyorum çünkü kendini elinden en değerli varlığı alınmış hayatını ortak bir geleceğe oturmuş bir çocuk çocukdan kat be kat daha güçsüz hissediyorum. Var mı ya bu acıyı dindirecek bişey. Dua Et diyeceksiniz ediyorum hep ettim her an ettim Rabbim belki zamanı olduğu için kabul etmedi. Şimdide ediyorum ama ne çare. Kendine bir mesgale bul diyeceksiniz oda var çalışıyorum hemde çok yoğun bir şekilde mesleğime verdim kendimi çocuklarıma verdim ama onunda faydası olmuyor . O çocukları gördüğüm zaman kendimi yok olan geleceğimi, ailemi, bizim olamayacak cocuklarimi görüyorum. Çok zor hersey çok zor. Ne yapmam lazım bilmiyorum.
Neye yanmalıyım onun gitmiş olmasına mı kendimin yanlız kimsesiz kalmasına mı? Yokluğuna uzaklığına alışkındım farklı ülkeler vardı aramızda her zorluğu rağmen ilişkimiz okadar daha iyi idi sıcak di. Bir şekilde yanımda hissediyordum ya şimdi inanamıyorum hala bi umut var içimde çıkıp gelecek umudu yok edemiyorum bir türlü. Her gün bir umutla uyanıyorum ama gelmiyor. Çok acıyor hemde çok fazla acıyor. Evet büyük konuştum fazla büyük hemde. Geçirdiği trafik kazasından sonra 10 gün hastahanede yattı o sürede hep dedim allahım bundan büyük bir acı var mı olamaz dedim onsuz yaşayamam dedim. Allah da bana al kulum sana daha büyük bi acı varmı dedin var işte al bu şekilde yaşa hani yaşayamaz din diyor. Evet yaşıyorum bedenim tüm benliği ile yaşıyor ya ruhum bir çok parçaya bölündü. Artık ağlayamıyorum bile. Ne yapmalı nasıl olmalı. Yarınlar güzel mi hiç bir umudum malesef yok...
Her sıkıştığım zaman kendim den bir parça buldum burada hepiniz bir diğerinin derdini kendi derdi bilmişcesine yardım etti..
Peki her şer görünen olayın ardı Hayır mı ?Ölüm.. hele ki en sevdiğin adamın eşin olacak insanın ölümü hakkımızda Hayır olabilir mi?
Bu gün tam 33 gün geçti sevdiğim adamın sözlümün Vefaat etmesinin üstünden. Hemde bir dekilde vefaatında benim de payim var bizim için Türkiye ye geliyordu nişanımızı için... Kendi arabasi ile cok ciddi bir sekilde yaptığı kaza yüzünden belki benim yüzümden kaybettim. Belkilerin yükü cok agir.Geçer dediler, hafifler dediler hafiflemiyor. Her geçen gün daha da kara bulutlar sarıyor üstümu ruhumu. Hani küçük bir çocuğun elinden oyuncağı ni alırsın ya bütün dünyası amacı o oyuncakdır çocuğun, sonra ağlar sızlanır ve kuser herseye. size yaziyorum çünkü kendini elinden en değerli varlığı alınmış hayatını ortak bir geleceğe oturmuş bir çocuk çocukdan kat be kat daha güçsüz hissediyorum. Var mı ya bu acıyı dindirecek bişey. Dua Et diyeceksiniz ediyorum hep ettim her an ettim Rabbim belki zamanı olduğu için kabul etmedi. Şimdide ediyorum ama ne çare. Kendine bir mesgale bul diyeceksiniz oda var çalışıyorum hemde çok yoğun bir şekilde mesleğime verdim kendimi çocuklarıma verdim ama onunda faydası olmuyor . O çocukları gördüğüm zaman kendimi yok olan geleceğimi, ailemi, bizim olamayacak cocuklarimi görüyorum. Çok zor hersey çok zor. Ne yapmam lazım bilmiyorum.
Neye yanmalıyım onun gitmiş olmasına mı kendimin yanlız kimsesiz kalmasına mı? Yokluğuna uzaklığına alışkındım farklı ülkeler vardı aramızda her zorluğu rağmen ilişkimiz okadar daha iyi idi sıcak di. Bir şekilde yanımda hissediyordum ya şimdi inanamıyorum hala bi umut var içimde çıkıp gelecek umudu yok edemiyorum bir türlü. Her gün bir umutla uyanıyorum ama gelmiyor. Çok acıyor hemde çok fazla acıyor. Evet büyük konuştum fazla büyük hemde. Geçirdiği trafik kazasından sonra 10 gün hastahanede yattı o sürede hep dedim allahım bundan büyük bir acı var mı olamaz dedim onsuz yaşayamam dedim. Allah da bana al kulum sana daha büyük bi acı varmı dedin var işte al bu şekilde yaşa hani yaşayamaz din diyor. Evet yaşıyorum bedenim tüm benliği ile yaşıyor ya ruhum bir çok parçaya bölündü. Artık ağlayamıyorum bile. Ne yapmalı nasıl olmalı. Yarınlar güzel mi hiç bir umudum malesef yok...
canım okurken bile içim acıdı, Allah sana sabır versin başın sağolsun
Ama bu hayatta tek gerçek şu ki hepimiz birgün gideceğiz Allah sıralı ölüm versin, Acın çok büyük evet ama üstesinden gelmeye bakacaksın. nasıl olur bilmiyorum ama kendini ve çocuklarını düşünmek zorundasın. bu sebeple zamanla iyileşecek yaraların, tabiki geçmeyecek ama iyi olacaksın emin ol.
