- 1 Eylül 2013
- 1.194
- 241
- 173
Gecmis olsun..
Ah etmedim demişsin ama etsende bi ise yaramiyo donuyo seni buluyo kendimden biliyorum :) bende aldatilp ayrilali yaklask bi bucuk sene oldu ve ben tek bir gun bile o igrenc kisiyi unutamadim, tabi bunun yaninda o mutlu mesut hayatina devam ediiyo, bense sabret dayan birgun hersey iyi olacak laflariyla takılıyorum :) yani dicegim o ki kelin ilaci olsa kendi basina surer ama unutsan da unutmasan da sen aciyi cektiginle kaliosun karsi taraf ise hep mutlu..
Sağlığını ihmal etme canım o en önemlisi inan :)[/QU
aman ah etme,hele beddua döner dolanır seni bulur diye o kadar çok okudumki...aslında etmek istiyom da ;korkudan edemiyom:)yakın bi ark var,çok dayanamıcak gb kahrolduğumda onu arayıp:şuna bi beddua etsene diyorumya güleyim mi ,ağlıyım mı bilmiyorum halimize...sende tıpkı benim gibisin,hergün teselli formatında şeylerle gün geçiriyosun dimi? ama yinede ettiğii çekenler var,buraya yazanlarda var,onlardan biraz olsun umutlanıyorum.zamanı vardır,allah elbet yanına bırakmıcak diyorum.sende böyle düşün yinede olur mu?vee en büyük dileğim;onun tepetaklak gittiği günü duyup buraya yazmak:) güzel dileklerin için sağol,bizimde bigün güleceğimize inan cnm sende...
Ins canm benim :) elimden geldiğince pozitif düşünme çalışıyorum bazen başarıyorum bazen olmuyo ama öyle boyle gülümseyebiliyoruz en azından:) ins bundan sonraki hayatımız gülücük ve mutluluklarla dolu olur :)
alırım diyenler alaydı şimdiye boyumca çocuğum olurdu hep aynı yalan hep
o yalanları söliyerek zaten insanı hayal kırıklıgına sürükliyen kişilerden fayda gelmez tatlım gercekten sözünde duran adam zaten sen bişey demeden alır yüzüğü gelirevlendikten sonra birde pişman olmak var Allah korusun inş yüzün güler tatlım benim bura senle gelinlik seceriz
ben teyzeleri amcaları didiydim hani benim gelin derler yaaa onlar işteamaaan onların oğlunu kim beğensin turşusunu kursun bak buda vazgeçti almaktan hani birine alcaktın beni
Hiç takma yaşını..
İnan kimisi 27 yaşında aşık olur şak evlenir.
Tam evlilik yaşı dimi?
Ama evliliğinde türlü türlü sıkıntı..Bir yanda deli gibi anne olma isteği..
Yaş olur 30 hala bu evliliğe çocuk yapsam mı?
Ama ilk yıllar zor geçer boşanma hemenler..
Oldu 32.. Eeee biraz daha iyi ama geçici midir bu iyilik?
Acabalar.. Oldun 35 çocuk yok
Böyle tanıdıklarım da var...
Doğru insanla, doğru evliliği bulduğunda sen hiç beklemez yaparsın bebişini
İyi düşün iyi olsun inşallah..
annem hep öyle der bu tip işlerevardır bi bildiği cidden öyle canım insan bazen kaderini kendi eliyle yazıyo, bazen yaptıklarımız geleceğimiz oluyo önümüze çıkıyo.
bak bişey anlatayım canım: hastanede bi ablayla tanıştım 40 küsur yaşında hiç evlenmemiş göğüs biriyle tanışmış nişanlıyekn göğüs kanserine yakalanmış ilk şüphelendiklerinde nişanlısıyla beraber gitmişler doktora adam ilkten destek olmuş sonra kanser kesinleşmiş aradan zaman geçince adamın ailesi çocuğu olmaz vs diye baskı yapmışlar adamı vazgeçirmişler kadın sesini bile çıkarmamış ve kendinden oldukça büyük biriyle evlenmiş gayet huzurluyum şimdi dedi düğünümüz bile aynı gün olmuş sonradan duydum dedi hala yüzü gülüyodu çok tatlıydı içinde kimbilir ne fırtınalar kopuyodur o ayrı. sonra ben çok etkilendim bi arkadaşıma anlattım bunu ve dediki arkadaşım: o adam belki dua edip o kıza destek olsaydı o kızı olduğu gibi kabul etseydi allahtan gelen bi derdi belkide doktor kanser diye şüphelendikten sonra allah tarafından kanser bile çıkmıycaktı bile duanın açmadığı kapımı var belkide o adamın iyi niyeti için allahu teale o illeti vermeyecekti onu sınamıştı dedi. ben bunu duyunca baktım kaldım arkadaşımın suratına ne kadar güzel bi bakış açısı herşeyin başı inanmak derler yaa.... doğru söylüyo arkadaşım kötüde olsa zorda olsa allahtan gelene isyan etmemek gerekiyo. o adamın eşide hastalanmış sonradan biliyomuusun allahın taktiri işte kaçtığı şeye tekrar yakalandı önüne çıktı arkadaşımın dediği gibi adam o kızı kabul etse belkide mevlam derdi geri alcaktıçok uzun oldu
çok güzel bir insansınız. ne olur inancınızın sizi daha da güzelleştirmesine izin verin. allah yardımcınız olsun, daha iyisine layıksınız her şeyin,izin verin hayata, doğru insan gelecekelbet.
