- 23 Ağustos 2020
- 6.727
- 12.674
- 198
- Konu Sahibi Hayat ne garip
-
- #61
Hiç şansım olmadı ki gidip geri dönsün
Hangi meditasyonları yaptınız yol gösterir misinizPandemi herkesi vururken bana yaradı.
Çünkü kendimle başbaşa kalıp meditasyon yaptığımda, ruhsal olarak farkındalığa eriştiğimde neye elimi atsam çiçek açtı.
Hayatımın en iyi senesi 2020 miydi, 2021 mi bilmiyorum. 2022'nin de aday olacağına eminim.
Çok vasat ve cahil bi ailem var. Peder beni okutmak istemedi, zorunlu ortaokul bitmis, benim moraller bozuk okumazsam kurtulamam çok iyi biliyorum. Okulların açıldıgı ilk gün peder beni büyük amcama gönderdi bi alet almaya, amcamda uzun yol şoförü pek evde olmaz, o gün evdeydi neden okula gitmedin dedi bende kendimi tutamadm ağladım zırladim benim şansımın ilk döndüğü gün o gün. Sonra amcam pederi aradı kizdı o gun meslek lisesine kaydettirdi beni, sonra lise bitti tabi üniye göndermek istemiyor bende iyi bir puan alsamda dışardan okudum üniyi şu an öğretmenim. Kpssyi kazandim atandim ilk senemde. Ben çok çaba sarfettim hiç bir zaman armut piş ağzıma düş olmadi ailem beni çok yordu gerçi hala yoruyor. Sonra eşimle tanıstim evlendik, ikimizin memleketi de olmayan bir şehirde yaşıyorduk okul ortamlarimiz, arkadaş ortamlarimiz, ögrenci ve veli profili, evimiz filn çok guzeldi, iyiydi. Gerçekten mutluyduk, huzurluyduk. Sonra 3 yılın sonunda eşimin memleketine taşınmaya karar verdik şansım burda gülmedi sanirimm. Şu an 5 yili gecti taşınali. Okul ortamim kötü, ögrenci ve veli profili cok daha kötü. Arkadaş edinemedim, komsuluk sıfır. En önemlisi eşimin ailesi çok sıkıntılı ve soğuklar. Şu an tayin işleri var sanki şansım dönecekmiş gibi hissediyorum Allah izin verirse.Slm bayanlar
Burda birçok değişik hayatlara sahip insanlar var. Bana ve bazılarımıza ilham verecek yada Ümit olucak olan merak ettiğim konu şu.
Ne zaman hayatınızda şans size güldü?
Kısa kısa yada isterseniz uzun ben hevesle okurum hayatınızda surdan sonra hayatım yoluna girdi şunu kazandım veya su başarıya sahip oldum yada şu param değer kazandı şunu yaptım ev aldım diyeceginiz bir hikayeniz varsa ben can kulağıyla bekliyorum
İnşallahÇok vasat ve cahil bi ailem var. Peder beni okutmak istemedi, zorunlu ortaokul bitmis, benim moraller bozuk okumazsam kurtulamam çok iyi biliyorum. Okulların açıldıgı ilk gün peder beni büyük amcama gönderdi bi alet almaya, amcamda uzun yol şoförü pek evde olmaz, o gün evdeydi neden okula gitmedin dedi bende kendimi tutamadm ağladım zırladim benim şansımın ilk döndüğü gün o gün. Sonra amcam pederi aradı kizdı o gun meslek lisesine kaydettirdi beni, sonra lise bitti tabi üniye göndermek istemiyor bende iyi bir puan alsamda dışardan okudum üniyi şu an öğretmenim. Kpssyi kazandim atandim ilk senemde. Ben çok çaba sarfettim hiç bir zaman armut piş ağzıma düş olmadi ailem beni çok yordu gerçi hala yoruyor. Sonra eşimle tanıstim evlendik, ikimizin memleketi de olmayan bir şehirde yaşıyorduk okul ortamlarimiz, arkadaş ortamlarimiz, ögrenci ve veli profili, evimiz filn çok guzeldi, iyiydi. Gerçekten mutluyduk, huzurluyduk. Sonra 3 yılın sonunda eşimin memleketine taşınmaya karar verdik şansım burda gülmedi sanirimm. Şu an 5 yili gecti taşınali. Okul ortamim kötü, ögrenci ve veli profili cok daha kötü. Arkadaş edinemedim, komsuluk sıfır. En önemlisi eşimin ailesi çok sıkıntılı ve soğuklar. Şu an tayin işleri var sanki şansım dönecekmiş gibi hissediyorum Allah izin verirse.
