Hem zayıflar hem de geyik yaparızzz :))



hepimiz mutlu olalım inşallah.biraz gayretli ol ama canım.bu bir süreç geçecek ,en az zararla atlatmak önemli.herşey olacağına varır.su akar yolunu bulur.
biyerde okumuştum.annalerle paylaşılan dertler azalmaz artar diye.onlar bizim için bizden fazla endişelndikleri için iyice geriliyoruz.annelik şefkati bazı kadınlarda mantığa galip gelebiliyor.
işi bırakmak mı ??? dün düşünmeden söylenmiş bir söz olmalı.bu neyi düzeltecek?sen kendi ayaklarının üstünde iken eşin böyle yapıyorsa bırakırsan kime güvenebilirsin??para herşey değil ama onsuz da olmuyor.çalışan kadının işi bırakıp da başkasından para istemesicok zor birsey.
bir sağlık problrmin yoksa cok güzel ama şu yeme işini boşlama.biliyorsuncanım malum kötü hastalıklar insanın direnci düşünce ortaya cıkıyor.herşeyden önemlisi oğlun için güçlü olmalısın:))))
 
Günaydın Kızlar

"her insanın beyni aptaldır sen ne dersen ona inanır beynin "

bugün beynimizi kandıralım,güzel şeyler düşünelim ,o da mutluluk hormonu salgılasın,ne dersiniz.?????
denemeye değer
 

Canim bak dogru duzgun yemiyorsun. dogru duzgun uyumuyorsun. Bi kere bu boyle olmaz. Sonra degiscez kulahlari

Aileni dert etme canım ya onlarla olan munakasaniz unutulup gider. ailenle mantiksal acidan uyusmazliklar olacaktir. Normal. kusak farki yapcak bisey yok ama umarim esinle aran duzelir. Yoksa sen baya hirpalanacaksin. Bir gun cocugun ve annen evde degilken bi konus bakalim esinle? Bi sor bakalim ne istiyormus senden?
 

Ya ben cesaret edemiyorum ailemle yaşayıp çalışıp tek başıma çocuk büyütmeye
Tüm mesele bu...
Kimseyle de paylaşamıyorum. En yakınımda ailem var. Dediğin gibi aynen , onlarla paylaşınca artıyor. Onlar benden daha endişeli oluyor. Dünkü yaşadığımız olay da aynen öyleydi.
Eşim annem için mail atmış. Onu anlatmıştım (anlatmaz olaydım) ona canı sıkılmış annemin de.
Ya oğlum arkamdan ağlıyor işe giderken, ona doyamıyorum akşam gelince de böyle bitkin oluyorum. Eee ailemle de yaşayınca kesin yine annemin endişeleri yüzünden psikopat olucam onlarla da beraber yaşamayı göze alamıyorum.
O yüzden demiştim evde oturacam diye.. Bir anlık işte ...
Bir de uzmanlar çocuğun 3 yaşına kadar annesinin büyütmesi gerektiğini söylüyor
Annem çok titiz davranıyor çocuğa kız gibi büyüyecek, çocuk cesareti yok parkta felan oynarken... Ben olsam gözünü açarım onun... Ben müdahele edince de annem bana itiraz ediyor çocuğun önünde. Bu şekilde de çocuğumu yetiştirmek de istemiyorum !

Bilmiyorum çıkmazdayım şuanda
Ama bir aile terapistine gitmeyi düşünüyorum, hem çocuğum için hem de fikir almak için...
 

Baksanıza daha birkaç gün önce umrumda değil, güçlüyüm derken ne hale geldim.
Bir maili beni mahvetti. Annemin de canını sıktı. Yeter artık gururum paspas oldu diyor annem de..
Ben bu adamı evden atasım geliyor böyle olunca !
Benim aileme istediğini söyleyebiliyor ama onun ailesi %100 hatalı bir durumda kendi bile kabul ettiği bir saygısızlıklarında asla laf söyletmiyor !

Ben haftalardır sırtım ağrıyor diyorum, hadi doktora gidelim bile demiyor eşim. En sonunda bugün sabah giderken haberi oldu. Şaşırıyor tavır yapıyor. Bu adamın bana sevgisi kalmamış !
Belki bir öğle arası oturup konuşabiliriz ama ee benim de sevgim kalmadı, neyi kurtarmaya çalışıp da devam edeceğim onu bilmiyorum...
Neyi konuşacağımı bile bilmiyorum artık.

Aslında annemlerin de moralleri bozuk. Bilmiyorum tamamen ayrılsak adı konsa nasıl olur. Zaten bu şehirde de duracağımı sanmıyorum öyle birşey olduğunda. Kızlar hiç olmadı giderim herhangi bir şehire işimi kurarım. Açarım fatoş gibi bir pastane...
Yani herşeye de karamsar bakmayayım değil mi ?
Bugünlerde karamsarlaştım iyice kopmaya başladık eşimle de...
 
hayat bu herşey uzmanların önerdiği gibi olamıyor. herşeyi kontrol edemiyorsun .bazen şartlar müsait olmuyor bazen kişiler.
en iyisi bir uzmanla konuşmak dediin gibi canım hakkında hayırlsı olsun.
 
