• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Her evli kadın anne olmak zorunda mı?

inşallah hemen olur ama
olmadığını fark ettiğin zaman bu şekilde düşünmeyeceksin

Bebeğim olmayacağını öğrendiğimde diyorsanız ben onu arkadaşımla konuştum. Israrla tüp bebek denemeleri yaptı. Sordum ona. Daha önce tatmadığın bir şey için nasıl bu kadar hırslı olup isteyebiliyorsun, çabalıyorsun dedim. O da olmadıkça garip bir şekilde daha da fazla istiyorsun demişti. Garip bir psikoloji
 
Geçende de eşim ilerde hamile kaldığında bebek izni alamazsın dedi (tayin olayım vardı )...Yani belli olmaz bizim iş, ama siz daha çok yeni evlisiniz bence. Eşinizle mutlusunuz evliliğin tadını çıkarıyorsunuz, kedi evladınız var mutlu huzurlu yuvanız var...

Burda da okudum kimisi çocuk için evleniyor, ben çocuk için anne olmak için evleneyim demedim hiç bir zaman hayat arkadaşı olmak için evlendim, çocuk için evlenenlerin hemen çocuk yapması gayet normal :)

Aynen öyle. Gerçekten mutluluğumun tadını çıkarıyorum. İnşallah sizin için de güzel olur her şey. Bana eşim istemiyorum dese sanırım sevinirim. Ben bazen "bak ne güzel hayallerimizi yaşarız, paramızı biriktiririz, şöyle olur böyle seyahatlere çıkarız" diye güzel hayaller kurdurmaya çalışıyorum . Hiç kandırmaya çalışma diyor :D
 
Neden cocuk sahibi olmak istemiyorsunuz? Merak ettigim icin sordum. 3 senelik evliymissiniz,istememe sebebiniz nedir ki?
Konuya gelecek olursak,kimseyi ilgilendirmez bu durum. Insanlarin soylediklerine kulak asmayın. Sinir oldugunuzla kalirsiniz. Agizlarini malesef kapatamiyoruz tabi bizim millet meraklıdır boyle lafa söze ben ne sinir harbi yaşamıştım bi ara

Ayrica evlilikte cocuk olacak diye bir kaide tabiki de yok,ama cocuk sahibi olmak icin evlenen var
Hatta bir tanıdığım cocuk dogurcam bosancam diye espri yapıyormuş. Oyle soyledi bana arkadasim
Nitekim de oyle oldu. Cocuk dogdu 3 4 sene sonra boşandı kocasindan :) adamda baskasiyla evlendi hatta geçen sene.
Her şakanın altinda gercek varmis. Boyle kadinlar var. Ne yazikki :/

Hayatımın rutinini bozmak istemiyorum. Bu beni bir ömür ilgilendirecek bi sorumluluk. Hayatımda yeni bir dönem. Ömürlük alınacak bi sorumluluk . Buna hazır değilim sadece bu. Ve rahatıma düşkün bi insanım
 
32 yaşındayım, Allah nasip ederse bebeğimi kucağıma aldığımda 33 olucam.
Ben hiçbir zaman çocukları seven bir kadın olmadım. Bebekleri ise biraz. Ama yalan yok sokaktaki hayvanlara deli oluyorum. Sanki hepsi benim evladım. :-)
evde de 2 kedim var. Bazen eşime diyorum ki "evde evcil hayvanı olmayan insanlar nasıl yaşıyor ki:KK70:" Çünkü en büyük eğlence ve stres kaynağımız onlar.
Ben geç evlendim. 1 seneyi tamamladım hamile kalmak istedim. Peki çocukları sevmeyen, ayy benim de bebeğim olsa diye hayal kurmayan bu kadın neden anne olmak istedi? Çünkü hayatıma bir neşe gelsin istedim. Kedilerimi bu kadar seviyorsam, kendi evladımı kim bilir ne kadar severdim.. Sevdiğim adamla aramızda koparılamayacak bir bağ olacaktı. Hayatım her zaman bu yaşlarımdaki gibi geçmeyecek. Yanımda bir dayanağım olsun istedim. Annemin, çocuklarını herkesin üstüne koymasından pay biçtim.
Karar sizin kararınız, tek dileğim bundan hiçbir zaman pişman olmamanız. (örnek: sebi bebi)
 
