• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hayat..

__ysmn__

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Haziran 2009
265
1
0
İstanbul
Okadar yorgun ve bitkinim ki savaşmaya mecalim kalmadı..bundan 2 sene önce uğruna çok sey verdiğim sevdiğim adamı kaybettim ayrıldım.. yıllarımı verdiğim adamı bırakıp gitmiştim üzülmemek için mutlu olmak için . ve sonra zaman derken tam gülmek için savaşmayı becermeye baslarken hayatıma onu aldım oysa hiç istemedim sadece doğru diye diğerlerinden en azından farklıdır diye hayatıma soktum. ailemle tanıştırdım ve saygı sevgi duydum. bir buçuk yıl bütün üzüntülerinde beraber oldum üniversitesinde destek oldum yeterki üzülmesin çalışssın diye.bütün sorunlarında ben oldm şimdi anlıyorum ki alttan alan taraf hep ben olmuşum bütün zorluklarda yaptıklarında hep susmuşum.. niye çünkü hep yanımda olduğu için kendimden vazgeçmişim deli gibi aşık olmadığım halde sırf seviyorum diye kendmden vazgeçmişim.. kaza geçirdim evime buyur ettim ailemle olan bütün sorunlarımı onunla paylaşttım. ailesine hiç bir zaman samimiyet vermediğim halde çok sevdiler ..bütün kurallarımı yıktım.onun için sanırım gene büyük bir hata yaptım ve gene bir insana faslasıyla güvendim.. ve gene annem haklı cıktı hayatımda duymadığım hakaretleri işittim.uğruma kapımda ağlayan adamın gözyaşların timsah gözyaşları olduğunu farkettim oysa o sadece ark. mutluymuş.. bu gece anladım. bana neler yapan kuzenleriyle 5 aydır konuşmadığını biliyordum.ki konuşmaya basladığını bile itiraf edememş bana resmlerini gördm neden söylemedn sadece bunu isterdm dedm sadece onlarla knouştuğunu bilmek istedm asla sana konuşma demedm ama bana artık yalan demenden yoruldum dedim aldığım cevap çok kısa ve özdü seni istemiyorum artık sevmiyorum evlensemde sana çektiriyor olucam bunaldım boğdun beni demesiydi sakın yanlış anlamayın asla boğmadım kendisinin istemediği hiç birşeyi bu zamana kadar yapmadım ağzına ne geliyorsa saydığnda susdum sanırım kendim ettim kendim buldum oysa bir haftadır annanemin yoğun bakımda olmasını annemin üzüntüsüne dayanmaya çalışırken en kötü günümde arkamdan vurdu şimdi sadece ben nasıl bir daha insanlara güveneceğimi ve bunu atlatıcağımı düşünüyorum :58:
 
Son düzenleme:
Okadar yorgun ve bitkinim ki savaşmaya mecalim kalmadı..bundan 2 sene önce uğruna çok sey verdiğim sevdiğim adamı kaybettim ayrıldım.. yıllarımı verdiğim adamı bırakıp gitmiştim üzülmemek için mutlu olmak için . ve sonra zaman derken tam gülmek için savaşmayı becermeye baslarken hayatıma onu aldım oysa hiç istemedim sadece doğru diye diğerlerinden en azından farklıdır diye hayatıma soktum. ailemle tanıştırdım ve saygı sevgi duydum. bir buçuk yıl bütün üzüntülerinde beraber oldum üniversitesinde destek oldum yeterki üzülmesin çalışssın diye.bütün sorunlarında ben oldm şimdi anlıyorum ki alttan alan taraf hep ben olmuşum bütün zorluklarda yaptıklarında hep susmuşum.. niye çünkü hep yanımda olduğu için kendimden vazgeçmişim deli gibi aşık olmadığım halde sırf seviyorum diye kendmden vazgeçmişim.. kaza geçirdim evime buyur ettim ailemle olan bütün sorunlarımı onunla paylaşttım. ailesine hiç bir zaman samimiyet vermediğim halde çok sevdiler ..bütün kurallarımı yıktım.onun için sanırım gene büyük bir hata yaptım ve gene bir insana faslasıyla güvendim.. ve gene annem haklı cıktı hayatımda duymadığım hakaretleri işittim.uğruma kapımda ağlayan adamın gözyaşların timsah gözyaşları olduğunu farkettim oysa o sadece ark. mutluymuş.. bu gece anladım. bana neler yapan kuzenleriyle 5 aydır konuşmadığını biliyordum.ki konuşmaya basladığını bile itiraf edememş bana resmlerini gördm neden söylemedn sadece bunu isterdm dedm sadece onlarla knouştuğunu bilmek istedm asla sana konuşma demedm ama bana artık yalan demenden yoruldum dedim aldığım cevap çok kısa ve özdü seni istemiyorum artık sevmiyorum evlensemde sana çektiriyor olucam bunaldım boğdun beni demesiydi sakın yanlış anlamayın asla boğmadım kendisinin istemediği hiç birşeyi bu zamana kadar yapmadım ağzına ne geliyorsa saydığnda susdum sanırım kendim ettim kendim buldum oysa bir haftadır annanemin yoğun bakımda olmasını annemin üzüntüsüne dayanmaya çalışırken en kötü günümde arkamdan vurdu şimdi sadece ben nasıl bir daha insanlara güveneceğimi ve bunu atlatıcağımı düşünüyorum :58:





