6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Web uygulamasını kur
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Hayatıma devam edemiyorum
- Konu Sahibi Butfrustrated
- Başlangıç Tarihi
Ayrıntılı Düzenleme
Kimler kimler yazdı?Öncelikle Allah kurtarmış diyorum. Biraz üzülün ama sonra toparlanın çok gençsiniz. Hayatta alınacak pek çok dersi alıp tecrübe kazanmışsınız. Aileden manevi destek dışında pek beklentiniz olmasın mecbur değilseniz. Bir süre hayatınıza kimseyi almayın. Duygusal boşluğunuzu iş ve hobilerle doldurmaya çalışın. Ankara’da pek çok yürüyüş gezi grubu etkinliği vb bulursunuz zaten. Hayatınızı bir erkeğin peşinde ve enkazında harcamayın bir kere geliyoruz dünyaya..
Evli insanlar bile kv evinde yapamıyor 2,3 ay sonra bir kavga çıkıyor. Siz erkek arkadaşınızın ailesinin evine yerleşirken ne olmasını bekliyordunuz ki?
İnsan ilerde gelini olacak kişinin parasını alır mı? Gurur yapmaz mı? Ne biçim bir aile bu? Ben size söyleyeyim, gerçekler acı ama sizi bir güzel maddi anlamda sömürüp kapının önüne koymuşlar işte.
Bir sonraki ilişkilerinize ders olsun bu, sakın barışma gafletine de düşmeyin.
İnsan ilerde gelini olacak kişinin parasını alır mı? Gurur yapmaz mı? Ne biçim bir aile bu? Ben size söyleyeyim, gerçekler acı ama sizi bir güzel maddi anlamda sömürüp kapının önüne koymuşlar işte.
Bir sonraki ilişkilerinize ders olsun bu, sakın barışma gafletine de düşmeyin.
Siz bu saçma hayatı yaşarken aileniz neredeydi? Ne saçmalıyorsun burada ne işin var diyen olmadı mı?6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Bildiğin aç karınlarını doyurmuşsun senelerce anlamadığım ise ailen tanımadığı insanların yanında senelerce kalmana nasıl müsade etti senin ? Hiç elle tutulur yanı yokmuş yaşadığın şeyin
Ha onu da soracaktım yazmayı unutmuşumSiz bu saçma hayatı yaşarken aileniz neredeydi? Ne saçmalıyorsun burada ne işin var diyen olmadı mı?
Babanizin haberi oldu mu
Keske ailenizin yanina donseydiniz
Tabi bunlarin hepsi tecrube oldu size
Umarim ayni hataya dusmezsin bir daha
Keske ailenizin yanina donseydiniz
Tabi bunlarin hepsi tecrube oldu size
Umarim ayni hataya dusmezsin bir daha
6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul bitince:" gitme, sensiz okumaya konsantre olamam" dedi. Halbuki çoktan bitmesi lazımdı okulunun. 2012 girişliydi. Kalmaya devam ettim ama neyse 1 sene boş kaldım, ailem destek çıktı. Sonra işe girdim markette çalışmaya başladım. Makarna günleri daha da artmaya başladı. Sürekli görüşmeye ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Yine yaşadıklarını hak eden bir üye konusu. Hiç mi aklınızı mantığınızı kullanmıyorsunuz yahu? Erkek görünce derin dondurucuya mı kaldırıyorsunuz düşünme yetinizi?
Herşey bir tarafa, bu köylü aileler muhtemelen dini bütün insanlar çocuklarının sevgilisiyle ve ailesiyle yaşamasına nasıl izin veriyor?