Her kadın anne olmak zorunda değil bana göre ama toplumun bakış açısı farklı, benimde bir oğlum var. Çok büyük sorumluluk, fedakarlık üstelik bende kendimi hazır hissetmediğim bir dönemde anne oldum. Yalnızdım, maddi anlamda zorluğa düştük, sonuçta ben çalışamayınca.

Bende çikolata kisti vardı 4 aylık evliyken öğrenmiştim. Direkt çocuktan girdiler 'olmayabilir ya da doğal yollardan olmayabilir' 6 ay ilaç kullanarak ertelemiş oldum ama nereye kadar? Hep olumsuzluklardan bahsedince doktor eşimde korktu. Her şeyi boş verdi. Olmayacak diye baktığı için sonuç ben ilacı bırakır bırakmaz hamile kaldım.

Oğlum şuan 22 aylık, iyi ki var ama çok zor günlerdi maddi, manevi. Oğlum zor bir bebekti, evliliğim de ilk 3 yılım sorunla, sıkıntıyla geçtiği için hiç bir şey anlamadım diyebilirim.

Demem o ki, hazır olmak çok önemli, eğer hayattan farklı beklentileriniz varsa hiç bulaşmayın, daha da zor bir hal alıyor hayatınız çünkü.. Ben hiç çocuk düşünmüyor değildim ama en azından 2-3 sene düşünmüyordum eşimde hem fikirdi. Hem düğün için çektiğimiz krediler biter hem bu süreçte evliliğin keyfini çıkarırız demiştik kısmet işte ;)
 
Son düzenleme:
Çocuk istemeseydim evlenmezdim:işsiz:

Bir şey soracağım gerçekten merak ettiğim için soruyorum ve yanlış anlamınızı da istemiyorum, sizin gibi düşüncede olanları çok duyuyorum yani çocuk istemeseydim evlenmezdim diyenleri, evliliğinizi çocuk için mi yaptınız ? Yani çocuk istiyorum anne olmak istiyorum düşüncesi ile mi?

Eleştiri değil sadece anlamak istiyorum...
 
Aynen öyle. Gerçekten mutluluğumun tadını çıkarıyorum. İnşallah sizin için de güzel olur her şey. Bana eşim istemiyorum dese sanırım sevinirim. Ben bazen "bak ne güzel hayallerimizi yaşarız, paramızı biriktiririz, şöyle olur böyle seyahatlere çıkarız" diye güzel hayaller kurdurmaya çalışıyorum . Hiç kandırmaya çalışma diyor :KK70:

Ben evlenene kadar hep çalıştım, hayatımda ilk gittiğim tatil balayı için gittiğimiz İzmir di :) Hiç gezmedim tozmadım hep uğraştım ve istedim ki eşimle gezeyim tozayım...Belki gençliğimde gezseydim tadını alsaydım paramı harcasaydım hemen çocuk isterdim...Eşim de öyle, erkek arkadaşları hep evlenmiş tek sap bekar eşim kalmış, çok istiyordu gezmeyi tozmayı...

Ve biz evlendikten sonra da kariyer anlamında ikimizin de çok yoğun olduğu dönemlere rastladı gene istediğimiz gibi gezip tozamadık. 6. yılımızda ilk kez 10 günlük bir tatile çıkabildik beraber:) Biraz beraberliğimizin tadını çıkarmak istiyoruz.

