Hayvanseverler Lütfen Buraya - Soru ve Sorunlarını Paylaşın

hayvanları bende çooook seviyorum. bizdede şu an 2 kaplumbağa ve 2 tane tavşan var. kaplumbağalar tangır ile tungur, tavşanlar ise ponpon ile duman. onları ailece çok seviyoruz. mümkün olduğu kadar kızıma da hayvan sevgisini aşılamaya çalışıyorum. ve şuna bende inanıyorum hayvanlar insanların en iyi dostlarıdır. ayrıca hayvan sevmeyen bence insanlarıda sevemez. bunula ilgilide bi şey anlatmak istiyorum. benim bir komşum var. ilginç bir insan. bizim buralarda çok fazla kırlangıç var. en üst katta oturanların balkonlarına yuva yapıyolar. bizim evin balkonlarındada var yuvalar. yavrularda yumurtadan çıktı.çok şekerler. kızımla gözlemliyoruz. hatta çepeçevre bütün evinüst köşelerinde birer yuva var. ama karşı komşum bütün yuvaları kırıp koparmış. gelipte yuva yapamasınlar diyede pencerelerine poşet bağlamış ki poşet hışırdadıkça kırlangıçlr korkup gelemsin diye. neymiş camları kirletiyolarmış. olsun. o kadar güzeller ki. ama komşumu bu davranışından dolayı çok kınadım. nasıl kıydında o yuvaları bozabildin hayret bir şey. işte böle. hayvanları sevmeyen ve onlara zarar verenleri kınıyorum....
 
O BENİM CANIM.MALTA TERRİERİ 1 NUMARA KÜÇÜÇÜK BİR KÖPEĞİM VAR.9 SENEDİR KOLUMDA UYUYOR.ONU O KADAR ÇOK SEVİYORUM Kİ. YOK BÖYLER BİR SEVGİ.OĞLUM BAZEN KISKANIYOR KÖPEK KADAR SEVİLMİYORUZ DİYE. süprizzzzz
 
bi sürü kedim
5 tane akvaryumum
1 ttane kaplumbağam
1 tane pitbullum
var
ama kedilerimebakamaz oldum hepsini verdim suan sokakta 7-8 kediye bakıyorum
köpeğim bahcede zaten
balıklarada abim bakıyo
cünkü cok değerli balıklar ben pek anlamam
pitbullum da sevgilmindi bende kaldı bahcede seviyorum onu korksamda
kaplusumun adıda osman
 
ben çoook seviyorum hayvanları evim bahçeli olsa keşke ama malesef sadece kuşum var çikocuğum kedim vardı evdesıkılıyodu camlardaydı hep köye bıraktım annem bakıyo çok ağladım bırakırken ama o çok mutlu şimdi
 
slm bu başlığı görünce bir anım geldi aklıma :roflol: sizlerle paylaşmak istedim bundan 7 sene önce işyerinde bir mühendis ablam vardı ufak tefek olmasına rağmen 80 lerden kalma kocaman minübüs gibi bi jeep kullanırdı bi gün merak ettim .... abla neden bukadar büyük bir araba kullanıyorsun diye sordum "dino'yu rahat gezdirmek için" dedi dino ne dinozor falanmı dedim yok benim köpeğim dedi ya .... bi köpek için bukadar büyük arabaya ne gerek var dedim dinoyu görsen anlarsın dedi bazen semtte dolaştırıyorum çocuklar arkamdan gülüyo aaa kadına bak at gezdiriyo diyorlar sürekli anlatırdı hadi canım okadar büyük olurmu diye iş yerinden bi arkadaş bi gün onunla gitti betül anlatsam inanmazsın görmen lazım dedi bende sırf merakımdan ogün o ablama gittim evden bişey alıp çıkacaktı arabayı bahçenin önüne yanaştırdı ben tabi camları kapadım:roflol: bekliyorum içeri girdi villa tipi bir evdi 7-8 basamak çıktıktan 1 metre düzlükten sonra kapıya anahtarı soktu dino dedi arkadan bir köpek geldi arka ayakları bahçede ön ayaklarıyla uzandı ve kafası ...ablamın yanındaydı:1shok: inanamadım sonra içerden çıkarken 1 tam ikili ekmek getirdi yatay bir şekilde bu küçük köpecik ağzına aldı :1shok: sonra bana 5 dakika bekle bahçede otur bi gezdireyim geleyim çıkalım dedi ben tabi arabadan çıkmadım:roflol: onları seyrettim ablammı köpeği gezdirdi yoksa köpekmi ablamı gezdirdi oda ayrı bi konu:roflol: tasmasından tuttuğu gibi köpek önde ablam çekiştirerek ve koşarak arkaında:roflol: bir tur atıp geldiler simsiyah bi danuaydı mahalledekiler çok korktuğu için onlar işteyken dinoyu malesef zehirlediler:çok üzgünüm: korksamda çok şirin bi köpekti ve çok akıllıydı kimseyede zararı yoktu hatta 2 yaşındaki çocuğuna bile arkadaş gibi bakıyordusenağlama ne isterler hayvanlardan korkuyorsan ordan geçme yasakkelime
 
