Hamileyim, mutsuzum .. :(

Merhaba kızlar çok kararsızdım bu konuyu açıp açmama konusunda, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum, ama belki yazıp rahatlarım diye düşündüm. Uzun olabilir bilmiyorum, teşekkür ederim şimdiden. Lütfen bana da bir yol önerin.
Kafam beynim çorba gibi çok aptalca şeyler düşünüp duruyorum.

Evliliğimde 4. Seneye giriyoruz, 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızım var. Kızımı çok seviyorum,ve bir anne olarak layıkı ile yetiştirmek için kendi çapımda elimden geleni yapıyorum.
Geçen yıl aşırı titreme ve halsizlik şikayetiyle doktora gittim, hipertiroidi, zehirli guatr ve timus hiperplazisi (göğüs tahtasında bi organmış ve büyüyormuş), üçü aynı anda teşhis edildi, testler tahliller radyasyon tedavisi derken kızımı memeden kesmek zorunda olduğumuz söylendi, 15 gün yaklaşamadım, annem baktı. Rahatsızlığımdan çok kızımı emzirememek beni bunalıma soktu, kendimi suçladım, pişman oldum hastaneye gittiğime falan neyse 2 ay gibi bir sürede atlattık çok şükür. Ama rahatsızlığım devam ediyor.
Geçen ay 2.5 aylık hamile olduğumu öğrendim, korunmama rağmen.
Üstüne regl olma falan durumları , hiç farkedemedik. Kullandığım ilaçlar C kategorisinde olduğu için özürlü olma ihtimali var denildi, kontroller testler takipler derken dün son olarak ayrıntılı ultrason a girdim, çocukta bir problem yokmuş çok şükür zarar vermemiş ilaçlarım. Ama gelin görün ki ben çok soğudum
Oğlum olacağını öğrendim bu arada, bilmiyorum çok fazla yıpratıyorum kendimi. Soğuduğumu düşünmemin BAZI sebepleri şunlar ;
1-) Biz 5 kız kardeşiz bir erkek kardeşimiz var sonuncu, ona çok daha fazla ilgi gösterildi, benim ailem tek oğulları olduğu için erkek çocuklarını farklı bir seviyorlar. Eşimin ailesi de sülalecek düşkün erkek çocuğuna, dün cinsiyetini onlara söylediğimde sevinçlerini görmenizi isterdim keşke videoya çekseymişim, sanki önceki doğurduğum mutant, bu insan gibi bi acayip ayırıma şimdiden girdiler. 2-) Eşim sevinemiyor farkındayım 2 çocuğa, çünkü maddi hesapları daha önemli onun için (bu konuyu ayriyetten açmayı düşünüyorum).
Bu yüzden çok ilgisiz, düşüncesiz davranıyor , çok üzülüyorum.
3-) Kızımda hamileliğim normal seyretti, hiç bir şikayetim olmadı, hamilelik süreci yaşamadım diyebilirim, güzeldi herşey.
4-) Bu hamilelik dolayısıyla ilaçlarım değiştirildi, dozu düştü ve bende fazla etki göstermiyor, öyle aman aman bir şikayetim yok ama önceki ilaçlarımı kullanmaya devam etsem daha iyi olacağım biliyorum,
Gebelikte tiroidler daha dalgalı olduğundan bu çocuğu doğduğunda veya ilerleyen aylarda emzirememe durumum olabilir.
5-) Bu bebekle ilgilenmeye çalışırken kızıma yetememekten , veya kızımı önplanda tutmaya çalışırken oğluma yetişememekten, sevmemekten korkuyorum.
Çok çaresizim, heyet raporu ile bebeği aldırma şansım var, günaha girmekten çok korkuyorum, Allah'tan korkuyorum.
Ben bu kadar korkup herşeyi göze alıp alışma derdindeyim ama eşimin bu umrunda bile değil farkındayım , hevesimi kırıyor sürekli ama isim koyma konusuna gelince aslan kesiliyor. Hakkı olmadığını biliyorum, çünkü bu kadar badire yi tek başıma yüklenip devam ediyorum , ama o yangına körükle gidiyor daha fazla soğuyorum.
Ne yapmalıyım sizce, oğlumu sevmek istiyorum ne olursa olsun, bunca yaşadıklarım bir anda oldu sanki oyüzden çok yorgun hissediyorum kendimi.
Fikirlerinize ihtiyacım var özellikle benim gibi kızı olup tekrar erkek evlat sahibi olan hanımlar içime su serpin ne olur,
Çok karışığım ne düşüneceğimi ne yapacağımı şaşırdım , yoruldum ,sersem tavuk gibiyim.