Benim hiç bir zaman akşam 5 te eve gelen eşim olmadı, ben de eşim de eve girme saatimiz 19 ila geceyarısını geçti, toplantılar eğitimler seminerler...Bazı haftasonları bile birbirimizi göremiyoruz...Dolayasıyla bu kadar yoğunlukta ay sıkıldık doyduk hadi çocuk yapalım diyemedik...Şu an çok sorumluluk dolu olan hayatıma ekstra bir sorumluluk katmaya çok da hevesli değilim açıkçası...Zamanla oturursa düşünüyorum zaten ama şimdi benim için çok büyük yorgunluk ve eziyet olur farkındayım. Kaza eseri olursa tabi ki hayır demem, ama bakalım kısmet...
 
32 yaşındayım, Allah nasip ederse bebeğimi kucağıma aldığımda 33 olucam.
Ben hiçbir zaman çocukları seven bir kadın olmadım. Bebekleri ise biraz. Ama yalan yok sokaktaki hayvanlara deli oluyorum. Sanki hepsi benim evladım. :-)
evde de 2 kedim var. Bazen eşime diyorum ki "evde evcil hayvanı olmayan insanlar nasıl yaşıyor ki:KK70:" Çünkü en büyük eğlence ve stres kaynağımız onlar.
Ben geç evlendim. 1 seneyi tamamladım hamile kalmak istedim. Peki çocukları sevmeyen, ayy benim de bebeğim olsa diye hayal kurmayan bu kadın neden anne olmak istedi? Çünkü hayatıma bir neşe gelsin istedim. Kedilerimi bu kadar seviyorsam, kendi evladımı kim bilir ne kadar severdim.. Sevdiğim adamla aramızda koparılamayacak bir bağ olacaktı. Hayatım her zaman bu yaşlarımdaki gibi geçmeyecek. Yanımda bir dayanağım olsun istedim. Annemin, çocuklarını herkesin üstüne koymasından pay biçtim.
Karar sizin kararınız, tek dileğim bundan hiçbir zaman pişman olmamanız. (örnek: sebi bebi)

Sebi bebi blogger değil mi ? Bebek yapıp pişman mı olmuş anlayamadım...
 
Cocuk bakacak yeterliliğe isteğe sahip olmayanlar zaten doğurmasın el bir söyler iki söyler çocuk diye cocuk olunca iki kucagına al desen burun kıvırırlar bende 5 aylık evliyim millet cocuk soruyor dr git falan inan gitsem dahi söylemiyorum çünkü bu keZde dr ne dedi diye soracaklar en son kv patladım üvey görümcem soruyor beni her görmesinde cocuk varmı diye ben ona soruyormuyum hiç çocuklarıyla arası nasıl geliniyle kavga etmiş bariştimi vs biz sorsak söylemez bile biz kimseye karısmıyoruz ama bize karısan karısana dedim dedi herkes soruyor kızı da telefonda soruyormuş sormasınmı dedi sormasın dedim eşime dedim böyle böyle herkes cocuk soruyor dediki onlar mı bakacakmış Ben en morala motivasyana ihtiyac duyduğum sırada birde bu milletin işine gücüne karışmaktan zevk alan asla bitmeyecek olan gereksizler uğrasıyorum Allahtan eşim destek oluyorda hiç aldırıs etmiyorum etmemeye calışıyorum daha doğrusu işte tüm bunlar mahalle baskısı anne olmak istemesen dahi illa doğuracaksın illa ana olacaksın ya bu çocuğun bakımı var eğitimi var ama bir doğursan yetmez ikinci ne zaman ikinci olur sünneti ne zaman sünneti geçer cocuk büyür ne zaman evlenecek vs hazır cvp olmadıkça bunlardan kaçiş yok maalesef
 
Sebi bebi blogger değil mi ? Bebek yapıp pişman mı olmuş anlayamadım...
evet canım makyaj bloggerı. yok aslında tam tersi. 40 yaşında anne olmak istiyor. Çok şükür şuanda anne oldu ama tüp bebek vs çok uğraştı. Hatta evli olduğu halde çocuk istemiyor diye biliyorum. Yani sonradan aşkı bulma vs durumu değil. Sadece bebek özlemi sonradan geliyor.
 
evet canım makyaj bloggerı. yok aslında tam tersi. 40 yaşında anne olmak istiyor. Çok şükür şuanda anne oldu ama tüp bebek vs çok uğraştı. Hatta evli olduğu halde çocuk istemiyor diye biliyorum. Yani sonradan aşkı bulma vs durumu değil. Sadece bebek özlemi sonradan geliyor.

