hayatım pişmanlıklarla geçiyor......

leeede

Guru
Kayıtlı Üye
29 Mayıs 2010
69
1
296
merhaba arkadaşlar bugün sinirlerimi altüst eden bir durum oldu ben 2008 şubat ayında evlendim severek eşimin annesi yok 2002 yılında ölmüş 3erkekkardeşi birde babası var ailem sorumluluğun çok olur evi yok güvencesi yok diye sıcak bakmadılar evlenmeme ama ben istediğim için evlendik evlendikten 5 ay sonra eşimi işten çıkardılar 8 ay işsizlik maşı bir de ben çalışıyordum bu şekikde idare ettik ama mutluyduk 2009 yılında ilk hatamı yaptım eşime babanlarla birlikte oturalım çalışır ev alırız dedim kayınpederimin o dönemde borçları varmış icra gelecekmiş bende ii niyetliyim ya eşime dedimki düğünden kalan para hesapta duruyordu çek onu babanın borcunu öde dedim neyse ödediler sonra beraber oturmaya başladık sıkıntılar o zaman başladı kayınpederimin her geçen gün biryerlere borcu olduğunu faize girdiğini öğrenmeye başladım ama artık geri dönüş yok mecbur 1 sene içinde emin değilim ama 30.000 gibi bir rakam borç ödedik ve ben ekmek parası bulamadığım günler oldu tam rahatladık borçlar bitti ev almak için para biriktiricez derken kayınpederim 2010 4 ocak da öldü neyse ölüm allahın emri hayatımıza kaldığımız yerden devam edicez ama eşimin kardeşlerinden biri çok sorumsuz ayda 2 kere iş değiştiriyor eve katkısı yok üstelik oda sağa sola borç yapıyor eşim uğraşamadı git kendine ev tut dedi o şimdi bizden ayrı oturuyor ama biz rahatlayamadık kayınpeder oldü ama hala borç için evi aramaya devam ediyorlardı hepsini ödedik bitti derken bugün eve icra için tebligat geldi 2009 yılında kredi çekmiş ödenmemiş taksitleri çok fazla bir mebla değil ama para olmayınca çok geliyor 3200 lira 1 hafta içinde ödememiz gerekiyormuş eşime birşey diyemiyorum çünkü bana karşı kendini mahcup hissediyor yüzüne bakamıyorum diyor ama ben bıktım artık ben evlendikten sonra benim ailem bir kere bile beni zor duruma sokmamışken eşimin ailesi yüzünden evliliğimin ilk yıllarını sıkıntı içinde geçirdim bende eşime daha fazla kimseyi sırtımda taşımicamı 2013 yılında kardeşlerinin bizden ayrılmasını istediğimi söyledim aç kalacaksam kimsenin derdini sıkıntısını çekmeden aç kalırım dedim eşim birşey demedi oda ferkında eşimin kardeşleri çok efendi bana karşı saygılı abisine karşı saygılı ama ileriyi düşünerek hareket etmiyorlar olaylar sadece bununla bitmiyor babası eşimi ve annesini 10 sene boyunca evim var diye kandırmış ev lüleburgazda kayınpederimide aldık birgün gittik ev yok ve hala ısrarla evim var diye diye öldü adam ortada ne tapu var ne anahtar nede adres bunlara rağmen herşey düzelir diye bekledim yeri geldi çok büyük kavgalar ettim artık kaldıramıyorum kendimi artık salak gibi hisssetmeye başladım sizce ben evi ayırmaya karar vermekle haksızmıyım ne olur bir şeyler söyleyin şuan canım çok sıkkın birde şuan hamileyim işe girip çalışma imkanım yok ama huzur istiyorum..
uzun oldu kusura bakmayın...
 