Selam
Şimdiye kadar 20yi geçkin kedim oldu. Daha önce balık baktım. Şimdi iki muhabbet kuşum var. Köpeklere de bayılırım!!!!
Hayvanlar sayesinde her şeyi sever oldum. Bence bir çocuğun gelişiminde ona bir hayvan alınmalı(tabii sağlığı elverdikçe) Çünkü hayvan bakma sorumluluğna sahip bir çocuk hem diğer sorumlulukları almada daha rahat olur hem de insan sevgisi gelişir))
 
E yani abetüşcüm.. bitirdin yazıyı.. gözümde canlandırmış, keyifle okuyordum ki........ İnsan girdi işin içine, olay bitti yine..
evet püsküütüm işin içine malesef insan girdi ve üstelik bu ikinci ilk köpekleride aynısıydı danua onuda zehirlemişlerdi ve bu ikincisenağlama ve o ablam bu sayede artık üzülmek istemeiği için köpek beslemiyor. ben köpekleri çok severim ancak biraz iri olanlar olunca uzaktan severim:roflol: cinslerinden pek anlamam ama onlarda bir mahluk ve bazıları biz insanlardan daha düşünceli daha dost ve daha ssadık biliyormusun okadar iri olmasına rağmen ve bana göre ürkütücü olmasına rağmen çok güzel maceralarım geçti dinoyla :roflol: zavallı hayvancık ben onlara gidince zemin kattan yukarı merdivenlere adım atamıyordu bende ablamın 3 yaşında oğlunun arkasında dolanıyodum benim kalkanımdı:roflol: evde birkeresinde ata (çocuğun adı) düşmüştü bende wc deydim ablam üst kattaydı hayvancağız çocuğun ağlamasını duyunca can havliyle mıntıkasından çocuğun yanına koştu bende wc den çıkıp koştum ve karşılaşmamız müthişti:roflol: ben ciyak ciyak bağırıyorum dinocuk çocuğa bakmaya çalışıyo ablamda koşarak geldi dino benim korktuğumu görünce 1 adım bile atmadı ama ben hala bağırıyodum:roflol: ve ablamın kızmasıyla mıntıkasına döndü garibim sonuçta korkuyor ve istemiyorsan uzak dur kötükedihüso ne istiyorsun ki hayvancıktan zehirliyorsunuz şimdi 3 yaşında bi oğlum var oda kocaaaammaaan bi köpek istiyo büyük bi köpek ve ben napıcam bilmiyorum oğluşumuda kırmak istemiyorum sanırım bu fobimi yenmek zorundayım ama nasıl
sinirlerim çok:mymeka: bozuldu harfiyen katılıyorum sözlerine senağlama tebessümüm dondu kaldı yüzümde
bende duyduğumda donmuştum insanlar bukadar nasıl cani olabilir

caramela seninde scooby çok tatlı tüm hayvan sahipleri böyle üzüntüler yaşamaz inşallah
 
merhaba arkadaşlar;
Benimde 4 aylık chınchılla cinsi erkek kedim var adı Kaymak.. ondan öncede çok kedilerim kuşlarım balıklarım oldu sokaktaki hayvanlara hep yardım ederım mutlaka su ve mama hergün kapının önüne koyarım:)
İnanınki tek dostum yalan dünyamın tek gerçegi benim kaymagım..
 