tüylerim diken diken okudum,sanki ben yaazmışımmerhaba :) konunu kendi hikayeme çok yakın buldum... içim burkuldu.. hatırlamak istemediklerimi hatırladım.. ama iyikide hatırlamışım.bir kez daha gördüm bir zamanlar kendimi parçaladığım insan için şuan şükrediyorum yanımda olmadığı için..
bende beyin tümörünü ilk öğrendiğim anda ağlayarak onu aramıştım... açmamıştı..defalarca aradıktan onlarca mesaj attıktan sonra bi mesaj geldi.. arkadaşlarla oyun oynuyorum müsait değilim:)))) bu adam benim 6 yılımı verdiğim adını anınca gözlerimden yaşlar akan sevdiğim insandı... bu bana yaşattığı en hafif acılardandı.. uzatıp senide okuyanlarıda sıkmak istemem ama çok doluyumona onlarca sayfa beddua etsem yinede içim soğumaz.. kısacası aynı sebepten terk edildim.. senden doğudum sonumuzu görmüyorum , biz evlenirsek boşanırız vs vs vs.. sonrada kendinden yaşça küçük arkadaşım dediği kızla fölrt etmeler falan filan ...en sonunda ayrıldık...her zaman ayrıldığımızda ben ayakalarına kapandığım için :) çok rahat terk edebildi :) ama ben bu sefer sadece tamam dedim... tamam dedim ve bitti... bir daha ne aradım ne sordum... o an benim miladım oldu... tam bir sene ağladım acı çektim hayata küstüm.. senin fiziksel ve ruhsal olarak yaşadığın herşeyi bende yaşadım.. bu arada yaşımızda aynı :) ben üniversiteden sonra hiç çalışmadım.. evdeydim hep.. birde üstüne bu olayları yaşayınca dedim artık kim çıkacaka karşıma nerden çıkacak ben tekrar sevememe derken hoop o çıktı :))) sana nasıl anlatırım bilmiyorum.. hayalimde çok güzel bi evlilik hayali kursam şuan yaşadığımdan gibi olamazdı emin ol:) Allaha binlerce şükürler olsun şuan eşimle evliyim... iyiki terk edilmişim iyiyki geri dönmemişim.. hastalığımda yanımda olmayan adamla iyiki daha fazla kendimi yıpratmamışım... aşk insanı güzelleştiyor derler ya çok doğru... kel kalıcam diye korkup doktor doktor dolaştığım çare bulamadığım saçlarıma bile kavuştum :))))) çook uzattım ama senin gibi olan çok kişi var hepimiz burdayız yani sende iyi olacaksın merak etme.. Allah seni seviyor.. ve sevdiğini şuan sınıyor...sen bu sınavdan alnın ak çıkacaksın... bigün inşallah gerçek mutluluğu bulup bizimle paylaşırsın:) Allah senide hepimizide iyilerle karşılaştırsın..
nişanlandılar kelimesini okuyunca hiç abartmıyorum oturduğum yerden zıpladım. şimdilik sabır dilemekle birlikte içimden yazıyı okuyunca şu geçti direk ;bu hatunu güzel bir hayat güzel bir evlilik bekliyor dedim. içimden o an geçen tüm güzel dilekler sizinle olsun.. :)
cok cok gecmiş olsun... hayata şuandan itibaren yeniden başlamalısın...
cünkü hayat devam ediyo. belki bi yerde bi kısmetin seni bekliyodur kimbilir...
senden 8yaş kücük şahıs sana onu yaptıysa.. kendisinden 7 yaşındaki kücük o kızda kendine onu yapmıcagı ne malum.
ilahi adalet var cünkü bu dünyada...
yaşadıkların cok kötü okurken içimiz parcalandı. üzüldük.gözlerimiz doldu. yaşamak kimbilir ne berbattır
rabbim gönlüne göre versin. ve asla umudunu yitirme...
