Canım hatırlarsın beni biraz bende yazmıştım böyleyim diye. Ben önceden de psikolojik destek görüyordum bazı olaylar yaşadığım için ve aynı zamanda ilaçta kullanıyordum. Hemen hemen 1 sene önce kendi kendime aniden kestim ilaçlarımı. O dönemler bir şey yoktu sadece haftada iki kere falan durduk yere aniden çalısırken sohbet ederken vs deli gibi ağlamaya baslıyordum neyse. Şimdi bende de anlattıklarının tam anlamıyla aynısı var sürekli ağlıyorum. Her şeyden soğudum. İşe gitmek bile istemiyorum. Eşime sarıyorum ara ara o da napsın belli bi yerden sonra sinirleniyor. Bende eşime karşı, iş yerindekilere karşı vs kafamda kuruyorum bir de her şeyi yanlış anlıyorum. Üzülerek söylüyorum ama eşimin iki cocugu var ilk eşinden onları bile istemiyorum mesela iki haftada bir bize gelir bir gün kalırlar ama onlar bile inanılmaz gözüme batıyor. Bende ne yapacağımı bilmiyorum. Pazartesi günü hüngür hüngür ağlayarak işten çıktım mesela. Berbat haldeyim bende.. napıcam bilmiyorum.Merhabalar. 15 Haftalık hamileyim. Son birkaç gündür yoğunlaşan ama öncesinde de olan bazı durumlarım var. Sürekli mutsuz hissediyorum. İçim daralıyor ve ağlıyorum durduk yere. Ağlayınca rahatlayamıyorum da, sürekli ağlamak istiyorum. Normalde eşimle de aram iyidir fakat özellikle bugün ona bile soğuğum. Durduk yere şüpheleniyorum, kuruyorum kendimi. Sürekli bir sinir halim mevcut. Bu aralar eşimin ilgisi düştü sanırım ona da bunalıyorum. Normalde canlı ve mutlu biriyken bir anda bu ruh haline büründüm ve inanılmaz mutsuzum. Hayat bana zerre kadar zevk vermiyor artık. Psikolojik destek almayı düşünüyorum. Fakat öncesinde bunları yaşayan oldu mu? Hamilelik depresyonu dedikleri şey bu mudur? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Sizin kadar olmasa da bu aralar bem de aynı haldeyim , gurbette olmamın verdiği ayrı bir hüzün de var, ara ara ağlama hissi geliyor, ailesi yanında olan insanlara bakıp bakıp ağlamak geliyor içimden, sosyal medyada görsem ki birisi hamile ve ailesi yanında direk ağlıyorum, böyle garip ve tuhaf haldeyim , eskiden de bu duygular vardı ama durmadan ağlamazdım...Merhabalar. 15 Haftalık hamileyim. Son birkaç gündür yoğunlaşan ama öncesinde de olan bazı durumlarım var. Sürekli mutsuz hissediyorum. İçim daralıyor ve ağlıyorum durduk yere. Ağlayınca rahatlayamıyorum da, sürekli ağlamak istiyorum. Normalde eşimle de aram iyidir fakat özellikle bugün ona bile soğuğum. Durduk yere şüpheleniyorum, kuruyorum kendimi. Sürekli bir sinir halim mevcut. Bu aralar eşimin ilgisi düştü sanırım ona da bunalıyorum. Normalde canlı ve mutlu biriyken bir anda bu ruh haline büründüm ve inanılmaz mutsuzum. Hayat bana zerre kadar zevk vermiyor artık. Psikolojik destek almayı düşünüyorum. Fakat öncesinde bunları yaşayan oldu mu? Hamilelik depresyonu dedikleri şey bu mudur? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Ben şimdi yine ağlıyorum işede gitmek istemiyorum eşimlede hafif tartısır gibi olduk ne yapacağımı bilmiyorumVerdiğiniz yanıtlara göre yalnız değilmişim diye kendimi avutuyorum. Sanırım yoğun hormondan kaynaklı yaşıyoruz bunları. Umarım uzun soluklu olmaz. Rabbim hepimize sabırlar versin. Benim ruh halim şimdilik iyi bakalım akşama doğru neler olacak. Garip gerçekten.
Birine sarılıp saatlerce ağlamak istiyorum çok kötüyüm Allahım yardım etsin bana hüngür hüngür ağlama tuttu yineVerdiğiniz yanıtlara göre yalnız değilmişim diye kendimi avutuyorum. Sanırım yoğun hormondan kaynaklı yaşıyoruz bunları. Umarım uzun soluklu olmaz. Rabbim hepimize sabırlar versin. Benim ruh halim şimdilik iyi bakalım akşama doğru neler olacak. Garip gerçekten.
İşe gitmeyip rapor alın biraz yalnız kalıp dinlenin isterseniz. Destek almayı düşünüyor musunuz?Birine sarılıp saatlerce ağlamak istiyorum çok kötüyüm Allahım yardım etsin bana hüngür hüngür ağlama tuttu yine
Sanırım gidişat ona gidiyorİşe gitmeyip rapor alın biraz yalnız kalıp dinlenin isterseniz. Destek almayı düşünüyor musunuz?