merhaba bende hayvansever olarak haftasonu yaşadığım bir olayı sizle paylaşmak isitiyorum
bizim sitede kedilere bakan bır bayan var geçen yaz ayağı kayıp düşüp kalça kemeğini kırmışştı iyileşmşş onla karşılaştık elinde 3 torba her kedisinin ayrı biryemeği vardıı hala bastonla gezıyordu ama o o haliylee kedilesinin yemeklerini hazırlamaya devam edıyorduu gözlerım dolduu ya benim yaptığım bileyetersizz geldii gözumee ben su kablarını değiştirip imkanm oldukça mama alıpp beslemye çalışırken kadın hasta haliylee tek tek ayrı yemek pişrip ayrı gazate kağıtlarına koyup kedilere vermeye geldii işte hayvanseverlk örneği...
elimizden geldiğince onların hayatlarını kolaylaştırmak için bişeyler yapmaya devam edeliimmmm
 
Haklısın dequacım.. Ben biraz manik-depresifim sokak köpekleri konusunda.. Kendime de gülüyorum aslında.. Eğer Bulut'umla berabersem, aklım çıkıyor karşılaşacağız diye.. Elimde köpek kovucu hazır, sürekli kontrol halindeyim.. Ya şimdi şu köşeden çıkarlarsa diye korkuyorum açıkçası..
Bir kaç kez karşılaştık, her defasında zor kurtardık paçayı..

Bulut'u görünce ve elbette Bulut'un "burası benim çöplüğüm" naralarını duyunca hiddete kapılan o köpekciklerle yalnız karşılaştığımda her defasında şaşırıyorum.. Aslında o kadar çaresiz, o kadar mahsun bakıyorlar ki ve garipler her an kaçacakmış gibiler.. İnsanları tanıyorlar tabii.. Çocuklar bile artık işkence yapmaya başladı, insanoğlu olarak sonumuz belirsiz..

İşte ben de Bulut'suz özel turlar yapıyorum vakit buldukça.. Mama ve su yanımda, onların olacağını düşündüğüm yerlere gidiyorum.. Çünkü düşünüyorum; bu havada ne haldelerdir.. Kim bilir ne kadar susamışlardır, kim bilir ne zaman karınları doymuştur? Her zaman olmasa da bazen şanslı günümde oluyorum ve izlerini buluyorum..

Ama yine de biliyorum; bu mutluluk geçici.. Bir daha ne zaman kim bilir?

O yüzden, bu konuda duyarlı olan herkesi hiç değilse arada sırada kedi-köpek için üretilmiş kuru mamalardan almaya, bahçelerinin bir köşesine bırakmaya davet ediyorum, tabii suyla beraber.. Bir de uyarı; erkek köpeği olanlar (benim gibi) evlerinin uzağında yapsınlar bu işi.. Yoksa sonu kavga. Doğanın kanunu.. yerimseniben
 
.......şimdi 3 yaşında bi oğlum var oda kocaaaammaaan bi köpek istiyo büyük bi köpek ve ben napıcam bilmiyorum oğluşumuda kırmak istemiyorum sanırım bu fobimi yenmek zorundayım ama nasıl
Bu konuda diyecek bir kaç çift sözüm olacak abetüşcüğüm..

Fillerin beyni, insan beyninin yaklaşık olarak beş katı büyüklüğünde; 5 kilo..
Ve filler iç güdüleriyle değil, deneyimlemeyle öğrenirler..
Yani demem o ki; zeka/akıl beyin büyüklüğü ile doğru orantılı çoğu zaman..
Büyük köpeklerden korkma.. Akıl olarak son derece üst seviyedeler.. Hayvan doğasına ters düşen bir şey yapılmadığı veya sıklıkla karşılaştığımız örneklerde olduğu gibi sahibinden kötü muamele görmediği sürece insana saldırmaları için sebep yok..

Sana köpek almanı şiddetle öneririm, özellikle de büyük köpek.. Allah bağışlasın, minik oğluşun da karakter gelişimi bakımından bundan mutlaka olumlu yönde etkilenecektir.

Ama her şeyden evve, bu konuyla ilgili, hayvan doğasını öğrenmeye yönelik kitaplar alarak işin iç boyutunu öğrenmeni tavsiye ederim.
 
Sevgili abetül, püsküütüme katılmakla beraber eklemek istediğim bir şey var ki.

En çok sokağa bırakılan hayvanlar, çocukları istiyor diye alınan hevesi geçince bakımı zor gelen evciller.

O nedenle iyi düşünün öncelikle. Ortalama dersek 15 yıl bir boyunca bir çocuğunuz daha olacak.