boşluğa düşüp rüzgara kapılmak sonrada biryere çakılıp kalmak..hepimizin hayatının biyerınde yaptıgı hatalar arasındadır ....hatalar insanlar için.. önemli olan tekrarlanmaması yasadıkların üzücü şeyler ama bundan sonra kimseye hakettıgınden fazla deger vermezsın fazla değer verince böyle bitarafları kalkıyo olan sana oluyo..
 
Son düzenleme:
insanlara güvenmekten vazgeçme canım, elbet çiğ süt emmemiş biri çıkacak karşına. ama sorgusuz sualsiz de güven diyemem tabi, hep temkinli ol ne yazık ki hepimizi savunmasısız bu hayatta. allah yolunu açık etsin..
 
hemen hemen aynı olaylar geçmiş başımızdan. erkek arkadasımla ayrıldık ona çok deger veriyor olusum,alttan alıyor olusum bagırmalarında bile dahil sususum kendimden soğutmasına nedn oldu.sanırım hayatımızın merkezine koyunca böyle oluyor erkekler. şunu öğrendim, ne olursa olsun kendimizden ödün vermememiz gerekiyormus eger haklıysak da alttan almamamız gerekiyormus. ben de senini gibi diyorum şimdi bir daha nasıl güvenicem,nasıl atlatıcam bu durumu. insan daha bir boşlukta oluyor böyle zamanda. çalısıyorsan işine sarıl ben onu yapıyorum şimdilik. umarım düzeliriz en kısa sürede:58:
 
Kıyamam canım sana.
Bir erkeğe değer vericeksin ama haddinden fazla olursa o zaman erkek nasıl olsa bu beni bırakmaz diyor ve kendi bırakıyor.
Ve erkekler beni sıkıyor boğuyor diyorsa inanın bana başka biri vardır.
Ve gel gelelim sana canım .
Bende snein gibi uzun süreli bir ilişkiden çıktım.
İnanmadım yaşayacağıma telefonlara bakıyordum sürekli.
Arar mesaj atar.
En ufacık bir şeyde ondan sanıyordum düşün.
Birini ona benzetiyordum beni görmek istemiş diyor hevesleniyordum ama gidip yakınlaşıp baktığımda hayal kırıklığı yaşıyordum
Çok mücadele ettim..
O üzülmesin diye onu kırmayayım diye çok şeyde yaptım.
Ona mesajlar yazdım arkadaşlarına ulaştım.
Ve hep sevdiğimi söyledim ama olmadı.
O insan ömrümdü benim ve o insan için onu üzdüğümü sanıp karşısına çıkıp döv dedim döv rahatla.
Bana hakaretler etti düşünebiliyor musun..
Küfürler havada uçuştu ..
Ama unuttum zamanla geçiyor salla takma diyenler oldu inadına diyenlerdi salladım takmadım duymak istemedim.
Hep sevdim sevecem diyorken aa birde baktım zamanla sıradanlaştı.
Bağımlılıktan başka birşey değildir aşk.
Ben kendimi öldüren bir tip olacakken vazgeçmişken sende vazgeçersin.
Ben buralardayımbir sıkıntın olursa bir tıklat kapımı yardmcı olurum sana .
Öpüyorum canım:38:
 
Unutamazsın ama alışırsın zamanla.ne kadar zamn herşeyin ilacıdır deselerde henüz acın tazeyken asla unutulmazz..ilk önce onu yok saymaya çalışırsın,hayatına girmemiş kabul edersin...ondan önce nasıl yaşıyorsam şimdide yaşayacağım dersin,yeni bir çizgi çizeceğim dersin...Ve kimseye artık kolay kolay GÜVENEMEZSİN.hayat dedikleride bu olsa gerek...insan yaşayarak hata yaparak öğreniyor...önemli olan bundan sonra başını daima dik tutman vede bol bol dua etmen...Allah bütün aşk acısı çekenlere yardımcı olsunnn.
 
Son düzenleme:
Back