Son düzenleme:
merhaba arkadaşlar bugün sinirlerimi altüst eden bir durum oldu ben 2008 şubat ayında evlendim severek eşimin annesi yok 2002 yılında ölmüş 3erkekkardeşi birde babası var ailem sorumluluğun çok olur evi yok güvencesi yok diye sıcak bakmadılar evlenmeme ama ben istediğim için evlendik evlendikten 5 ay sonra eşimi işten çıkardılar 8 ay işsizlik maşı bir de ben çalışıyordum bu şekikde idare ettik ama mutluyduk 2009 yılında ilk hatamı yaptım eşime babanlarla birlikte oturalım çalışır ev alırız dedim kayınpederimin o dönemde borçları varmış icra gelecekmiş bende ii niyetliyim ya eşime dedimki düğünden kalan para hesapta duruyordu çek onu babanın borcunu öde dedim neyse ödediler sonra beraber oturmaya başladık sıkıntılar o zaman başladı kayınpederimin her geçen gün biryerlere borcu olduğunu faize girdiğini öğrenmeye başladım ama artık geri dönüş yok mecbur 1 sene içinde emin değilim ama 30.000 gibi bir rakam borç ödedik ve ben ekmek parası bulamadığım günler oldu tam rahatladık borçlar bitti ev almak için para biriktiricez derken kayınpederim 2010 4 ocak da öldü neyse ölüm allahın emri hayatımıza kaldığımız yerden devam edicez ama eşimin kardeşlerinden biri çok sorumsuz ayda 2 kere iş değiştiriyor eve katkısı yok üstelik oda sağa sola borç yapıyor eşim uğraşamadı git kendine ev tut dedi o şimdi bizden ayrı oturuyor ama biz rahatlayamadık kayınpeder oldü ama hala borç için evi aramaya devam ediyorlardı hepsini ödedik bitti derken bugün eve icra için tebligat geldi 2009 yılında kredi çekmiş ödenmemiş taksitleri çok fazla bir mebla değil ama para olmayınca çok geliyor 3200 lira 1 hafta içinde ödememiz gerekiyormuş eşime birşey diyemiyorum çünkü bana karşı kendini mahcup hissediyor yüzüne bakamıyorum diyor ama ben bıktım artık ben evlendikten sonra benim ailem bir kere bile beni zor duruma sokmamışken eşimin ailesi yüzünden evliliğimin ilk yıllarını sıkıntı içinde geçirdim bende eşime daha fazla kimseyi sırtımda taşımicamı 2013 yılında kardeşlerinin bizden ayrılmasını istediğimi söyledim aç kalacaksam kimsenin derdini sıkıntısını çekmeden aç kalırım dedim eşim birşey demedi oda ferkında eşimin kardeşleri çok efendi bana karşı saygılı abisine karşı saygılı ama ileriyi düşünerek hareket etmiyorlar olaylar sadece bununla bitmiyor babası eşimi ve annesini 10 sene boyunca evim var diye kandırmış ev lüleburgazda kayınpederimide aldık birgün gittik ev yok ve hala ısrarla evim var diye diye öldü adam ortada ne tapu var ne anahtar nede adres bunlara rağmen herşey düzelir diye bekledim yeri geldi çok büyük kavgalar ettim artık kaldıramıyorum kendimi artık salak gibi hisssetmeye başladım sizce ben evi ayırmaya karar vermekle haksızmıyım ne olur bir şeyler söyleyin şuan canım çok sıkkın birde şuan hamileyim işe girip çalışma imkanım yok ama huzur istiyorum..
uzun oldu kusura bakmayın...




hata hatayı doğurmuş o kadar borç harç eşinin işi bi öyle bir böyle ve sen hamile kalmıssın bu sorunlar yetmezmiş gibi birde ufacık bebenin sorumlulugu yüklenecek anlayamadıgım düşük tehliken falan mı var neden calısamıyorsun bende 7 aylık hamıleyım ama calısıyorum
 
valla canım benim yerden göğe haklısın....
eşinde farkında herşeyin madem....
sıkma kendini bebeğini düşüb sen...
bırak onlar çözmeye çalışsın..
yazık etme kendinede bebeğinede...
 
eşimin bu konulardaki tek hatası ailesine düşkün olması annesi oldükten sonra ailemden başka kimsem yok diyerek hareket etmesi benim hatamda fazla iyi niyetli davranmak oldu evet şuan düşük tehlikem var 1 hafta ayaktaysam 1 hafta yatıyorum evi ayırırsam geçim derdim olucanı düşünmüyorum çünkü eşimde bende yetinmeyi biliyoruz ama ev kalabalık olunca düşündüğümüz gibi olmuyor
 