Eki Görüntüle 1080084
cok seviyorum bu sözleri... dagılmadan toparlanamayız
Hayatta çok şanslı bir insan olduğunu hatırlatmak istedim. Büyük bir hastalığı atlatmışsın ve sağlıklısın bu bile senin aslında hayata bakış açını değiştirmeli. Bu rahatsızlıktan vefat eden birçok insan var. Allah'ım büyüktür. Sen dua et ona sığın. Kimseyi bırakmadı ki seni bıraksın yarı yolda. Her şer bir hayıra dönüşür. O kişi ile belki de mutsuz olacaktın, belki de seni aldatacaktı. Sen güvenebilir miydin bu karakterde birine. Hakkında hayırlısı Mevlam ne ederse güzel eder. Sağlıklı , mutlu güzel günlere...
Allah acı çektiren butun erkeklerinn be..... wersinnnn noktaaa !!!
Üzülme daha fazla kendine zarar werecek boyuta gelmişsin..
Yapma sen güçlü bir insansın aslında bunun farkına var..
Kalk bi silkelen böyle olmaz, hayat dewam ediyor...
Kendine gelemye başlayınca hayatına yeni birisi bile girer inan o ş...sizii unutursun ve dersin ki bu adam için mi
ben böyle olmuşum...
Güzeliimm bize burdan daha güzell haberler wereceğin günleri iple çekiyoruzz bunu unutma..
Dualarım seninle...
Merhabalar.Geçen yıl üyelik aldım.bi türlü toparlayıp yazamıyodum.Kendimi çok sağlıklı hissetmediğimden kimseye yorumda yapmıyodum.Ama artık yazıp rahatlamalıyım dedimBiliyorum sizlerin yorumları bana iyi gelicek,moral verecek.
28 yaşında hayat dolu cıvıl cıvıl bi kızdım,bir sürü hayallerim umutlarım vardı,yaşama dair.Ve kulak ağrısı ve duyma kaybıyla laylaylom gittiğim doktorda beynimde tümör olduğunu öğrendim.hayatımın değiştiği o an:içimiz rahatetsin bide mr çekelim diyen doktor;bi yüzüme bi mr a bakıyodu.kapıyı kapatırmısın dedi bana.O anda içim cız etti:Kızım debelek dedim kötü bişey var.Türk filmlerinde dalga geçtiğimiz sahneler varya:)tıpkısının aynısını yaşadım.üzerinden 9 sene geçice gülerek yazması ne kolay...ağlaya ağlaya dinledim.dr anlatmaya çalışıyodu,beyinle beyin sapı arasında,kulak ve yüz sinirine yakın bölgede.ceviz büyüklüğünde.almamamız lazım.kalırsa büyür,hayati tehliken var.ama için rahat olsun bunun adı şu:...iyi huylu bi tümördür,allah vercekse böylesini versin kızım,sadece yüzünde bi sorun oluşcak(görsel)ama olmayadabilir,çok dikkatli çıkarıcaz,gençsin atlatırsın vs vs...ağlamaktan kendime gelip tek sorduğum:kanser miyim? oldu .aileme anlatma sürecim,ameliyat falan çok çok zor aşamalardı.
12 saat sürdü,çıkarıldı,yoktu artık beynimde.3 gün yoğun bakımda kaldım.normal odaya alındığımda ayna dedim;ayna verin bana...hani o görsel sorun varya;onu görmek istedim...ve hoş geldin yeni debeleko kadar zor o kadar zor ki anlatamam.biraz deniyim ama:adını açıkça yazmama sebebim:arama motorunda bu sitenin en üstlerde çıkması ve tanınma korkusu yüzümde normal olmayan bi simetri vardı.napcam dedim,ben böyle mi sokağa çıkıcam.eski güzel yüzüm nerde?keşke ölseydim,niye ameliyatta ölmedimkiler falan.ağlama krizleri,niye ben ler?birmilyonda on kişiden niye ben?
beyin o kadar açık kalınca beyin kimyasallarının yeri değişiyomuş,bunun etkiside psikolojik oluyo tabi.bide üstüne yeni durumu kabullenememe falan.yani bide psikolojik bi tanı kondu,onla mücadele başladı.ama dualar ve rabbime olan inancım sayesinde sadece 3 ay ilaç kullanıp normale döndüm.ama kullanabildiğim kadar rapor aldım çünkü işe başlamaktan, dışarı böyle çıkmaktan,meraklı bakışlardan öyle korkuyodumki...psikiyatrist devamlı işe başlamalısın bu sana iyi gelicek diyodu.ve dediği gibi oldu.ailem,iş arkadaşlarım sağolsunlar,hep destek verdiler.çok kolaymış gb geçiştirmiyim,ama başınızıda ağrıtmıyım.sorular,meraklı bakışlar öyle bi yoruyoki insanı...anlat anlat insanda enerji bırakmıyolar sahiden.şimdide soruyalar bakıyolar ama zaman geçince azalıyo sanki,alışıyosun ya da.canım sıkkınsa tersliyorum,değilse cvp veriyorum artık bende.