Eskiden takip ederdim kendisini ama uzun zamandır etmiyorum bu durumdan da haberim yoktu. Teşekkürler...
 
32 yaşındayım, Allah nasip ederse bebeğimi kucağıma aldığımda 33 olucam.
Ben hiçbir zaman çocukları seven bir kadın olmadım. Bebekleri ise biraz. Ama yalan yok sokaktaki hayvanlara deli oluyorum. Sanki hepsi benim evladım. :-)
evde de 2 kedim var. Bazen eşime diyorum ki "evde evcil hayvanı olmayan insanlar nasıl yaşıyor ki:KK70:" Çünkü en büyük eğlence ve stres kaynağımız onlar.
Ben geç evlendim. 1 seneyi tamamladım hamile kalmak istedim. Peki çocukları sevmeyen, ayy benim de bebeğim olsa diye hayal kurmayan bu kadın neden anne olmak istedi? Çünkü hayatıma bir neşe gelsin istedim. Kedilerimi bu kadar seviyorsam, kendi evladımı kim bilir ne kadar severdim.. Sevdiğim adamla aramızda koparılamayacak bir bağ olacaktı. Hayatım her zaman bu yaşlarımdaki gibi geçmeyecek. Yanımda bir dayanağım olsun istedim. Annemin, çocuklarını herkesin üstüne koymasından pay biçtim.
Karar sizin kararınız, tek dileğim bundan hiçbir zaman pişman olmamanız. (örnek: sebi bebi)

Sağlıkla gelsin minnoşunuz. Teşekkür ederim bu güzel cevap için
 
Cocuk bakacak yeterliliğe isteğe sahip olmayanlar zaten doğurmasın el bir söyler iki söyler çocuk diye cocuk olunca iki kucagına al desen burun kıvırırlar bende 5 aylık evliyim millet cocuk soruyor dr git falan inan gitsem dahi söylemiyorum çünkü bu keZde dr ne dedi diye soracaklar en son kv patladım üvey görümcem soruyor beni her görmesinde cocuk varmı diye ben ona soruyormuyum hiç çocuklarıyla arası nasıl geliniyle kavga etmiş bariştimi vs biz sorsak söylemez bile biz kimseye karısmıyoruz ama bize karısan karısana dedim dedi herkes soruyor kızı da telefonda soruyormuş sormasınmı dedi sormasın dedim eşime dedim böyle böyle herkes cocuk soruyor dediki onlar mı bakacakmış Ben en morala motivasyana ihtiyac duyduğum sırada birde bu milletin işine gücüne karışmaktan zevk alan asla bitmeyecek olan gereksizler uğrasıyorum Allahtan eşim destek oluyorda hiç aldırıs etmiyorum etmemeye calışıyorum daha doğrusu işte tüm bunlar mahalle baskısı anne olmak istemesen dahi illa doğuracaksın illa ana olacaksın ya bu çocuğun bakımı var eğitimi var ama bir doğursan yetmez ikinci ne zaman ikinci olur sünneti ne zaman sünneti geçer cocuk büyür ne zaman evlenecek vs hazır cvp olmadıkça bunlardan kaçiş yok maalesef

Aynen öyle. Ben de birkaç kişiyi payladım. Artık sesleri çıkmıyor :D
 
Ben evlenene kadar hep çalıştım, hayatımda ilk gittiğim tatil balayı için gittiğimiz İzmir di :) Hiç gezmedim tozmadım hep uğraştım ve istedim ki eşimle gezeyim tozayım...Belki gençliğimde gezseydim tadını alsaydım paramı harcasaydım hemen çocuk isterdim...Eşim de öyle, erkek arkadaşları hep evlenmiş tek sap bekar eşim kalmış, çok istiyordu gezmeyi tozmayı...