Aynı türden kaçıncı konu bu ya
Yeni trend bu mu?

Eğer fake değilse tavsiyem asla bebeğini aldırma

hastalığının ne oldugu konusunda fikrim yok ama ilaç ona zarar vermemişse
ve bu hastalık hamileliğini zorlamayacaksa devam et
boşver anneni kaynanı kocanı evlat oo
erkek evlat diye düşünme
kızına kardeş yaşlandığında sana yoldaş

senamm .!.:

Aynı türden kaçıncı konu bu ya
Yeni trend bu mu?

Eğer fake değilse tavsiyem asla bebeğini aldırma

Genişletmek için tıkla...

Fake değil ne yazıkki, keşke öyle olsaydı. Peki psikolojik destek almalımıyım, hamilelik hormonları falan diyorlar acaba bu yüzdenmi bu kadar duygusal yaklaşıyorum bilmiyorum

AsSsk .!.:

hastalığının ne oldugu konusunda fikrim yok ama ilaç ona zarar vermemişse
ve bu hastalık hamileliğini zorlamayacaksa devam et
boşver anneni kaynanı kocanı evlat oo
erkek evlat diye düşünme
kızına kardeş yaşlandığında sana yoldaş

Genişletmek için tıkla...

Hamileliğimi zorlamıyor bana göre, ama doktorlara göre risk grubundaymışım. Herşeyi göze alıyorum ben , Allah korusun bebeğimin yaşamını etkilemeyecek kadar özrü olsaydı dahi doğurmaya kararlıydım, şimdide bu saçma düşünceler fare gibi beynimi kemiriyor umarım geçicidir..
Teşekkür ederim

ah ah cnm nden böyle düşünüyosun bi doğsun hem kızına yetersin hem oğluna senin kafan karışmış eşinde kendince haklı.evet bazı insanlar erkek toruna çok düşkün her yerde var herkes aynı düşüncde deil anlayışlı ol manevi destek al bu düşünceler aklına geldğinde 'ya fettah' çek. ve derin bi nefes al oğluna hamileliğin keyfini çıkar. şuan hamile kalabilmek için neler vermezdim ki anne olmak için benimde Allaha şükür en çok üzüldğüm konu hamile kalamamak

Ben anlamadım bir anne bebeğinin cinsiyeti yüzünden nasıl çocuktan uzaklaşabilir.
Ben bile çok feminist bir insanım dediğin gibi oğlum olacak diye eşimin sülalesinde de ne sevinçler yaşandı falan ama bende bir gram soğuma olmadı bebeğime karşı.
Bende ilaç kullanırken bilmeden hamile kaldım ve Allah'ıma binlerce şükürler olsun bebeğim çok sağlıklı.
Evet malesef toplumda erkek çocuğuna karşı farklı bir bakış açısı var ama benim kız bebeğim olsaydı da bir gram fazla veya eksik sevmezdim oğlumdan.
Bence hamilelikten dolayı böyle olmuşsunuz.
Sakın bebeği aldırıp o masum yavrunun günahına girmeyin.
Erkek veya kadın olarak dünyaya gelmesi onun seçimi değil.
Senin ve benim de seçerek dünyaya gelmediğimiz gibi.

Ayrıca kızıma yetemem düşüncesi çok saçma dünyada iki farklı cinsiyete sahip bebeği olan ilk kişi siz değilsiniz sonuncusu da olmayacaksınız.

Tiroid hastalıkları duygu durumlarını en çok etkileyenlerden Ayrica hamilelikte ilac dozlarini degisturdikleri icin daha cok etkiliyot bence psikolojik destek alabilirsiniz Bende de Hipotiroidi var gerçekten desteğin yardımı oluyor

bencde zorlu dönemler yaşadığınız için ve beklenmedik bir hamilelik olduğu için yanınızdaki doğal olarak karnınızdakinden değerli oluyor..
ne güzel arada yaş farkı da az olacak.. arkadaş olurlar.. o erkek 4 kızın üstüne geldiği için kıymetli olmuştur.. ki bu da yanlış aslında.. bunda öyle olmaz sanıyorum ki..

siz sağlığınıza ve evlatlarınıza odaklanın. her şeye kulak tıkayın..