Keşke herkes bir gün bir evcil sahibi olsa:çok üzgünüm:
 

püsküütcüm tavsiyelerin için çok teşekkür ederim bunları dikkate alıcam
sanırım benim fobim küçüklükten kalma ben kıbrısta büyüdüm komşumuzun köpeği vardı ve ona ortak bakıyorduk neredeyse onunla yatıp kalkacaktık fakat ne benim annem ne de onun annesi eve sokmamıza pek izin vermezlerdi onu okadar çok severdim tüm hayvanlar zarar verir ama onun zarar vereceğini asla düşünmezdim birgün yavruları oldu daha 1 günlüktü yavrular bizde kulübenin önünde ona bakardık kardeşimde geldi oda bizimle bakıyordu daha 5 yaşındaydı oda bizim gibi canı gibi severdi fakat tam o anda ayğı takıldı ve kulubeye doğru sert bir şekilde tam kulubenin kapısına doğru yüz üstü düştü köpeğimizde haliyle annelik iç güdüsüyle yavrulara zarar verecek diye bi anda havlayarak atladı ve kolunu ufak bi şekilde ısırdı :çok üzgünüm: annem hemen telaşlandı hastaneye götürdük aşı yapıp gerek yokken 2 de dikiş attılar kardeşime ve arkasından tabi annemin ben size demedimle başlayıp bitmeyen söylenmeleri başladı...
sanırım buda bende ve kardeşimde bir fobi haline geldi her köpek gördüğüm helede panik di adı paniğe benzer köpek gördüğümde içim cızlar ve babam sonrasında çok defa isteğimize uyup köpek alması ve annemin her seferinde bu olayı hatırlatıp red etmesi beni köpeklerden biraz daha uzaklaştırdı:çok üzgünüm: ....
sanırım bu psikolojiyle aynısını ben oğluma yapıyorum ve benim anneme kızdığım gibi onunda bana kızmasını istemiyorum her hafta sonunun halasında geçiririz nedeni ise tonyle vakit geçirmek görümcemin köpeği var adı tony yaklaşık 5 yıldır bizimle çocuklarımız doğduğundan bu yana tony çok akıllı bi köpek oda büyük olmasına rağmen ondan hiç korkmuyorum oğlum bebekken bahçede hamak gibi salıncakta yatırırdık uyanana kadar tony onu bekler uyanınca kalkıp düşecek diye bize havlayarak haber verir oğlumla görümcemin oğlu bahçede oynarlar onların arkasından 1 an bile ayrılmaz bişey olacak biri gelecek biyere kaçacaklar v.s çocuklar onu at yaparak üstlerine biner küçükken akıları ermez kuyruğundan asılır taşlarlardı bazen biz görünce uyarırdık ve hayvacağız gıkını çıkarmaz yinede onların yanından ayrılmaz bir insana bunu yapsan CADIARZU sonuçlarını düşünemiyorum bile
tony elimizde büyüdüğü için ondan korkmuyorum demekki kendimiz yavru alıp bizimle büyürse ondanda korkmucam yazdıklarında bana cesaret verdi ama dediğin gibi kendimi iyice hazırlamam lazım bu iş şaka değil ben bir hayvanı alıp sonra geri veremem buna zaten ençokta oğluşum üzülür dediğin gibi önce kendimi hazırlamalıyım yardımların için teşekkürler son kez birşey sormak istiyorum cinsini unuttum çocuklar için en iyi olan onlara arkadaş olan hatta eğitime bile yardımcı olan bir cins vardı özellikle yurtdışında çocukların eğitimi için önerilen çokta güzellerdi orta boyutta yani bulutun boyutlarında adını bilirsen bana brdan iletebilirmisin dilimin ucunda ama aklıma gelmiyor şimdiden teşekkürler bu arada bulutun kravatına bayıldım:roflol:
 

canım yazını şimdi gördüm püsküütede belirttiğim gibi bu iş şaka değil böyle bişey asla yapamam alıpta heves geçmesi:çok üzgünüm: böyle bişey söz konusu değil bu yıkıntıyı küçükken yaşadım zaten bi daha bunu ne kendime nede oğluma yaşatırım :çok üzgünüm: benim anneme kızdığım gibi bana kızmasını asla istemem herşeyden önce onu sokağa bırakmak için vicdansız olmak lazım asla kıyamam sonuçta oda aileden bir parça oluyor heves alıp bırakanlar için bende senin gibi düşünüyorumkötükedihüso ve zavallı hayvancıklar sudan çıkmış balığa dönüyor:çok üzgünüm: umarım duaların tutarda bende bir evcil sahibi olurum:Saruboceq:
 
İşte tatlım.. Benim de tam olarak anlatmaya çalıştığım bu.. Eğer okuyup bilinçlenme yolunu seçersek hayvan doğasında; anne ve yavrularının yanına yaklaşmamız gerektiğini öğrenebiliriz. Burada kardeşinin yaşı çok küçük olduğu için hata onda değil.. Beni bağışla ama hata annende.. ya da diğer büyüklerinizde. Köpeğiniz doğum yapma sürecindeyken öğrenilmesi ve öğretilmesi gereken şeyler bunlar..