Bu deftere yazdıklarınızı olmuş gibi mi yazdınızOlumlu düşünmeye başladığım gün benim şansım döndü. Normal bir üniversitede normal okuyan bir kızdım. Çok olumlu düşünmezdim. Küçük yaşta yaşanan baba kaybı, annemin emekli maaşıyla beni okutmaya çalışması vs. Erkek arkadaşım vardı bambaşka bir şehirdeydi vs. Mutsuzdum bütün lise hayatım boyunca. O kadar mutsuz olduğumu hatırlıyorum ki. Üniversitemde genel olarak normal geçti. Erkek arkadaşımla aynı şekilde devam ettik. Bursla geçindim ama çok didindim. İnanılmaz uğrasıyordum bir yere gelebilmek için. Staj eğitim atlayıp duruyordum ama herkes ya ne olabilir ki bu ülkede diyordu. Bir hıdırellezde teyzem dileklerini yaz iyi düşün demişti. Olumlu düşünme ile ilgili kitaplar almaya başladım, ara ara meditasyon yaptım. Ya okuyorsunda bakalım diyenlere kulağımı kapatmayı öyle öğrendim. Enerjimi düşüren insanlar biraz biraz uzaklaştım. Üniversite bitti ben işsizim tabi. Herkes diyor ki belli bu ülkede bir şey olamayacaksınız. Erkek arkadşım hala ehir dışında it gibi çalıştığı ama birbirmizi göremediğimiz bir işi var üniversite mezuniyetime bile gelememiş düşünün. Dedim ki benim hayatım inanılmaz güzel olur. Ben çok şanslıyım inanamazsınız. O sene bildiğiniz 10 senelik kalkınma planı yazdım dilek defteri yaptım. Beğendiğim evi koltuğu işi vs. kesip dergilerden yapıştırdım. Yaklaşık 10 gün sonra aylardır başvurduğum bi yerden gel görüşelim dediler. Pozisyon yok parasız çalışacaksın. Dedim olur kimse işe almıyor zaten. Ailemdekiler ayılıp bayılıuo ya beleşe mi çalışacaksın. Eğitimi benimle kıyaslanmayacak insanlar maaş alıyo ben işi yapıyorum böyle 6 ay geçti. Yüksek lisansa başladım bu arada insanlar da sustu 'hala okuyorum çünkü.' Evlilik tteklifi aldım ben baya mutluyum herkes diyo ki e iş ne olacak. Dedim ki ben çok bekledim olacak biliyorum. Tek yeri istiyorum. Meditasyon dua hep iyi düşünme. Orada kadro açtılar bana ben pat işe girdim. Okul devam ben iyi de para kazanıyorum, düğün için koşturuyorum. Nikah yaptık ev aldık. Ben başka şehirdeyim hala. Düğünü yaptık benim hala eşimin olduğu yere geçişim yok sözleşmem bitecek. İnsanlar diyor ki sende gider orada kasiyerlik yaaprsın falan. Biri dedi ki bizim çocuklara