Canim kizin 4 yasinda bebegin 2.5 3 aylik sanirim kizin artik herseyi kendi basina halledebilir bence cok zor olmaz bakim diye dusunuyorum, ilac kullanmana yuksek riskli olmasina ragmen bebegine bisey olmamis ,korunmana ragmen hamile kalmissin demek ki boylesi nasipmis bence kotu bir tablo yok ki yatip kalkip bebeginin saglikli olmasina sukretmen lazim Allah yardim eder maddi durumlarda ben oyle inanirim.Simdi sana düşen bu durumu kabulllenip iki evladinada sim sıkı sarilmak

biraz bunalmış; kafanız karışmış

kolay süreçler değil bu anlattıklarınız

buraya bir çırpıda yazılır ama kısa sürede insana ağır gelir

imkanınız varsa gidin bir psikoloğa

bakın illel de tıbbi tedavi bile gerekmez; bu işi yapan birinden benzewr örnekleri dinlemek bile iyi gelir insana

bunu yaşayan tek kişinin siz olmadığını görmek de huzur verebilir

kızınız çok küçük değil

arkadaşların aralarında 13-14 ay olan bebekleri var; hem de planlı vs değildi

ikisini de sevdiler; ayrı gayrı yok

emzirmeye gelince de boş verin o kadar da önemli değil;

sağlıklı bir annesi olması daha önemli; hastalığınız ilerlese idi daha beter olurdu

kimisinin sütü olmaz emziremez; kimisinin sütü vardır bebek emmez; kimisi memem bozulur diye kendisi keser

daha burada bebek doğmadan 6 ay yeter emmesi diyenler bile var

oğlunuz da sağlıkla dünyaya gelsin; emzirebilirseniz emzirirsiniz emziremezseniz de mama ile büyür dünyadaki milyarlarca çocuk gibi

siz sakin olun; kafanızı boşaltın o zaman iki çocuğa da her şeye yetersinizzzz

Hamilelik hormonları seni bu hale getiriyor. Normalde çok rahat kafamızda çözebileceğimiz sorunları yada vesveseleri bu dönemde büyütüyoruz ve altında eziliyoruz. Benimde oğlum oldu daha yeni , tüm ailem ve eşimin ailesi üniversite mezunu okumuş etmiş kariyer sahibi ama inanın tüm ailemiz oğlumun pipisinin etrafında pervane ne yazıkki Türk toplumunda bu böyle hatta bir çok toplumda bu böyle. Ben şimdiden 2.ciyi düşünüyorum çünkü kız istiyorum :)) yani demek istediğim bu günler geçicek bitecek ogüzel meleğini kucağına alıcaksın ve iyiki doğurmuşum diyeceksin. Buarada bende bir ilaç kullanmak zorunda olduğum için oğlumu emziremiyorum hiç önemli değil napalım büyüyor gayette sağlıklı boşver hersey düzelicek oğlun karnında sağlıklı ya gerisi boş gerisi hikaye

Diğer konularda endişelerinizi anlıyorum fakat cinsiyete takılmanızı mümkün değil anlamıyorum.
Özellikle siz nasıl bu konuya takılabilirsiniz annesiniz sevginiz cinsiyetin önüne geçmiş olmalıydı çoktan.
Kız olsun erkek olsun Allah sağlıklı sıhhatli kucağınıza almayı nasip etsin.
Bir de herkese aynı şeyi önerir olduk ama yardım almayı düşünün.

