- 15 Mayıs 2017
- 12
- 4
- 1
- 30
- Konu Sahibi dertsizkulyok
- #1
Herkese Merhabalar
Öncelilkle Allah sıkıntı derdi olan herkesin Dua'sını kabul etsin.Çok zor günler yaşıyorum 10 aylık evliyim ve eşim uyuşturucu bağımlısı çıktı çok mücadeleler verdim bırakcam dedi bırakmadı eve doğru düzgün bakmadı ben çalışan bir bayanım 10 aylık evliliğimiz boyunca evle ilgili düzeldi düzelecek iyiye gidiyo diye herşeye ben yetişmeye çalıştım dükkanı vardı evliliğimiziin 4. Ayında bu işi yapmak istyemiyorum diye kapattı başka işlere girdi oralardn da çıktı ama son 4-5 aydır bi işe girmedi kendini iyice boşluğa atıp o merete sarıldı. Ben severek evlendiğim için ilk başta aileme birşeyleri söyleyemedim ama ama beni gece evde yanlız bırakmaları artık hiç bişeyi umursamaamya başlaması olunca söyledim böyle bir durum var diye.
Babamların evine geldim. 1 hafta durmanın sonunda son bi şans istiyorum herşeyi bırakcam işime gücüme bakıcam diye ama bu şansın sonunda da 1 ay geçmesine raümen iş konusunu hafife aldı ve ben hamile olduğumu öğrendim tabi bu sıralarda çok kişi nasihat verdi konuştu yapma etme yuvanı yıkma o kadar zorluğa rağmen evlendiniz diye bana karşı sevgisizliğinden hiç şüphelenmiyodum ama son olaylar olunca gerçekten seven ya böyle yapmaz yada ortada ciddi bi problem var diye düşünmeye başladım.
Ailesi hiç destekçi olmadı seviyosan çekicen moduna getirdi. İlgileniyo gibi yaptılar üzerine düşmediler beni bir başıma çaresiz bıraktılar. Ve yine babamların evinddeyim bundan önce eve döndüğümde babam kızımı veriyorum ama bundan sonra birşey olsun bu iş mahkemede biter kimse beni aramasın dedi cidden babam herşeyi bilmesine rağmen çok çok sabır gösterdi. Son olayda da hamile olduğumu bşle bile gün boyu beni aramayıp yanında başka tipş bozuk adamların olduğunu öğrendim beni aramayıp başka adamlar için nasıl uğraşırsın diye tartışma çıkardım. Ondan bir gün önce de sen babanlara git belki iişten geç gelirim yalnız kalma deöişti(son 2 -3 gün içinde faturalar yatacak diye işe gidiyorum demişti ama ben emin olamıyodum).
ve 6 gündür babamlardayım her gün arıyo mesaj atıyo ama cevap vermiyorum. Düzeleceğine inanmyorum ama içimde ki babalık duygusundan mahrum olduğu duygusu evleneli 1 sene olmadan bunları yaşamam ve hamile olmam beni mahfediyo.
Çevremdeki herkes düzelmez artık karar ver diyo babam ağzımdan çıkacak boşanmak istiyorum kelimesine bakıyo inanın çok savaştım ailem ben seviyorum diye o kadar ağır şey yaşanmasına rağmen susuyodu.Ve şuan bana hamile olmama rağmen herkes bana destek veriyo bu hayat böyle çekilmez boşan canın namusun ilerde tehlikeye girebilir diye. Beni aradığı zamanlar önce yumuşak konuşuyo sonra tehdit vari şeyler savuruyo çocucğumu senden alıcam alamazsam bana babalık duygusu yaşatmadığınız için sizden bunun hesabını sorup gidip cezamı yatıcam diye. Çok zor durumdayım bana fikir verin 1 ay düzeldiği oldu içmediği oldu bişeyleri bahane edip yine içmeye başladı ev iş sorumuluğu yönünden zaten hiç birşey yapmıyodu doğru düzgün evi ben geçindiriyodum bana ben senin paranı yemiyorum diye üste çıkmaya çalışıyodu. Son sanş veridğimde bana karşı birşeyliğ yoktu evde yalnız bırakmıyodu hamileyim diye yemek hazırlama toplama fln onlara yardım ediyodu ama iş bulmadığı hala benim evime ben işteyken yda biyerdeyken arkadaşlarına getirdğine çok çok sinirleniyodum ama yavaş yavaş dülezecek diyodum en sonda da beni gün boyu aramayıp üstelik yanında kötü tipli bi adamın olduğunu öğrenince yine uyuşturucu için beni evden yolladı şimd, de ondan mı arsmıyo diye patladım ve babmlarım evindeyim. Arayan hiç kimsenin telefonuna cevap vermiyorum. Babası en son oğluyla uğraşmamak için onun gibi bi oğlum yok onunla ilgili bi sorun olunca beni ne sen ara nede baban arasın dedi 1 aydır hiç konuşmadım onunla sonra öğrendim ki yine oğluyla ufak tefekte olsa konuşmuş biyerlerde. Annes, zaten geri kafalının tek işimdiye kadar beni hiç kimse böyle duurmlar yaşıyosun ne var ne yok diye aramadı ben bunlar oluyo dedikçe durum ne diye geri dönüp sormadı. Şuan boşanmayı düşünmüyorum ama hamileyim daha 24 yaşındayım nhayallerim geleceğim herşeyim bitti yaşadıklarımın ağırlığı ve hamimileliğim beni çok kötü pskolojiye sürüklüyo. Sizler olsanız ne yapardınız. Uzun oldu ama en özet haliyle açıklamaya çalıştım
Öncelilkle Allah sıkıntı derdi olan herkesin Dua'sını kabul etsin.Çok zor günler yaşıyorum 10 aylık evliyim ve eşim uyuşturucu bağımlısı çıktı çok mücadeleler verdim bırakcam dedi bırakmadı eve doğru düzgün bakmadı ben çalışan bir bayanım 10 aylık evliliğimiz boyunca evle ilgili düzeldi düzelecek iyiye gidiyo diye herşeye ben yetişmeye çalıştım dükkanı vardı evliliğimiziin 4. Ayında bu işi yapmak istyemiyorum diye kapattı başka işlere girdi oralardn da çıktı ama son 4-5 aydır bi işe girmedi kendini iyice boşluğa atıp o merete sarıldı. Ben severek evlendiğim için ilk başta aileme birşeyleri söyleyemedim ama ama beni gece evde yanlız bırakmaları artık hiç bişeyi umursamaamya başlaması olunca söyledim böyle bir durum var diye.
