hayal kırıklıkları

Pmbpantr77

Üye
Kayıtlı Üye
9 Şubat 2020
29
34
26
boşvermişiliğin dibindeyim sanırım. ne konuşmak istiyorum ,ne çabalamak.ne zaman güzel olsun diye elimi birşeye atsam elimde kalıyor. çok fazla hayal kırıklığım var ilk başta annem.öyle bir anne ki nasıl anlatsam bilmiyorum tüm omurgamın kırılması sonrası ameliyat geçirdim 16 saatlik ve yanımda kalmaya tenezzül etmedi. sevdiğim bir kaç arkadaşım vardı onlar baktı bana iyileşme süresinde.abim hep para aracı olarak gördü beni.... sevgilim oldu borç istedi,üzerime kredi çektirdi, evlendim sürekli eşimi,beni ve eşimin ailesini para verin diye rahat bırakmdı. bu arada 5 yıla yakın çocuğuna baktım(bakmazsan evden git dediler çok küçüktü yaşım) arkadaşlarımla konuşmamı engellediler çocuk bakmam için vs. zor süreçti o sıralar majör depresyon geçirdim. babamdan bahsetmiyorum bile şizofren hastası ki böyle olmnasına rağmen o da yalnızca işi düşünce arar beni. çok fazla eksiğim var anne,baba,kardeş yönünden. ve evneldim dibine kadar inanarak aşık olarak.bazı olaylar oldu anlatmak istemiyorum artık çünkü içim almıyor gerçekten . sonrasında yine majör depresyon tedavisi gördüm.herşey düzeldi dedim . ailemi reddettim yani anlayacağınız küfür etmek istemiyorum gözlerim doluyor. eşimle çocuğumla hayatıma bakarken eşimin benden memnun olmadığına tanık oldum bir şekilde. ne bileyim arkadaşlarına beni yılışık ,yapışık bir kadın olarak gösteriyor oysa öyle olduğumu düşünmüyorum. olaydan biraz bahsetsem iyi olur sanırım. arkadaşının düğününe gideceğiz. karımı yanımda getirmek zorundayım yoksa canımı okur falan yazmış arkadaşlarına.oysa 1 hafta önce düğün için kendi isteğiyle bana çanta almıştı falan. nu ilk değil beni birilerine şikayet edişi, eder o annesine,arkadaşlarına. geçen sene sinemaya gidip güzel vakit geçirdikten sonra yine arkadaşlarına eşimle sinemaya gitme işkencesi çekiyorum tarzı birşey yazdığını görmüştüm. bu arada gerçekten telefonunu kurcalamıyorum denk geliyor ama ben bunu söyleyince yalancı,ezik vs oluyorum.böylelikle tüm hevesim kaçıyor dostlar onunla vakit geçirmeye olan hevesim , hatta daha ötesinde iştahım,uykum. anneme kadar patlıyorum . diyorum ki yanımda olsaydı daha güçlü olurdum bugün bunlar umrumda olmazdı.sövmek istemiyorum bela okumak istemiyorum yalnızca içimi dökmek istedim. çok yoruldum
 