tüm bunlar olurke benden 5 yaş küçük bi erkek ark vardı.başka bi şehirdeydi.az görüşüyoduk.ama yinede evlilik hayallerimiz falan vardı.bu olaydan sonra koptuk gitti.suçlamıyorum onu.zaten ailesinden dolayı çok pasif bi tipti.biraz ağladım zırladım.ama bu benim kaderim.bu derdi bana allah verdi.kimse beni beğenip evlenmek istemezsede bunuda veren rabbim dedim sustum.günlerimi artık evlenmeyi ,çocuk sahibi olmayı,rafa kaldırmış ailesi ve arkadaşlarıyla kendine bi dünya kurmuş olarak yaşıyodum.Vee o girdi hayatıma.başka bi şehirden bizim işyerinin şubesine geldi.ilk başlarda ne yalan söliyim,hiç dikkatimi çekmedi.normal sıradan bi arkadaştı işte.sonra ilgisini farketmeye başladım.ama konduramıyodum.niye?çünkü ondan büyüğüm hemde 8 yaş.maalesef bu benim handikabım.48 kiloyum boyum1.60 minyonum diye küçük gösteriyorum.o yüzden hep kendimden küçükler aşık oluyo banaaylarca o bana ben ona çok temkinli yaklaştık.ben hep kendime kızdım,yanlış anlıyorum diye.adam benle doktora geliyodu.dışarda buluşmak istiyodu.gözkapağımdan küçük bi operasyon geçirceğim gece sabaha kadar benle yazışıp moral verdi.ve 7 ayın sonunda nihayet söyledi.ben olmaz dedim ağlayarak:çünkü yaşım büyük,ailen beni istemez,hemde çirkin sayılırım,sen aslan gb yakışıklı adamsın gençler güzeller varken niye ben.öyle bi ikna ettiki,öyle cümleler ettiki aklınız durur:genç alcamda nolcak ikigü sonra anlaşamıcam boşanıcam,sen diğerlerine hiç benzemiyosun,akıllı kültürlüsün,annm sana bayılcak,dünyayı gezsem senin gibisini bulamam,babamı çağırayım yurtdışından(annesi babası ayrı)seni isteyelim,yüzük alıyım içine adımızı yazdırayım...yani söylencek ne varsa söyledi.ben zaten çoktan aşık olmuştum.uçuyodum mutluluktan...
ve ilişkimiz başladı,hep ileriye dönük,hep evlilikle ilgili konuşuyoduk.başlarken zaten :ben liseli değilim,sen gençsin benimse zaman aleyhime işliyo demiştim.daa ilk gün zaten senle evlenme niyetiyle başladım bende dedi.ablasını çağırdı işyerimize benle tanıştırdı.daha ilk hafta yaptı bunu.annesiyle tanışcam günü bekliyodum.çeyizler alıyodum,hayaller kuruyodum.işte allah bana sabrettim mükafatımı verdi diyodum.1.94 boyundaydı benim miniğimyanımda o varken bana hiçbişey olmaz diyodum.elini karnıma koyar:karnınmı şişcek aşkım,yerim ben o karnını derdi.herşeye inandım işte.
sonra klasik kavgalar tartışmalar başladı aramızda.bi kız başladı işe.17 yaşında ailesiyle a...dan yeni gelmişler.orda lise 2 den bırakmış.daha 17 yaşında.onun yanında sürekli görmeye başladım kızı.gözlerinden kalpler çıkıyodu ufaklığın.bi gün aynı bankta oturduk öğle paydosunda.kulağına eğildim.bu ortamızdaydı.sağında çıtır hayranın ,solunda kart sevgilin..ne şanslısın aşkım dedimdaha sonra bi tartışma esnasında kızı hatırlattım buna.öyle bi azarladı ki beni:kimi kıskandığını dikkat et,17 yaşında lise terk kızımı kıskanıyosun,sen kendini onlamı kıyaslıyosun,kendine gel,bi daha uyarmıcam bak,yaş 35 hareketlerin ergen gb ...neler dedi bana.
çok uzatmıyım,ben işten ayrıldım,oda bi kursa yazıldı,beni daha iyi şartlarda yaşatcakmış,bu işi sevmiypomuş fln.bu kursa senin için yazıldum derdi.ben evde, o işte, akşamları kursta.o çok yoğun, ben boş.sonra ilgi alaka azaldı,annesiyle tanıştırmıcanı benim aklımı başıma almamı beklediğni söyledi(kıskançlıklarım)insan sabahlara kdr konuşmaya doyamadığını 3 gün aramazsa siz ne yaparsanız?hesap sorunca:boğma beni,sıkma beni..ayrılalım bu böyle gitmez diye üç kere teklif ettim dediği şu oldu:evlenincedemi böyle yapcan,her kavgada ayrılalım mı dicen,büyü artık...
