allah size bir çıkış kapısı açmış. Üzülmeyin, aksine sevinin bence. Bu bir fırsat. Şükredin. Emin olun, daha da güzel kapılar açılacaktır.
Biraz hasret görecek araya, katlanılmayacak şey değil. 1 sene hiç uzun bir süre değil. Doğumdan sonra, siz daha anlamadan o kadar çabuk geçer ki zaman, Bebişleri büyütürken.
Eşiniz döndüğünde, borçlar bitmiş, çocuklar artık büyümüş olur, birikiminiz de olur kenarda. Ondan sonra yine Türkiye de rahat rahat iş de arayabilir, sıkışık olmadığınız için.
Şu anda hamileliğin verdiği duygusallık da var. Ama emin olun bu zor zamanlar geçiyor. İleride sizi birbirinize daha çok bağlamış oluyor, bu zorluklara beraber göğüs germiş olmak.
Benim babamın işi yurt dışındaydı, devamlı ayrı kaldık ondan. Sizinki geçici bir süre. Düşünün ki bir sene, eşinizin de gönderdiği parayla kimseye muhtaç olmadan bebeklerinize odaklanabileceksiniz. En önemli şey bu. Burada beraber olup, iki çocuğun ihtiyacı ve borçların altında ezilmektense, para oldu mu kimin yanında kalsanız, zor gelmez emin olun.
Ben de iflas geçirdim evliliğimde. Eşim önce hamileyken beni bırakmayacağım diye gitmedi, sonra borçlardan dolayı mahkeme süreçleri başladı, yurt dışına çıkması da yasak oldu. hacizler, icralar, borçluların telefonları, eşim 4 sene evde kaldı, ben çalıştım. Bebeğimiz de vardı. Kendi paramızla ilk oyuncağını oğlum 3 yaşındayken alabilmiştik. O zaman böyle bir fırsat olsaydı, hiç düşünmezdim ben de. Şimdi o günleri gülümseyerek anıyoruz, ev aldık, iki araba aldık. Geçti çok şüküR. Yeter ki siz birbirinize destek olun, güçlü durun. Hepsi geçecek.
Bu ayrılık kısımları çok üzülecek şeyler değil. Doğum izni de varmış eşinizin. O zaman görür sizi yine.
Beni bir senelik ayrılık meselesini, ben sorun etmezdim ama benim eşim sorun yaptı. Biz toparladıktan sonra, ben KPSS ye çalıştım, şehir dışına atamam oluyordu öğretmen olarak. 1 sene oğlumla beraber gidecektik, eşim kabul etmedi. Ben sizi bırakmadım, 1 sene ayrı kalamam dedi. Artık iş de kurduğu için kendine güvendi.
O 1 sene ayrılığı göze alamadı, çalış, kendi şehrimize atan dedi ama sonra da bulunduğum şehre atamalar bitti. hayat, atanma şartlarının değişmesiyle olanaksız bir hale geldi iyice atanmak şu anda. Hayatımdaki pişmanlıklarımdan biridir, o zaman eşimi dinlemiş olmak. Bazen fırsatlar bir kere kapıyı çalar. Yeter ki siz kim o deyin :)
Güle güle büyütün bebişleri. Sizi çok iyi anlıyoruz emin olun. Güçlü ve çok güzel bir annesiniz ve ileride bunları çocuklarınıza anlatacaksınız, gurur duyacaklar sizinle.