2015 de 3 yıllık sevgilimle evlendim. 1 ay sonra boşandık. daha doğrusu ayrıldık. Boşanma davası 2 yıl sürdü. O kadar yıpratıcı ve travmatikti ki... ailem hep yanımdaydı.. Bi yalnız kalmayı başarabilsem intihar edicem diye düşünecek kadar kötü durumdaydım.. Bu süreçte ağır ilaçlar ile psikolojik tedavi gördüm. Sonra sonunda boşandım. Soyadımın değişmesi bile rahatlattı. Sonra bir işe girdim ve çok sevildim, çok başarılı oldum. Mutluydum, şans bana gülmüştü. Sonra annem kanser oldu. Çok zordu. Bir önceki travmamdan daha zordu. Ama atlattı sonunda..2018.. 3 yıl çalıştım o iş yerinde. Para biriktirdim yurtdışına master a gittim. 2019.. En güzel yılımdı, tepeye çıktığım hayatın bana güldüğünü düşündüğüm..Sonra pandemi işsizlik vs. bi sürü stres problem yaşadım yurtdışında. Sabrettim hala ediyorum, son 2 yıl yine zor geçti :)
Ama en kötü geçiyor bitiyor. Bazı sorunlar sorun değilmiş gibi geliyor. Şanslı mıyım şanssız mıyım bilmiyorum. Ne zaman 'hah şansım döndü, herşey yolunda' diye düşünsem başka bir şey oldu.. Bu sefer belki uzun süreli huzuru yakalayacağım şans ile karşılaşırım. Umarım..