çok geçmedi beklenen son.insan hissediyor zaten.o korkuyla daha bi yapışıyo.karşı tarafta itiyo .ve burda okuduğum yüzlerce hikaye gb.beni boğdun soğudum senden....ne kolay dimi?senle evlencem,bu evden telli duvaklı gelin çıkarcam de,gir hayatına önce göklere çıkar,sonra da soğudum de cık git.arkada kalan yansın nolcakki,dimi?telefona çıkmamalar,mesajlara dönmemeler.adam gibi geçip karşıma açıklama yapma zahmeti bile yok.(adam lafın gelişi)resimlerimi getir dedim.15 dk ayırdı bana.gözlerinden nefret saçarak;biz senle anlaşamıyoruz dedi,ben babasız büyüdüm,benim çocuklarım babasız büyümicek dedi.ayaklarına kapanıcaktım nerdeyse.beni bırakma diye.ama görmeliydiniz,iki ay önce senin için ölürüm diyen adam,nerdeyse beni öldürecek..nasıl bu hale geliyolar anlamıyorum.
veee debeleği öldürücü darbe;hani o ufaklık vardıya 17 yaşında olan.3 ay sonra nişanlandılar:)ben beyin ameliyatı olduğum gün bile öyle bi acı hissetmedim.sosyal paylşm sitesinde kapak fotosu.ailecek dizilmişler.dakikalarca bakakaldım.bi insan nasıl bu kadar adi olablir?telefona sarıldım.niye yaptın bunu?çok eğlendinizmi ufaklıkla arkamdam dedim.yeminederim senleyken yoktu,sen den ayrıldım martta x.. çıkmaya başladık dedi.son görüşmemiz 15 şubattı zaten.15 gün sonra başlamış yani.bilgisayar sanki format atıyo beynine.yenisine aşık oluyo..bende yedim.ağzıma gelen hakareti ettim,annem seni istemedi dedi.yaşı geçmiş kızı napcaksın demiş.iyide en başta benim olmaz deme sebebim zaten buydu.sen beni yalvararak ikna ettin.benim ailem modern,üstümde bi hakları yok,ben nedersem o olur...
dahada uzatmıyım.ben kapıya kondum,ufaklık yerime geçti:)sonuç bu.40 kilo oldum.saçlarım döküldü.dünyadan koptum.aşırı kilo kaybım için hast. yatırılcaktım.kendimi geçtimde 70 yaşındaki anneme babama yazık.kızları gözlerinin önünde eriyip bitiyo,niye şeref yoksunu bi varlık yüzünden.yani ben yenildim;gençlik güzellik kazandı.aman da şöyle akıllısın,güzellik geçici,çok merhametlisin,kültürlüsün,hanımefendisin,zarifsin...ne de güzel kandırmuş değil mi?
kursunu bitirdi,sevdiği işe girdi,annesi ona ev aldı,maddi problemleri düzeldi,genç nişanlısıyla evlenceği günü bekliyo sevinçle.beni heryerden engelleyip nişanlısıyla ortak face açtı.kıza sataşıcam fln sandı heralde.o kadar seviyesiz olacağımı düşündü.ben 8 yaş büyüktüm,kızımızda 9 yaş küçük.bi türlü ortasını tutturamadı.ama ne kadar küçük olsa o kadar iyi dimi:)hiç yaşlanmaz,hasta olmaz...o yaşta kendimi düşünüyomda aman şu üni.bi bitse işim olsa diye çırpınıyodum.herkesin düşüncesi farklı tabi.şimdi sen kıskançlıktan böyle yazıyosun denmesin:)
ve sonuç o mutlu mesut hayatını yoluna koydu,benimkini darmadağın ettikten sonra.bunlar olalı bir yıl 3 ay oldu.her gece ağlamaya devam,sabah kusarak kalkmaya devam,aynı acıyla uyanmaya devam.kaybettiğim kiloların,kansızlıktan dökülen saçların,gözyaşlarımın hesabını kim vercek?zaten geç kalmıştım hayata şimdi iyice anlamsız oldu.benim hikayemi bilenler yakın arkadaşlarıma;o kızın ahı tutar,o çocuk mutlu olamaz diyolarmış.iyide ahh etmedimki sadece rabbime havale ettim.benle evlenirse çocukları babasız büyücekmiş,madem bu kadar emin evlenmesin tabi.ne diyebilirimki...ufaklıkla garanti ama,çok mutlu olcak...ilahi adalate sığınıyorum sadece.kim haksızsa o çeksin cezasını.ben yada o.insana şey çok dokunuyo ama;rabbimden gelene(tümör)boynumuz kıldan ince,isyan etmek ne haddimize...ama şu kulların ettiği varya,işte o acıya dayanılmıyor bazen...