boşvermişiliğin dibindeyim sanırım. ne konuşmak istiyorum ,ne çabalamak.ne zaman güzel olsun diye elimi birşeye atsam elimde kalıyor. çok fazla hayal kırıklığım var ilk başta annem.öyle bir anne ki nasıl anlatsam bilmiyorum tüm omurgamın kırılması sonrası ameliyat geçirdim 16 saatlik ve yanımda kalmaya tenezzül etmedi. sevdiğim bir kaç arkadaşım vardı onlar baktı bana iyileşme süresinde.abim hep para aracı olarak gördü beni.... sevgilim oldu borç istedi,üzerime kredi çektirdi, evlendim sürekli eşimi,beni ve eşimin ailesini para verin diye rahat bırakmdı. bu arada 5 yıla yakın çocuğuna baktım(bakmazsan evden git dediler çok küçüktü yaşım) arkadaşlarımla konuşmamı engellediler çocuk bakmam için vs. zor süreçti o sıralar majör depresyon geçirdim. babamdan bahsetmiyorum bile şizofren hastası ki böyle olmnasına rağmen o da yalnızca işi düşünce arar beni. çok fazla eksiğim var anne,baba,kardeş yönünden. ve evneldim dibine kadar inanarak aşık olarak.bazı olaylar oldu anlatmak istemiyorum artık çünkü içim almıyor gerçekten . sonrasında yine majör depresyon tedavisi gördüm.herşey düzeldi dedim . ailemi reddettim yani anlayacağınız küfür etmek istemiyorum gözlerim doluyor. eşimle çocuğumla hayatıma bakarken eşimin benden memnun olmadığına tanık oldum bir şekilde. ne bileyim arkadaşlarına beni yılışık ,yapışık bir kadın olarak gösteriyor oysa öyle olduğumu düşünmüyorum. olaydan biraz bahsetsem iyi olur sanırım. arkadaşının düğününe gideceğiz. karımı yanımda getirmek zorundayım yoksa canımı okur falan yazmış arkadaşlarına.oysa 1 hafta önce düğün için kendi isteğiyle bana çanta almıştı falan. nu ilk değil beni birilerine şikayet edişi, eder o annesine,arkadaşlarına. geçen sene sinemaya gidip güzel vakit geçirdikten sonra yine arkadaşlarına eşimle sinemaya gitme işkencesi çekiyorum tarzı birşey yazdığını görmüştüm. bu arada gerçekten telefonunu kurcalamıyorum denk geliyor ama ben bunu söyleyince yalancı,ezik vs oluyorum.böylelikle tüm hevesim kaçıyor dostlar onunla vakit geçirmeye olan hevesim , hatta daha ötesinde iştahım,uykum. anneme kadar patlıyorum . diyorum ki yanımda olsaydı daha güçlü olurdum bugün bunlar umrumda olmazdı.sövmek istemiyorum bela okumak istemiyorum yalnızca içimi dökmek istedim. çok yoruldum

Eşiniz ve evlilik hayatınızla, annenizle ilişkiniz arasında bir bağlantı yok ki.

24 yaşında , 3 yıllık evli ; 2 yaşında çocuğu olan bir annesiniz siz.

Geçmişe değil de, bugününüze odaklanmak ve geleceği istediğiniz gibi inşa etmeye çalışmak sizin elinizde.
 
Eşiniz ve evlilik hayatınızla, annenizle ilişkiniz arasında bir bağlantı yok ki.

24 yaşında , 3 yıllık evli ; 2 yaşında çocuğu olan bir annesiniz siz.

Geçmişe değil de, bugününüze odaklanmak ve geleceği istediğiniz gibi inşa etmeye çalışmak sizin elinizde.
Karşımda yaptığı hataları kabul etmeyen bu kadar çok insan olduğunda çok yoruluyorum keşke en azından biri Anlasaydı ya da yüzüme gülüp arkamdan iş cevirmeseydi
 
Kurban psikolojisinden acilen çıkmanız lazım. YouTube videoları var.

Ayrıca eşiniz beş para etmez, seviyesiz, saygısız ve sevgisiz biri. Ben olsam derhal boşardım kendilerini.
 
Karşımda yaptığı hataları kabul etmeyen bu kadar çok insan olduğunda çok yoruluyorum keşke en azından biri Anlasaydı ya da yüzüme gülüp arkamdan iş cevirmeseydi

Geçmişi geçmişte bırakmak için çaba sarf etmelisiniz. Size ihtiyaç duyan , sizin ruhsal değişimlerinizi görerek büyüyen bir çocuğunuz var.

Eşinizin de 20 li yaşlarda olduğunu sanıyorum , anlattığınız mesajlaşmalara dayanarak.

Belki kendisiyle alay etme potansiyeli olan ve aile hayatını ve özelini paylaşmak istemediği arkadaşlarıyla yazışıyor ve onların duymak istediklerini yazıp başından savıyor da olabilir. Yazdıklarını onaylamıyorum ancak yazdığıyla hissettiği farklı olabilir.

Mesela sizinle sinemaya gideceğini söylediğinde , arkadaşları erkek erkeğe plan yapıp ; sizi ekmesini istedilerse , sanki gönülsüz gidiyormuş gibi onlara karşı bir tavır sergilemiş olabilir.

Eşinizi bizlerden daha iyi tanırsınız neticede.
 
