- 25 Eylül 2021
- 66
- -144
- 1
Hepinize merhabalar, hayatımın en en en kötü ve en utanç verici günlerini yaşıyorum. Bir derdim var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum. Bir anne olarak büyük bir çıkmazdayim. Keşke anne olacağıma taş olsaydım diye düşünüyorum. Psikolojim alt üst oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sizlerden gelen kırıcı olmadığı taktirde tüm yorumlara ve eleştirilere açığım. Buraya bu konuyu açmamın sebebi sizlerin de fikrini ve bu doğrultuda bir yol bulabilmek. Şimdiden teşekkürler.
2 cocuk annesiyim. Oğlum 13 kızım ise 5 yaşında. Eşimden ayrıldım çocuklarımla beraber yaşıyorum. Oğlum ne yazık ki orta derecede zeka geriliği hastası ve yüzde 50 raporlu. ( çözger orta derecede gecikmiş dönüm noktası raporlu özel eğitim çocuğu) Her ne kadar görünüşte fiziki bir engeli olmasa da bu durum onu engelli sınıfına dahil ediyor. Şunu mutlaka belirtmek istiyorum kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılıyor kendisi alisveris yapabiliyor şehir dışı olmadığı sürece sehirici tüm uzaklıklara kendisi gidip gelebiliyor doğruyu yanlışı iyiyi ve kötüyü ayırt edebiliyor. Mevzu çok derin ama asıl mevzuya hiç uzatmadan başlamak istiyorum.
Oğlum 4 gün önce ben uyurken bana cinsel istismarda bulundu. O gün çok yorucu bir gün geçirmiştim ve ağır bir uykuya dalmıştım ki ilk anda farkedemedim.Ben bunu nasıl biliyorum?! Tabiki bu istismar anını her detayına kadar benim telefonumdan video kayıt yapmasından.
Şuan ki düşüncem. Kararsızlık, çaresizlik. Yanımda bizimle kaldığı sürece kızıma da ( Allah korusun ) geri dönüşü olmayan zararlar verebilir de vermeyebilir de. Ama oğlumun yokluğu diğer yandan canımı fazlasıyla acıtıyor. Onun kimsesizler gibi dışlanmış ve yurtta olması içimi parçalıyor. Bu iğrenç olay olmamış olsaydı onun tüm eziyetine saldırganlığına ömrümün sonuna kadar katlanırdım. Ancak bu durum çok çok farklı. Şu anda istismarda bulundu ancak ben onu affedersem bir daha ki sefere bu istismarı tamamen daha iğrenç şekli ile gerçekleştirmesi kaçınılmaz. Şuanda eve ansızın gelip bana zarar verecek diye çok korkuyorum ama bir yandan da yurtta değil gözümün önünde olmasını istiyorum. 4 gündür ben panik atak geçiriyorum.
Ne oğlumla oluyor ne de onsuz!!..
2 cocuk annesiyim. Oğlum 13 kızım ise 5 yaşında. Eşimden ayrıldım çocuklarımla beraber yaşıyorum. Oğlum ne yazık ki orta derecede zeka geriliği hastası ve yüzde 50 raporlu. ( çözger orta derecede gecikmiş dönüm noktası raporlu özel eğitim çocuğu) Her ne kadar görünüşte fiziki bir engeli olmasa da bu durum onu engelli sınıfına dahil ediyor. Şunu mutlaka belirtmek istiyorum kendi ihtiyaçlarını kendisi karşılıyor kendisi alisveris yapabiliyor şehir dışı olmadığı sürece sehirici tüm uzaklıklara kendisi gidip gelebiliyor doğruyu yanlışı iyiyi ve kötüyü ayırt edebiliyor. Mevzu çok derin ama asıl mevzuya hiç uzatmadan başlamak istiyorum.
Oğlum 4 gün önce ben uyurken bana cinsel istismarda bulundu. O gün çok yorucu bir gün geçirmiştim ve ağır bir uykuya dalmıştım ki ilk anda farkedemedim.Ben bunu nasıl biliyorum?! Tabiki bu istismar anını her detayına kadar benim telefonumdan video kayıt yapmasından.
Şuan ki düşüncem. Kararsızlık, çaresizlik. Yanımda bizimle kaldığı sürece kızıma da ( Allah korusun ) geri dönüşü olmayan zararlar verebilir de vermeyebilir de. Ama oğlumun yokluğu diğer yandan canımı fazlasıyla acıtıyor. Onun kimsesizler gibi dışlanmış ve yurtta olması içimi parçalıyor. Bu iğrenç olay olmamış olsaydı onun tüm eziyetine saldırganlığına ömrümün sonuna kadar katlanırdım. Ancak bu durum çok çok farklı. Şu anda istismarda bulundu ancak ben onu affedersem bir daha ki sefere bu istismarı tamamen daha iğrenç şekli ile gerçekleştirmesi kaçınılmaz. Şuanda eve ansızın gelip bana zarar verecek diye çok korkuyorum ama bir yandan da yurtta değil gözümün önünde olmasını istiyorum. 4 gündür ben panik atak geçiriyorum.
Ne oğlumla oluyor ne de onsuz!!..