Bende ...Ha onu da soracaktım yazmayı unutmuşum
6.5 yıllık ilişkim sonucunda kahpece terkedildim arkadaşlar. 16 yaşımda iken 21 yaşında biriyle tanıştım ve her hafta farklı ilden geldi, görüştük. Sonra ben önlisans için onun iline gittim. Her gün görüştü benimle, hiç sıkılmadı, aksine ben bunalıyorum. Hergün saatlerce geliyordu. Öğrenci olduğumuz için ve sürekli beraber olduğumuz için dışarıda yemeye yetmiyordu. Ben kykdan yemek çıkarıyorum o da cafeye götürüyordu genelde. Kaldırımda beraber yemek yiyorduk ya. Okul ve özel yurda boşa para verme durumları güçleştiriyordu. Ailesi işsizdi. Para sokağa gideceğine onlarla kalmaya karar verdim. Hem destek olururdum hem de okulu zaten yarım seneye bitecekti. Düzenimizi çok geçmeden kurardık. Ama yarım sene oldu iki sene. Odam varken ben artık anneanne de gelince salonda yatmaya başladım. Bir sene de öyle geçti. Sonunda bu yaz askere gitti ve ailesiyle tartışıp evden çıktım. Geri dön dedi ama dönmedim. Ağır şeyler söylenmişti. Özelimizi babama söyledi, yetmedi ailesi eşyalarımı işyerime yığmış, müdürüm aradı söyledi. Ve müdürüme hakkında söylediklerimi söylemişler abartarak. Kendileri beni gaza getiriyordu. Sokaktaydım yani. Bir saar küs kalamayan hemen özür dileyen, bir yere yolculuğa giderken ağlayan, konuşmadan iletişimsiz duramayan, hep beni düşünen adam ben sokaktayken naptığını düşünmedi. Geri dön, şu an hiçbir şeyim, bir sene daha sabret rol yap. Amca teyze seni seviyor dedi. Nasıl sevgi? İşimden etmeye kalktılar. Ne ölüme ne dirime dedim. Ben o işyerinden kazandıklarımla eve bi şeyler getirdim. Ertesi gün aceleyle başımı sokacak yer buldum ve nispet mesajı attım ev tuttum diye. O da ailenle mutlu ol dedi bana. Ve 5 aydır arayıp sormuyor. Numaralarını değiştirdiler ailecek. Sevdiğim arkamda durmadı ve bana kazık attı. Aynı şehirde yaşamak zorundayım üstelik,2 km ötemde yaşıyor. Her şey aniden olunca kendi şehrime dönemedim. Ailem köyde yaşıyor her türlü ayrı olmak zorundayım. İşleri olduğu için yanımda da olamıyorlar. Arkadaşım da yok. Tamamen yalnızım Ankarada. Onsuz hiçbir şey yapmazdım ki. Olan arkadaşlarım da o varken bitti. Gitti. Ağır depresyondayım. iyi anlarım da aklıma geliyor, bunu bana yaptınız sorusu da aklımdan çıkmıyor. Şu an 23 yaşındayım ve hiç iyi değilim
Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.Haketmişsiniz acikcasi diyecek bir sey bulamadim. Elalemin evine yerleşmek nasil bir cesaret, hangi kafayla...
Senin ailen yok mu? Seni arayan soran olmuyor mu hiç?
Her şeyden önce siz gerçekten 16 yaşındayken mi başladı bu ilişki? Çünkü bunun adı istismar. Şu an çalışıyorsanız ve kendi ayaklarınızın üzerinde durabiliyorsanız lütfen biraz yalnız kalın, dinlenin, iyileşin. Sonra arkadaş edinir ve yolunuza bakarsınız. Çok gençsiniz lütfen hayatınızı kurun ve bu hayatta bu tip sağlıksız insanlara/ilişkilere yer vermeyin.
Baba da mantığını derin dondurucuya kaldırmış.Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.
İyi olmuş diyesim geldi.
Bir erkek için bu kadar ölüp bitmenin, ailesinin yanında yaşamanın sonucu ne olacak sanıyordunuz?
Aileniz nasıl izin verdi bu saçmalığa? Saçmalık ötesi yaşadıklarınız, pek akillamışa da benzemiyorsunuz.
Kira ödemek yerine ailesiyle yaşarım diyeceğiniz birini bulursunuz yine.
Bir erkek için bu kadar ölüp bitmenin, ailesinin yanında yaşamanın sonucu ne olacak sanıyordunuz?
Aileniz nasıl izin verdi bu saçmalığa? Saçmalık ötesi yaşadıklarınız, pek akillamışa da benzemiyorsunuz.
Kira ödemek yerine ailesiyle yaşarım diyeceğiniz birini bulursunuz yine.
Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.Bende ...
Babası demiş git herifin evine yerleş diye Ay gülüyorum ama baştan sona çok saçma bir hikaye değil mi?İyi olmuş diyesim geldi.
Bir erkek için bu kadar ölüp bitmenin, ailesinin yanında yaşamanın sonucu ne olacak sanıyordunuz?
Aileniz nasıl izin verdi bu saçmalığa? Saçmalık ötesi yaşadıklarınız, pek akillamışa da benzemiyorsunuz.
Kira ödemek yerine ailesiyle yaşarım diyeceğiniz birini bulursunuz yine.
Hey allam ya ne çeşit bir hayat bu tiksindim
Çok güvendim ona. Çok samimiydik ve o da okulunu bitirip çalışır sandım hemen. Yarım sene en kötü bir sene böyle olur sandım. Bu şehre geleli 5 sene oluyor. İlk geldiğimden beri oturmaya gidiyordum sık sık. Samimiydik. Burada okul bitince söz yaptık. Sonra 1 sene boşta kaldıktan sonra babam da madem okulu bitecek az kaldı, senden de ayrılmak istemiyor. Durumları da kötü. Destek olursun sevdiğine dedi. Yurda boşa para akıtıyordum. Bana da mantıklı geldi.
Babaniz da boyleyse ve bu sekilde akil verdiyse hiç yorum yok, gercekten ilginçmişsiniz hepiniz, şasirdim babaniza ve size.
Ama bu kafayla devam etmeyin daha kotu deneyimler de yaşayabilirsiniz.