Haklısın düne kadar çok güzeldi aslında. Uzun zamandır pozitiftim . Çocuğuyla kaydırak kayan , dans eden , onunla yatan kalkan bir anneyim. bugün ise yansıtmamaya çalışıyorum. Geride bırakıyorum herşeyi yoluma devam ediyorum ama bu yapılan yanlışlar ayda 1 tekrar ediyor ve bu ister istemez modumu düşürüyor
 
boşvermişiliğin dibindeyim sanırım. ne konuşmak istiyorum ,ne çabalamak.ne zaman güzel olsun diye elimi birşeye atsam elimde kalıyor. çok fazla hayal kırıklığım var ilk başta annem.öyle bir anne ki nasıl anlatsam bilmiyorum tüm omurgamın kırılması sonrası ameliyat geçirdim 16 saatlik ve yanımda kalmaya tenezzül etmedi. sevdiğim bir kaç arkadaşım vardı onlar baktı bana iyileşme süresinde.abim hep para aracı olarak gördü beni.... sevgilim oldu borç istedi,üzerime kredi çektirdi, evlendim sürekli eşimi,beni ve eşimin ailesini para verin diye rahat bırakmdı. bu arada 5 yıla yakın çocuğuna baktım(bakmazsan evden git dediler çok küçüktü yaşım) arkadaşlarımla konuşmamı engellediler çocuk bakmam için vs. zor süreçti o sıralar majör depresyon geçirdim. babamdan bahsetmiyorum bile şizofren hastası ki böyle olmnasına rağmen o da yalnızca işi düşünce arar beni. çok fazla eksiğim var anne,baba,kardeş yönünden. ve evneldim dibine kadar inanarak aşık olarak.bazı olaylar oldu anlatmak istemiyorum artık çünkü içim almıyor gerçekten . sonrasında yine majör depresyon tedavisi gördüm.herşey düzeldi dedim . ailemi reddettim yani anlayacağınız küfür etmek istemiyorum gözlerim doluyor. eşimle çocuğumla hayatıma bakarken eşimin benden memnun olmadığına tanık oldum bir şekilde. ne bileyim arkadaşlarına beni yılışık ,yapışık bir kadın olarak gösteriyor oysa öyle olduğumu düşünmüyorum. olaydan biraz bahsetsem iyi olur sanırım. arkadaşının düğününe gideceğiz. karımı yanımda getirmek zorundayım yoksa canımı okur falan yazmış arkadaşlarına.oysa 1 hafta önce düğün için kendi isteğiyle bana çanta almıştı falan. nu ilk değil beni birilerine şikayet edişi, eder o annesine,arkadaşlarına. geçen sene sinemaya gidip güzel vakit geçirdikten sonra yine arkadaşlarına eşimle sinemaya gitme işkencesi çekiyorum tarzı birşey yazdığını görmüştüm. bu arada gerçekten telefonunu kurcalamıyorum denk geliyor ama ben bunu söyleyince yalancı,ezik vs oluyorum.böylelikle tüm hevesim kaçıyor dostlar onunla vakit geçirmeye olan hevesim , hatta daha ötesinde iştahım,uykum. anneme kadar patlıyorum . diyorum ki yanımda olsaydı daha güçlü olurdum bugün bunlar umrumda olmazdı.sövmek istemiyorum bela okumak istemiyorum yalnızca içimi dökmek istedim. çok yoruldum
Bence bu olaylardan eşinin senden memnun olmadığını çıkarma, bu erkekler arası hiyerarşide ezik durmama çabası gibi bir şey, boş beleş mizahla ben kılıbık değilim halleri. Hoş bir değil yine ama sizinle değil de kendiyle alakalı.
 
Bence bu olaylardan eşinin senden memnun olmadığını çıkarma, bu erkekler arası hiyerarşide ezik durmama çabası gibi bir şey, boş beleş mizahla ben kılıbık değilim halleri. Hoş bir değil yine ama sizinle değil de kendiyle alakalı.
Sorun olan daha önce çok yaşayıp ikaz edip bir daha yapmam demesine rağmen yapmasına devam etmesi. Düşünsene ben oraya gittiğimde arkadaşları bana ne gözle bakacaklar? Bırak insanlar beni kendileri tanisinlar değil mi ?
 
X