bakarsın. Asla küçümsemek için yazmıyorum, iyi bir ingilizce ve eğitim seviyem var, master yapıyorum. Ben dedim ki ben kendi işimi yapar gelirim merak etmeyin, annem sizin çocuğunuza bakayım diye de okutmadı beni bi başına. Herkes üzgün evi aldık ama yemek masasına sandalye alamamışız cünkü ben işsiz kalabilirim. Ben diyorum ki dikkatl iolalım ama ben issiz kalmam. Hala dualar iyi düşünmeler dilekleri yazmalar. İş sözleşmem 17.30 da bitecek bir hafta sonra işsiz eşimin yanına taşınacağım o gün ofise gittim genel merkezden arayıp terfi aldığımı terfiyle yeni işime haftaya başlayacağımı söylediler. Dedim ki biliyordum. Pat terfiyle yönetici olarak geldim, o sırada eşim istediği yere geçti, rahat 4 katı alıyor maaşı ilk çalıştığı yıllara göre. Evi toparladık bi kaç ayda. Sattığımız arabamızın daha iyisini aldık vs vs. Bitmeyen tezlerimizi bitirdik bi de kıdemli uzmanlar olduk. Bana kimse elini uzatmadı, uzatanları ise ben çağırdım hayatıma hep. Hep iyi olacağını ve iyi gideceğini bildim. Kötüyü düşünecek olsam çok seçenek vardı ama neden olumlu bi insan olmak varken kötü düşüneyim ki? O yüzden kendi düşünce tarzını değiştirin. Bir gün değil siz ne kadar yakın zamana imgelerseniz o kadar hızlı bir şekilde hayat size veriyor iyiyi kötüyü
Hamileydim 8 aylik esim issiz babasinin köyde evinin catisini yapmaya çalışıyordu bir yandan yağmur çamur rezillik çekiyorlardı bende rezillik çekiyordum tabi kart limitlerimiz tükenmiş bebek gelecek bebek için hicbirsey yapmadık evimizi satılığa çıkardık bir evimiz vardi zaten benim erken doğum riskim vardı evimiz satıldı ve ben tapuda hüngür hüngür ağladım tamamen bittik kiraya gideceğiz mahvolduk dedim sonra esim evin parasinin bir kismi ile araba aldi arabamiz yoktu ertesi sabah annem aradı biz nereye tasinicaz, is yok henüz ev Bakıcaz falan annem arayinca dedi ki burada ev var adam çok sıkışmış is kuracakmis vs hemen alin önceki sattigimiz evin yari fiyatina daha iyi bir daireyi satin aldik elimizde kalan parada kurusu kuruşuna eve yettiSlm bayanlar
Burda birçok değişik hayatlara sahip insanlar var. Bana ve bazılarımıza ilham verecek yada Ümit olucak olan merak ettiğim konu şu.
Ne zaman hayatınızda şans size güldü?
