Çok vasat ve cahil bi ailem var. Peder beni okutmak istemedi, zorunlu ortaokul bitmis, benim moraller bozuk okumazsam kurtulamam çok iyi biliyorum. Okulların açıldıgı ilk gün peder beni büyük amcama gönderdi bi alet almaya, amcamda uzun yol şoförü pek evde olmaz, o gün evdeydi neden okula gitmedin dedi bende kendimi tutamadm ağladım zırladim benim şansımın ilk döndüğü gün o gün. Sonra amcam pederi aradı kizdı o gun meslek lisesine kaydettirdi beni, sonra lise bitti tabi üniye göndermek istemiyor bende iyi bir puan alsamda dışardan okudum üniyi şu an öğretmenim. Kpssyi kazandim atandim ilk senemde. Ben çok çaba sarfettim hiç bir zaman armut piş ağzıma düş olmadi ailem beni çok yordu gerçi hala yoruyor. Sonra eşimle tanıstim evlendik, ikimizin memleketi de olmayan bir şehirde yaşıyorduk okul ortamlarimiz, arkadaş ortamlarimiz, ögrenci ve veli profili, evimiz filn çok guzeldi, iyiydi. Gerçekten mutluyduk, huzurluyduk. Sonra 3 yılın sonunda eşimin memleketine taşınmaya karar verdik şansım burda gülmedi sanirimm. Şu an 5 yili gecti taşınali. Okul ortamim kötü, ögrenci ve veli profili cok daha kötü. Arkadaş edinemedim, komsuluk sıfır. En önemlisi eşimin ailesi çok sıkıntılı ve soğuklar. Şu an tayin işleri var sanki şansım dönecekmiş gibi hissediyorum Allah izin verirse.