nerydeyse bi yıldır planladığım yazıyı yazdım.bugün bi milat olsun istedim belkide.sizler bana güç verin,moral verin inşallah,güzel yorumlarınızı okuyup iyi hissediyim .hakkınızı helal edin kızlar,çok uzun oldu
Merhabalar.Geçen yıl üyelik aldım.bi türlü toparlayıp yazamıyodum.Kendimi çok sağlıklı hissetmediğimden kimseye yorumda yapmıyodum.Ama artık yazıp rahatlamalıyım dedimBiliyorum sizlerin yorumları bana iyi gelicek,moral verecek.
28 yaşında hayat dolu cıvıl cıvıl bi kızdım,bir sürü hayallerim umutlarım vardı,yaşama dair.Ve kulak ağrısı ve duyma kaybıyla laylaylom gittiğim doktorda beynimde tümör olduğunu öğrendim.hayatımın değiştiği o an:içimiz rahatetsin bide mr çekelim diyen doktor;bi yüzüme bi mr a bakıyodu.kapıyı kapatırmısın dedi bana.O anda içim cız etti:Kızım debelek dedim kötü bişey var.Türk filmlerinde dalga geçtiğimiz sahneler varya:)tıpkısının aynısını yaşadım.üzerinden 9 sene geçice gülerek yazması ne kolay...ağlaya ağlaya dinledim.dr anlatmaya çalışıyodu,beyinle beyin sapı arasında,kulak ve yüz sinirine yakın bölgede.ceviz büyüklüğünde.almamamız lazım.kalırsa büyür,hayati tehliken var.ama için rahat olsun bunun adı şu:...iyi huylu bi tümördür,allah vercekse böylesini versin kızım,sadece yüzünde bi sorun oluşcak(görsel)ama olmayadabilir,çok dikkatli çıkarıcaz,gençsin atlatırsın vs vs...ağlamaktan kendime gelip tek sorduğum:kanser miyim? oldu .aileme anlatma sürecim,ameliyat falan çok çok zor aşamalardı.
12 saat sürdü,çıkarıldı,yoktu artık beynimde.3 gün yoğun bakımda kaldım.normal odaya alındığımda ayna dedim;ayna verin bana...hani o görsel sorun varya;onu görmek istedim...ve hoş geldin yeni debeleko kadar zor o kadar zor ki anlatamam.biraz deniyim ama:adını açıkça yazmama sebebim:arama motorunda bu sitenin en üstlerde çıkması ve tanınma korkusu yüzümde normal olmayan bi simetri vardı.napcam dedim,ben böyle mi sokağa çıkıcam.eski güzel yüzüm nerde?keşke ölseydim,niye ameliyatta ölmedimkiler falan.ağlama krizleri,niye ben ler?birmilyonda on kişiden niye ben?
beyin o kadar açık kalınca beyin kimyasallarının yeri değişiyomuş,bunun etkiside psikolojik oluyo tabi.bide üstüne yeni durumu kabullenememe falan.yani bide psikolojik bi tanı kondu,onla mücadele başladı.ama dualar ve rabbime olan inancım sayesinde sadece 3 ay ilaç kullanıp normale döndüm.ama kullanabildiğim kadar rapor aldım çünkü işe başlamaktan, dışarı böyle çıkmaktan,meraklı bakışlardan öyle korkuyodumki...psikiyatrist devamlı işe başlamalısın bu sana iyi gelicek diyodu.ve dediği gibi oldu.ailem,iş arkadaşlarım sağolsunlar,hep destek verdiler.çok kolaymış gb geçiştirmiyim,ama başınızıda ağrıtmıyım.sorular,meraklı bakışlar öyle bi yoruyoki insanı...anlat anlat insanda enerji bırakmıyolar sahiden.şimdide soruyalar bakıyolar ama zaman geçince azalıyo sanki,alışıyosun ya da.canım sıkkınsa tersliyorum,değilse cvp veriyorum artık bende.