Kısa kısa yada isterseniz uzun ben hevesle okurum hayatınızda surdan sonra hayatım yoluna girdi şunu kazandım veya su başarıya sahip oldum yada şu param değer kazandı şunu yaptım ev aldım diyeceginiz bir hikayeniz varsa ben can kulağıyla bekliyorum
Allahım bana da nasip et ...Olumlu düşünmeye başladığım gün benim şansım döndü. Normal bir üniversitede normal okuyan bir kızdım. Çok olumlu düşünmezdim. Küçük yaşta yaşanan baba kaybı, annemin emekli maaşıyla beni okutmaya çalışması vs. Erkek arkadaşım vardı bambaşka bir şehirdeydi vs. Mutsuzdum bütün lise hayatım boyunca. O kadar mutsuz olduğumu hatırlıyorum ki. Üniversitemde genel olarak normal geçti. Erkek arkadaşımla aynı şekilde devam ettik. Bursla geçindim ama çok didindim. İnanılmaz uğrasıyordum bir yere gelebilmek için. Staj eğitim atlayıp duruyordum ama herkes ya ne olabilir ki bu ülkede diyordu. Bir hıdırellezde teyzem dileklerini yaz iyi düşün demişti. Olumlu düşünme ile ilgili kitaplar almaya başladım, ara ara meditasyon yaptım. Ya okuyorsunda bakalım diyenlere kulağımı kapatmayı öyle öğrendim. Enerjimi düşüren insanlar biraz biraz uzaklaştım. Üniversite bitti ben işsizim tabi. Herkes diyor ki belli bu ülkede bir şey olamayacaksınız. Erkek arkadşım hala ehir dışında it gibi çalıştığı ama birbirmizi göremediğimiz bir işi var üniversite mezuniyetime bile gelememiş düşünün. Dedim ki benim hayatım inanılmaz güzel olur. Ben çok şanslıyım inanamazsınız. O sene bildiğiniz 10 senelik kalkınma planı yazdım dilek defteri yaptım. Beğendiğim evi koltuğu işi vs. kesip dergilerden yapıştırdım. Yaklaşık 10 gün sonra aylardır başvurduğum bi yerden gel görüşelim dediler. Pozisyon yok parasız çalışacaksın. Dedim olur kimse işe almıyor zaten. Ailemdekiler ayılıp bayılıuo ya beleşe mi çalışacaksın. Eğitimi benimle kıyaslanmayacak insanlar maaş alıyo ben işi yapıyorum böyle 6 ay geçti. Yüksek lisansa başladım bu arada insanlar da sustu 'hala okuyorum çünkü.' Evlilik tteklifi aldım ben baya mutluyum herkes diyo ki e iş ne olacak. Dedim ki ben çok bekledim olacak biliyorum. Tek yeri istiyorum. Meditasyon dua hep iyi düşünme. Orada kadro açtılar bana ben pat işe girdim. Okul devam ben iyi de para kazanıyorum, düğün için koşturuyorum. Nikah yaptık ev aldık. Ben başka şehirdeyim hala. Düğünü yaptık benim hala eşimin olduğu yere geçişim yok sözleşmem bitecek. İnsanlar diyor ki sende gider orada kasiyerlik yaaprsın falan. Biri dedi ki bizim çocuklara bakarsın. Asla küçümsemek için yazmıyorum, iyi bir ingilizce ve eğitim seviyem var, master yapıyorum. Ben dedim ki ben kendi işimi yapar gelirim merak etmeyin, annem sizin çocuğunuza bakayım diye de okutmadı beni bi başına. Herkes üzgün evi aldık ama yemek masasına sandalye alamamışız cünkü ben işsiz kalabilirim. Ben diyorum ki dikkatl iolalım ama ben issiz kalmam. Hala dualar iyi düşünmeler dilekleri yazmalar. İş sözleşmem 17.30 da bitecek bir hafta sonra işsiz eşimin yanına taşınacağım o gün ofise gittim genel merkezden arayıp terfi aldığımı terfiyle yeni işime haftaya başlayacağımı söylediler. Dedim ki biliyordum. Pat terfiyle yönetici olarak geldim, o sırada eşim istediği yere geçti, rahat 4 katı alıyor maaşı ilk çalıştığı yıllara göre. Evi toparladık bi kaç ayda. Sattığımız arabamızın daha iyisini aldık vs vs. Bitmeyen tezlerimizi bitirdik bi de kıdemli uzmanlar olduk. Bana kimse elini uzatmadı, uzatanları ise ben çağırdım hayatıma hep. Hep iyi olacağını ve iyi gideceğini bildim. Kötüyü düşünecek olsam çok seçenek vardı ama neden olumlu bi insan olmak varken kötü düşüneyim ki? O yüzden kendi düşünce tarzını değiştirin. Bir gün değil siz ne kadar yakın zamana imgelerseniz o kadar hızlı bir şekilde hayat size veriyor iyiyi kötüyü
