hayırlısı buymuş deyip üzülmemeyi başarabiliyor musunuz

kronick .!.:

kesinlikle canım,bundan hiç ama hiç şüphen olmasın.
sonsuz bir teslimiyet içinde ol.senin göremediğini görür Allah.olmuyorsa vardır bir hayrı.seneler sonra gülerek anacaksın bu günlerini.
yeter ki canın sağ olsun.
unutma;seni öldürmeyen şey seni güçlendiriryerimseniben

Genişletmek için tıkla...

çok sagol ya a.s.a.s.
gercekten cok iyi geldi yazdiklarin
insallah seneler sonra da olsa gorurum o gunleri...
insallah
o zamanı beklerken ama insan cok aci cekiyor

sade_kahve .!.:

çok sagol ya a.s.a.s.
gercekten cok iyi geldi yazdiklarin
insallah seneler sonra da olsa gorurum o gunleri...
insallah
o zamanı beklerken ama insan cok aci cekiyor

Genişletmek için tıkla...

elbette çekiyor.şimdi sana polyannacılık yapsam saçma olur.acı çekiliyor.
ama o acılarda sana bir artı katıyor.bir kere çok üzülünce artık o acının anlamsızlaştığını,etkisini yitirdiğini görüyorsun.ölürüm sanıyorsun ama ölmüyorsun.dayanamam diyorsun ama dayanıyorsun...farkında olmadan bir sonrası için daha güçlü hale geliyorsun.
ayrıca acıya katlanmanın,şükretmenin,isyan etmemeninde mükafatı farklıdır.
dünyevi dertler,sıkıntılar için bu sınavlardan geçmemeye değer miyerimseniben

Laale .!.:

Herkes ne güzel ne güzel yazmış..
Hele Kronick'i okumaya doyamadım,kaç defa tekrar okudum bilmiyorum..:1hug:
İstediğim olmayınca her insan gibi üzülürüm..
Ama inanırım ki olanda da olmayanda da bizim için hayır var..
Yaradanın hikmetinden sual sormak bana düşmüş

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim yerimseniben

hayırlısı bu demekki diyorum ..ama kendimi toparlayamıyorum..bu çok zaman alıyor...yıpranıyorum..soğuyorum...belki reelde değil ama ruhen çok yaralanıyorum..ama zamanla kendime geliyorum..zaman herşeyin ilacı oluyor....

Hayırlısı buymuş demeyi başardığımı düşünenlerdenim.Kabullendikten sonra, her şey çorap söküğü gibi geliyor zaten.Fakat beraberinde başka şeyleri de getiriyor.Şayet içimizde kendimizin yada çevresel faktörlerin nedeniyle bir şeyler ukde kalmış yani yarım kalmışsa, aradan ne kadar zaman geçerse geçsin, yüreğimizde ki o burukluk hiç geçmiyor.Ama hayatın kendisi bu zaten.elde ettiklerimiz, elde edemediklerimiz, elde edeceklerimiz, başarısızlıklarımız, ve başaracaklarımız....Bu ruh hali zamanla insanı olgunlaştırıyor.İnsan gibi insan olabilmenin belki asla olmazsa olmazıdır bu kimbilir.....

naparsak yapalım kısmetten ote gecemıyoruz
tabı kısmet degılmıs deyıp sıneyemı cekıyorıuz
hayır...kahroluyoruz
ama olmayınca olmuyo ınsanız uzuluyoruz sızlanıyoruz ama allah en ıyısını bılen ne verırse hayırlısını verır bununda farkındayız ama hemen bunu ıcımıze anlatmıyoruz bu ımkansız

Ben öyle kabullenemiyorum...
Kahroluyorum, çıldırıyorum, böyle olmamalıydı diyorum, ve istediğim ve uğruna üzüldüğüm şeyin daha çok üzerine gidiyorum... Olacak yan ben üstüne gittikçe. En son farkediyorum herşeyin daha da kötüye gittiğini...
Yani en başta kabul edip tevekkül edip hayırlısı buymuş diyefceğime bunu en sonda kendimi yıpratıp üzdükten sonra diyorum...

Ve anlıyorum ki çabalamak uğraşmak anlamsız... Herşey olacağına varıyor.. Biz istediğimiz kadar çırpınalım...