İşte fobilerin bütün kaynağı da eğitimsizlikle ilgili..

Yeni doğum yapmış bir canlının yanına yaklaşılmaz. Hayvanlar, insanların gösteriş yapma merakından nasibini almamıştır. Gelin bakın ben ne doğurdum diye kurdela takıp beklemezler.. Onlar içgüdüleriyle yaşar ve yavruları büyüyüne kadar onlar için her şeyin tehlike olduğuna inanırlar.. Tipiki bir koruma içgüdüsü kısaca.. Israrla yanına yaklaşmak istediğinizde izleyeceğiniz tek yol şudur:

Beş metre kadar yaklaşırsınız. Yere çömelir ve annenin size gelmesini beklersiniz. Eğer gelirse, bir sonraki gün biraz daha yaklaşabilirsiniz.

Bu arada annenin ağız kaslarına, kuyruğuna ve tüylerine dikkat:

* ağız kasları gerilirse (arkaya doğru çekilirse)
* Kuyruğu dikleşirse
* Sırt tüyleri kabarırsa

....derhal yaklaşma eyleminizi sonlandırın.. Hayallerinizi erteleyin..


Not: Nevbaharcım, konuyu başlığın dışına taşıdık, kusura bakma... Okunduktan sonra silebilirsin.. a.s.
 

Not: Nevbaharcım, konuyu başlığın dışına taşıdık, kusura bakma... Okunduktan sonra silebilirsin.. a.s.

nevbaharcım konuyu ben başlığın dışına taşırdım öncelikle çok özür dilerim
püsküütcüm sana katılıyorum canım ama biz aynen dediğin gibi 1 hafta yaklaşmadık zaten sadece çocukluk hevesiyle 3-4 metre karşıdan bakıp hemen ordan ayrılıyorduk kardeşimde aynen bakıp eve dönerken tam oradan geçeceği sırada bahçe düzenlemesine takılıp kulübeye doğru düştü ama biz çocuktuk annem hiç bizaman köpek konusunda ne kendini nede bizi eğitmeyi düşünmedi kaydirigubbakcemile zaten temizlik hastası bir insan bunu asla yapamaz herşeyde bir melektir ama iş temizliğe gelince annem sanki o annem değil bir evcilin evinde dolanıp evi dağıtmnası tüylerini dökmesi onun için çıldırtacak bir neden ama artık evliyim kendime ait bir evim ve köpekleri çok seven eşim ve oğluşum var bende kendimi biraz hazırlayıp almaya bugün itibariyle kesin karar verdim yardımların için teşekkürlerŞeniza.s.
 
Selam millet. Sizinle bir şey paylaşmak istiyorum. Bizim beş yıl önceye kadar bahçede beslediğimiz kedilerimiz vardı ama karşı komşumuz kedilerden nefret ediyor onların bahçesine geçmemesine rağmen hayvanlara tahammül edemiyor. Daha önce bir- iki kedimizin kafasına terlik vurarak vs. öldürmüştü. Beş yıl önceki kedilerimizi de(3 taneydi) alıp ıssız bir yere atmışlar. Uzun tartışmalardan sonra mevzu kapandı. Haziranın sonunda da hamile bir sokak kedisi bahçemize geldi, belli ki doğumu yaklaşmıştı. Biz de onu sevdik tabii, ama önceki olaylardan sonra tereddütle. O da bize alıştı. Sonra uzun bir süre ortadan kayboldu, herhalde bir yerde doğurdu diye düşündük, bir süre sonra tekrar geldi, belli ki doğurmuş. Biz nerede doğurdu diye düşünürken geçen hafta bahçemizdeki kömürlükten sesler gelmeye başladı, yani orada doğurmuş. Kedi de yavrularını bizim kapımızdan ayırmıyor. Biz de bir şeyler veriyoruz. Komşumuz yine kedileri görüp dellenmeye başladı. Herhalde yine bir tartışma çıkacak. Ama bu sefer akıllandık tabii

:jeyyar:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…