ayyy bayılacam...
iki kız kardeşiz.. erkek kardeşimiz olsaydı dedim mi bilmem 31 senedir belki 3 defa falan.. oda ne bileyim bide erkek kardeş sevgisi tatsaydık diye..
bir kızım var bir oğlum..
3. erkek olacak allah izin verirse..
doğuda yaşıyoruz.. babam ve annem oğulları olmadığı için çok ağır sözler duydular.. sonuç iki evlat bize fazla fazla yeter dediler ve 3.yü istemediler.. erkek olsa bizden daha mı çok severlerdi yok ya... hiç sanmam..
anneannemin 5 evladı var sonuncu erkek anneannem herkese onun ismiyle hitap eder.. kızlarını sevmiyormu ay ne münasebet..
bu durum biraz da takıntı olmuş artık.. tamam yapanlar var.. ama allah aşkına siz yapmayın ya..
kızımın tırnağını dünyaya değişmem.. ama oğlumda başka bambaşka.. ikiside canım.. sabah oğlum beşiğinden ablasının yanına atlıyor.. onu öpmeden uyumuyor.. iletişimleri süper.. evlat evlattır.. kızı erkeği bırakın..
sorularınıza gelince hastalığınız için geçmiş olsun inşallah aldığınız ilaçlar ve tedavi bebeğe zarar vermemiştir.. ki verse anlaşılırdı heralde.. var allahın bir bildiği..
şuan beklemediğiniz bir gebelik yaşadğınız hastalığınızın etkisini atamadığınız için korkular yaşıyorsunuz ama gereksiz.. karnınızdaki sizin evladınız..
bebeği aldırmak demişsiniz.. cinsiyeti belli ve siz ayrıntılı ultrason yaptırmışsanız 22 haftayı geçmiş .. 2 hafta sonra doğsa yaşayacak bir çocuk var içinizde onu paramparça edip öldürmeye yüreğiniz dayanırmı..
bırakın birileri erkek evlat sevsin eşiniz ailesi hepsi seferber olsun.. siz iki evladınızla mutlu olun eşinizin ailesi haftada bir görecek belki daha geç.. eşiniz şuan olayın farkında değil..
ama siz nolur kaygılarınızı bırakın bi tarafa korkmayın.. eski zamanlar geçti sizde aileniz değilsiniz..

o sizin yavrunuz olumsuz herseyi kafanizdan cikarin.
yavrunuza odaklanin, onu siz yetistireceksiniz - kimsenin karismasina izin vermeyin bu konuda simdiden tavrinizi koyun

olan olmuş hamile kalmışsın bir kere şuan 3,5 aylık sanırım sağlıkla doğmasını dileyip kontrollerine düzenli gitmekten başka bir şansın yok.

Bebeğe sorulsaydı inan oda böyle bir ortamda dünyaya gelmek istemezdi.

onun hiç suçu günahı yok masum onu da en az kızını sevdiğin kadar sev koru kolla

Sağlık ve maddi endişelerini bir nebze anlıyorum ama geçmişte kendi yaşadıklarından ötürü öz çocuğunu cezalandırma düşüncesini, sevemem falan demeyi asla anlamıyorum. Aksine benzer yollardan geçtiği için daha dikkatli, daha sevgide cömert olması gerekmez mi annenin?

Diğer çocuğun kız olduğu için aile tarafından sevilmeyip, bunun erkek olduğu için ayılıp bayıldıklarını da düşünmüyorum. Sonuçta farklı bir bebek olunca daha fazla heyecan yaratması doğal. Sizin adınıza da sevinmişlerdir. Benim bir erkek yeğenim vardı, 2.ci kız olunca çok sevindim. Çünkü çok ayrı yaratılışları var. İkisine de muhatap olmak başka bir zevk.

Anlattığınıza göre, Bahsettiğiniz sorunların başında eşinizin ilgisizliği yatıyor,
Hanımlar hamile iken normalden biraz fazla alaka bekliyorlar , üzerine sizin rahatsızlıklarınız varken eşinizin tutumu can sıkıcı gerçekten ,
Allah şifalar versin inşallah rahatsızlıklarınızı da atlatırsınız en kısa zamanda ,
Evlat kayırma mevzusunda sizin yapacağınız, kızınıza karşı bir ayrımcılık Sezdiğinizde onun kötü anlamda etkilenmemesi için çabalamak olmalı.

Bahsettiğiniz durumlar, atlattığınız badireler neticesinde hala küçük bir can , ben sağlıkla gelmek istiyorum diyorsa, bu size bir mesaj olmalı,
eşiniz de olumsuz düşüncelerinden inşallah arınır bir an evvel,
Benim Bir kızım bir oğlum var, Allah bütün evlatları bağışlasın, inanın bir anne için kız ya da erkek evlat hiç fark etmiyor , doğduğunda inşallah bunu siz de anlayacaksınız ,
Hayırlı doğumlar , yavrularınızla sağlıklı uzun ömürler diliyorum..

Minikpinar .!.:

Merhaba kızlar çok kararsızdım bu konuyu açıp açmama konusunda, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum, ama belki yazıp rahatlarım diye düşündüm. Uzun olabilir bilmiyorum, teşekkür ederim şimdiden. Lütfen bana da bir yol önerin.
Kafam beynim çorba gibi çok aptalca şeyler düşünüp duruyorum.

