• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Her evli kadın anne olmak zorunda mı?

Değil tabiki
Cocukları cok severim ama istemiyorum henüz psikolojik olarak hazır değilim
Dediğin gibi en samimi olmadıgım bile soruyor yokmu bişey diye
Size ne de diyemiyorsun
Artık sorunlarımız var diyorum susturmak icin alısamadım evliliğe diyorum hazır değilimi kimse anlamıyor cunku
Millet ne rahat bu konuda gerçekten şaşıyorum . Bana göre birine çocuk yap demek yatak odasına karışmak gibi geliyor çok ayıp cok hadsiz
 
Yaş ilerledikce fikirleriniz degısır bence ınsan biyolojık olarak da duygusal olarak da anne olma özlemi duyar bir gün. Sizinle aynı düşüncede olan bir yakınım vardı cocuk yapmadı gençliğinde su an 40 yasında ve tup bebek merkezlerini dolaşıyor.

Doğrudur. Fikirler sürekli aynı kalmaz. Ama insaniz. İleriyi öngörsek hatasız ve kusursuz olurduk değil mi?
 
bak su saat oldu biri uyudu biri uyumamakta direniyor. saglik problrmleri duygusal inis cikislari hepsi cok zor. ama bir annem diyorlar boynumdan bir opuyorlar kimse onlar gibi opemez kimse onlar gibi sevemez.
ay ben bir aglayim musadenizle...

Ayyy ağlamayınnnn
 
İki ameliyat geçirdim birinde ölümden döndüm. Tüp bebek denedim iki kere.
İstanbul'da gitmediğim jinekolog kalmadı. Doğal yolla 36 yaşında gebe kaldım.
Hamileliğimi öğrendim. İki hafta sonra kan pıhtı sorunu, damar tıkanıklığı hastaliklarimi öğrendim.
Neyse ilacımı, iğnelerimi kullanıyorum.
Her yerim mosmor.
Rabbime bir kere isyan etmedim.
Bugünde doktora gittim tavsiye üzerine, bebek 2 hafta önde çok iri doktor bebeği ölçmeden bu bebek gününden çok önce iri dedi.
İnanılmaz kasılmaların vardı.
Doktor kasılma muayenesi ederken sağa sola hafif vuruyor bas bas bağırdım.
Rahim boyu kısa, 40mm olması gereken uzunluk 27 mm.
Hemen acile çıkarıp iğnemi vurdurdu.
İlaçlar verdi.
Neden bunları anlattım biliyormusun, bağıra bağıra ağlamak istedim. Onu hissediyorum, görüyorum. Yaşadıklarım vs vs.
Bu çocuk işi Allah'ın emri inanın çok güzel bı düşünce içindesiniz.
Ben uğraştım ama hiç bir zaman hırs yapmadım bugünde bunları yaşayınca aklım durdu artık. Sadece Allah'ım sen emredersen olacak biliyorum dedim.
O kadar kasılmalarım vardı ki, iğneyi oldum rahmim gevşerken tuhaf ağrı gibi şeylerden bağırmak istedim. Her yerime ağrı girdi.
Sizin düşünceniz çok çok sağlıklı. Etrafı boşverin.
İnşallah hayırlısı ne zaman ise sürprizle gelsin mucizeniz.

Çok teşekkür ederim. İnşallah sağlıkla alırsınız kucağınıza bebişinizi ...
 
Ben de yıllardır tüp bebek tedavileri ile boğuşanlardanım. İlk zamanlar deli gibi istiyordum ama olmadıkça vazgeçtim, hevesim kaçtı, çocuk isteğin azaldı gibi bişey oldu. Olsa çok güzel olur ama çocuk olmazsa dünyanın sonu değil.

Kesinlikle dünyanın sonu değil. Ama bazıları öyleymiş gibi düşünüp benim de öyle olamamı istiyorlar... garip
 
Bu konuyu 3 sene önce ben açmış olabilirdim.
Ne mi değişti hayatımda, 2 süpriz bebeğim oldu.
Asla ama asla planlı bir şekilde anne olacağım demedim, hiçbir zaman öyle bir istek de duymadım.
Aksine başıma dert alamam derdim, tahtalara vururdum istemem diye.
Şimdi ise üçüncüyü istiyorum.
Zaten yandı başım psikolojisi benimkisi.
Ama tek diyeceğim, anne olmak doğurmakla olmuyor.
Zaten çoğu vicdanlı kadın, annedir.
Sokaktaki kediyi düşünen, düşen bir bebeği kaldıran, kanadı kırık kuşa yardım eden herkes koruma güdüsü ve karşılıksız sevgiyi tadıyor.
Dünyanın en güzel şeyi gibi büyük laflarım yok evet ama tek vazgeçilmezlerim oldukları gerçek.