tüm bunlar olurke benden 5 yaş küçük bi erkek ark vardı.başka bi şehirdeydi.az görüşüyoduk.ama yinede evlilik hayallerimiz falan vardı.bu olaydan sonra koptuk gitti.suçlamıyorum onu.zaten ailesinden dolayı çok pasif bi tipti.biraz ağladım zırladım.ama bu benim kaderim.bu derdi bana allah verdi.kimse beni beğenip evlenmek istemezsede bunuda veren rabbim dedim sustum.günlerimi artık evlenmeyi ,çocuk sahibi olmayı,rafa kaldırmış ailesi ve arkadaşlarıyla kendine bi dünya kurmuş olarak yaşıyodum.Vee o girdi hayatıma.başka bi şehirden bizim işyerinin şubesine geldi.ilk başlarda ne yalan söliyim,hiç dikkatimi çekmedi.normal sıradan bi arkadaştı işte.sonra ilgisini farketmeye başladım.ama konduramıyodum.niye?çünkü ondan büyüğüm hemde 8 yaş.maalesef bu benim handikabım.48 kiloyum boyum1.60 minyonum diye küçük gösteriyorum.o yüzden hep kendimden küçükler aşık oluyo banaaylarca o bana ben ona çok temkinli yaklaştık.ben hep kendime kızdım,yanlış anlıyorum diye.adam benle doktora geliyodu.dışarda buluşmak istiyodu.gözkapağımdan küçük bi operasyon geçirceğim gece sabaha kadar benle yazışıp moral verdi.ve 7 ayın sonunda nihayet söyledi.ben olmaz dedim ağlayarak:çünkü yaşım büyük,ailen beni istemez,hemde çirkin sayılırım,sen aslan gb yakışıklı adamsın gençler güzeller varken niye ben.öyle bi ikna ettiki,öyle cümleler ettiki aklınız durur:genç alcamda nolcak ikigü sonra anlaşamıcam boşanıcam,sen diğerlerine hiç benzemiyosun,akıllı kültürlüsün,annm sana bayılcak,dünyayı gezsem senin gibisini bulamam,babamı çağırayım yurtdışından(annesi babası ayrı)seni isteyelim,yüzük alıyım içine adımızı yazdırayım...yani söylencek ne varsa söyledi.ben zaten çoktan aşık olmuştum.uçuyodum mutluluktan...
ve ilişkimiz başladı,hep ileriye dönük,hep evlilikle ilgili konuşuyoduk.başlarken zaten :ben liseli değilim,sen gençsin benimse zaman aleyhime işliyo demiştim.daa ilk gün zaten senle evlenme niyetiyle başladım bende dedi.ablasını çağırdı işyerimize benle tanıştırdı.daha ilk hafta yaptı bunu.annesiyle tanışcam günü bekliyodum.çeyizler alıyodum,hayaller kuruyodum.işte allah bana sabrettim mükafatımı verdi diyodum.1.94 boyundaydı benim miniğimyanımda o varken bana hiçbişey olmaz diyodum.elini karnıma koyar:karnınmı şişcek aşkım,yerim ben o karnını derdi.herşeye inandım işte.
sonra klasik kavgalar tartışmalar başladı aramızda.bi kız başladı işe.17 yaşında ailesiyle a...dan yeni gelmişler.orda lise 2 den bırakmış.daha 17 yaşında.onun yanında sürekli görmeye başladım kızı.gözlerinden kalpler çıkıyodu ufaklığın.bi gün aynı bankta oturduk öğle paydosunda.kulağına eğildim.bu ortamızdaydı.sağında çıtır hayranın ,solunda kart sevgilin..ne şanslısın aşkım dedimdaha sonra bi tartışma esnasında kızı hatırlattım buna.öyle bi azarladı ki beni:kimi kıskandığını dikkat et,17 yaşında lise terk kızımı kıskanıyosun,sen kendini onlamı kıyaslıyosun,kendine gel,bi daha uyarmıcam bak,yaş 35 hareketlerin ergen gb ...neler dedi bana.
çok uzatmıyım,ben işten ayrıldım,oda bi kursa yazıldı,beni daha iyi şartlarda yaşatcakmış,bu işi sevmiypomuş fln.bu kursa senin için yazıldum derdi.ben evde, o işte, akşamları kursta.o çok yoğun, ben boş.sonra ilgi alaka azaldı,annesiyle tanıştırmıcanı benim aklımı başıma almamı beklediğni söyledi(kıskançlıklarım)insan sabahlara kdr konuşmaya doyamadığını 3 gün aramazsa siz ne yaparsanız?hesap sorunca:boğma beni,sıkma beni..ayrılalım bu böyle gitmez diye üç kere teklif ettim dediği şu oldu:evlenincedemi böyle yapcan,her kavgada ayrılalım mı dicen,büyü artık...
