Nasıl anlatayım ki. Sayfalarca yazsam da deşarj olamam. Kimse derdimi küçümsemesin nolur ben hayatımdan bezmiş durumdayım.
Bir kızım var, hamileliğim öyle zor geçmişti ki ilk 17 haftada bulantı ve kusmalar yüzünden 13 Kilo vermiştim ve defalarca hastanede yatmıştım.
Haliyle 6 sene hiç cesaret etmedim bebek yapmak istemedim. Şimdi 12 haftalik hamileyim, bilinçli insanlarız korunuyoruz, ama kacak göcek olmus iste Allah gönderdi onu bize. Tam 7 haftadır bütün hayatım alt üst oldu. Işe gidemiyorum, kızımla ilgilenemiyorum, yataktan bile kalkamiyorum. Sürekli bulantı ve kusma hissi. 12 Kilo verdim, hala vermeye devam ediyorum. Iki kez hastanede yatırıldım. Gecmiyo gecmiyo gecmiyo. Mafoldum artik gücüm kalmadı
12. Haftada geçecek dediler bekledim geçmedi. Umudum da tükendi. Hayatım boyunca bununla yaşamak zorunda kalmış gibi hissediyorum. Dört duvar arasına sıkıştım, haftalarca morfinlesinler bari uyuyayım diye hayal ediyorum
Ben kendimi dünyanın en güçlü annesi hissederdim ama suan oyle güçsüzüm ki akşama kadar ağlıyorum sinirden. Çok yoruldum sürekli boğazımda kusma hissiyle yaşamaktan
Denemediğim şey kalmadı içtigim ilaçların haddi hesabı yok. Gecmiyo...
"Dünyada daha büyük dertler daha büyük hastalıklar var, senin yerinde olmak isteyen bir suru insan var " gibi laflar ediyolar bana sürekli. Ya evet var Allah hepsine sifa versin, ama ben saat başı kusarken bunu düşünemem ki
( . Kendimi bununla nasil motive edeyim
Bakin simdi yine kusmaya gidiyorum
Bir kızım var, hamileliğim öyle zor geçmişti ki ilk 17 haftada bulantı ve kusmalar yüzünden 13 Kilo vermiştim ve defalarca hastanede yatmıştım.
Haliyle 6 sene hiç cesaret etmedim bebek yapmak istemedim. Şimdi 12 haftalik hamileyim, bilinçli insanlarız korunuyoruz, ama kacak göcek olmus iste Allah gönderdi onu bize. Tam 7 haftadır bütün hayatım alt üst oldu. Işe gidemiyorum, kızımla ilgilenemiyorum, yataktan bile kalkamiyorum. Sürekli bulantı ve kusma hissi. 12 Kilo verdim, hala vermeye devam ediyorum. Iki kez hastanede yatırıldım. Gecmiyo gecmiyo gecmiyo. Mafoldum artik gücüm kalmadı
12. Haftada geçecek dediler bekledim geçmedi. Umudum da tükendi. Hayatım boyunca bununla yaşamak zorunda kalmış gibi hissediyorum. Dört duvar arasına sıkıştım, haftalarca morfinlesinler bari uyuyayım diye hayal ediyorum
Ben kendimi dünyanın en güçlü annesi hissederdim ama suan oyle güçsüzüm ki akşama kadar ağlıyorum sinirden. Çok yoruldum sürekli boğazımda kusma hissiyle yaşamaktan
Denemediğim şey kalmadı içtigim ilaçların haddi hesabı yok. Gecmiyo...
"Dünyada daha büyük dertler daha büyük hastalıklar var, senin yerinde olmak isteyen bir suru insan var " gibi laflar ediyolar bana sürekli. Ya evet var Allah hepsine sifa versin, ama ben saat başı kusarken bunu düşünemem ki
( . Kendimi bununla nasil motive edeyim Bakin simdi yine kusmaya gidiyorum
çok iyi çektim kusmadan sağlam çektim oturdum zırladım dayanıyorum diye. Ama hepsi geçiyo şimdi hasretle oğlusu bekliyorum ona feda olsun