Unutma ! ; Kendin ve cocukların için ayakta durmak zorundasın..
çok çok üzücü ALLAH sabır versın
sanırım evlatlarınız var ....ılacınız onlarda.....onlara dahada sıkı sıkı sarılın. her ane bılırkı evlat gulumsemesı tıbbın kesfedemedığı en etkılı ılactır......
onlar ıcın dık durmalısınız sabretmelısınız. ALLAH yardımcınız olsun
Haklısın annem yani annesi de çok kötü durumda günlerce beraber sarılıp uyuduk ağladık.. bu hayatta birbirimize Yadigar kaldık. Rabbim kimseye yaşatmasin bu acıyı. Henüz sevdiklerimiz yanımızda iken kıymetini bilmemiz gerekiyokmuş acı tecrübe ile öğrenmiş oldum. Dünya küçük sorunları büyütecek kadar büyük bir yer değilmiş..bide sevdiğiniz insanın annesini düşünün ne zordur evladını kaybettisizin içinde çok zor ama onun içinde bambaşka zordur . Rabbim ailesine ve size sabırlar versın
Kusura bakmayin canim yanlış anladınız heralde evladım yok keşke olsa idi ama yok daha evli değildik biz. Öğretmenim ben bu sebepten ötürü bir çok çocuk var etrafimda bunu yazmıştım..(
Öncelikle başsağlığı dilerimHer sıkıştığım zaman kendim den bir parça buldum burada hepiniz bir diğerinin derdini kendi derdi bilmişcesine yardım etti..
Peki her şer görünen olayın ardı Hayır mı ?Ölüm.. hele ki en sevdiğin adamın eşin olacak insanın ölümü hakkımızda Hayır olabilir mi?
Bu gün tam 33 gün geçti sevdiğim adamın sözlümün Vefaat etmesinin üstünden. Hemde bir dekilde vefaatında benim de payim var bizim için Türkiye ye geliyordu nişanımızı için... Kendi arabasi ile cok ciddi bir sekilde yaptığı kaza yüzünden belki benim yüzümden kaybettim. Belkilerin yükü cok agir.Geçer dediler, hafifler dediler hafiflemiyor. Her geçen gün daha da kara bulutlar sarıyor üstümu ruhumu. Hani küçük bir çocuğun elinden oyuncağı ni alırsın ya bütün dünyası amacı o oyuncakdır çocuğun, sonra ağlar sızlanır ve kuser herseye. size yaziyorum çünkü kendini elinden en değerli varlığı alınmış hayatını ortak bir geleceğe oturmuş bir çocuk çocukdan kat be kat daha güçsüz hissediyorum. Var mı ya bu acıyı dindirecek bişey. Dua Et diyeceksiniz ediyorum hep ettim her an ettim Rabbim belki zamanı olduğu için kabul etmedi. Şimdide ediyorum ama ne çare. Kendine bir mesgale bul diyeceksiniz oda var çalışıyorum hemde çok yoğun bir şekilde mesleğime verdim kendimi çocuklarıma verdim ama onunda faydası olmuyor . O çocukları gördüğüm zaman kendimi yok olan geleceğimi, ailemi, bizim olamayacak cocuklarimi görüyorum. Çok zor hersey çok zor. Ne yapmam lazım bilmiyorum.
Neye yanmalıyım onun gitmiş olmasına mı kendimin yanlız kimsesiz kalmasına mı? Yokluğuna uzaklığına alışkındım farklı ülkeler vardı aramızda her zorluğu rağmen ilişkimiz okadar daha iyi idi sıcak di. Bir şekilde yanımda hissediyordum ya şimdi inanamıyorum hala bi umut var içimde çıkıp gelecek umudu yok edemiyorum bir türlü. Her gün bir umutla uyanıyorum ama gelmiyor. Çok acıyor hemde çok fazla acıyor. Evet büyük konuştum fazla büyük hemde. Geçirdiği trafik kazasından sonra 10 gün hastahanede yattı o sürede hep dedim allahım bundan büyük bir acı var mı olamaz dedim onsuz yaşayamam dedim. Allah da bana al kulum sana daha büyük bi acı varmı dedin var işte al bu şekilde yaşa hani yaşayamaz din diyor. Evet yaşıyorum bedenim tüm benliği ile yaşıyor ya ruhum bir çok parçaya bölündü. Artık ağlayamıyorum bile. Ne yapmalı nasıl olmalı. Yarınlar güzel mi hiç bir umudum malesef yok...