Önce dibi yaşayıp sonra güzellikler yaşamak ne mutlu size maşallahHamileydim 8 aylik esim issiz babasinin köyde evinin catisini yapmaya çalışıyordu bir yandan yağmur çamur rezillik çekiyorlardı bende rezillik çekiyordum tabi kart limitlerimiz tükenmiş bebek gelecek bebek için hicbirsey yapmadık evimizi satılığa çıkardık bir evimiz vardi zaten benim erken doğum riskim vardı evimiz satıldı ve ben tapuda hüngür hüngür ağladım tamamen bittik kiraya gideceğiz mahvolduk dedim sonra esim evin parasinin bir kismi ile araba aldi arabamiz yoktu ertesi sabah annem aradı biz nereye tasinicaz, is yok henüz ev Bakıcaz falan annem arayinca dedi ki burada ev var adam çok sıkışmış is kuracakmis vs hemen alin önceki sattigimiz evin yari fiyatina daha iyi bir daireyi satin aldik elimizde kalan parada kurusu kuruşuna eve yettisonra esim is aramaya diye çıktı hiç ilan vermemis bir is yerine başvuru yaptı adamlar hemen aldi önce ki aldığı maasin iki katını aldi son kart borcumuz önümüzde ki ay kapanıyor ha birde biz evlendiğimizde emin evime yazılip dondurmuştuk tekrar açtırdik ilk çekilişte bize araba çıktı önümüze ki ay da ikinci arabamizi alacağız inşallah Allahin izniyle
2025 de benim yılım olsun Allahım lütfen2017 benim yılım oldu.
Öncesinde herşeyim zor oluyor yada olmuyordu..Atanamıyordum,çocuk sahibi olamiyordum.
2017 beni hem mesleğime kavuşturdu hem anne yaptı.
Bambaşka bir ilçeye yerleştik eşimle çok güzel anılar biriktirdik.2 güzel evlat büyüttük.
Evimizi arabamızı aldık
şimdi hayal bile edemeyeceğim şekilde ailemin yaşadığı şehre aldık tayinimizi.
Herşey yolunda çok şükür.
Üniversite mezuniyetinden sonra 1 seneye yaklaşık işsiz kaldığım dönemden sonra özel sektörde karın tokluğuna ve rezil şartları kabul etmek zorunda kalarak piyasanın çok altında ücretle çalışmaya başladım.
Bölümümle ilgili devlet atamalarını bekledim o sene,olmadı,ümidimi iyice yitirdim.Ben ne zaman rahat edeceğim diye kara kara düşünürken ve o rezil şartlarda çalışmaya artık tahammül edemezken bi çıkış yolu bulmam gerek diyip,sınavlara hazırlanmaya karar verdim.İnsanın kaderi kendi çabasına da bağlıdır diye.
İşten eve geldiğimde beynim ambele ama kendimi zorlayarak masaya oturdum gece 12lere kadar çalıştım.O zamanlar da evlilik yoluna gitmekte olan ciddi bir ilişkim vardı ancak önümü göremiyordum,büyük şehirde özel sektörde üç kuruşa kendime yetemiyodum,bunalım başlamıştı.
İlişkimdeki kişi de özeldeydi,üç kuruş da o alıyodu.Ne yicez ne içecez akıl işi miydi o dönemde.
İlişkim çok iyiydi değer görüp seviliyodum ancak bir şeyler eksikti olmuyodu,kendi ayaklarım,üzerinde durmaya yetmiyodu.
Derler ya her şeyden vazgeçtiğinde gelir güzel günler, Murphy misali.
O senenin Aralık ayında alımlar açıldı.Beklemiyodum.Tercih yaptım,yerleşmeyi de beklemiyodum çünkü puanım düşüktü bana göre,benden daha yüksekler yerleşir diyodum.
Açıklandı.Doğuda bir kamu üniversitesine akademisyen olarak atandım,kendi mesleğimi de yapabileceğim bir bölüme üstelik.Ben şok,beklemiyoduk.Emeklerimin karşılığını aldım sonunda dedim ancak tedirgindim düşünme sürecine girdim.