Babamların evine geldim. 1 hafta durmanın sonunda son bi şans istiyorum herşeyi bırakcam işime gücüme bakıcam diye ama bu şansın sonunda da 1 ay geçmesine raümen iş konusunu hafife aldı ve ben hamile olduğumu öğrendim tabi bu sıralarda çok kişi nasihat verdi konuştu yapma etme yuvanı yıkma o kadar zorluğa rağmen evlendiniz diye bana karşı sevgisizliğinden hiç şüphelenmiyodum ama son olaylar olunca gerçekten seven ya böyle yapmaz yada ortada ciddi bi problem var diye düşünmeye başladım.
Ailesi hiç destekçi olmadı seviyosan çekicen moduna getirdi. İlgileniyo gibi yaptılar üzerine düşmediler beni bir başıma çaresiz bıraktılar. Ve yine babamların evinddeyim bundan önce eve döndüğümde babam kızımı veriyorum ama bundan sonra birşey olsun bu iş mahkemede biter kimse beni aramasın dedi cidden babam herşeyi bilmesine rağmen çok çok sabır gösterdi. Son olayda da hamile olduğumu bşle bile gün boyu beni aramayıp yanında başka tipş bozuk adamların olduğunu öğrendim beni aramayıp başka adamlar için nasıl uğraşırsın diye tartışma çıkardım. Ondan bir gün önce de sen babanlara git belki iişten geç gelirim yalnız kalma deöişti(son 2 -3 gün içinde faturalar yatacak diye işe gidiyorum demişti ama ben emin olamıyodum).
ve 6 gündür babamlardayım her gün arıyo mesaj atıyo ama cevap vermiyorum. Düzeleceğine inanmyorum ama içimde ki babalık duygusundan mahrum olduğu duygusu evleneli 1 sene olmadan bunları yaşamam ve hamile olmam beni mahfediyo.
Çevremdeki herkes düzelmez artık karar ver diyo babam ağzımdan çıkacak boşanmak istiyorum kelimesine bakıyo inanın çok savaştım ailem ben seviyorum diye o kadar ağır şey yaşanmasına rağmen susuyodu.Ve şuan bana hamile olmama rağmen herkes bana destek veriyo bu hayat böyle çekilmez boşan canın namusun ilerde tehlikeye girebilir diye. Beni aradığı zamanlar önce yumuşak konuşuyo sonra tehdit vari şeyler savuruyo çocucğumu senden alıcam alamazsam bana babalık duygusu yaşatmadığınız için sizden bunun hesabını sorup gidip cezamı yatıcam diye. Çok zor durumdayım bana fikir verin 1 ay düzeldiği oldu içmediği oldu bişeyleri bahane edip yine içmeye başladı ev iş sorumuluğu yönünden zaten hiç birşey yapmıyodu doğru düzgün evi ben geçindiriyodum bana ben senin paranı yemiyorum diye üste çıkmaya çalışıyodu. Son sanş veridğimde bana karşı birşeyliğ yoktu evde yalnız bırakmıyodu hamileyim diye yemek hazırlama toplama fln onlara yardım ediyodu ama iş bulmadığı hala benim evime ben işteyken yda biyerdeyken arkadaşlarına getirdğine çok çok sinirleniyodum ama yavaş yavaş dülezecek diyodum en sonda da beni gün boyu aramayıp üstelik yanında kötü tipli bi adamın olduğunu öğrenince yine uyuşturucu için beni evden yolladı şimd, de ondan mı arsmıyo diye patladım ve babmlarım evindeyim. Arayan hiç kimsenin telefonuna cevap vermiyorum. Babası en son oğluyla uğraşmamak için onun gibi bi oğlum yok onunla ilgili bi sorun olunca beni ne sen ara nede baban arasın dedi 1 aydır hiç konuşmadım onunla sonra öğrendim ki yine oğluyla ufak tefekte olsa konuşmuş biyerlerde. Annes, zaten geri kafalının tek işimdiye kadar beni hiç kimse böyle duurmlar yaşıyosun ne var ne yok diye aramadı ben bunlar oluyo dedikçe durum ne diye geri dönüp sormadı. Şuan boşanmayı düşünmüyorum ama hamileyim daha 24 yaşındayım nhayallerim geleceğim herşeyim bitti yaşadıklarımın ağırlığı ve hamimileliğim beni çok kötü pskolojiye sürüklüyo. Sizler olsanız ne yapardınız. Uzun oldu ama en özet haliyle açıklamaya çalıştım