Hamileliğin kötü mü geçiyor?Merhabalar. 15 Haftalık hamileyim. Son birkaç gündür yoğunlaşan ama öncesinde de olan bazı durumlarım var. Sürekli mutsuz hissediyorum. İçim daralıyor ve ağlıyorum durduk yere. Ağlayınca rahatlayamıyorum da, sürekli ağlamak istiyorum. Normalde eşimle de aram iyidir fakat özellikle bugün ona bile soğuğum. Durduk yere şüpheleniyorum, kuruyorum kendimi. Sürekli bir sinir halim mevcut. Bu aralar eşimin ilgisi düştü sanırım ona da bunalıyorum. Normalde canlı ve mutlu biriyken bir anda bu ruh haline büründüm ve inanılmaz mutsuzum. Hayat bana zerre kadar zevk vermiyor artık. Psikolojik destek almayı düşünüyorum. Fakat öncesinde bunları yaşayan oldu mu? Hamilelik depresyonu dedikleri şey bu mudur? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Genel anlamda kötü geçmiyor şükür. Bazı zamanlarda duygu karmaşası yaşıyorum. Birkaç günlük süreçte yaşadıklarımı bir psikologla görüştüm. Normal olduğunu genelde hamilelikte gördüklerini söyledi. Altında yatan hiçbir sebep yokken mutsuz hissediyordum ama sanırım iş stresi ve bıkmışlık biraz yordu beni. Şuan iyiyim. Bir sorunum yok şükür :)Hamileliğin kötü mü geçiyor?
Ah sormayın bende 27 haftalık hamileyim sürekli eşime karşı şüphe duyuyorum kanıt istiyorum bi yere gittiğinde çok mutsuzum önceleri hiç böyle değildim gerçi bi anda panik atak ilaçlarını bırakınca oldu diye düşünüyorum ve hormonlar tamamen ele geçirdi beni nasıl geçecek bilmiyorumMerhabalar. 15 Haftalık hamileyim. Son birkaç gündür yoğunlaşan ama öncesinde de olan bazı durumlarım var. Sürekli mutsuz hissediyorum. İçim daralıyor ve ağlıyorum durduk yere. Ağlayınca rahatlayamıyorum da, sürekli ağlamak istiyorum. Normalde eşimle de aram iyidir fakat özellikle bugün ona bile soğuğum. Durduk yere şüpheleniyorum, kuruyorum kendimi. Sürekli bir sinir halim mevcut. Bu aralar eşimin ilgisi düştü sanırım ona da bunalıyorum. Normalde canlı ve mutlu biriyken bir anda bu ruh haline büründüm ve inanılmaz mutsuzum. Hayat bana zerre kadar zevk vermiyor artık. Psikolojik destek almayı düşünüyorum. Fakat öncesinde bunları yaşayan oldu mu? Hamilelik depresyonu dedikleri şey bu mudur? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.
Benim baya oldu geçeli. Hormonlardan olduğunu düşünmüyorum. Şimdi normal hayatıma devam ediyorum şükür.Ah sormayın bende 27 haftalık hamileyim sürekli eşime karşı şüphe duyuyorum kanıt istiyorum bi yere gittiğinde çok mutsuzum önceleri hiç böyle değildim gerçi bi anda panik atak ilaçlarını bırakınca oldu diye düşünüyorum ve hormonlar tamamen ele geçirdi beni nasıl geçecek bilmiyorum
Benim geçti, çoğunun da geçiyor. Sanırım yoğun salgılanan hormonlardan kaynaklı. Pozitif düşünmeye çalışınca daha da etkili oluyo geçmesi. Şimdilerde bebek hareket edince konuşunca ya da onunla bütün stresimi ya da kaygımı atlatıyorum. Eşime de sarmıyorum açıkcasıGeçiyor değil mi sonradan.peki neden böyle oluyor çok yoğun yaşıyorum bu durumu
Benim geçti, çoğunun da geçiyor. Sanırım yoğun salgılanan hormonlardan kaynaklı. Pozitif düşünmeye çalışınca daha da etkili oluyo geçmesi. Şimdilerde bebek hareket edince konuşunca ya da onunla bütün stresimi ya da kaygımı atlatıyorum. Eşime de sarmıyorum açıkcasıUmarım bir an önce sizinki de geçer, geçmezse destek alın ama mutlaka. İlaç olarak söylemiyorum bunu, en azından terapiyle halletmeye çalışın
Daha önceden ilaç kullanıyormuşsunuz belki bırakınca da etkisi olmuştur. Dediğim gibi bir psikolog daha iyi yardımcı olur size. Ben ilaçlardan ziyade ilk önce telkin ve konuşmayla halledilmesi tarafındayım. Umarım sizin de sorununuz bir an önce geçer, boş kalmamaya çalışın bir de. Düşünmeye vakit bulamayınca kafada kurulmuyorSizin adınıza çok sevindim umarım benimde bi an önce geçer yoksa destek almayı düşünüyorum sürekli kafamda düşünceler bitmek bilmiyor yemek bile yiyemiyorum çok etkiledi beni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?