Gitsem mi gitmesem mi ikilemleri, ailenin çevrenin desteği ile gitmeye karar verdim.
İlişkim bitmek zorunda kaldı.
Karşı taraf ‘gidersen biter,ben doğuda yaşayamam bunu göze alarak karar ver,sana gitme diyemem geleceğin sonuçta ancak sen orda eğitimini bitirsen bile ben o kadar süre senin gelmeni bekleyemem yaşım geçiyo bi an önce evlenmek istiyorum bitmek zorunda’ dedi.
Atandığıma ağız tadıyla sevinemeden travmalar içinde gözlerimden yaşlar süzülerek onu bırakmak zorunda kaldım.Ancak özelde gelecek benim alanımda yoktu bu kararı almak elzemdi.
Kendisinin de şehrime atanma ihtimali olmasına rağmen tercih vermedi,yüksekti puanı.Hayırlısı böyleymiş dedim.
Gittiğim yerde başladım,her şey çok zordu,bilmediğim bir şehir,tanımadığım insanlar,duygusal travmam ve ben.Bölümüm de zordu,doktoraya başlama süreci,mobbingler vs.
Velhasıl alıştım şimdi doktoram bitmek üzere bu süreçte bir çok şey öğrendim hem mesleki hem insan ilişkileri açısından.
İmkan olarak hayat yüzümü güldürdü,şans bana döndü emeklerimin karşılığını aldım.
Ancak ilişkilerden yana yüzüm gülmedi.Hala da gülmüyor.Ayrıldığım ilişkimden bu yana hayatıma ciddi kimse girmedi.Ah mı aldım diye çok da düşündüm.Bilemedim.
Birkaç travma daha yaşadım ilişki anlamında ancak kendimi ne kadar değersiz gördüğümün farkına varmamı sağladı bu saçma ilişkiler.Avcı erkek modelleri,günlük eğlence peşinde koşan tırt karakterler, manipülasyonla seni kullanmaya çalışma çabaları,seviyorum ayağına yatıp anı yaşayalım demeler.
Daha zamanı gelmedi demek ki diyorum,hayat bu yönden bana şansını göstermedi henüz.Herkes sevilip severken bende neden böyle diye isyan edesim geliyor.
Kendime,kendi değerime dönüp kendimi keşfetme adına adımlar atmaya çalışıyorum şimdi.Kendime zerre değer vermemişim meğersem bunu anladım.
Belki bi gün aşkı da bulurum neden olmasın?
Hayat inişli çıkışlı bir yol,olumsuzu tecrübe olarak görüp bir sonrakinde temkinli olmak gerek sanırım.
Umarım biz kadınlar olarak hepimiz en güzel şeylerle karşılaşırız çünkü en güzellerini hak ediyoruz
Radikal bir kararla yurtdısına tasımma kararı aldım. Ondan beri rahatım. Öncesinde stresli bir hayatım vardıSlm bayanlar
Burda birçok değişik hayatlara sahip insanlar var. Bana ve bazılarımıza ilham verecek yada Ümit olucak olan merak ettiğim konu şu.
Ne zaman hayatınızda şans size güldü?
Kısa kısa yada isterseniz uzun ben hevesle okurum hayatınızda surdan sonra hayatım yoluna girdi şunu kazandım veya su başarıya sahip oldum yada şu param değer kazandı şunu yaptım ev aldım diyeceginiz bir hikayeniz varsa ben can kulağıyla bekliyorum
Nasıl yani biraz açar mısınız görmeye başladım derken nolduHayata bos bos bakmayi birakip görmeye basladigimda, idrak etmeyi öğrendigimde sans mi denir bilemem ama hayatim degisti.