Allah ım inşallah biran önce ayrı eve çıkmanızı nasip eder yaşadıklarınız hiç kolay ve yutulur şeyler değil çok haklısınız yerinizde başkası olsa çoktan gitmişti... Kendinize değer verin ve başkalarını ve eşinizi düşünmeyin bırakın artık o sizi düşünsün diceksiniz başkası neyse ama eşim eşin yüzünden bunca şey yaşamışken buna rağmen çözüm bulmayıp üstüne sizin çözümünzü yerine getirmek için hiç hareket yoksa bence eşinizinden de artık ümidi kesmeye başlayın acı ama gerçek
 
yerden göğe kadar hak veriyorum..herşeyden çok şuanda senin huzurun önemli,bundan sonrada karnındaki masum yavrunun geleceği..allah kolaylık versin
 
teşekkür ederim arkadaşlar şimdi eşimle konuştum borcu kapatıyoruz ama ayrılma konusunda fikrimi değiştirmedim sonuçta 3 senedir bir arpa boyu yol alamadık bu böyle olacaksa üzerimde bu kadar yük taşımanın hiçbir anlamı yok bu sene ayrılmak benim için zor olur çünkü strese girmek istemiyorum bebeğim sağsalim dünyaya gelsin sonra evler ayrılacak artık evliliğimi eşimle yaşamak istiyorum bir yandan onlar içinde üzülüyorum çünkü çok küçük yaşta anneleri ölmüş akrabalar elini ayağını çekmiş babası bu zamana getirmiş iyi kötü 2. evlilik bile yapmamış ama kayınpederim çok saf iyi niyetli kandırmak çok kolay kayınpederimi kendi babamdan çok severdim ama onun yüzünden 2 yakam bir araya gelmedi ölmüş adamın arkasından kötü konuşmakta istemiyorum. eşime gelince kardeşlerine bu kadar yakın olma sebebi annesi ölmeden bir gün önce bana birşey olursa kardeşlerine sahip çık koru diye söz almış o gecede uykusunda kalp krizi geçirmiş o yüzden çok bağlanmışlar neyse şimdi biraz daha sakinim eminimki bu günlerde geçecek..
 
22-24-26 yaşındalar 22 ve 26 yaşında olanlar askerliğini yaptı 24 yaşında olan hala askere gidecek hepsi çalışıyor benim yanımda 22-24 yaşında olanlar var anlican küçük değiller kendi sorumluluklarını alacak yaştalar
 
helal sana valla ben bukadar sabır ve iyi niyetli değilm ya okadar parayla bi toki ye yada bi konuta girseydin.
iyi kötü bi evin olurdu neyse sen kendine ii bak.çünkü bebeğin olacak
Allah sanada bi yerden verir.sen evden ayrılma konusunda sakın geri dönme.
çünkü yakında 3 kişi olucaksınız şartların daha ağırlaşacak.
sen ALLAHTAN yardım iste:3::3::34::34:
 
22-24-26 yaşındalar 22 ve 26 yaşında olanlar askerliğini yaptı 24 yaşında olan hala askere gidecek hepsi çalışıyor benim yanımda 22-24 yaşında olanlar var anlican küçük değiller kendi sorumluluklarını alacak yaştalar

anladım evet bayada var yani yaşları :44:
ama saygıda kusur etmiyolarsa bence onlara gidin başka evde oturun demek biraz acımasız geliyo bana...yani evlenme yaşlarıda yaklaşmış gibi...anne baba yok, abiye emanet 3 kardeş bilemiyorum canım tabi yaşadıklarını. ama fedakarlıktan yorulduysan yapacak bişeyde yok...
 
evet abiye emanet kerdeşler ama birde olaya şöyle bakalım abisi bütün sorunlarla ilgilendiği sürece bunlar yarın öbürgün evliliğin sorumluluğunuda taşıyamaz yani onlarda hayatın ne olduğunu öğrensin sorumluluklarını alsın istiyorum tabiki abisi zor durumda kalırsa yanında olacak ben tamamen kardeşlerini silsin istemiyorum ama onlarda bu şekilde devam etmiceni biliyorlar çalışıyorlar evin masraflarına ortak oluyorlar ama yeri geliyor hesapta olmayan bir harcama oluyor eşimle ben kendimizden kısıyoruz onlar birşey isteyince yok dersek yanlış anlıyorlar anlican eşimle daha iyi olucama inanıyorum sürekli dua ediyorum hepimiz için hangisi hayırlısıysa o olsun diye çünkü bugüne kadar hep vicdanım engel oldu
 