Ve biz evlendikten sonra da kariyer anlamında ikimizin de çok yoğun olduğu dönemlere rastladı gene istediğimiz gibi gezip tozamadık. 6. yılımızda ilk kez 10 günlük bir tatile çıkabildik beraber:) Biraz beraberliğimizin tadını çıkarmak istiyoruz.

Benim hiç bir zaman akşam 5 te eve gelen eşim olmadı, ben de eşim de eve girme saatimiz 19 ila geceyarısını geçti, toplantılar eğitimler seminerler...Bazı haftasonları bile birbirimizi göremiyoruz...Dolayasıyla bu kadar yoğunlukta ay sıkıldık doyduk hadi çocuk yapalım diyemedik...Şu an çok sorumluluk dolu olan hayatıma ekstra bir sorumluluk katmaya çok da hevesli değilim açıkçası...Zamanla oturursa düşünüyorum zaten ama şimdi benim için çok büyük yorgunluk ve eziyet olur farkındayım. Kaza eseri olursa tabi ki hayır demem, ama bakalım kısmet...

Kısmet. İnşallah tam istediğiniz zaman olur <3
 
Her kadın anne olmak zorunda değil bana göre ama toplumun bakış açısı farklı, benimde bir oğlum var. Çok büyük sorumluluk, fedakarlık üstelik bende kendimi hazır hissetmediğim bir dönemde anne oldum. Yalnızdım, maddi anlamda zorluğa düştük, sonuçta ben çalışamayınca.

Bende çikolata kisti vardı 4 aylık evliyken öğrenmiştim. Direkt çocuktan girdiler 'olmayabilir ya da doğal yollardan olmayabilir' 6 ay ilaç kullanarak ertelemiş oldum ama nereye kadar? Hep olumsuzluklardan bahsedince doktor eşimde korktu. Her şeyi boş verdi. Olmayacak diye baktığı için sonuç ben ilacı bırakır bırakmaz hamile kaldım.

Oğlum şuan 22 aylık, iyi ki var ama çok zor günlerdi maddi, manevi. Oğlum zor bir bebekti, evliliğim de ilk 3 yılım sorunla, sıkıntıyla geçtiği için hiç bir şey anlamadım diyebilirim.

Demem o ki, hazır olmak çok önemli, eğer hayattan farklı beklentileriniz varsa hiç bulaşmayın, daha da zor bir hal alıyor hayatınız çünkü.. Ben hiç çocuk düşünmüyor değildim ama en azından 2-3 sene düşünmüyordum eşimde hem fikirdi. Hem düğün için çektiğimiz krediler biter hem bu süreçte evliliğin keyfini çıkarırız demiştik kısmet işte :KK66:

Kısmet gerçekten. Olsun erkenden nasip olmuş... maddiyat hiçbir zaman toparlanmıyor zaten fazlaca bi gelir yoksa. Delik kovayı dolduruyoruz biz de 3 yıldır
 
Merhaba arkadaşlarım. 30 yaşındayım ve 3 yıllık evliyim. Gel gelelim ki başta eşimin ailesi sürekli bebek beklentisi içindeler(olağan olarak).

Ben eşimle çok şükür çok mutluyum. Hiçbir sıkıntımız yok.

Şunu düşünüyorum ki her kadın anaç ve anne olmak için yaratılmamış zannımca. Çocukları severim onla ilgili bir sıkıntım yok. Ama evliliğim süresi boyunca hiçbir zaman bir çocuğa "benim de olsa" diyerek, içimden geçirerek bakmadım. Etrafımdaki insanlar çocuğum olmayacak diye benden çok korkuyorlar. Ki ben tüp bebek merkezinde çalışıyorum. Her gün gözümün önünden onlarca kadın geçip gidiyor. Onların acı ve meşakkat dolu tüp bebek serüvenlerine şahit oluyorum. Ama bana sorduklarında "ya senin de olmazsa 30 yaşındasın" diye. "Olursa olur. Olmazsa eyvallah" deyip geçiyorum . O zaman da garipseniyorum diğerleri tarafından.

