Hayatım konusunda kafam karışık, fikirlerini almaya çok ihtiyacım var

Arkadaşlar şuan 20 yaşında bir kadınım.lise sonda üni sınavına hazırlanırken babamın annemi aldattığını öğrendim zaten çok güzel bir evlilikleri yoktu.bu şeyi içimde tutamadım ve anneme söyledim, bundan sonrası bizim için çok zorlu oldu.Annem bosancam dedi sonra vazgeçti ama kavgalar eksilmedi.kendisinin bi geliri yoktu güvenemedi ama ben yine de boşansın istedim.o yılki sınavım düşük geldi ayrıca panik atak hastasiyim ve yaygın anksiyete bozukluğum var bu durumlar beni depresyona itti ve sürekli hayatımı uyuyarak geçirdim.bir yıl daha hazırlandım ortalama bi şey yaptım ama tıp istediğim için gitmeyeyim dedim.bu yılda babam annemi aldatmaya devam etti ve annem ayrılmaya karar verdi ama bu süreç o kadar sancılı geçti ki babam haliyle benim yüzümden oldu diye bana hep kötü davrandı.ufacik bişeyde kavga çıkarttı.yaklasik 8 aydır ayrılar.nafakamizi kesmekle tehdit ediyor bazen,ben okumadigim için şuan korkuyorum keser diye.bu sene tekrar hazirlanmak istiyorum ama bu şartlarda çok zor.annem arkamda durmuyor , sürekli bir stres sürekli eski konular.ablamda evli şimdi o da boşanma noktasına kadar geldi onun sorunları da annemi yıpratıyo acısını benden çıkarıyo.hayatim o kadar alt üst oldu ki , tıp benim için hayal para için değil insanlara faydalı olabilmek gönüllü doktorluk yapabilmek için istiyorum ama çalışmaya bile gücüm yok sanki hep bi depresif haller bir türlü kendime güvenememek.bu sene gitsem uniye hazırlanan orda puan düşüyor.bir yıl daha beklemem gerekecek ve yaşım olucak 22.geç mi kalıyorum bilmiyorum.o kadar yoruldum ki Hep bi Sorun, hiç huzur yok. Kaçıp gidesim var ama puanım hiç iyi gelmedi bu yıl. Kafayı yicem düşünmekten.bana lütfen fikir verin,teşekkür ederim şimdiden.

Seni cok iyi anliyorum. Ben suan 22 yasindayim ve benzer olaylari biz yasadik
Üniversiteye basladigim sene annemle babam bosandi. Oncesinde hep huzursuz bir aile ortami vsrdi. Babam normal bir insan degil. Suan akil hastasi dedi doktor.
Bence onceden de vardi kimse anlamamis

Uniye iki sene hazirlandim. İlkinde maliye gibi bir bolum geliyordu ama ikimcisinden pdr kazandim. Suan sistem cok bozuldu. Siralamalar dustu biraz.
Canim ben diyorum ki ne olursa olsun evden ayrildigim cok iyi oldu. Ekonomik olarak cok zorlandik. Cunku sadece annem calisiyordu ve asgari ucrwt. Babam gitti. Kardeslerim de vardi.
Ne olursa olsun gitmek iyi gekiyor. Ordaki kisilerden cok iyi olanlarda var kotulerde.
Yasadigin oortamdan uzaklasmak iyi geliyor. Bende ayni ruh haline sahiptim .hala daha oyle.
Çünkü suan uniden mezun olucam ve hep kaygi ile savasmakla gecirdim. Hic bir kiz kiz suslenip puslenemedim. Hic heves ettigim birsey olmadi. Cunku o kadar yasamdan sogudum ki arladaslaeim uni 1 de olu gibi diyordu bana.
Cok zor zamanlae ama bi karar vermek lazim. Burslara falan basvurmayi denersjn okurken
Senj cok iyi anliyorum inan ki.

Tıp için puanınız yakın mı? Bence çok fark varsa bu şartlar altında hayal görmeyin. Tercih yapıp bir aklınıza yatan bir bölümde okuyun. Yok diyorsanız ki çok yaklaştım, kıl payı olmadı. O zaman gelecek yıl daha çok azim gösterip okuyun. Ayrıca gönüllü doktorluk da olmaz sadece. Herkesin paraya ihtiyacı var. Geçimimizi sağlamak zorundayız. :)

Tr şartlarında sadece %1 lik dilimin istediği bölümü okuduğunu var sayarsak, bence bu şartlar altında daha mantıklı bir şey yapıp uygun bir bölüme git oku. Şu an o evdeki psikolojin ünide çok değişecek kendine geleceksin. Arzuların hayata bakışın değişecek. Bir insan doktorken de temizlik görevlisiyken de sekreterken de kendi yaptığı işin en iyisi ise zevk alır. İnan aynı yollardan ben de geçtim. Çok istiyorum dediğim bölümü kaçırdım başka bir bölüm yazdım . Şu an işimde çok mutluyum. Bence kendini tek bir şeye odaklama. Bazen hayırlısı diyip yürümek gerek . Gerisi Allah’ın elinde inan.