evet abiye emanet kerdeşler ama birde olaya şöyle bakalım abisi bütün sorunlarla ilgilendiği sürece bunlar yarın öbürgün evliliğin sorumluluğunuda taşıyamaz yani onlarda hayatın ne olduğunu öğrensin sorumluluklarını alsın istiyorum tabiki abisi zor durumda kalırsa yanında olacak ben tamamen kardeşlerini silsin istemiyorum ama onlarda bu şekilde devam etmiceni biliyorlar çalışıyorlar evin masraflarına ortak oluyorlar ama yeri geliyor hesapta olmayan bir harcama oluyor eşimle ben kendimizden kısıyoruz onlar birşey isteyince yok dersek yanlış anlıyorlar anlican eşimle daha iyi olucama inanıyorum sürekli dua ediyorum hepimiz için hangisi hayırlısıysa o olsun diye çünkü bugüne kadar hep vicdanım engel oldu
haklısın canım öyle sizin harcamalarınızı kısıtlamanıza sebep oluyolarsa tabi en doğrusu ayırmak. doğru söylüyosun biraz hayatın sorumluluğunu alırlarsa daha doğru davranabilirler...
 
yanlışı en başta 4 erkeğin olduğu eve taşınmayı istemekle yapmışsın canım.eşin seni zorlamamış sen istemişsin sanırım borcu harcı kenara bırak 4 yetişkin erkekle genç bir çiftin aynı evde yaşaması hiç kolay değil ki:26:sen üstüne borçlarla da boğuşmuşsun.bence ayrı eve çıkmak için hiç beklemeyin kardeşlere gerektiğinde yine destek olursunuz ama eviniz ayrı olsun :31:
 
4 erkeğin bulunduğu evi çekip çevirmek ,üzerine borç vs.stresi kolay değil..iyi katlanmışsın tebrik ederim..
allah kolaylık versin..
biraderlerde çocuk değiller..evlerinizi ayırır, yine onlara göz kulak olursunuz..
 
cnm ne kadar eşinede kalsa sorumlulukları en küçüğü 22 yaşında kendilerinin yollarını çizmiş yada çizmeye başlamış olması gereken yaştaler bence sen buna takılma çünkü gerçekten 22-24-26 küçük değil yha :44: abartmayın yani:44:

buarada bebeğini düşün ve canını sıkmamaya bebeğini sağsalim kucağına almaya bak :nazar::nazar::nazar: Allah ım sağlıklı mutluluklu büyütmek nasip eylesin...


eşinede onlarında sorumluluk almarının gerektiğini küçük çocuk olmadıklarını yaşlarının 22-24-26 olduğunu ve farkına varmasını söyleyin
 
Yaşları küçük değillermiş, ayrı ev de oturunca kardeşlik bağları da kopmuyor sonuçta.
Eşiniz yine ilgilenir onlarla, aynı ev de oturmak durumunda değilsiniz.
Ev alma niyetiyle beraber oturmaya karar vermişsiniz ama zararlı çıkmışsınız.
Ayrı otursaydınız şimdiye almışdınız heralde.
Siz de evlenmil ayrı bir yuva kurmuşsunuz, eşinizin yaşını başını almış kardeşleriyle yaşamak durumunda değilsiniz.
Gönlünüze göre olur herşey inş.
 