İşin özü, eşim de kabul etse kimseyi takmayıp hiçbir zaman çocuk sahibi olmasam ah demem gibi geliyor bana.

3 yıldır çeşitli sebeplerle bebek işini erteliyoruz ve bu benim işime geliyor.

Siz be dersiniz hanımlar? Bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
Kesinlikle değil!Bu bir seçim,çocuk istemiyor olmanız da anlaşılabilir birşey.Ben hep herkesin çocuk sahibi olmak zorunda olmadığını savundum ama kendim için anne olabilmeyi çok isterdim hem de çok..
 
Cocuk oldugunda eski gunleriniz asla geri gelmiyor. Hamilelik surecinde kilo almalar vucut hormonlar delirmis durumda oluyor. Bebek dogunca o cok zor surec basliyor. Buyuk bir sorumluluk ve ister istemez esten uzaklasma. Her an bir kaygi ya cocuga bisey olduysa, kreste bir kaza olduysa, serviste sıkıntı yasadiysa vs vs tonla seyler. Es hamilelikten itibaren uzaklasiyor. Sizi kadin degil de anne olarak goruyor. Cocugunun olmasi ne kadar iyiyse o kadar da zor.
Benim de bir kizim var. Cok seviyorum ama bilin ki cocuk olunca hersey degisecek. Kizim iyi ki var ama bir evlat sahibi olmasaydim hic dusunmez pisman olmazdim.
 
Kısmet gerçekten. Olsun erkenden nasip olmuş... maddiyat hiçbir zaman toparlanmıyor zaten fazlaca bi gelir yoksa. Delik kovayı dolduruyoruz biz de 3 yıldır


O değil de asgari ücrete geçinebilen insanlar var hala, burada önemli olan beklentiler. Tatil, sinema, dışarı da yemek, kahvaltı aramayan, gezse de olur, gezmese de tarzında bir insan daha çabuk adapte oluyor gözlemlediğim. Ben aklımda olmayan bir unvanı bir anda alınca çok bocaladım. Kuzenim yeni evli şuan daha 6 ay olmuştur ona baktıkça burnumun direği sızlıyor bazen, şöyle 2 kadeh bir şeyler içmeye gidelim desek gidemeyiz, sinemaya gitsek desek onu da yapamayız:KK14:

Tek baş başa tatilimiz balayı idi sonra tatile gidemedik. Şimdi de imkanlarımız arttı ama bu seferde benim içimden gelmiyor sanki hiç bir şey. :işsiz:
 
Kesinlikle değil!Bu bir seçim,çocuk istemiyor olmanız da anlaşılabilir birşey.Ben hep herkesin çocuk sahibi olmak zorunda olmadığını savundum ama kendim için anne olabilmeyi çok isterdim hem de çok..

Allah nasip eder inşallah. Sahip olmanızda bi sorun mu var?
 
Cocuk oldugunda eski gunleriniz asla geri gelmiyor. Hamilelik surecinde kilo almalar vucut hormonlar delirmis durumda oluyor. Bebek dogunca o cok zor surec basliyor. Buyuk bir sorumluluk ve ister istemez esten uzaklasma. Her an bir kaygi ya cocuga bisey olduysa, kreste bir kaza olduysa, serviste sıkıntı yasadiysa vs vs tonla seyler. Es hamilelikten itibaren uzaklasiyor. Sizi kadin degil de anne olarak goruyor. Cocugunun olmasi ne kadar iyiyse o kadar da zor.
Benim de bir kizim var. Cok seviyorum ama bilin ki cocuk olunca hersey degisecek. Kizim iyi ki var ama bir evlat sahibi olmasaydim hic dusunmez pisman olmazdim.

Aynen . Eşlerin birbirlerinden uzaklaştıklarını çok duydum çok okudum... bu da korkutucu
 
Back