Garip olacak belki ama adet olduğum zamana üzülmüyorum ben, seviniyorum. 3 senedir olmuyor benim de, ve 27 yaşımda erken menapoz olduğumu öğrendim. Başlarda çok üzüldüm filan ama attım o psikolojiyi. İçimde bir sızı gibi, eşimle çok konuşmadığımız, arada ima ettiğimiz bir konu gibi.
Tedavilere inanıyorum. Havuz yöntemiyle yumurta toplatıyorum.Yumurta her seferinde en fazla 2-3 tane oluştuğu için biraz zaman alıyor. Sonra art arda deneyeceğim inşallah olana kadar.
Yas tutmuyorum. Hatta en son tüp bebek denememde, 10 haftalık düşüğüm oldu. Geçmiş olsuna gelen bir salak arkadaşım, laf sokar gibi, ben senden daha çok üzüldüm galiba demişti. Ama nasipten ötesi yok bu konuda. Karalar bağlamıyorum, olana kadar deneyeceğim diyorum.
Ve evet, başlarda her adette üzülürdüm, kendimde bir işaret bulsam, hemen testlere sarılırdım. Ama menapoz teşhisinden sonra, hiç değilse hala regl olabiliyorum deyip seviniyorum her ay. Bu da böyle bir paradoks işte :)