şu an moralin bozuk ve herşeyi en kötü ihtimaliyle düşünüyorsun.
annenin yetistirdiği cocuk ne kadar kötü olabilir ki???sonuçta seni de o yetiştirdi:) kendine güvenin tam gözüküyor buradan bakınca:) hem her halukarda bakıcıdan iyidir zaten.
 
hayat bu herşey uzmanların önerdiği gibi olamıyor. herşeyi kontrol edemiyorsun .bazen şartlar müsait olmuyor bazen kişiler.
en iyisi bir uzmanla konuşmak dediin gibi canım hakkında hayırlsı olsun.

Uzmanlara kalsa bayan çalışmamalı !
Biryerde haklılar da yani bayan hem okuyup hem de evde mi oturacak ?
Sen gir dereceyle üniversiteye senelerce çalış didin kazan, binbir zahmetle ve masrafla oku , evde otur...
Garip ya !
Hayat çelişkilerle dolu !
 

Tabi canım. Şimdi yani annemin yaptığı fedakarlığı hiçkimse yapmaz. Şimdi yiğidi öldür hakkını yeme demişler.
O da çok sıkıntı çekti evini yurdunu bıraktı..
Sadece 1 ay baktı bakıcı çocuğa, çocuğun birsürü sıkıntısı çıktı. 2-3 kere düşürdü çocuğu...
Kıyaslanmaz zaten...
İşte bazı fikir ayrılıkları çıkıyor. Bir de tahammülüm de azaldı bugünlerde
Sağol canım. İnşallah güvenimi kaybetmem !
 

Doktora gitmene çok sevindim.Bize sonuçlarını söylemeyi unutma canım.
Benim yerime de vereydin fena olmazdı hani




Ailen ve eşin,üstüne çocuğunu yetiştirme konusunda ki endişelerin çok yıprattı seni.
Direk boşanmak değilde biraz birbirinize zaman verseniz.Ayrı kalıp kafalarınızı dinleyip olumlu olumsuz tarafları düşünseniz olmaz mı?
Belki kurtarılabilir be esencim düşünüpte daha da soğutma kendini eşinden.
Ne heveslerle kuruluyo bi yuva,böyle bitmemeli.
Aranızda konuşulmamış,içinizde kalan o kadar çok şey var ki günden güne yabanılaşıyosunuz birbirinize.
Belki aile terapisti ya da sizin için değerli bi aile büyüğü yardımcı olabilir.
 
Selam şekerler.Geriye dönmeden pat diye daldım sayfaya:)
Şimdi okurum öncesini.Güzel geçsin gününüz
 

Sen de git ama doktora canım.
Bak ben erteleye erteleye sonunda gittim...
İhmal etme..

Evet canım haklısın. Bitse de böyle bitmemeli belki de... Kabul ederse ki sanmıyorum kabul edeceğini aile terapistine gitmek iyi olurdu. Ama çok sinirliyim ona karşı.
Benim ailem aslında bana çok destek oldu. Onların yaptığı fedakarlığı kimse yapmaz !
Ama kıymet bilinmedi o ayrı konu. Ailem biz herşeye varız diyorlar. Beni hep iyi yönde yönlendirmeye çalıştılar onlara iyi davranmadığı halde eşim. Bizimkiler çok geniş bakabiliyor duruma. Hala da öyle...
Ben onlar kadar rahat olamıyorum çünkü ben eşime sinirli olduğum için içimde biriktiği için birçok şey.

Ayy ne çok yazıyorum ben, biri beni durdursun
 
Merhaba kızlar,
Uzun zamandır yazamadım.Arada geldim yazılanları okudum ve gittim.Nedendir bilmem üzerimde antisosyallik var canım ne yazmak ne konuşmak istiyor.
Ama esencim yazdıklarını okuyunca dayanamadım seni neşeli mutlu biri olarak tanıdım ve bu yaşadıklarını görünce çok üzüldüm.Bu mübarek günlerde inşallah herşey yoluna girer hakkında hayırlısı olsun.Yanlız bir tavsiyem olacak bana bu konuda katılmaya bilirsiniz ancak eşiniz ailenizle ilgili kötü bir yorum yaptığında ailenizi sonuna kadar savunun ancak bunları kesinlikle aileniz ile paylaşmayın çünkü ileride siz barışırsınız ama aileniz onun söylediklerini hiç bir zaman unutmaz ve buda hep aranızda engele ve soğukluğa neden olur.Ama dersenki ben yaktım bütün gemileri artık dönüşü yok o zaman paylaş tabiiki.Aynı şekilde ailenizde eşinizi olumsuz eleştiriyorsa ve haklılar ise eşinize bunu güzel bir dille ve kendi görüşünüz gibi söylemelisiniz.