Ya maşallah size
 
Çocukları her zaman çok sevmişimdir evliliğimin ilk anından itibaren istedim ama olmadı tüp bebekle 3. Senemde kavuştum her ne kadar çok istemiş olsamda ilk aylar çok zorlandım şimdi çok daha kolay geliyor bakımı , evlat dünyada sana hiçbir duyguyla tarif edemeyeceğim bir lutuf bunu ancak anne olduğunda anlayabilirsin ama sana bunları söylememin sebebi şu gerçekten hazır hissettiğinde ve istediğinde anne olmanı öneririm oldukça zorlayıcı bir durum ,başkaları için olmaz , kendin istemelisin çünkü hayatın artık o oluyor ...

Çok teşekkür ederim. Sizin adınıza da çok sevindim . Allah bağışlasın
 
Eşiniz aynı düşünce de değilse maalesef hak veremeyeceğim size. Çünkü baba olmayı istemesi en tabii hakkı ve siz erteledikce onun zamanından almış oluyorsunuz.
Ama eşiniz de istemiyorsa herkes size saygı duymak zorunda
 
Ben katılmıyorum son söylediğiniz cümleye çocuk olmayınca olur mu ya çocuksuz ev bomboş,sessiz,harabe gibi bana göre çocuk evin neşesi, mutluluğu en önemlisi sana anne diyen bir ses bir nefes olması bambaşka bir duygu olsa gerek

Valla 7 senemiz güle eğlene geçti ben hiç öyle hissetmedim o_O hayattan ne beklediğimize göre değişiyor sanırım. Birinin annesi olmak çok güzel bir hismiş tabiki. Ama mutlu olmanın tek yolu da değil. Daha doğrusu bence mutlu olmak için değil mutlu olduğu için çocuk yapmalı çiftler..
 
Ilk bir senw bebege karsiyim ama.sizin 3 sene olmus ve bebek beklentisi dogal ailelerin... cocuk sahibi olmak anne olmak gerçekten cok farklı bir duygu. Zaten bebegini koklamadan o hissi tam anlayamaman normal. Anac degilim diyorsun ama o bebeğin bedeninde oldugunu hissettigin anda anneeligini anlıyorsun. Bence anne olmalisin o duyguyu tatmalisin
 
Başlığa istinaden soyluyorum. Hayir her evli kadin anne olmak zorunda degil. Zaten insan bakmak istemedigi bir cocugu da yapmamali. Cunku o cocuga yazik. Ancak eger esiniz baba olmak istiyorsa cozumu nasil bulacaksiniz? Onu baba olmaktan mahrum ederek mi yoksa istemediginiz bir cocugu dunyaya getirerek mi? Keske bu konulari bastan konussa idiniz esinizle.
Onun disinda kayinvalide gibi ucuncu kisilerin bu konuda torun sevmek icin beklentileri olmasi dogal olsa da bunun kararini ciftlere birakmasi gerekir. Bu da belki sizin cocuk istememenizde bir etken olabilir.
Ancak evlilik eşittir cocuk diye bir sey yok. Sadece bunu bastan konusmamaniz kotu olmus.
 
Ayni durumdan muzdaribiz. Bende sizin gibi 3 yillik evliyim. Gecen sene bu aylarda hamileydim ve malesef uzun suremedi 16 inci haftada kaybettim. Isyan etmedim sonucta Rabbim verdi Rabbim aldi dedim tevekkul ettim. Ama insanlarin gereksiz ve anlamsizca sorulari insani cileden cikartiyor. Yok mu birseyler. Yapin. Gencsiniz. Kendimi hazir hissetmiyorum diyorum olsun yinede yapin alisirsin. Sanki bakip buyutup sorumluluklarini alacak olan kisiler onlarda bizlere kuru kuru akil veriyorlar. Kendinizi hazir hissetmiyorsaniz bence yapmamalisiniz. Sonucta butun sorumluluklarini alacak olan kisi sizsiniz.
 
cok klasik olacak belki ama olunca seviliyor bakiliyor hem de deliler gibi:) olmayan bie seyin sevgisini ve ihtiyacini hissetmemeniz cok dogal. esiniz istedigi icin bir gun gelip yapacaksiniz ve dogdugunda kimseye vermek istemeyeceksiniz babasina bile:)
 
Hayir her kadin anne olmamali bence istemeden hersekil korunmama ragmen ikinci bebegim oldu bakamiyorum asiri stres ve yalnizlik oldu hala ayni kucuk birseyde hemen bagiriyorum hic hazir degildim tek cocuk yeter diyordum suan hic cocugum olmamasini tercih ederdim cunku onlara iyi annelik yapamiyorum icimdwki sikintilari anlayan kimse yok bence hazir degilsen hic yapma cunku bebeklere yazik oluyor hic gunahi olmadigi halde hamileyken dogurunca severim gecer diyordum dogurdum degisen birsey olmadi hala benimseyemiyorum bunalimdayim galiba
 
Back