Toyluk zamanlarimdi. Duygular yogun oluyor tabi. Neyin ne oldugunu tam goremezdim anlamazdim. Mesela birisi bir yerde bana soguk davransa, kotu bir sey soylese kisisel algilardim. Sonrasinda herkesin her davranisinin bir sekilde psikolojik , fizyolojik sekillenmelerden kaynaklandigini aslinda her davranisin kisilerin kendi problemleri oldugunu anladim. Mesela sevdiklerim olsun ya da baska bir deger yargisi olsun hep bi kahraman triplerim vardi kurtarmaya calisirdim insanlari. Iste yanlis yoldaki birine dogruyu anlatmaya calismak olsun, bak bu senin icin daha iyi demek olsun... anladim ki kimse kurtarilamaz herkes bazi dersleri almali, almiyorsa sonuclarina katlanmali. Beni tuketen bir empati, merhamet duygum vardi. Dunyada olani biteni daha iyi anlamaya, sebep-sonuc iliskilerini kurmaya basladim artik bu hisler beni tuketmiyor. Bilime merak saldim, meslegim geregi analitik zekam gelisti daha gercekci birisi oldum. Neyin gercek neyin sadece his oldugunun ayrimina vardim. Yillar suren,icinden bir turlu cikamadigim buhran zamanlarina borcluyum tabi en cokta bunu. Artik mantigim agir basiyor. Yani duygusal tepkilerim mantigima yatarsa ve ben izin verirsem geliyor aksi halde her sey cok basit ve mantiksal cogu zaman. Boyle olunca her sorunun cozumu, olay akislari cok basit bi matematik problemi gibi. Bakiyorsun, anliyorsun ve cozuyorsun. Bu bakis acisi insani daha pozitif daha umutlu ve kaygisizda yapiyor hem, yeter ki orada bi yerlerde duran cevabi bul. Her seyin cozumu var. Arastirmaci birisi o cevabi buluyor. Panik yapmazsan bulmasida genelde kolay oluyor. Tabi bunun yan etkileride var. Bazen kendini insanliktan uzaklasiyor gibi hissediyorsun. Heyecan gibi hisleri yasamayi ozlüyorsun. Sonra istemsizce atilan her adimda zihninde sayisiz algoritma beliriyor. Olasi durumlari ve adimlari hesaplamaktan bi an bile kurtulamiyorsun otomatik oluyor hepsi. Surekli bir beyin agrisi, kafanin icinde bir yanma benzeri bir acı. Bu fiziksel yan etkilerden birisi. Zihinde surekli konusan bir iç ses, bir an bile bos bir zihinle rahatlayamama. Zihni bosaltmak cok zorlasiyor. Anneannem öldü yakin zamanda. Ölü bedenine bakip aglarken bile acaba vucudundaki hucrelerin yikim hizi ne kadar, yuzde kaçı yasiyor kaci ölü, beyin aktivite seviyesi zayif mi, varmi, bilinci nerede, sonraki asamalar nedir gibi bir suru sey geciyordu aklimdan. Bi hatiralar geliyor bi bu dusunceler geliyor bi uzuluyorsun bi hicbir sey hissetmeden 1 saat bunlari dusunuyorsun kilitlenip kaliyorsun. Icinde bulundugum ve ozetlemeye calistigim bu durum kimine gore faydali kimine gore sacma. Cogu insan beni tuhaf biri olarak gorur. Bu hep boyleydi. Hatta iddialiyim ki ben oturusundan bile insanlarin ruhsal durumunu anlayabilirken beni anlayan insan (saatlerce dil doktukten sonra) bir elin parmagini gecmemistir son 30 senede. Ama bu durum bana umursamazlik, iyimserlik ve konfor sagladi. Dolayisiyla sansimda dondu, hayatimda kolaylasti. Duygulardan arinarak dusunebilmekle, duygularin etkisi ile dusunebilmek arasinda cok fazla performans farki var.Nasıl yani biraz açar mısınız görmeye başladım derken noldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?