çok geçmedi beklenen son.insan hissediyor zaten.o korkuyla daha bi yapışıyo.karşı tarafta itiyo .ve burda okuduğum yüzlerce hikaye gb.beni boğdun soğudum senden....ne kolay dimi?senle evlencem,bu evden telli duvaklı gelin çıkarcam de,gir hayatına önce göklere çıkar,sonra da soğudum de cık git.arkada kalan yansın nolcakki,dimi?telefona çıkmamalar,mesajlara dönmemeler.adam gibi geçip karşıma açıklama yapma zahmeti bile yok.(adam lafın gelişi)resimlerimi getir dedim.15 dk ayırdı bana.gözlerinden nefret saçarak;biz senle anlaşamıyoruz dedi,ben babasız büyüdüm,benim çocuklarım babasız büyümicek dedi.ayaklarına kapanıcaktım nerdeyse.beni bırakma diye.ama görmeliydiniz,iki ay önce senin için ölürüm diyen adam,nerdeyse beni öldürecek..nasıl bu hale geliyolar anlamıyorum.
veee debeleği öldürücü darbe;hani o ufaklık vardıya 17 yaşında olan.3 ay sonra nişanlandılar:)ben beyin ameliyatı olduğum gün bile öyle bi acı hissetmedim.sosyal paylşm sitesinde kapak fotosu.ailecek dizilmişler.dakikalarca bakakaldım.bi insan nasıl bu kadar adi olablir?telefona sarıldım.niye yaptın bunu?çok eğlendinizmi ufaklıkla arkamdam dedim.yeminederim senleyken yoktu,sen den ayrıldım martta x.. çıkmaya başladık dedi.son görüşmemiz 15 şubattı zaten.15 gün sonra başlamış yani.bilgisayar sanki format atıyo beynine.yenisine aşık oluyo..bende yedim.ağzıma gelen hakareti ettim,annem seni istemedi dedi.yaşı geçmiş kızı napcaksın demiş.iyide en başta benim olmaz deme sebebim zaten buydu.sen beni yalvararak ikna ettin.benim ailem modern,üstümde bi hakları yok,ben nedersem o olur...
dahada uzatmıyım.ben kapıya kondum,ufaklık yerime geçti:)sonuç bu.40 kilo oldum.saçlarım döküldü.dünyadan koptum.aşırı kilo kaybım için hast. yatırılcaktım.kendimi geçtimde 70 yaşındaki anneme babama yazık.kızları gözlerinin önünde eriyip bitiyo,niye şeref yoksunu bi varlık yüzünden.yani ben yenildim;gençlik güzellik kazandı.aman da şöyle akıllısın,güzellik geçici,çok merhametlisin,kültürlüsün,hanımefendisin,zarifsin...ne de güzel kandırmuş değil mi?
kursunu bitirdi,sevdiği işe girdi,annesi ona ev aldı,maddi problemleri düzeldi,genç nişanlısıyla evlenceği günü bekliyo sevinçle.beni heryerden engelleyip nişanlısıyla ortak face açtı.kıza sataşıcam fln sandı heralde.o kadar seviyesiz olacağımı düşündü.ben 8 yaş büyüktüm,kızımızda 9 yaş küçük.bi türlü ortasını tutturamadı.ama ne kadar küçük olsa o kadar iyi dimi:)hiç yaşlanmaz,hasta olmaz...o yaşta kendimi düşünüyomda aman şu üni.bi bitse işim olsa diye çırpınıyodum.herkesin düşüncesi farklı tabi.şimdi sen kıskançlıktan böyle yazıyosun denmesin:)
ve sonuç o mutlu mesut hayatını yoluna koydu,benimkini darmadağın ettikten sonra.bunlar olalı bir yıl 3 ay oldu.her gece ağlamaya devam,sabah kusarak kalkmaya devam,aynı acıyla uyanmaya devam.kaybettiğim kiloların,kansızlıktan dökülen saçların,gözyaşlarımın hesabını kim vercek?zaten geç kalmıştım hayata şimdi iyice anlamsız oldu.benim hikayemi bilenler yakın arkadaşlarıma;o kızın ahı tutar,o çocuk mutlu olamaz diyolarmış.iyide ahh etmedimki sadece rabbime havale ettim.benle evlenirse çocukları babasız büyücekmiş,madem bu kadar emin evlenmesin tabi.ne diyebilirimki...ufaklıkla garanti ama,çok mutlu olcak...ilahi adalate sığınıyorum sadece.kim haksızsa o çeksin cezasını.ben yada o.insana şey çok dokunuyo ama;rabbimden gelene(tümör)boynumuz kıldan ince,isyan etmek ne haddimize...ama şu kulların ettiği varya,işte o acıya dayanılmıyor bazen...
nerydeyse bi yıldır planladığım yazıyı yazdım.bugün bi milat olsun istedim belkide.sizler bana güç verin,moral verin inşallah,güzel yorumlarınızı okuyup iyi hissediyim .hakkınızı helal edin kızlar,çok uzun oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?