Bu şekilde her iki tarafta kırılmadan devam eder.En azından sadece kendi problemleriniz ile cebelleşirsiniz.İçimemi atayım dersen atma güvendiğin bir dostuna anlat yada burada yaz ne bileyim paylaş bir şekilde.Düşünsene senin için kayınvaliden kötü bir söz söylese sen unutabilirmisin yada birşey yokmuş gibi davranabilirmisin işte aman uzattımda uzattım sanırım patlama yaşadım sus sus nereye kadar
 
Hoşgeldin. Teşekkür ederiz. Senin de güzel geçsin inşallah.
Nasılsın?

Hoş buldum diyeceğim ama senin canını sıkmışlar
Arada kalmak çok kötü kaç parçaya bölünüyorsun.
Oğlun için yapabileceğin en güzel şey yaşıtlarınla
vakit geçirebileceği bir ortama göndermek.
Dediğin gibi annelerin hakkı ödenmez elbet en güzel
onlar bakar ama çocuğun sosyalleşmeye ihtiyacı var.
Kafanı topla senin kararın ne olursa olsun arkanda
olacaklardır zaten.Söylenmelerini takma hepimizin
annesi öyle değil mi:)
 

Merhaba canım,
Evet seni gördüm burda olduğunu :)
Ben duramam konuşmadan anlatmadan aslında yapım öyle... Ama güvendiğim yakın hissettiğim kişilere anlatırım, öyle birkaç arkadaşım var arada konuşuruz. Bir de buradaki arkadaşları yakın buldum kendime ki böyle döktürüyorum :)
Hiç adetim değil aslında hele böyle yazmak...
Genelde kendi içimde çözmeye çalışırım sorunları, evlendiğim ilk yıllarda hep öyle yapmaya çalıştım ama son noktada ki annem de bizimle yaşadığı için kendi de görüyor bazı şeyleri paylaşmak durumunda kaldım.
Bir de onlar beni olumlu etkiledi biliyormusunuz. Yani bu kadar sürdürdüysem bu evliliği biraz da onlar yüzünden...
Yani hani olumlu bak anlamında telkinde bulundular veya annem olunca eşim bana bağıramadı vs...
Çünkü genelde kavgalarımız annem yokken oluyordu...

İşte aile unutmaz doğru diyorsun, dün de zaten ona üzüldüm. Dedim keşke anlatmasaydım size maili. Böyle moral bozulmadı herkesin...
Ben de artık dayanamıyorum , içime at at nereye kadar.
Bir de olay biraz bizden çıktı gibi. Şöyle ki; yani ben artık dayanamıyorum olayına getirip ailemle paylaştım.
Ama şunu söyleyeyim size; eğer onun ailesinden herhangi biri işin içine girerse biz işte o zaman geri dönüşü olmayan bir yola gireriz !
Onlara zaten anlattığını ve sürekli akıl aldığını da düşünüyorum. Zaten onlar ondan o kadar rahatlar ve eşime baskı yapmıyolar. Artık nasıl olsa aramız bozuk ya neyine baskı yapacaklar !
Arkadaşlar aslında bizim sadece kendi aramızda yok sorun, onun ailesi daha büyük bir problem bizim için.
Şuanda görüşmüyorum onlarla.. Görüşsem eminim çok sorunlar çıkar...
Allahım napacam bilmiyorum !
Ailesini sevmiyorum ben, böyle görüşmeme nereye kadar olacak ?
Veya ben eşime ve ailesine ne kadar katlanabilecem bu şekilde ?
 

Ya işte annemlerle paylaşsan bir dert paylaşmasan bir dert.
Paylaştığımda da moralleri bozuluyor.
Oğlumu yarım gün kreşe vermeyi düşünüyorum işte. Ama yine annem olacak !
Çocuk sevgiyle büyümeli. Ben o şartlar altında ancak çalışabilirim.
Söylenmesi de artık kadın da doldu taştı.
Ben diyorum başka bir anne olsaydı şimdiye saçını başını yolmuştu damadının !
Çünkü annemin önünde de bana bağırabiliyor eşim. Kaç anne dayanır buna. Ben şahsen annem kadar sabırlı olamazdım.
 

Sinirlenince insan nerede, kim var gözü görmüyor.
Kendini kontrol etmesini öğrenmesi lazım ama zor.
Annen olsun yanında tabi ama böyle yaparsan annene de
dinlenme kendine vakit ayırma zamanı tanırsın.
İşi bırakmayı kesinlikle çıkar aklından zaten zor zamanları
atlatmışsın.Bundan sonrası çok daha kolay biraz sabır.
Direk ailenle yaşama konusuna gelince bence de zor
tarafları olabilir.O yüzden yakınlarında olmalılar ama kendi
düzeninde sana ait olmalı.
 

Ayrı bir ev bile ayarlayabiliriz aslında, ona bile zor yanaşıyor eşim.
Biz çok alternatifler düşünüyoruz ama ...
Amaç üzüm yemek değil de bağcıyı dövmek sanırım..
Ama eğer ayrılırsam ailemle yaşamak durumundayım. Ben onlara muhtacım. Çocuğuma bakacaklar, ben çalışacam...
Çocuk da çok mutlu oluyorlar onlarla. Ve de zaten bir baba rolü olmalı muhakkak ki o da dedesi olacak mecburen
Allahım neler düşünüyorum ...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…