Evliliğimde 4. Seneye giriyoruz, 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızım var. Kızımı çok seviyorum,ve bir anne olarak layıkı ile yetiştirmek için kendi çapımda elimden geleni yapıyorum.
Geçen yıl aşırı titreme ve halsizlik şikayetiyle doktora gittim, hipertiroidi, zehirli guatr ve timus hiperplazisi (göğüs tahtasında bi organmış ve büyüyormuş), üçü aynı anda teşhis edildi, testler tahliller radyasyon tedavisi derken kızımı memeden kesmek zorunda olduğumuz söylendi, 15 gün yaklaşamadım, annem baktı. Rahatsızlığımdan çok kızımı emzirememek beni bunalıma soktu, kendimi suçladım, pişman oldum hastaneye gittiğime falan neyse 2 ay gibi bir sürede atlattık çok şükür. Ama rahatsızlığım devam ediyor.
Geçen ay 2.5 aylık hamile olduğumu öğrendim, korunmama rağmen.
Üstüne regl olma falan durumları , hiç farkedemedik. Kullandığım ilaçlar C kategorisinde olduğu için özürlü olma ihtimali var denildi, kontroller testler takipler derken dün son olarak ayrıntılı ultrason a girdim, çocukta bir problem yokmuş çok şükür zarar vermemiş ilaçlarım. Ama gelin görün ki ben çok soğudum
Oğlum olacağını öğrendim bu arada, bilmiyorum çok fazla yıpratıyorum kendimi. Soğuduğumu düşünmemin BAZI sebepleri şunlar ;
1-) Biz 5 kız kardeşiz bir erkek kardeşimiz var sonuncu, ona çok daha fazla ilgi gösterildi, benim ailem tek oğulları olduğu için erkek çocuklarını farklı bir seviyorlar. Eşimin ailesi de sülalecek düşkün erkek çocuğuna, dün cinsiyetini onlara söylediğimde sevinçlerini görmenizi isterdim keşke videoya çekseymişim, sanki önceki doğurduğum mutant, bu insan gibi bi acayip ayırıma şimdiden girdiler. 2-) Eşim sevinemiyor farkındayım 2 çocuğa, çünkü maddi hesapları daha önemli onun için (bu konuyu ayriyetten açmayı düşünüyorum).
Bu yüzden çok ilgisiz, düşüncesiz davranıyor , çok üzülüyorum.
3-) Kızımda hamileliğim normal seyretti, hiç bir şikayetim olmadı, hamilelik süreci yaşamadım diyebilirim, güzeldi herşey.
4-) Bu hamilelik dolayısıyla ilaçlarım değiştirildi, dozu düştü ve bende fazla etki göstermiyor, öyle aman aman bir şikayetim yok ama önceki ilaçlarımı kullanmaya devam etsem daha iyi olacağım biliyorum,
Gebelikte tiroidler daha dalgalı olduğundan bu çocuğu doğduğunda veya ilerleyen aylarda emzirememe durumum olabilir.
5-) Bu bebekle ilgilenmeye çalışırken kızıma yetememekten , veya kızımı önplanda tutmaya çalışırken oğluma yetişememekten, sevmemekten korkuyorum.
Çok çaresizim, heyet raporu ile bebeği aldırma şansım var, günaha girmekten çok korkuyorum, Allah'tan korkuyorum.
Ben bu kadar korkup herşeyi göze alıp alışma derdindeyim ama eşimin bu umrunda bile değil farkındayım , hevesimi kırıyor sürekli ama isim koyma konusuna gelince aslan kesiliyor. Hakkı olmadığını biliyorum, çünkü bu kadar badire yi tek başıma yüklenip devam ediyorum , ama o yangına körükle gidiyor daha fazla soğuyorum.
Ne yapmalıyım sizce, oğlumu sevmek istiyorum ne olursa olsun, bunca yaşadıklarım bir anda oldu sanki oyüzden çok yorgun hissediyorum kendimi.
Fikirlerinize ihtiyacım var özellikle benim gibi kızı olup tekrar erkek evlat sahibi olan hanımlar içime su serpin ne olur,
Çok karışığım ne düşüneceğimi ne yapacağımı şaşırdım , yoruldum ,sersem tavuk gibiyim.

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcınız olsun..
Aldırma kısmına gelince tüylerim diken diken oldu..
Rabbim size o kadar olumsuzluklar içerisinde sağlıklı bir bebek nasip etmiş. Kıymayın.. Hem kendiniz, hem oğlunuz hem de kızınız için.. Kardeş sevgisi başkadır.