merhaba arkadaşlar bugün sinirlerimi altüst eden bir durum oldu ben 2008 şubat ayında evlendim severek eşimin annesi yok 2002 yılında ölmüş 3erkekkardeşi birde babası var ailem sorumluluğun çok olur evi yok güvencesi yok diye sıcak bakmadılar evlenmeme ama ben istediğim için evlendik evlendikten 5 ay sonra eşimi işten çıkardılar 8 ay işsizlik maşı bir de ben çalışıyordum bu şekikde idare ettik ama mutluyduk 2009 yılında ilk hatamı yaptım eşime babanlarla birlikte oturalım çalışır ev alırız dedim kayınpederimin o dönemde borçları varmış icra gelecekmiş bende ii niyetliyim ya eşime dedimki düğünden kalan para hesapta duruyordu çek onu babanın borcunu öde dedim neyse ödediler sonra beraber oturmaya başladık sıkıntılar o zaman başladı kayınpederimin her geçen gün biryerlere borcu olduğunu faize girdiğini öğrenmeye başladım ama artık geri dönüş yok mecbur 1 sene içinde emin değilim ama 30.000 gibi bir rakam borç ödedik ve ben ekmek parası bulamadığım günler oldu tam rahatladık borçlar bitti ev almak için para biriktiricez derken kayınpederim 2010 4 ocak da öldü neyse ölüm allahın emri hayatımıza kaldığımız yerden devam edicez ama eşimin kardeşlerinden biri çok sorumsuz ayda 2 kere iş değiştiriyor eve katkısı yok üstelik oda sağa sola borç yapıyor eşim uğraşamadı git kendine ev tut dedi o şimdi bizden ayrı oturuyor ama biz rahatlayamadık kayınpeder oldü ama hala borç için evi aramaya devam ediyorlardı hepsini ödedik bitti derken bugün eve icra için tebligat geldi 2009 yılında kredi çekmiş ödenmemiş taksitleri çok fazla bir mebla değil ama para olmayınca çok geliyor 3200 lira 1 hafta içinde ödememiz gerekiyormuş eşime birşey diyemiyorum çünkü bana karşı kendini mahcup hissediyor yüzüne bakamıyorum diyor ama ben bıktım artık ben evlendikten sonra benim ailem bir kere bile beni zor duruma sokmamışken eşimin ailesi yüzünden evliliğimin ilk yıllarını sıkıntı içinde geçirdim bende eşime daha fazla kimseyi sırtımda taşımicamı 2013 yılında kardeşlerinin bizden ayrılmasını istediğimi söyledim aç kalacaksam kimsenin derdini sıkıntısını çekmeden aç kalırım dedim eşim birşey demedi oda ferkında eşimin kardeşleri çok efendi bana karşı saygılı abisine karşı saygılı ama ileriyi düşünerek hareket etmiyorlar olaylar sadece bununla bitmiyor babası eşimi ve annesini 10 sene boyunca evim var diye kandırmış ev lüleburgazda kayınpederimide aldık birgün gittik ev yok ve hala ısrarla evim var diye diye öldü adam ortada ne tapu var ne anahtar nede adres bunlara rağmen herşey düzelir diye bekledim yeri geldi çok büyük kavgalar ettim artık kaldıramıyorum kendimi artık salak gibi hisssetmeye başladım sizce ben evi ayırmaya karar vermekle haksızmıyım ne olur bir şeyler söyleyin şuan canım çok sıkkın birde şuan hamileyim işe girip çalışma imkanım yok ama huzur istiyorum..
uzun oldu kusura bakmayın...


ileriyi görmüş olsa insan, hiç hata diye birşey olmazdı herhalde. sonuna kadar haklısın kendi borcunuzu ödemiş olsanız şimdiye bir ev sahibi olmuş olurdunuz Allah kolaylık versin
 
benimki deli cesareti el birliği ile herşey olur diye düşündüm ama hatayı orda yaptım çünkü herkes benim gibi düşünmüyormuş herkesin hayatta ön planda tuttuğu şeyler farklıymış bunu geçte olsa anladım bu benim için zor bir tecrübe oldu 4 erkeğin içinde yaşamaya gelince onları kardeşim gibi gördüm kayınpederimi kendi babamdan daha çok sevdim birde evde ben ne dersem o oluyordu ama sadece bunlar yetmiyormuş karşımdaki insanlar yetişkin olunca zorla birşeyleri yaptıramıyorsun tartışınca çok sinirleniyorum evden kovuyorum onları bu yüzden tartışmaya girmiyorum beraber oturmaya başladığımızda onlar bizim eve yerleşti oturduğum daire geniş çünkü ama artık 1 tencere yemeğim 1 odam olsun kafam rahat olsun istiyorum ve bu konuda çokta kararlıyımbu olay olmadan öncede eşime demiştim zaten en fazla 2 sene sonra ayıracam evi demiştim.
 
Back